Σεξουαλική έλξη

Καλησπέρα σε όλους. Καινούργιο μέλος εδώ και έρχομαι με μια ερώτηση, η οποία αν και δε νομίζω ότι έχει απάντηση, ωστόσο την κάνω για να λάβω μερικές γνώμες.

Μέχρι και πριν από μερικές εβδομάδες είχα μια σχέση η οποία κράτησε 1.5 χρόνο. Αυτή είναι μια κουκλάρα που όπου και να πήγαινε τους τρέχαν όλων τα σάλια και την λιγουρεύονταν, γυναικάρα. Το να της την πέφτουν ήταν καθημερινό φαινόμενο. Το πρόβλημα τώρα... Για κάποιο λόγο εμένα ενώ στην αρχή με άναβε πάρα πολύ, στην συνέχεια αυτό ξεθύμανε γρήγορα. Περάσαμε βέβαια διάφορες καταστάσεις, οι οποίες όμως δεν πιστεύω ότι μπορεί να με επηρέασαν τόσο, μπορεί να κάνω και λάθος όμως. Αυτή με αγαπά πολύ, το ίδιο και γω (ακόμα και τώρα το νιώθω και την νοιάζομαι πολύ και ας μην είμαστε μαζί). Της είπα όμως να χωρίσουμε γιατί ένιωσα ένα τέλμα και πλέον δεν ένιωθα καμία σεξουαλική έλξη. Στο κρεβάτι είχαμε κάνει τα πάντα και γούσταρα, ειδικά στην αρχή. Μέχρι και πολύ τραβηγμένα πράγματα, πράγμα το οποίο μου αρέσει στο σεξ. Όμως από ένα σημείο και μετά ούτε αυτό μου έλεγε κάτι μαζί της. Τελικά κατέληξα να μην με ανάβει καθόλου στο κρεβάτι και ορισμένες φορές να πρέπει να πάρω χάπι για να το κάνω. Ένιωθα ντροπή που είχα φτάσει στο σημείο αυτό.

Από την άλλη με μια πρώην μου, που συναντηθήκαμε ξανά, με την οποία δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό και δεν πρόκειται να υπάρξει και ποτέ ξανά, μου βγαίνει τεράστια ορμή και κ.υλα (με το μπαρδόν). Αυτή είναι όμορφη μεν, αλλά καμία σχέση με την πρώτη. Μέρα με τη νύχτα. Παρόλ' αυτά χωρίς να καταλάβω γιατί και χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω με ανάβει πάρα πολύ και 1-2 φορές που έχουμε συναντηθεί και έχουμε κάνει σεξ, περνάω υπέροχα και οι επιδόσεις μου είναι στο μάξιμουμ. Η καλύτερη σεξουαλική μου εμπειρία τα τελευταία 2 χρόνια, μπορώ να πω.

Θέλω να καταλήξω, πως γίνεται να συμβαίνει αυτό; Μ' αρέσουν οι όμορφες γυναίκες. Ανέκαθεν με τράβαγαν. Βλέπω φωτογραφίες της πρώην μου και λέω τι θεά γυναίκα, αλλά παρόλ' αυτά στο σεξουαλικό δεν... Τι στο καλό; Είναι κάτι το οποίο θα μπορούσε να φτιάξει; Είναι στο μυαλό μου; Φταίω εγώ, αυτή, τι;

Πως εξηγείται αυτό;

Ευχαριστώ για τυχών απαντήσεις.

Κοίτα αγαπητέ μου μια ανωμαλία την έχεις σίγουρα...μην κοροιδευόμαστε.όμως αυτό που σου συμβαίνει είναι κάτι σχετικά σύνηθες..το έχω πάθει κι εγώ για ένα μικρό διάστημα και ταιριάζει με την περίπτωση σου γιατί κ μένα ο άντρας μου η δουλειά του είναι μοντέλο..οπότε καταλαβαίνεις τα υπόλοιπα..οι γκόμενες ουρά κι εμένα μου την είχε δώσει και δεν τον ήθελα καθόλου..εντάξει συνήρθα γρήγορα και δεν χρειάστηκε να τσακωθούμε΄έντονα.
Για μένα έπρεπε πρώτα να πας σε ένα ψυχολόγο να συζητησεις το πρόβλημα σου και μετά αν ήσουν απόλυτα σίγουρος ας χώριζες,γιατί γράφεις ότι την αγαπάς πολύ κ το μόνο πρόβλημα ήταν αυτό.
Θεωρώ πως είσαι λίγο ασταθής σεξουαλικά...τελοσπάντων εγώ είμαι η τελευταία που θα μπορούσα να εκφράσω το τι είναι αυτό που νιώθεις απλά κοιταξέ το.

Καλησπέρα και ευχαριστώ για την απάντηση.

Νομίζω είμαστε διαφορετικές περιπτώσεις, γιατί ουδέποτε την ζήλεψα. Το θεωρώ φυσιολογικό να την πέφτουν σε μια όμορφη γυναίκα, όπως και να την πέφτουν οι γυναίκες σε έναν όμορφο άνδρα. Θα ζήλευα ίσως αν αυτή ανταποκρινόταν, αλλά και πάλι στην περίπτωση αυτή απλά θα την έκανα με ελαφρά. Γενικά δεν μου είχε δώσει δικαίωμα, εκτός από την αρχή της σχέσης μας που όταν την γνώρισα ήταν με άλλον, αλλά τελικά κατέληξε μαζί μου. Όμως και πάλι δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα στο θέμα της έλξης τότε. Απεναντίας όσο το σκέφτομαι μπορώ να πω πως εκδήλωνε από μέρους της ζήλια κάποιες φορές όταν μου την έπεφταν μπροστά της, πράγμα όμως το οποίο εμένα μου άρεσε (να μου κάνει ζήλιες εννοώ, μιας και δεν ήταν δα και τόσο πιεστικό απέναντί μου και λυνόταν με την ακέραιη συμπεριφορά μου. Γενικά δεν είχα μάτια για άλλη.).

Τώρα όσων αφορά τα συναισθήματα μου, νομίζω ότι είναι τελείως αποκομμένα από την σεξουαλική έλξη που νιώθω γι' αυτήν. Όμως το σεξουαλικό το θεωρώ πάνω από το 50% στην σχέση. Είμαι ακόμα νέος για να μείνω μόνο στα συναισθήματα αγάπης και από την άλλη δεν θέλω να ψάχνω το σεξ αλλού εκτός από την σχέση μου, αλλά δεν θέλω όμως να έχω και δυσλειτουργία στην σχέση μου! Επίσης την "ανωμαλία" που λες, την μοιραζόμασταν και οι δυο μιας και είμαστε το ίδιο "ανώμαλοι", αν και θεωρώ ότι ο χαρακτηρισμός είναι υποκειμενικός γιατί απλά δεν είχαμε ταμπού στο σεξ. Αυτό δεν σε κάνει ανώμαλο, απεναντίας κατά την γνώμη μου (αφήνοντας πάντα το περιθώριο του λάθους ανοιχτό).

Quote:

---

Αυτή είναι μια κουκλάρα που όπου και να πήγαινε τους τρέχαν όλων τα σάλια και την λιγουρεύονταν, γυναικάρα. Το να της την πέφτουν ήταν καθημερινό φαινόμενο.

---

δηλαδη για αυτο σε αναβε? επιδη την ηθελαν πολοι? μα αυτο δεν ειναι κριτιριο για να διαλεξεις καπιον κ εγω ηξερα μια κοπελα που τη ν ηθελαν παρα πολοι κουκλαρα δεν ηταν αλλα ουτε κακασχημη κ εβλεπα ολοι να τη χουφτωνουν κ να την αγκαλιαζουν γιατι δε την ηξεραν κ τοσο καλα κ επιδη το επαιζε καλη σε ολους

κ οπως βλεπεις αυτο δε φτανει γιατι αν συνεχισεις σε ετσι σε βλεπω να αποκτας συλογη απο αλμπουμ με φωτογραφιες κ να λες τι κουκλες.

ασχολισου κ με το εσωτερικο κ ψαξε τα πραγματα σε βαθος οχι μονο εξωτερικα.

Quote:

---

Κοίτα αγαπητέ μου μια ανωμαλία την έχεις σίγουρα...

---

αυτο δεν ειναι ανωμαλια ειναι απλα ριχη σεξουαλικη ελξη

Κατά τη γνώμη μου καμιά ανωμαλία δεν έχεις και κανέναν ψυχολόγο δεν χρειάζεσαι. Μην τρελαθούμε κιόλας!
Αν είναι δυνατόν όποτε δεν μας τραβάει κάποιος όμορφος να αναρωτιόμαστε μήπως δεν πάει κάτι καλά με μας.
Η σεξουαλική χημεία δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την εμφάνιση. Μπορεί να μην έχει να κάνει και καθόλου.
Ούτε με το αν κάποιος κάνει τα πάντα στο κρεβάτι. Είναι πρώτα απ' όλα θέμα εγκεφαλικό και ορμονικό.
Και αν είναι δυνατόν να αναγκάζεσαι, νέο παιδί, να πάρεις χάπια για να λειτουργήσεις. Θαρρείς και σε υποχρεώνει κανείς.
Προφανώς αγαπητέ μου, με την πρώην υπάρχει χημεία και με την κουκλάρα όχι. Είναι φυσιολογικότατο!

...συμφωνω με μαριαν.
Αν δεν έχεις χημεία με τον άλλο, ο Μπραντ Πιτ να είναι...δεν....
Στην περίπτωση τη δική σου επειδή είσαι άντρας, (και οι άντρες λειτουργούν περισσότερο με την εικόνα), κράτησε περισσότερο το θέμα με την κουκλάρα γιατι φτιαχνόσουν με την εικόνα για ένα διάστημα και μέχρι να την απομυθοποιήσεις.
Τότε βγήκαν τα πραγματικά, εσωτερικά "θελω".

Χημεία, ε; Δύσκολη λέξη. Άσε που ποτέ δεν ήμουν και καλός στην χημεία, αυτή η ανόργανη μου καθόταν στον λαιμό.
Θα το επεξεργαστώ αυτό με την χημεία, γιατί με μια γρήγορη σκέψη νομίζω ότι υπήρχε χημεία, αλλά δεν ξέρω αν ήταν όντως χημεία με την έννοια του "αυτό το κάτι που υπάρχει ανάμεσά μας και δεν ξέρεις τι είναι, αλλά σε κρατάει σε εγρήγορση" ή απλά ένα πνευματικό και ιδεολογικό ταίριασμα. Γενικά υπήρχε και αγάπη και ταίριασμα ιδεών και πέρα από το σεξ, όταν είμαστε οι δυο μας και είμαστε αγκαλιά πέρναγαν όλα και απλά κουμπώναμε και σωματικά και συναισθηματικά. Αλλά... Στην επαφή, αδιέξοδο...

Έχω διαβάσει διάφορες θεωρίες, αλλά τα θεωρώ όλα άσχετα με την περίπτωσή μου, πχ λένε ότι και καλά μπορεί να βλέπεις την γυναίκα αυτή σοβαρά ή να την αγαπάς τόοοσο πολύ που να κομπλάρεις και κάτι τέτοια, αλλά μπα... Δεν ήταν αυτό. Απλά εκείνη την στιγμή, χωρίς κανένα λόγο, ένα κενό. Και η λίμπιντο επίσης πάτο. Δεν εξηγείται, ειδικά ξέροντας τον εαυτό μου και τις ορμές μου τόσα χρόνια. Η αλήθεια είναι πως μέχρι και στο ανδρολογικό ινστιτούτο απευθύνθηκα φοβούμενος ότι έχω κάποιο πρόβλημα. Μόλις με είδε ο γιατρός, μου κάνει κάποιες ερωτήσεις αν παίρνω ναρκωτικά ή αναβολικά (λόγο του ότι γυμνασμένος), φυσικά το αρνήθηκα που είναι και αλήθεια. Μου έκαναν υπερήχους, και ορμονικό έλεγχο και μόλις είδε τα αποτελέσματα ο γιατρός μου λέει όχι μόνο δεν έχεις πρόβλημα, αλλά με την τεστοστερόνη σου βγαίνεις και ντοπέ (και μου ανέφερε για παράδειγμα έναν ποδοσφαιριστή τότε που είχε γίνει ντόρος, αλλά δεν θυμάμαι ποιον γιατί είμαι άσχετος από αυτά). Τελικά μου λέει ψυχολογικό είναι και με φορτώνει cialis και κάτι άλλα. Εντάξει δούλεψαν η αλήθεια για όσο τα έπαιρνα, αλλά τι; Είναι αδιανόητο να σκεφτώ τον εαυτό μου να συνεχίσω έτσι! Και δεν συζητάω καν για το οικονομικό μέρος δηλαδή.

Άντε τώρα να σου τύχει αυτό στα 30 σου και να μην ξέρεις τι συμβαίνει. Αφού η πρώην μου με έφτιαχνε στην αρχή, ξαφνικά τι έγινε; Τι άλλαξε; Χάθηκε η χημεία; Δεν υπήρχε ποτέ; Και η αγάπη που νιώθαμε και οι δυο; Ψεύτικη; Απλά συμπάθεια; Συνήθεια; Καρμικό και ήμουν πατέρας της σε άλλη ζωή; :p Αμφιβάλω. Τέλος πάντων ακόμα δεν έχω βγάλει άκρη, αλλά αν κάτι με ανέβασε ήταν ότι με την πρώην-πρώην όλα δούλεψαν ρολόι. Επίσης το ότι αισθάνομαι ότι την αγαπώ, ενώ για την πρώην-πρώην δεν αισθάνομαι τίποτα απολύτως τι λέει;

Μπέρδεμα. Πάντως θα επεξεργαστώ αυτό το θέμα της χημείας λίγο καλύτερα, γιατί μπορεί κάτι να μου ξεφεύγει. Γενικά αναγνωρίζω ότι έχω τετράγωνη λογική και σκέφτομαι με συγκεκριμένους αλγόριθμους, οπότε είναι πολύ πιθανό να μου έχουν ξεφύγει πιο αφαιρετικές έννοιες. Δεν θα είναι και η πρώτη φορά.

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις!

Και mariam_m σας ευχαριστώ, η αλήθεια είναι πως δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή ανώμαλος (ούτε παιδεραστής είμαι, ούτε βιαστής), πόσο μάλλον να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο. Απλά λίγη τροφή για σκέψη χρειαζόμουν... Έχει κολλήσει το ρημάδι το μυαλό...

Και την ομορφια την βαριεσαι καποια στιγμη αν με τον συντροφο σου δεν σε δενουν αλλα πιο δυνατα πραγματα..
Οταν το ενδιαφερον ειναι πιο πολυ σεξουαλικο και μεσα σε 1.5 χρονο κανατε οτι κωλοτουμπα υπαρχει δεν ειναι λογικο να υπαρξει κορεσμος?Ικανοποιησες τα παντα..Και μαλλον μονο αυτο σε εδενε μαζι της μιας και ηταν κουκλαρα οπως λες.

Εχε στο νου σου ομως μηπως ανηκεις σε μια(μεγαλη και δεν την κατηγορω) κατηγορια ανθρωπων που βρισκει εναν, τα κανει ολα γιατι τα αλλα τα βρισκει λιγα και τα βαριεται, και μετα βαριεται και τον ανθρωπο, και ψαχνει τον επομενο και δωστου παλι ολα και αλλα επιπλεον, και μετα παλι βαριεται και ψαχνει αλλον και ετσι διαρκως βρισκεται απο αλλη αγκαλια σε αλλη αγκαλια, και σκαρφαλωνει και στον πολυελαιο και στη στεγη να κανει σεξ γιατι βαριεται ευκολα. Ειδικα αν δεν υπαρχει προκληση, αν ο αλλος ειναι δεδομενος, κτλ. Μηπως θες δηλαδη λιγο να βασανιζεσαι αλλιως βαριεσαι.

mnimonio, Λίλιουμ, δε νομίζω ότι ανήκω σ' αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Απεναντίας έχω κάνει λίγες σχέσεις στην ζωή μου εκ των οποίων οι 2 ήταν από 7 χρόνια η κάθε μια και ο λόγος που χώρισα δεν ήταν ποτέ η βαρεμάρα, αλλά διαφορετικό πλάνο και στόχοι στην πορεία οι οποίοι δεν συμβάδιζαν. Δεν την βαρέθηκα σίγουρα, απεναντίας μου λείπουν πάρα πολλά πράγματα και κυρίως η επικοινωνία. Προσωπικά μ' αρέσει να ρίχνω άγκυρα όταν βρω το κατάλληλο λιμάνι.

Τείνω όλο και περισσότερο στο θέμα της χημείας τελικά και νομίζω πως η τελική μου επιλογή ήταν σωστή. Η επιβεβαίωση έρχεται απλά διαβάζοντας μερικά threads σε αυτό το φόρουμ και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θέλω να προχωρήσω σε κάτι πιο σοβαρό και στο μέλλον επειδή δεν λειτουργώ σεξουαλικά στην σχέση να έχω ένα παιδί και να θέλει η γυναίκα μου να με χωρίσει. Καλύτερα να στεναχωρηθώ τώρα λίγο καιρό και να μου περάσει.

Επίσης δεν νιώθω ότι παράτησα τα όπλα, γιατί πάλεψα επί 1 χρόνο σχεδόν να το ξεπεράσω και να δω τι συμβαίνει. Μέχρι και σε γιατρούς πήγα με μεγάλο κόστος στην προσπάθειά μου να το ξεπεράσω. Απλά κάτι δεν δούλεψε στο σεξουαλικό. Είναι κρίμα και για τους 2, ειδικά γι' αυτήν η οποία ήρθε απέναντι σε τετελεσμένα γεγονότα χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι να μου αλλάξει γνώμη για να μην χωρίσουμε. Φυσικά δεν της είπα ποτέ τον πραγματικό λόγο, γιατί θα ένιωθε πολύ άσχημα. Δεν είναι και λίγο να λες στον άλλο, "ξέρεις δεν με φτιάχνεις" και ο άλλος να έχει κάνει όνειρα και να έχει βασιστεί επάνω σου για το μέλλον. Άσε που δεν είμαστε και σε ηλικία, ειδικά η γυναίκα στα 30 της, να "χάνει" χρόνο και να ξαναβρίσκεται στο μηδέν ενώ νιώθει ότι είναι στα ουράνια. Δεν εξετάζω την ευθύνη που έχω απέναντί της καθώς καθυστέρησα να πάρω αυτή την απόφαση, γιατί θεωρώ ότι προσπάθησα στον χρόνο αυτό να βρω και να "λύσω" το πρόβλημα μου απέναντί της.

Επίσης δε νομίζω ότι υπάρχει αρκετός χρόνος και χώρος να εξηγήσει κανείς όλες τις πτυχές του θέματος και να βγάλει ακριβή συμπεράσματα, ωστόσο το θέμα της χημείας το οποίο είχα παραβλέψει σαν σκέψη θεωρώντας ότι υπήρχε, μου προκαλεί κάποια "τσιμπήματα" και συνήθως όταν συμβαίνει αυτό, κρύβεται μια αλήθεια από πίσω.

Δεν σε εβαλα σε καποια κατηγορια..Αλλα το να τα εχεις ολα στο πιατο ειναι κατι που με μαθηματικη ακριβεια θα σε κανει να βαρεθεις..Ετσι πιστευω.Στο θεμα της χημειας που σου ειπε η μαριαν συμφωνω απλα συμπληρωσα οτι οταν δεν σε δενει κατι παραπανω με το ατομο που εισαι και μεσα σε 1.5 χρονο εχεις κανει τα παντα στο κρεβατι,καποια στιγμη θα το "ξερασεις".

Εννοούσα την κατηγορία των ανθρώπων που βαριούνται εύκολα.
Πρέπει να πω ότι το πρόβλημα δεν εμφανίστηκε αφότου τα έκανα όλα. Κατά την διάρκεια του τελευταίου χρόνου έκανα τα περισσότερα γιατί ήμασταν πιο απελευθερωμένοι, αλλά όμως με την υποβοήθηση των χαπιών για να έχω την κατάλληλη στύση.

Αν και δεν το ξεχώρισε η marian_m, σαν πρόβλημα χημείας θεωρώ μεταξύ μας την σεξουαλική. Γιατί από άλλη άποψη μια χαρά χημεία είχαμε, δηλαδή θα μπορούσαμε να είμαστε άνετα κολλητοί φίλοι από άποψη αγάπης, ενδιαφέροντος, χαρακτήρα κλπ κλπ. Και η αλήθεια είναι ότι θα γούσταρα να την έχω σαν φίλη στο μέλλον (αν και αδύνατον γιατί κατά πάσα πιθανότητα μόλις την έβλεπα αγκαλιά με άλλον θα πλακωνόμουν με τον τύπο).

Πιο πριν δεν είχα κάνει αυτό τον διαχωρισμό μέσα μου.

Σεξουαλικο κορεσμο εχεις με την συγκεκριμενη..Την αγαπας σαν φιλαρακι,εχει τεραστια διαφορα φιλε μου απο την συντροφικη αγαπη..Τωρα το οτι θα πλακωνες αυτον που θα την αγκαλιαζε παιζει να ειναι και εγωισμος ε?

Απλα γνωμες λεμε μην τις παιρνεις και τοις μετρητοις.

Με την κουκλαρα σε εδενε μαζι της ο ενθουσιασμος, στο επικεντρο της σκεψης σου ήταν το ότι ειχες ωραια γκομενα, καμια βαθυτερη ψυχικη συνδεση μαζι της Και η αγαπη για την οποια μιλας ηταν απλα μερος του ενθουσιασμού, ηταν απλα ωραιες σκεψεις και λόγια χωρις βαθος, χωρις βαθυτερη ψυχικη συνδεση που ειναι η πραγματικη αγαπη. Τωρα ο ενθουσιασμος έχει καταλαγιάσει, κι αφου στο μεταξυ δεν δημιουργηθηκε αυτη η βαθυτερη συνδεση ξενερωσες μαζι της. Αν σκεφτεσαι οτι θα την ηθελες για κατι σοβαρο (αν σε ελκυει και σαν χαρακτηρας και μπορει να υπαρξει αγαπη κι επικοινωνια) και το ξαναπροσπαθησεις μπορει να επιστρεψει κι ο ενθουσιασμος και να δημιουργηθει και η χημεια. Κι αυτο το στηριζω στο ότι την γουσταρες, ισουν σιγουρος οταν ξεκινουσες κατι μαζι της και η σχεση ειχε προχωρησει με ωραιο τροπο. Εκτος κι αν εσυ εισαι χαρακτηρας που δεν μπορει να μεινει πιστος σε μια γυναικα.
Δεν αποκλειεται να νιωθουμε εντονη σεξουαλικη ελξη για γυναικες που εμφανισιακα δεν μας γεμιζουν ιδιατερα. Ισως ειναι θεμα χημειας. Όμως το ενδιαφερον μας γι αυτες νομιζω εξαντλειται στην ελξη για σεξουαλικη επαφη, κι αυτο δεν αναιρει το ότι εμφανισιακα δεν μας γεμιζουν ιδιαιτερα ή οτι δεν τις γουσταρουμε σαν χαρακτηρες και να παραμενει σταθερη η πεποιθηση μας γι αυτες οτι δεν θα τις θελαμε για κατι πιο σοβαρο. Και με την πρωην σου αν τα ξαναβρεις, αμα εξαιρεσουμε την ελξη σου γι αυτην κατα τα λοιπα η αντιληψη σου γι αυτην θα ειναι ακριβως οπως την εβλεπες και τοτε.

mnimonio, σίγουρα έχω εγωισμό, αλλά με μέτρο πιστεύω (μπορεί να κάνω και λάθος μιας και δεν είμαι ο καλύτερος κριτής του εαυτού μου). Δεν βάζω πάντα τον εαυτό μου πάνω απ' όλα εκτός και αν δω ότι αρχίζει μια κατάσταση να μου δημιουργεί πρόβλημα και με πιέζει και αρχίζουν τα ψυχοσωματικά. Αν και τώρα τελευταία, αρχίζω να σκέφτομαι τον εαυτό μου περισσότερο απ' ότι παλιότερα και να τον βάζω πάντα σε προτεραιότητα, γιατί σκέφτομαι πως μόνος μου ήρθα και μόνος μου θα φύγω και σε όλη την διαδρομή όσοι άνθρωποι και καταστάσεις περάσουν η μόνη παράμετρος που δεν βγαίνει από την εξίσωση θα είναι ο εαυτός μου.

Γιάννη σίγουρα ο ενθουσιασμός έσβησε και ίσως νωρίς. Σε αυτό ίσως έπαιξε ρόλο ότι δεν υπήρχαν στην αρχή και ειδικά μετά από ένα σημείο πολλές ανέμελες στιγμές, δηλαδή να χορταίνω πολλές χαρούμενες και ξέγνοιαστες στιγμές με τον άνθρωπό μου. Αυτό όμως νόμιζα πως οφείλεται και σε εξωτερικούς παράγοντες όπως κάποια θέματα με το σεξουλικό πχ, το οποίο εμφανίστηκε σχετικά σύντομα. Ίσως όμως αυτό ήταν απλά η βιτρίνα και από πίσω η αιτία ήταν όλ' αυτά που αναφέρεις.

Και συμφωνώ πως με την πρώην-πρώην, δεν πρόκειται να υπάρξει κάτι ουσιαστικό, γιατί είναι κλεισμένο κεφάλαιο. Απλά με βοήθησε γιατί μου επιβεβαίωσε πως δεν υπάρχει πραγματικό ανδρολογικό πρόβλημα, το οποίο ήταν λυτρωτικό για μένα καθώς ήταν ανέκαθεν σημαντικό για μένα.

Νομίζω αυτό που χρειάζεται είναι μια "αγρανάπαυση" για λίγο καιρό, συγκέντρωση δυνάμεων, επιστροφή στις "εργένικες" ασχολείες μου και κυρίως να σκεφτώ λίγο σοβαρά πως συνεχίζω παρακάτω και να αποφύγω να ξανακάνω το ίδιο λάθος, γιατί έτσι κάνω κακό και στον εαυτό μου και σε αυτούς που είναι δίπλα μου. Όλ' αυτά όμως χαλαρά, χωρίς άγχος και έχοντας τις κεραίες μου ανοιχτές για να μην αφήνω ευκαιρίες να φεύγουν. Τώρα το πως θα τα κάνω όλ' αυτά ακόμα δεν το ξέρω ακριβώς, αλλά μόνο και μόνο που το έχω στο μυαλό μου, πιστεύω θα έρθει μόνο του σιγά-σιγά.