Αυτο τι μπορει να ειναι ?

Λογω κοινωνικης φοβιας και/ή αποφευκτικης διαταραχης, δεν το εδωσα ιδιαιτερη σημασια μιας και πιστευα οτι μπορει να οφειλεται σ'αυτο. Γινεται καποιο συμβαν ή μιλαω με καποιον και πω καποια ασυναρτησια, τοτε αρχιζω και το σκεφτομαι συνεχως. Τις επομενες ωρες σκεφτομαι πολυ εντονα αμα επρεπε να ειχα αντιδρασει διαφορετικα, τι επρεπε να πω ή να μην πω, και αμα διαπιστωσω πως "πεταξα" καμια βλακεια σε καποια συζητηση, τεινω να το σκεφτομαι για την επομενη μερα ή και τις επομενες μαλιστα, προσπαθωντας να πεισω τον εαυτο μου οτι αυτο που ειπα δεν ηταν βλακεια και ακουστηκε λογικο. Τωρα θα μου πειτε τι βλακειες πεταω σε συζητησεις, αυτες που προκαλουνται οταν σε πιανει τρομερο αγχος και ξεχνας σε ποιο μηνα εισαι.
Αλλες φορες διαβαζω μια ιστορια ή κοιταω καποια σειρα/ταινια και προσπαθω να νιωσω οπωσδηποτε πως ειναι μια κατασταση που παιζεται στην ταινια ή στην ιστορια. Βλεπω π.χ καποιον να τον πυροβολουν και ψυχοραγει, τεινω να σκεφτομαι πως μπορει να νιωθει αυτος εκεινη τη στιγμη και η σκεψη μπορει να επεκταθει στο πως ειναι να πεθαινεις απο καρκινο και παει λεγοντας. Βλεπω καποια ταινια π.χ κοινωνικη με μια οικογενεια που χανονται σε δυστυχημα ολοι εκτος απο τον πατερα και ενα παιδι, και προσπαθω να δημιουργησω τα συναισθηματα του, που μενει μονος κτλ αυτα στο κεφαλι μου για καποιον αγνωστο λογο.
Αλλες φορες ξοδευω τρομερο χρονο οταν επροκειται να συμβει κατι, π.χ να επισκεφθω καποιον και παιζουν ολα τα σεναρια στο κεφαλι. Καμια φορα "εξεταζω" και τον εαυτο μου σε περιπτωση που κατι δεν παει καλα, πως πρεπει να αντιδρασω και μιλαμε για φυσιολογικα καθημερινα πραγματα. Εδικα οταν προκειται να παρω καποιον που δεν τον ξερω τηλεφωνο, αυτο εχει μεγαλη προετοιμασια. Πρεπει οπωσδηποτε να επαναλαβω την πιθανη συζητηση στο κεφαλι μου μερικες φορες ετσι ωστε να νιωσω ανετα με αυτη την κληση.
Κλεινοντας, το πιο συνηθισμενο παντως οπως ανεφερα και πριν ειναι η ασταματητη επαναληψη των συζητησεων που ειχα για να εντοπισω πιθανα λαθη ξανα και ξανα, καθως και να δημιουργησω συναισθηματα και σκεψεις για ορισμενες καταστασεις. Αμα το καταφερω νιωθω μια ικανοποιηση, αν οχι εκνευριζομαι.

Τα περισσοτερα απο αυτα που περιγραφεις τα κανω και προσωπικα , αλλα δεν τα θεωρω προβλημα. Μου αρεσει ειδικα το πρωι που ξυπναω και πινω το καφε μου χαλαρος να αναπλαθω τις χθεσινες συζητησεις που ειχα και να σκεφτομαι αυτα που μου ειπαν οπως και αυτα που ειπα , και αν ειπα καμμια κοτσανα ή αν συμπεριφερθηκα σωστα. Εαν ειπα τοτε σκεφτομαι τι θα ηταν το σωστο να πω. Η μονη περιπτωση να αισθανθω αρνητικα ειναι μετα απο hang over , εαν εχω πει τις απιστευτες μαλακιες:p

Αυτο με το τηλεφωνο το κανω και εγω πολλες φορες , αλλα μαλλον εχει η σημασια η κλιμακα που το κανεις , οπως και αυτο με τις ταινιες .... μαλλον εσυ το κανεις περισσοτερο απο το φυσιολογικο για να αισθανεσαι αρνητικα με αυτο και δεν ξερω τι θα μπορουσες να κανεις.

Ισως να το συζητησεις με καποιο ειδικο. Δεν ξερω ποιο ειναι ο σωστος τροπος δρασης , να προσπαθησεις να ξεχαστεις ισως με κατι αλλο ή να ακολουθησεις το κυμα των σκεψεων απλως χωρις να νιωθεις μειονεκτικα με αυτες και να προσπαθεις να τις φρεναρεις? Δεν ξερω.

Νομίζω ότι θα πρέπει να χαλαρώσεις λίγο και αν δεν μπορείς μόνη σου,ζήτα βοήθεια από κάποιον ειδικό...δε νομίζω ότι θέματα τέτοιου είδους θα έπρεπε να σε απασχολούν τόσο πολύ...
Αλήθεια μήπως έχεις πολλές ώρες κενές και δεν ξέρεις τι άλλο να σκεφτείς και σκέφτεσαι ανούσια θέματα;

Αλήθεια για να μας γράψεις αυτό το μήνυμα,δυσκολεύτηκες πολύ;

Υπερευαισθησια ειναι..Και λιγο σαδομαζοχισμος το να μπαινουμε στο πετσι οχι του ρολου αλλα των φοβων μας.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Νομίζω ότι θα πρέπει να χαλαρώσεις λίγο και αν δεν μπορείς μόνη σου,ζήτα βοήθεια από κάποιον ειδικό...δε νομίζω ότι θέματα τέτοιου είδους θα έπρεπε να σε απασχολούν τόσο πολύ...
Αλήθεια μήπως έχεις πολλές ώρες κενές και δεν ξέρεις τι άλλο να σκεφτείς και σκέφτεσαι ανούσια θέματα;

Αλήθεια για να μας γράψεις αυτό το μήνυμα,δυσκολεύτηκες πολύ;

---

:p Αγορι ειμαι. Αυτο που λες για τις κενες ωρες ισχυει. Δεν εχω απολυτως τιποτα να κανω ποτε. Εκτος απο μια σχολη το πρωι, την υπολοιπη μερα δεν υπαρχει τιποτα να κανω και αυτο γινεται για παρα πολυ καιρο τωρα. Δεν μπορω να συγκεντρωθω ποτε, δεν μπορω να σταματησω το μυαλο μου να σκεφτεται, δεν καταφερνω ουτε μισο λεπτο να αντεξω στον διαλογισμο χωρις σκεψεις. Οποτε δικιο εχεις, ειμαι σαν φυλακισμενος, καταδικασμενος να σκεφτομαι. Οσες δραστηριοτητες και αν κανω, παντα υπαρχει αυτος ο υπερβολικα ελευθερος χρονος για να με φανε οι σκεψεις.
Για το μυνημα τι εννοεις αν δυσκολευτηκα ? Ο γραπτος λογος ειναι το ατου μου, γραφω ταχυτατα σε αντιθεση με τον προφορικο λογο, που δεν θα μπορουσα με τιποτα να το εξηγησω αυτο σε καποιον αλλο χωρις να μπερδευτω καμποσες φορες.

Quote:

---

Originally Posted by stefamw

:p Αγορι ειμαι. Αυτο που λες για τις κενες ωρες ισχυει. Δεν εχω απολυτως τιποτα να κανω ποτε. Εκτος απο μια σχολη το πρωι, την υπολοιπη μερα δεν υπαρχει τιποτα να κανω και αυτο γινεται για παρα πολυ καιρο τωρα. Δεν μπορω να συγκεντρωθω ποτε, δεν μπορω να σταματησω το μυαλο μου να σκεφτεται, δεν καταφερνω ουτε μισο λεπτο να αντεξω στον διαλογισμο χωρις σκεψεις. Οποτε δικιο εχεις, ειμαι σαν φυλακισμενος, καταδικασμενος να σκεφτομαι. Οσες δραστηριοτητες και αν κανω, παντα υπαρχει αυτος ο υπερβολικα ελευθερος χρονος για να με φανε οι σκεψεις.
Για το μυνημα τι εννοεις αν δυσκολευτηκα ? Ο γραπτος λογος ειναι το ατου μου, γραφω ταχυτατα σε αντιθεση με τον προφορικο λογο, που δεν θα μπορουσα με τιποτα να το εξηγησω αυτο σε καποιον αλλο χωρις να μπερδευτω καμποσες φορες.

---

περίεργο μου φαίνεται όλο αυτό..έχεις μιλήσει σε κάποιον για αυτό;
Ευαισθησία σίγουρα δείχνει....υπάρχει περίπτωση να σε έχουν προσβάλλει στο παρελθόν όταν μιλούσες σε ανοιχτό κύκλο;
Για θυμήσου....
Επίσης αυτό που λες ότι σκέφτεσαι συνέχεια μου δείχνει άγχος και ίσως κάποια νεύρωση(ΙΣΩΣ ΕΙΠΑ) για να μην με κόψουν από το κοντρόλ !!!
Ξεκίνα μία δραστηριότητα και αν δεν σου περάσει μέσα σ'ένα 3μηνο....θα έλεγα να κάνεις καμιά βόλτα από κάποιον ψυχίατρο.!

Εχω παει σε γυμναστηριο, προσφατα ξεκινησα και ενα σπορ, παω οποτε εχει καλο καιρο για jogging ή ποδηλασια, ναι μεν νιωθω καλυτερα αλλα βελιτωση σε αυτο το θεμα δεν υπαρχει. Παρεα δεν εχω καμια, οποτε υπαρχει παντα αυτος ο ελευθερος χρονος που δεν σκοτωνεται με τιποτα. Ακομα και αν κατσω να παιξω καποιο multiplayer παιχνιδι δρασης, και εκει σκεφτομαι συνεχως, και κανω και καλο σκορ εν τω μεταξυ. Εχω κανει τον εγκεφαλο να δουλευει σαν διπυρηνος επεξεργαστης.

Quote:

---

Originally Posted by stefamw

Εχω παει σε γυμναστηριο, προσφατα ξεκινησα και ενα σπορ, παω οποτε εχει καλο καιρο για jogging ή ποδηλασια, ναι μεν νιωθω καλυτερα αλλα βελιτωση σε αυτο το θεμα δεν υπαρχει. Παρεα δεν εχω καμια, οποτε υπαρχει παντα αυτος ο ελευθερος χρονος που δεν σκοτωνεται με τιποτα. Ακομα και αν κατσω να παιξω καποιο multiplayer παιχνιδι δρασης, και εκει σκεφτομαι συνεχως, και κανω και καλο σκορ εν τω μεταξυ. Εχω κανει τον εγκεφαλο να δουλευει σαν διπυρηνος επεξεργαστης.

---

Γιατί δεν δοκιμάζεις να ξεκινήσεις το σεξ;
Καλό βράδυ,αύριο πάλι.!

Που τετοια τυχη ...

ΟΙ ιδεοληψιες επηρεαζουν τη συμπεριφορα? δηλ αλλαζει η συμπεριφορα σου οταν ειναι σε εξαρση οι ιδεοληψιες? φαινεσαι φοβισμενος-η ,δεν μιλας , γενικα εχεις αλλοκοτη συμπεριφορα? κτυπιεσαι ,τσιμπιεσαι η κατι αλλ παραξενο?

θα ηθελα να ανοιξω καινουργιο θεμα αλλα δεν ξερω γιατι δεν μπορω , αν θελει ας ασχοληθει καποιος κ μ αυτη τη ερωτηση ,γιατι εγω φαινομαι σα τρελοχαζη οταν με πιανουν...

Quote:

---

Παρεα δεν εχω καμια

---

Quote:

---

Που τετοια τυχη ...

---

Βλέπω ότι έχεις κλειστεί στον εαυτό σου αρκετά...
Ησουν έτσι από παλιά; Εγινε κάποιο συμβάν που σε συγκλόνισε;
Εχεις άγχος και μάλλον κατάθλιψη...αλλά γιατί;
ΤΤί είναι αυτό που σ'έχει σταναχωρέσει περισσότερο....με την οικογένεια πώς τα πας;

Μπορει και να εχω κλειστει λογω του οτι με αγχωνει ο κοσμος, ωστοσο ομως επιδιωκω να εχω επαφες για να το ξεπερασω, αλλα αμα δεν σε ευνοουν οι συνθηκες δεν μπορεις να κανεις και πολλα πραγματα.
Παλιοτερα ειχα παρεες, τα τελευταια χρονια κατηφορησα. Εφυγε η παρεα μου απο δω και απο κει να σπουδασει, αυτο ηταν χαθηκαμε...Και με ΚΦ ειναι δυσκολο να κανω νεες.
Καταθλιψη ναι πρεπει να εχω, μελαγχολια θα το ελεγα καλυτερα. Με στενοχωρει που συνεχως απογοητευομαι απο τους ανθρωπους, οσο και αν προσπαθω παντα στο τελος μενω μονος. Ειτε εχουν τις δικες τους παρεες ειτε προφανως μπορουν να αντιληφθουν την κοινωνικη μου αδεξιοτητα οσο καλα και αν προσπαθω να το κρυψω. Με την οικογενεια μια χαρα τα παω, βεβαια κανενας δεν εχει καταλαβει τι περναω.
Και ετσι λοιπον ολος αυτος ο ελευθερος χρονος με κανει να σκεφτομαι συνεχως, αυτα δηλαδη τα πραγματα που ανεφερα στο ποστ μου.

Η αλήθεια είναι ότι στο συγκεκριμένο θεματάκι δε μπορώ να σε βοηθήσω περισσότερο γιατί δεν κατέχω και πολλά για την κοινωνική αδεξιότητα...
κάποιο κόμπλεξ μήπως είναι,χαμηλή αυτοεκτίμηση;...και εγώ όταν ήμουν φοιτήτρια δεν είχα και πολλές παρέες-είσαι και μικρός,μεγαλώνοντας θα νιώσεις καλύτερα και με μαγαλύτερη αυτοπεποίθηση.!
Απλά προσπάθησε να διώξεις τις κακές σκέψεις κάνοντας πράγματα που σου αρέσουν,μην περιμένεις θαύματα αλλά αν δεν προσπαθήσεις με ότι μέσα σου δίνονται...δεν πρόκειται να δεις αποτέλεσμα.