μετά τον χωρισμό τι?

Καταρχάς καλημέρα σας, μπήκα τυχαία εδώ μέσα ψάχνοντας να βρώ κάτι να ηρεμήσει την ψυχή μου. Την Παρασκευή που μας πέρασε χώρισα απο ένα δεσμό περίπου δύο χρόνων. Η αιτία του χωρισμού ήταν το ότι τον αμφισβήτούσα σε όλα αυτά που ένιωθε για μένα, ότι ήμασταν μαζί τόσο καιρό και ακόμα αμφισβητούσα το ότι μ' αγαπούσε και του έλεγα ότι καθότανε μαζί μου λόγο συνήθειας. Δεν ξέρω τι να κάνω δεν θέλω να τον χάσω αλλά απο ότι έμαθα είναι πάρα πολύ πληγωμένος, λέει ότι δεν μπορεί ο ανθρωπός του που είναι δίπλα του να μην τον εμπιστεύεται. Διάβαζα όλα αυτά που γράφατε και λέτε ότι πρέπει να πέρνεις απόφαση έναν χωρισμό αλλά όταν γίνεται με τέτοιο τρόπο δεν νομίζω ότι μπορείς να το δεχτείς. Πονάω πάρα πολύ και δεν μπορώ ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό να σηκώσω δεν έχω την δύναμη για τίποτα.

Δυστυχώς οι γονείς δεν μαθαίνουν τα παιδιά να είναι ανεξαρτητα και να μένουν μόνα τους. Αυτή είναι η αιτία που δεν αντέχουν ένα χωρισμό. Χαρά σ αυτους που απο τα 18 τους κλείνεται η πόρτα του σπιτιού και μαθαίνουν να επιβιώνουν. Οι δυσκολίες που συναντούν για να σταθούν στα πόδια τους κάνουν τους ανθρώπους δυνατούς. Σταμάτα να πενθείς και να γκρινιάζεις, δες τα λάθη σου στη σχέση σου και μη φοβάσαι τη μοναξιά.

Πωπω, για τέτοιο λόγο μου φαίνεται δύσκολο να χωνευτεί χωρισμός. Να ήταν βεβαιότητα που ξαφνικά το συνειδητοποίησες το καταλαβαίνω γιατί εκεί το παίρνεις πατριωτικά το θέμα, μου αξίζει καλύτερος, δε θα κάτσω να χάσω το χρόνο μου και τέτοια. Αλλά η αβεβαιότητα σκοτώνει και δε σε αφήνει να ησυχάσεις.
Δε μου φαίνεσαι πάντως και πολύ ζεστή για το θέμα, πολύ σίγουρη, μάλλον θα τα ξαναβρείτε. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να έχεις κουραστεί πάρα πολύ από την αμφισβήτηση, να έχεις συγχιστεί πολλές φορές για να αρχίσει το σπάσιμο της σχέσης και γενικά η κατάσταση να φτάσει σε ένα σημείο που να νιώθεις ότι δε μπορεί να συνεχιστεί για να νιώσεις αρκετά σίγουρη να σταματήσεις τη σχέση. Και ο μόνος τρόπος που βλέπω για να μπορέσεις αυτή τη στιγμή να αντέξεις το χωρισμό είναι να οπλιστείς με σιγουριά, μπορείς;; Δηλαδή κάνεις απολογισμό, βάζεις και τον εγωισμό σου μπροστά και λες κοίτα να δεις εγώ αυτό θέλω γιατί είναι το καλύτερο για μένα.

Σας ευχαριστώ και τους δύο που απαντήσατε το θέμα είναι ότι αυτή τη στιγμή ούτε εγωισμό έχω ούτε τίποτα το μόνο που θέλω είναι να γυρίσει πίσω και όλα θα διορθωθούνε. Απλά όταν υπάρχει απόσταση υπάρχει και κατά κάποιο τρόπο και η έλλειψη εμπιστοσύνης. Ήταν η πρώτη σχέση απο απόσταση που έκανα και είχα συνθείσει τα πράγματα τελείως διαφορετικά, να έχω τον άνθρωπό μου δίπλα μου όταν τον χρειάζομαι, να τον αγγίζω όποτε έχω ανάγκη να το κάνω, αλλά τώρα όλα είναι πιο δύσκολα και αυτό με κάνει να ζηλεύω λιγάκι παραπάνω και να τον αμφισβητώ.