Πως μπορω να καλυψω το κενο του

Καλησπερα σε ολους σας. Ευχαριστω που με δεχτηκατε στην παρεα σας. Ειχα τοσο αναγκη να μιλησω με καποιον. Χωρισα με τον αρραβωνιαστικο πριν απο δυο μηνες. Ο χωρισμος ηταν πολυ ασχημος με καυγαδες φασαριες κ πολλα πικρα λογια απο την πλευρα του. Εγω δν εβγαλα καθολου μα καθολου θυμο. Καποια στιγμη καταφεραμε να συζητησουμε ηρεμα. Εχω αποδεχτηκα ολα μου τα λαθη το ιδιο εκανε κ εκεινος. Συγχωρεσαμε πραγματικα ο ενας τον αλλον κ ειπαμε να προχωρησουμε παρακατω κανοντας μια καινουρια αρχη. Δυστυχως ομως οι γονεις του δν τον αφηνουν κ τον απειλουν με μια επιχειρηση που εχουν πως ξαναγυρισει σε εμενα θα τον αφησουν στο δρομο. Δυστυχως δν μπορει να κανει τιποτα για αυτο. Το παλευει αλλα δν μπορει. Εγω εχω μεινει μονη. Εντελως μονη. Ειμαι ψυχολογικα χαλια. Κλαιω ολη μερα επι ενα μηνα. Εχω σταματησει ολες μου τις δεαστηριοτηρες. Απλα υπαρχει το σωμα μου. Δν με ευχαριστει τιποτα. Απλα θελω τον ανθρωπο μου πισω.

ο αρχικος χωρισμος εγινε με δικη σου επιθυμια? ποιος ηταν ο λογος? τι ηλικιες εχετε?

Οχι δν ηταν δικη μου επιθυμια. Εκεινος εφυγε απο το σπιτι μαζευοντας ολα τα πραγματα του. Εγω τον ικετευα να μην το κανει χωρις να το συζητησουμε. Μετα απο λιγες ωρες κ ενω ειχε φυγει το μετανιωσε κ οταν εγω του ειπα να γυρισει πισω ηταν πλεον αργα γιατι ειχε ειδοποιησει τους δικους του οτι για ολα φταιω εγω ενω το ξερει οτι δν ειναι ετσι αλλα οι δικοι του οπως εγρψα κ πριν τον απειλουν με το θεμα της δουλειας. Η δικη μου ηλικια ειναι 32 κ εκεινος 37.

Quote:

---

Originally Posted by Εβελινα

Οχι δν ηταν δικη μου επιθυμια. Εκεινος εφυγε απο το σπιτι μαζευοντας ολα τα πραγματα του. Εγω τον ικετευα να μην το κανει χωρις να το συζητησουμε. Μετα απο λιγες ωρες κ ενω ειχε φυγει το μετανιωσε κ οταν εγω του ειπα να γυρισει πισω ηταν πλεον αργα γιατι ειχε ειδοποιησει τους δικους του οτι για ολα φταιω εγω ενω το ξερει οτι δν ειναι ετσι αλλα οι δικοι του οπως εγρψα κ πριν τον απειλουν με το θεμα της δουλειας. Η δικη μου ηλικια ειναι 32 κ εκεινος 37.

---

δεν βλεπω να μπορεις να κανεις και πολλα αγαπητη Εβελινα.. εκεινος θα πρεπει να αποφασισει αν θα παει κοντρα στην επιθυμια των γονιων, αν θα καταφερει να τα συμβιβασει η να τους πεισει, η αν θα σε απαρνηθει...

Το ξερω οτι το προσπαθει. Ειμαι σιγουρη για αυτο. Ξερω ομως επισης οτι δν μπορει να τους πεισει με τιποτα. Και αυτο ειναι που με πληγωνει πολυ. Πως γινεται να υπαρχει τοση αγαπη να το ξερουν αυτο οι δικοι του κ να πληγωνουν ετσι το παιδι τους

Quote:

---

Originally Posted by Εβελινα

Το ξερω οτι το προσπαθει. Ειμαι σιγουρη για αυτο. Ξερω ομως επισης οτι δν μπορει να τους πεισει με τιποτα. Και αυτο ειναι που με πληγωνει πολυ. Πως γινεται να υπαρχει τοση αγαπη να το ξερουν αυτο οι δικοι του κ να πληγωνουν ετσι το παιδι τους

---

εφοσον προσπαθει, δειξτου εμπιστοσυνη και κανε (λιγη) υπομονη. οχι πολλη ομως.
αν δεν τα καταφερει ομως και χρειαστει να παρει ριζικες αποφασεις , ΑΝ η αποφαση του δεν σε περιλαμβανει, αυτο θα πρεπει κατι να σου πει για την θεση σου στην ζωη του.
παντα ερχομαστε αντιμετωποι με επιλογες.
αν δεν εισαι η πρωτη επιλογη του ανδρα που θελεις, τι νοημα εχει για σενα η σχεση μαζι του?

και σου λεω ολα αυτα, καταλαβαινοντας και την δικη του την θεση, ετσι? δεν ειναι εποχες που ειναι ευκολη η αυτονοητη μια αποφαση που σε αφηνει στον δρομο...

Quote:

---

Originally Posted by Εβελινα

Καλησπερα σε ολους σας. Ευχαριστω που με δεχτηκατε στην παρεα σας. Ειχα τοσο αναγκη να μιλησω με καποιον. Χωρισα με τον αρραβωνιαστικο πριν απο δυο μηνες. Ο χωρισμος ηταν πολυ ασχημος με καυγαδες φασαριες κ πολλα πικρα λογια απο την πλευρα του. Εγω δν εβγαλα καθολου μα καθολου θυμο. Καποια στιγμη καταφεραμε να συζητησουμε ηρεμα. Εχω αποδεχτηκα ολα μου τα λαθη το ιδιο εκανε κ εκεινος. Συγχωρεσαμε πραγματικα ο ενας τον αλλον κ ειπαμε να προχωρησουμε παρακατω κανοντας μια καινουρια αρχη. Δυστυχως ομως οι γονεις του δν τον αφηνουν κ τον απειλουν με μια επιχειρηση που εχουν πως ξαναγυρισει σε εμενα θα τον αφησουν στο δρομο. Δυστυχως δν μπορει να κανει τιποτα για αυτο. Το παλευει αλλα δν μπορει. Εγω εχω μεινει μονη. Εντελως μονη. Ειμαι ψυχολογικα χαλια. Κλαιω ολη μερα επι ενα μηνα. Εχω σταματησει ολες μου τις δεαστηριοτηρες. Απλα υπαρχει το σωμα μου. Δν με ευχαριστει τιποτα. Απλα θελω τον ανθρωπο μου πισω.

---

Παλι τα γνωστα "καλα" συμπεθερια! Αν τον αγαπας και δεν θελεις να τον χασεις, αν και δεν θελω να σε τρομάξω μαλλον θα σε "χωρισουν" οι γονεις του στο τελος, να προσεχεις τωρα με την επανασυνδεση τη συμπεριφορα σου, παρα πολύ όμως, καθολου καβγαδες, καθολου φασαρίες, προσπαθησε να μην μαλωνεις καθολου με τον αρραβωνιαστικο σου γιατι το παραμικρο θα λειτουργησει σαν αφορμή να πατησουν πανω σε αυτό και να σε χωρισει οριστικα. Οι λογοι που δεν σε θελουν πιστευεις ότι είναι οικονομικοι? τωρα ειστε σε σχεση?

Τι θελουν και χωνοντε οι γονεις δεν το καταλαβαινω..εμενα κοριτσακι με χωρισαν οι γονεις μου απο τον ανθρωπο της ζωης μου δεν ειχαμε μαλλωσει ποτε.. Και τωρα μου ζητανε συγγνωμη που μ γα.. Την ζωη...συμφωνω με ανλακι προσεξε μην κανεθς καυγα με τον φιλο σου γιαρι θα βρουν αφοεμη να μην σε θελουν..να σε ρωτησω κατι γιατι μαλλωσατε κ χωρισατε?
Γιατι εχει σημασια κ αυτο..

Οχι δν ειμαστε σε σχεση τωρα. Ναι οι λογοι που δν με θελουν ειναι οικονομικοι. Πιστευουν οτι εγω κ οικογενεια μου εχουμε χρηματα κ απλα δν θελουμε να τα δωσουμε. Ενω δν ειναι ετσι. Δν ξερω πως τους εχει καρφωθει αυτο.

Dolores Lolita ο λογος που φτασαμε στο χωρισμο ηταν οπως ειπα κ πιο πανω οτι πιστευαν οι δικοι του πως εχω χρηματα κ δν τα δινω. Καθε μερα του εβαζαν κ του βαζουν ακομα λογια κ του λενε τα χειροτερα για μενα. Δν μπορω να καταλαβω τι γονεις ειναι αυτοι που μπορουν κ στενςχωρουν ετσι το παιδι τους ενω το βλεπουν οτι πραγματικα υποφερη.

Quote:

---

Το ξερω οτι το προσπαθει. Ειμαι σιγουρη για αυτο. Ξερω ομως επισης οτι δν μπορει να τους πεισει με τιποτα. Και αυτο ειναι που με πληγωνει πολυ. Πως γινεται να υπαρχει τοση αγαπη να το ξερουν αυτο οι δικοι του κ να πληγωνουν ετσι το παιδι τους

---

Κάτσε γτ θα το χάσω...τι προσπαθεί;;;
Που μόλις μαλώσατε πήγε και είπε με το ν και με το σίγμα τα πάντα στην οικογένεια του;;;
Οτι έφυγε τσακίδια από το σπίτι λες και θα τον δάγκωνες;;;

Λυπάμαι που σου μιλάω ευθέως,αλλά εγώ δεν βλέπω κάποια αγάπη...βλέπω πως ότι συμβαίνει μεταξύ σας,τον α'λόγο τον έχουν οι γονείς του...εκτός και αν έχεις δώσει όλα τα δικαιώματα για κάτι τέτοιο....

Quote:

---

Originally Posted by Εβελινα

Οχι δν ειμαστε σε σχεση τωρα. Ναι οι λογοι που δν με θελουν ειναι οικονομικοι. Πιστευουν οτι εγω κ οικογενεια μου εχουμε χρηματα κ απλα δν θελουμε να τα δωσουμε. Ενω δν ειναι ετσι. Δν ξερω πως τους εχει καρφωθει αυτο.

---

που να τα δωσετε τα χρηματα?

εβελινα δηλαδή ψαχνουν για περιουσια, σωστα? δεν παραξενεύομαι φυσικα. Και να τον παντρευτείς οι δικοι του θα ανακατεύονται συνεχεια στην οικογενεια σου παντως να το ξερεις αυτό..

Quote:

---

Originally Posted by Εβελινα

Dolores Lolita ο λογος που φτασαμε στο χωρισμο ηταν οπως ειπα κ πιο πανω οτι πιστευαν οι δικοι του πως εχω χρηματα κ δν τα δινω. Καθε μερα του εβαζαν κ του βαζουν ακομα λογια κ του λενε τα χειροτερα για μενα. Δν μπορω να καταλαβω τι γονεις ειναι αυτοι που μπορουν κ στενςχωρουν ετσι το παιδι τους ενω το βλεπουν οτι πραγματικα υποφερη.

---

1)Είναι βουτυρομπεμπές.
2)Δε σε σέβεται. Έφυγε όπως έγραψες δίχως να σου δώσει το δικαίωμα της συζήτησης.
3)Έχει δώσει το δικαίωμα στην οικογένειά του να του το παίζουν αρχηγοί στη δική του ζωή.
4)Βρίσκεται στο έλεος μίας φιλοχρήματης οικογένειας.
5)Ο ηλίθιος με το που έφυγε πήγε και έδωσε ρεπόρτο στη μαμά και στον μπαμπά (ανήλικο που λέει τα πάντα για την προσωπική του ζωή στον έναν και στον άλλον)

Και συ κάθεσαι και κλαις μέρα νύχτα?
Ντύσου, βάψου, φόρεσε τακούνια, πάρε ταξί το βράδυ, μπαράκι και χτύπα το πρώτο αρσενικό που θα σου γυαλίσει.
Δε φτάνει που έχει ένα σωρό κουσούρια, τον δικαιολογεία κιόλας. Άκου "προσπαθεί" άχουτο το τσαμένο

Quote:

---

Originally Posted by 1-555-Confide

1)Είναι βουτυρομπεμπές.
2)Δε σε σέβεται. Έφυγε όπως έγραψες δίχως να σου δώσει το δικαίωμα της συζήτησης.
3)Έχει δώσει το δικαίωμα στην οικογένειά του να του το παίζουν αρχηγοί στη δική του ζωή.
4)Βρίσκεται στο έλεος μίας φιλοχρήματης οικογένειας.
5)Ο ηλίθιος με το που έφυγε πήγε και έδωσε ρεπόρτο στη μαμά και στον μπαμπά (ανήλικο που λέει τα πάντα για την προσωπική του ζωή στον έναν και στον άλλον)

Και συ κάθεσαι και κλαις μέρα νύχτα?
Ντύσου, βάψου, φόρεσε τακούνια, πάρε ταξί το βράδυ, μπαράκι και χτύπα το πρώτο αρσενικό που θα σου γυαλίσει.
Δε φτάνει που έχει ένα σωρό κουσούρια, τον δικαιολογεία κιόλας. Άκου "προσπαθεί" άχουτο το τσαμένο

---

σωστα τα λες! αλλα το θεμα είναι επειδή είμαι στη θεση της θεματοθετριας αν τον αγαπας τον άλλο, δεν μπορεις τοσο ευκολα να ξεχασεις..