αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου ότι και να σου πούνε δεν σε πειράζει?
Printable View
αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου ότι και να σου πούνε δεν σε πειράζει?
Δεν νομιζω. Πιστευω οτι καποιος που εχει εξικοιωθει ισως εκτος κοινωνιας να μπορει να το πετυχει αυτο , αλλα εμεις ζουμε απο τα γενοφασκια μας μεσα σε αυτη οποτε απλως προσαρμοζομαστε αναλογα με την περιπτωση.
αν διατυπωσεις ακραιες αποψεις αυτο σημαινει οτι καπιος η θα σε λατρεψει η θα σε μισησει αρα Αν εισαι των ακρων το να ξερεις ποτε να μην ακους ειναι απαραιτητο
Εγω πιστευω οτι αν αγαπαει καποιος τον εαυτο του δεν θα τον πειραζουν κι τοσο τα αρνητικα λογια των αλλων .
τι σίγουρο είναι ότι ότι και να κάνεις...πάντα θα σε κριτικάρουν (με όμορφο ή με άσχημο τρόπο)
οι ανθρωποι δυστυχώς έχουν μάθει να κοιτάζουν τις ζωές των άλλων, χωρίς να ενδιαφέρονται γ τ συναισθήματά αυτών.
πιστεύω ότι ο οποιοσδήποτε θα ενοχληθεί με μια τέτοια συμπεριφορά (αφού είναι άδικη από όλες τις πλευρές)
αλλα κάποιος που έχει ισχυρή αυτοεκτίμηση δεν θα πληγωθεί απ αυτή.
K εγω νομιζω οτι αν πιστευεις στον εαυτο σου , δεν σενοχλουν τα ασχημα σχολια . Ανθρωπινως μπορει να θυμωσεις ( εξαρταται κ απο την ιδιοσυγκρασια του καθενος ) , αλλα ο θυμος δεν κραταει . Τα καλοπροαιρετα σχολια πρεπει ομως να σε προβληματισουν . Η γραμμη που χωριζει την ισχυρη αυτοεκτιμηση απο την επαρση κ την αλαζονεια ειναι πολυ λεπτη . Εχω παρατηρησει οτι αν σου καταλογησει καποιος ενα ελαττωμα που εισαι βεβαιος οτι δεν το εχεις , το περνας στο ντουκου . Αν ομως εχεις βαθια μεσα σου θαμμενη την υποψια οτι τοχεις , εκει μπορει να γινεις εξαλλος ( κοινως οποιος εχει τη μυγα , μυγιαζεται ) .
ειναι καθαρα θεμα αυτοεκτιμησης, αρα οχι δεν μας πειραζει!!!
αυτη η σκεψη με απασχολει πολύ καιρο τωρα...Θεωρω ότι τα αρνητικα σχολια και ιδιως όταν είναι αδικα, συκοφαντικα και εχουν εμπρακτες επιπτωσεις μας ενοχλουν αναγκαστικα ειτε θελουμε ειτε όχι. Ολοι προσπαθουμε να μη δινουμε σημασια καθως ως γνωστον καλο λογο δυσκολα θα ακουσεις ενώ οι περισσοτεροι την κακιουλα την εχουν ετοιμη. Αλλοτε καταπιεζουμε τον εαυτο μας να μην ασχοληθούμε για την αποφυγη εντασεων ή λογω αυτογνωσίας ή να μην κανουμε την χαρη στον άλλο να του δειξουμε ότι ενοχληθήκαμε δειχνοντας ανωτεροτητα..Οσο ενταξει εισαι με τον εαυτο σου οταν καποιος σε εκθετει οπου σταθει και οπου βρεθει σε γνωστους και αγνωστους, ε εκει σιγουρα ειναι αναποφευκτο να μην σε πειραζει, εισαι αναγκασμενος να τον βαλεις στη θεση του με καποιο τροπο
συμφωνω αλεξ! αυτό εννοουσα ότι ακομα και αν δεν σε αγγιζει γιατι μεσα σου ξερεις τι ισχυει και τι όχι, όταν συκοφαντεισαι σε τριτους δε γινεται να μην αντιδράσεις καποια στιγμη γεγονος που θα εκληφθεί ως ενοχληση..
επισης νομιζω ότι οσοι πειραζόμαστε από ασχημα σχολια δεν είναι παντα στα πλαισια του οποιος εχει τη μυγα μυγιάζεται οπως ειπωθηκε, αλλα καποια ατομα ( βαζω και τον παλιο εαυτο μου μεσα) νιωθουν πολυ ασχημα με το να δημιουργουνται αντιπάθειες και εριδες γυρω από το προσωπο τους, γιατι λογω ανασφάλειας ή απειριας ή χαμηλης αυτοεκτίμησης νομιζουν ότι προκαλεσαν δικαιολογημένα τα κακα σχολια και θελουν να επανορθωσουν. δεν ξερω αν γινομαι κατανοητη αλλα παλιοτερα ενιωθα ενοχες ότι η δικη μου συμπεριφορα προκαλουσε την κακη κριτικη του αλλου και νομιζα ότι μου αξιζε κιολας ενώ δεν ηταν ετσι. και κατεληγα να νιωθω ολο και περισσοτερο αναξια, αχρηστη, χαζη και οτιδήποτε άλλο αρνητικο..
Να προσθεσω ότι ως Unlucky δεν ειμαι αρνητικη σε οποιαδηποτε κριτικη γινεται καλοπροαίρετα και με ευγενικο τροπο.
ολα αυτα ειναι σαν λεπτες κλωστες,το θεμα ειναι να μην περνουμε προσωπικα το καθε τι ακομα και τα αρνητικα σχολια των αλλων, ομως θα συμφωνησω παρα πολυ με αυτο που ειπε ο μαγκαιβερ (Τα καλοπροαιρετα σχολια πρεπει ομως να σε προβληματισουν)εκει να δεις ποσο ''κακο'' κανουν εκ τον εσω..!!!
κανονικα κατα την γνωμη μου δεν αντιδρας σε αυτες τις περιπτωσεις unlucky παρα μονο βαζεις ορια για ενα και βασικο λογο,οταν καταλαβουν οτι ενοχλησε τους δινεις κ τροφη να συνεχισουν αυτη την συμπεριφορα(ειναι σαν το μπαλονι οσο το φουσκωνεις τοσο μεγαλωνει κ στο τελος γινεται μπαμμμ!!!).
"Η γραμμη που χωριζει την ισχυρη αυτοεκτιμηση απο την επαρση κ την αλαζονεια ειναι πολυ λεπτη"
...εγω παλι την καταβρισκω όταν μιλούν άσχημα για μενα :ΡΡ
Για κάποιο λόγο έχουν απωθημένο μαζί σου, οπότε γιατί χαλιέσαι?
Να φρικάρεις όταν περνάς αδιάφορη και δεν ασχολείται κανεις μαζί σου.
Διαβάζοντας τον τίτλο του θέματος και το πρώτο σου post εδώ mariafil μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό να σου πω αυτό που ουσιαστικά γράφεις στο τελευταίο σου.
Το να υποστηρίζει κάποιος μια ιδέα για τον εαυτό του μπορεί κάλλιστα να ερμηνευτεί ως αλαζονία ή και "τρέλα".
Ποια η διαφορά ανάμεσα στα δύο?
Η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως αν έχεις περιβάλλον που να σου επιβεβαιώνει την άποψη σου δεν έχεις λόγο να την αλλάξεις. Όχι γιατί την πιστεύεις εσύ ακριβώς αλλά γιατί α)σε αποδέχονται οι γύρω σου οπότε και το εκλαμβάνεις ως "κάνω κάτι σωστό" και β)ότι και να σου πουν θα έχεις την δυνατότητα να τρέξεις πίσω στο ασφαλές σου περιβάλλον.
Οπότε πχ αν έχεις ένα περιβάλλον που σε αποδέχεται μπορείς εσύ τώρα να με σκυλοβρίσεις και μετά να επιστρέψεις στο περιβάλλον σου που θα σου κάνει γουτσου γουτσου και θα νιώθεις καλά. Ειναι και ο Νο1 λόγος που πιστευω πως οι άνθρωποι γινονται κακοί, αγενής κλπ και γενικά πετάνε ότι κοτσάνα τους έρθει στο μυαλό αδιαφορώντας για το ποιον έχουν απέναντι τους. Σαν την πλειοψηφία του φορουμ εδω :P
Το να έχεις περιβάλλον που να σου δημουργεί αυτή την αίσθηση ασφάλειας και αποδοχής σε κάνει αλαζόνα....το να το δημιουργείς μόνος σου ενδεχομένως σε κάνει "τρελό".
Καλησπέρα παιδιά.
Τα αρνητικά σχόλια συνήθως ενοχλούν, βέβαια εξαρτάται και ποιός σου τα λέει.
Εαν στα πει κάποιος που εμπιστευεσαι τα λαμβανεις υπόψιν σου, εαν στα πεί κάποιος άσχετος δεν τα υπολογιζεις και πολύ.
Επίσης παίζει και ο τρόπος που θα σου πει κάτι ο άλλος π.χ εαν στο πει θυμωμένα λογικό είναι να εκνευριστεις, εαν πάλι σου κάνει μια σύσταση του στιλ πρόσεξε το αυτό γιατί με ενοχλεί, δεν νομιζω να σε πειραξει αντίθετα κοιτάς πως θα το διορθώσεις.