Ο πατερας μου.....και ο φιλος μου.....

Καλησπέρα σας,

Είμαι 22 χρονών και εδώ και 4 χρόνια έχω σχέση με ένα αγόρι (από τότε που πήγα φοιτήτρια) ο οποίος είναι διαβητικός τύπου 1. Μετά λοιπόν από τόσα χρόνια το έμαθε και ο πατέρας μου ο οποίος δε λέει να το δεχτεί. Η μοναδική του απάντηση είναι ότι θα ζήσω μαύρη ζωή και ότι σε δέκα χρόνια θα πεθάνει ( πράγμα που μου είναι πολύ δύσκολο να ακούω από τον πατέρα μου το στηριγμά μου) Μετά από βέβαια πολλούσ τσακωμούς δια τηλεφώνου δίοτι βρισκόμουν μακριά κάνοντας την πρακτική μου, συνήλθαμε λίγο και ηρεμήσαμε. Τώρα είμαστε καλα μεταξύ μας σχεδόν όπως και πριν. Με το αγόρι μου πήραμε την απόφαση να μείνουμε μαζί από τον καινούργιο χρόνο οπότε μετακομίζω μόνιμα χανιά. Βρήκα και δουλειά πάνω σε αυτό που σπούδασα. Ο πατέρας μου το έχει χωνέψει ότι θα του φύγω αλλά δεν ξέρω πώς να του πω ότι θα μείνουμε μαζι.Φοβάμαι μήπως πυροδοτήσω νέο κύκλο αντιρρήσεων. Θεωρώ πως είμαι πολύ ευτυχισμένη και σε αυτούς τους καιρούς κατάφερα να κάνω βήματα και προσωπικά και επαγγελματικά που άλλοι ίσως και να ζήλευαν. Απλά θέλω ο μπαμπάς μου να γίνει και πάλι το φιλαράκι μου και να δει την ευτυχία του παιδιού του. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ και φοβάμαι μήπως τον χάσω. Καμία συμβουλή????

Ο πατέρας σου κάνει δυστυχώς ένα πολύ κλασικό σφάλμα, νομίζει ότι μπορεί να βγάλει προγνωστικά με βάση ένα χρόνιο θέμα υγείας του φίλου σου. Στη ζωή όμως δεν έρχονται τα πράγματα όπως τα έχουμε υπολογίσει, ιδίως σε θέματα υγείας. Θα μπορούσες να προσπαθήσεις με παραδείγματα και ήρεμη συζήτηση να τον βοηθήσεις να καταλάβει ότι πρώτον είσαι πολύ ευτυχισμένη και δεύτερον ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το ποιος θα φροντίζει ποιον και ποιος θα πεθάνει πρώτος....

Οταν σε χασει και πας στα Χανια να δεις ποσο θα του κακοφανει που θα σε χασει απο κοντα του.Δε χρειαζεται ακραιοτητες βεβαια αλλα πρεπει να αποδειξεις στον πατερα σου, οπως εκανες και με τον εαυτο σου, ποσο πολυ αγαπας το συντροφο σου.Στην τελικη εσυ θα εισαι μαζι του, οχι ο πατερας σου. (Κατι ασχετο...γραφτηκα στο forum και δε μπορω να κοινοποιησω ενα μηνυμα μου δημοσια,μπορειται να με βοηθησετε;Ευχαριστω. )

Καλημέρα κι από εμένα!

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Ο πατέρας σου κάνει δυστυχώς ένα πολύ κλασικό σφάλμα, νομίζει ότι μπορεί να βγάλει προγνωστικά με βάση ένα χρόνιο θέμα υγείας του φίλου σου. Στη ζωή όμως δεν έρχονται τα πράγματα όπως τα έχουμε υπολογίσει, ιδίως σε θέματα υγείας. Θα μπορούσες να προσπαθήσεις με παραδείγματα και ήρεμη συζήτηση να τον βοηθήσεις να καταλάβει ότι πρώτον είσαι πολύ ευτυχισμένη και δεύτερον ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το ποιος θα φροντίζει ποιον και ποιος θα πεθάνει πρώτος....

---

Όχι Μαρίνα.....δεν κάνει κανένα σφάλμα ο πατέρας της.....εκτός αν θεωρείς σφάλμα το ότι νοιάζεται για το μέλλον του παιδιού του και την ευτυχία του! Ο άνθρωπος λέει αυτό που θα έλεγε ο οποιοσδήποτε πατέρας που νιώθει ότι "απειλείται" το παιδί του!

Αν λοιπόν lyk, πιστεύεις πως αξίζει να προσπαθήσεις γι΄ αυτή την σχέση, πρέπει να του εξηγήσεις πως είναι μια απόφαση την οποία έχεις πάρει με πολύ σκέψη και πως θα ήθελες την στήριξη του σε αυτό το καινούργιο σου ξεκίνημα γιατί σε περίπτωση που δεν πάνε καλά τα πράγματα θα ήθελες να τον έχεις δίπλα σου! Εγώ νομίζω πως έτσι θα λειτουργούσα στην θέση σου. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν θα του κρατούσα κακία για τον τρόπο που σκέφτεται!!!

smigol τα αντιλαμβάνεσαι κ τα γράφεις πολύ σωστά..lyk κοίτα να χαρείς τη ζωή σου καλή μου και εκμεταλλεύσου τις ευκαιρείες που σου δίνονται...κανείς μας δεν ξέρει πόσο θα ζήσει κι ας χέρει άκρας υγείας!
Αντιμετώπισέ τα όλα με αγάπη κ κατανόηση και έχει ο Θεος για όλα...

Quote:

---

Originally Posted by smigol

Καλημέρα κι από εμένα!



Όχι Μαρίνα.....δεν κάνει κανένα σφάλμα ο πατέρας της.....εκτός αν θεωρείς σφάλμα το ότι νοιάζεται για το μέλλον του παιδιού του και την ευτυχία του! Ο άνθρωπος λέει αυτό που θα έλεγε ο οποιοσδήποτε πατέρας που νιώθει ότι "απειλείται" το παιδί του!

Αν λοιπόν lyk, πιστεύεις πως αξίζει να προσπαθήσεις γι΄ αυτή την σχέση, πρέπει να του εξηγήσεις πως είναι μια απόφαση την οποία έχεις πάρει με πολύ σκέψη και πως θα ήθελες την στήριξη του σε αυτό το καινούργιο σου ξεκίνημα γιατί σε περίπτωση που δεν πάνε καλά τα πράγματα θα ήθελες να τον έχεις δίπλα σου! Εγώ νομίζω πως έτσι θα λειτουργούσα στην θέση σου. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν θα του κρατούσα κακία για τον τρόπο που σκέφτεται!!!

---

smigol σε παρακαλώ πολύ να μην υποθέτεις πράγματα που ουδέποτε υπονόησα. Καθόλου δεν θεωρώ σφάλμα το να νοιάζεται ένας γονιός για το μέλλον του παιδιού του και την ευτυχία του, αντιθέτως.

Στα υπόλοιπα όμως επέτρεψε μου να διαφωνώ. Για εμένα ναι υπάρχει κάποιο σφάλμα και είναι αυτό που ξεκάθαρα ανέφερα πριν: τα προγνωστικά. Ποιος το λέει ότι η κόρη του θα περάσει ‘μαύρη ζωή’, με τι στοιχεία το υποστηρίζει? Και από πού κι ως πού ‘θα πεθάνει σε δέκα χρόνια’ ο φίλος της?

Και όχι δεν συμφωνώ ότι ‘οποιοσδήποτε γονιός’ θα τα πει αυτά. Κι από τι ‘απειλείται’ το παιδί του, από κάποιον κακοποιό? Καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι γονείς θέλουν να έχει το παιδί τους μια ευτυχισμένη ζωή χωρίς πολλές δυσκολίες και στενοχώριες… αλλά αυτό για μένα δεν σημαίνει αποκλεισμό των ανθρώπων με προβλήματα υγείας. Εξάλλου και εσύ σαν γονιός δεν νομίζω να ένιωθες όμορφα αν το παιδί σου βίωνε κοινωνικό αποκλεισμό και απόρριψη από την οικογένεια του συντρόφου του, λόγω κάποιας ασθένειας.

Θα σου πω τι είπε η μητέρα μου όταν της μίλησα για κάποιο πρόβλημα υγείας συντρόφου μου… μου είπε ότι δεν θα ήθελε να με δει να στενοχωριέμαι ή να μείνω πρόωρα μόνη μου, όμως χαίρεται που δίνω χαρά σε αυτό τον άνθρωπο, χαίρεται που βλέπει ότι είμαι ευτυχισμένη, σκέφτεται ότι και οι δικοί του γονείς θα χαίρονται, εύχεται το καλύτερο κι ότι βέβαια αν χρειαστεί κι αν μπορεί θα είναι στο πλευρό μου.

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Στα υπόλοιπα όμως επέτρεψε μου να διαφωνώ.

---

Όχι απλώς σου το επιτρέπω....αλλά υπερασπίζομαι το δικαίωμα σου να το κάνεις. Άλλωστε το ίδιο κάνω κι εγώ σε εσένα και το δέχεσαι πολύ πολιτισμένα!

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Θα σου πω τι είπε η μητέρα μου όταν της μίλησα για κάποιο πρόβλημα υγείας συντρόφου μου… μου είπε ότι δεν θα ήθελε να με δει να στενοχωριέμαι ή να μείνω πρόωρα μόνη μου, όμως χαίρεται που δίνω χαρά σε αυτό τον άνθρωπο, χαίρεται που βλέπει ότι είμαι ευτυχισμένη, σκέφτεται ότι και οι δικοί του γονείς θα χαίρονται, εύχεται το καλύτερο κι ότι βέβαια αν χρειαστεί κι αν μπορεί θα είναι στο πλευρό μου.

---

Λοιπόν, πιστεύω πως και η μαμά σου το βλέπει με την ίδια οπτική που το βλέπει και ο πατέρας της lyk. Η μόνη διαφορά είναι πως η μαμά σου εκφράζει την ανησυχία της με τεράστια ωριμότητα ενώ στην περίπτωση της φίλης μας η ανησυχία του μπαμπά υπερισχύει της ωριμότητας!

περα απο θεματα ασθενειας, ενας γονιος θα σκεφτει πολλα περισσοτερα θεματα που ταιριαζουν η οχι στο παιδι του κι ας σχολιασει τελικα, αυτο της υγειας...
αν για παραδειγμα ο πατερας θεωρουσε οτι ο νεαρος εχει πολλα αλλα προσοντα, και αξιζει και με το παραπανω στην κορη του και θα επρεπε να αναψει και καμια λαμπαδα στο μποι της που ενδιαφερεται για εκεινην ΟΤΙ αρρωστια κι αν ειχε, μπορει να την συμβουλευε να παραβλεψει το θεμα της υγειας και να συμπαρασταθει...

ας μην βιαζομαστε λοιπον να συγκρινουμε γονεις και ωριμοτητες.... παιζουν πολλα περισσοτερα οταν ξερουμε απο κοντα καποιες καταστασεις...

Νομίζω ότι ο πατέρας της κοπέλας εκτός από άξεστος είναι και αμόρφωτος..

α)Ο διαβήτης είναι ένα θέμα υγείας με μία πολύ μικρή διαφορετική καθημερινότητα από αυτούς που δεν έχουν κανένα πρόβλημα
β)κανείς δεν πέθανε από διαβήτη,μόνο αυτοί που το θέλησαν αγνοώντας την υγεία τους
γ)το 90% των ανθρώπων έχουν προβλήματα,σήμερα εγώ-αύριο εσύ.!
δ)Με το ποιον μπορεί να είναι ευτυχισμένος κάποιος είναι καθαρά προσωπική υπόθεση και όχι θέματα υγείας

ελπίζω ο πατέρας της μικρής να μη νομίζει ότι ο διαβήτης είναι και κολλητικός γιατί εκεί θα αρχίσω να υποψιάζομαι τα χειρότερα γι'αυτόν,όπως επίσης να μη νομίζει ότι έχει κάνει και συμβόλαιο για το αν αύριο η κόρη του,έχει κάτι πολύ χειρότερο από μερικές μονάδες ινσουλίνη την ημέρα....
Θα πρέπει τότε ο φίλος της να την παρατήσει και να δούμε ο πατέρας της πως θα μετανιώσει για κάτι που είπε και δεν έπρεπε.!!

Συμβουλή μου λοιπόν...κοίτα να είσαι ευτυχισμένη εσύ και από κει και ύστερα αφού είσαι ενήλικη κάνε τα κουμάντα σου,αν τον παρατήσεις αυτόν για χάρη του διαβήτη ας πουμε,ο πατέρας σου θα σου βρει κάποιον άλλο χωρίς προβλήματα υγείας; και συ έτσι θα είσαι χαρούμενη.....δυστυχώς ακόμη υπάρχει στην Ελλάδα μεγάλη πολιτιστική και κοινωνική αμορφωσιά,στο εξωτερικο τέτοια ελάσσονα θέματα υγείας ούτε καν συζητιούνται.!

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Συμβουλή μου λοιπόν...κοίτα να είσαι ευτυχισμένη εσύ και από κει και ύστερα αφού είσαι ενήλικη κάνε τα κουμάντα σου,αν τον παρατήσεις αυτόν για χάρη του διαβήτη ας πουμε,ο πατέρας σου θα σου βρει κάποιον άλλο χωρίς προβλήματα υγείας; και συ έτσι θα είσαι χαρούμενη.....δυστυχώς ακόμη υπάρχει στην Ελλάδα μεγάλη πολιτιστική και κοινωνική αμορφωσιά,στο εξωτερικο τέτοια ελάσσονα θέματα υγείας ούτε καν συζητιούνται.!

---

Συμφωνώ… και να προσθέσω πως η πλάκα είναι ότι υπάρχουν ένα σωρό αρρωστημένες σχέσεις που απαρτίζονται από φαινομενικά υγιείς ανθρώπους. Υπάρχουν άτομα που δεν βλέπουν τις δικές τους απόλυτα νοσηρές σχέσεις, αλλά αντιμετωπίζουν με καχυποψία κι εμπάθεια τις σχέσεις μεταξύ ασθενών ή μεταξύ υγιών-ασθενών. Κάποιοι δε έχουν και την αποκρουστική άποψη ότι ένα πρόβλημα υγείας είναι ‘τιμωρία’, ή ότι οι σύντροφοι του ασθενούς είναι ‘προβληματικοί’.

Επιπλέον πράγματι ως χώρα έχουμε ακόμα πολύ δρόμο στον τομέα αυτό....

Quote:

---

Originally Posted by smigol

Λοιπόν, πιστεύω πως και η μαμά σου το βλέπει με την ίδια οπτική που το βλέπει και ο πατέρας της lyk. Η μόνη διαφορά είναι πως η μαμά σου εκφράζει την ανησυχία της με τεράστια ωριμότητα ενώ στην περίπτωση της φίλης μας η ανησυχία του μπαμπά υπερισχύει της ωριμότητας!

---

Θα συμφωνήσω ότι κατά πάσα πιθανότητα ο πατέρας της lyk ενδιαφέρεται και ανησυχεί για το μέλλον της κόρης του, όπως άλλωστε οι περισσότεροι γονείς. Και ναι θα συμφωνήσω ότι είναι πιο ‘ανώριμη’ (και αναποτελεσματική επίσης) η στάση του. Είναι γεγονός ότι στη συζήτηση επί του θέματος που προανέφερα, ‘έβγαλα το καπέλο’ στη μητέρα μου. Δεν ήταν απλώς ώριμη η στάση της, αλλά επί της ουσίας. Γιατί αν ένας γονιός βλέπει ευτυχία, χαρά, ηρεμία στο πρόσωπο του παιδιού του, αυτό είναι όλη η ουσία.

Βέβαια είναι και τι γνώσεις και βιώματα έχει ο καθένας. Έτσι λοιπόν έχουμε οικογενειακώς αυξημένη ευαισθησία στα θέματα υγείας. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να έχουν προκαταλήψεις και φοβίες επειδή ούτε ενημερώθηκαν, ούτε βίωσαν κάτι ανάλογο. Αν για παράδειγμα ο πατέρας της lyk είχε ο ίδιος κάποιο χρόνιο νόσημα και μια υγιέστατη σύζυγο στο πλευρό του, ίσως το έβλεπε διαφορετικά – όχι ότι θα ανησυχούσε λιγότερο, αλλά ίσως είχε μεγαλύτερη κατανόηση και καλύτερο τρόπο.

Από την πλευρά του παιδιού, είναι σε κάθε ηλικία σημαντικό κι ωραίο να νιώθεις αποδοχή από τους γονείς σου και να μην επικρίνουν τις επιλογές σου. Αν πάλι ανησυχούν για αυτές, καλό θα ήταν και να μπορούν να τεκμηριώσουν την ανησυχία τους και να το πουν με σεβασμό κι ευαισθησία. Γι’ αυτό θα συμφωνήσω και με την άποψη της Diana. Εδώ υπάρχει και κακός τρόπος και άγνοια / μη ρεαλιστικές δηλώσεις. Θα ήταν καλό αυτός ο άνθρωπος να ενημερωθεί και να βοηθηθεί να εστιάσει στην ουσία. Η συμβατότητα κι η ευτυχία σε μια σχέση είναι αλλού.

Εύχομαι να τα βρει η lyk και με τους δύο άντρες που είναι σημαντικοί για εκείνη.

σε θαυμαζω...εχεις πιασει τη ζωη απ τα μαλλια και διεκδικεις απολυτα τα θελω σου!!!!!θα πανε ολα καλα με τον μπαμπα σου...θα το δεις!!φαινεται οτι σου εχει αδυναμια και οταν καταλαβει ποσο δυναμικη κορη εχει θα νιωσει περηφανος!καλη τυχη....

Από τον τρόπο που γράφεις για τον πατέρα σου φαίνεται ότι έχετε στενή σχέση και η γνώμη του βαραίνει
πάρα πολύ για σένα. Και εκείνος σαφώς το εκμεταλλεύεται. Θα του φύγω, μην τον χάσω, το φιλαράκι του,
το στήριγμά μου, αυτά τα έγραψες για τον πατέρα σου. Η αγάπη σου γι αυτόν δλδ τώρα σου γυρνάει
μπούμερανγκ. Μήπως τον έχεις εξιδανικεύσει λιγάκι? Από φιλίες, έχεις? Γιατί θεωρείς τον πατέρα σου φιλαράκι σου?

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Συμφωνώ… και να προσθέσω πως η πλάκα είναι ότι υπάρχουν ένα σωρό αρρωστημένες σχέσεις που απαρτίζονται από φαινομενικά υγιείς ανθρώπους. Υπάρχουν άτομα που δεν βλέπουν τις δικές τους απόλυτα νοσηρές σχέσεις, αλλά αντιμετωπίζουν με καχυποψία κι εμπάθεια τις σχέσεις μεταξύ ασθενών ή μεταξύ υγιών-ασθενών. Κάποιοι δε έχουν και την αποκρουστική άποψη ότι ένα πρόβλημα υγείας είναι ‘τιμωρία’, ή ότι οι σύντροφοι του ασθενούς είναι ‘προβληματικοί’.

Επιπλέον πράγματι ως χώρα έχουμε ακόμα πολύ δρόμο στον τομέα αυτό....

---

Χαίρομαι πραγματικά που σε αυτό το φόρουμ υπάρχουν κατα κύριο λόγο άτομα μορφωμένα και πολιτισμένα σαν εσένα marina38...μένω έκπληκτη.!!!
μακάρι να είστε εσείς η αρχή για μία πιο πολιτισμένη Ελλάδα...ΑΜΗΝ

Καλα να ειστε παντα μαζι κ να κανετε οικογενεια αγαπητο μελος!Οφειλεις να τον εχεις κοντα σου κ να μην ακους κανεναν!Αλλωστε ετσι κ εχει την καταλληλη θεραπεια(δεν γνωριζω κ πολυ καλα απο αυτα)πιστευω θα μπορεσει να ζησει μαζι σου οπως καθε υγιης ανθρωπος,Ο πατερας σου πιθανον εχει εξαρτηση μαζι σου πανικοβαλλεται με τα παντα κ καταβαθος δεν θελει να φυγεις απο αυτον ειναι το κλασικο δεσιμο γονεα παιδιου ομως εσεις οφειλετε να ζησετε την ζωη σας οπως θελετε!