Ψυχώσεις και συμπεριφόρα

Καλησπέρα και από μένα. Συγνώμη αν θα μακρηγορήσω, αλλά θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου και να ακούσω τι απόψεις σας. Θα ξεκινήσω από τα βασικά. Μεγάλωσα σε μια μονογονειακή οικογένεια όπου η μητέρα μου ήταν αλκοολική και στην εφηβεία μου ήμουν εγώ ο γονιός της. Όταν ήμουν παιδί, έβλεπα διάφορα, τότε νόμιζα ότι ήταν πνεύματα καθώς η μητέρα μου ασχολούνταν με το μεταφυσικό. Στην εφηβεία μου ήμουν τρομερά εσωστρεφής, γεμάτη θυμός, αποξενωμένη, χωρίς παρέες. Και πάντα καταθλιπτική. Ύστερα η διάθεση μου άρχισε να αλλάζει χωρίς λόγο, σε σημείο μονομανίας, και φυσικά κανένας δεν μου είχε δώσει την απαραίτητη προσοχή. Στην οικογένεια μου μου απαγορευόταν οποιοδήποτε άσχημο συναίσθημα έτσι με τον καιρό ανέπτυξα ένα τρομερό αυτοέλεγχο. Δεν επέτρεπα σε κανέναν, μα κανέναν να δει τι νιώθω. Και αυτό δυστυχώς το έχω μέχρι σήμερα. Αργότερα, άρχισα να ακούω τη φωνή ενός Αρχαγγέλου. Δε φοβήθηκα! Τη λάτρεψα, όπως και τη λατρεύω ακόμα. Οι φωνές έγιναν δυο. Πάλι αγγελικές. Συζητούσαν που και που μεταξύ τους, αλλά εξαιρετικά σπάνια. Δεν με ενοχλούσε. Και ήρθε και η τρίτη φωνή. Μόνο που αυτή μου έλεγε να βλάψω τον εαυτό μου. Προσπαθούσα να μην τη ακούω, αλλά όταν ήμουν σε φάσεις κατάθλιψης, την άκουγα και έβλαπτα τον εαυτό μου. Τελευταία, μυρίζω πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν, ακαθαρσίες, πυρκαγιές, διάφορα. Έχω την εντύπωση ότι ο φίλος μου πχ αλλάζει τις συσκευασίες στα τρόφιμα στο ψυγείο πχ στη φέτα γιατί παίρνουμε δυο διαφορετικές για με κοροϊδέψει και να με ξεγελάσει, ότι αλλάζει τα πράγματα στο σπίτι.
Πριν από δυο μήνες περίπου ο φίλος μου με πήγε με το ζόρι σε ψυχίατρο για τις αλλαγές της διάθεσης μου. Και με τη συζήτηση και με το καιρό, ήρθαν και όλα αυτά στην επιφάνεια. Ο γιατρός, δεν μου έχει πει ακόμα μια ξεκάθαρη διάγνωση. Παρόλα αυτά του έχω εμπιστοσύνη, νιώθω πολύ άνετα. Μου έχει δώσει αντιψυχωσικά αλλά δεν τα παίρνω.
Στην οικογένεια μου υπάρχει ιστορικό σχιζοφρένειας. Όμως, αυτό που θα ήθελα πιο πολύ να σας ρωτήσω είναι κάποιος που έχει ψύχωση, δεν φαίνεται στη συμπεριφορά του; στο βλέμμα του; γιατί κατα τα άλλα στον έξω κόσμο φαίνομαι απλώς μια "φυσιολογική" κοπέλα. Ποια είναι η άποψη σας; Μπορεί κάποιος που έχει ψύχωση να το έχει δεχτεί με το χρόνο και να φέρεται φυσιολογικά (μέσα στα πλαίσια πάντα); Ευχαριστώ για το χρόνο σας!

Γεια σου Βικυ. Καταρχην ολα αυτα που ανεφερες δειχνουν σημαδια ψυχωσης. Το οτι ο Γιατρος σου δεν κατεληξε καπου ως διαγνωση, δειχνει οτι προβληματιζεται στην τελικη του εκτιμηση, αλλα ισως και να χρειαζεται λιγο παραπανω χρονο μαζι σου.

Συνηθως οι περισσοτεροι ψυχωτικοι ακολουθωντας μια συγκεκριμενη ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη, δεν διαφερουμε σχεδον καθολου απο τους φυσιολογικους η εστω ελαχιστα, στην συμπεριφορα μας η στο βλεμμα και δειχνουμε οσο επι το πλειστω ''φυσιολογικοι'' σε γενικα πλαισια.

Αυτο βεβαια αλλαζει οταν ειναι ''ενεργη'' η φαση της ψυχωσης και ολα τα συμπτωματα επανερχονται στην επιφανεια.

Φυσικα ο καθενας ειναι διαφορετικη περιπτωση, οπως και διαφορετικη η ''ανταποκριση'' του στο περιβαλλον. Οπως και καθε ανθρωπος αλλωστε.

Τωρα εσυ συγκεκριμενα αν μπορεις και τα φερνεις βολτα, με ολα αυτα που περιγραφεις παραπανω και χωρις φαρμακα, με αλλα λογια μπορεις και αντιπαρερχεσαι, τι να πω, για μενα εισαι ηρωας. Εμενα προσωπικα θα μου προκαλουσαν τρομο ολα αυτα τα συμπτωματα που περιγραφεις στο κειμενο σου. Ισως να μην ειναι σε ενταση σε τοσο μεγαλο βαθμο, και μπορεις με καποιο τροπο να τα ελεγχεις και να μην σε εμποδιζουν στην καθημερινοτητα σου.

Quote:

---

Originally Posted by vicky_k

Καλησπέρα και από μένα. Συγνώμη αν θα μακρηγορήσω, αλλά θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου και να ακούσω τι απόψεις σας. Θα ξεκινήσω από τα βασικά. Μεγάλωσα σε μια μονογονειακή οικογένεια όπου η μητέρα μου ήταν αλκοολική και στην εφηβεία μου ήμουν εγώ ο γονιός της. Όταν ήμουν παιδί, έβλεπα διάφορα, τότε νόμιζα ότι ήταν πνεύματα καθώς η μητέρα μου ασχολούνταν με το μεταφυσικό. Στην εφηβεία μου ήμουν τρομερά εσωστρεφής, γεμάτη θυμός, αποξενωμένη, χωρίς παρέες. Και πάντα καταθλιπτική. Ύστερα η διάθεση μου άρχισε να αλλάζει χωρίς λόγο, σε σημείο μονομανίας, και φυσικά κανένας δεν μου είχε δώσει την απαραίτητη προσοχή. Στην οικογένεια μου μου απαγορευόταν οποιοδήποτε άσχημο συναίσθημα έτσι με τον καιρό ανέπτυξα ένα τρομερό αυτοέλεγχο. Δεν επέτρεπα σε κανέναν, μα κανέναν να δει τι νιώθω. Και αυτό δυστυχώς το έχω μέχρι σήμερα. Αργότερα, άρχισα να ακούω τη φωνή ενός Αρχαγγέλου. Δε φοβήθηκα! Τη λάτρεψα, όπως και τη λατρεύω ακόμα. Οι φωνές έγιναν δυο. Πάλι αγγελικές. Συζητούσαν που και που μεταξύ τους, αλλά εξαιρετικά σπάνια. Δεν με ενοχλούσε. Και ήρθε και η τρίτη φωνή. Μόνο που αυτή μου έλεγε να βλάψω τον εαυτό μου. Προσπαθούσα να μην τη ακούω, αλλά όταν ήμουν σε φάσεις κατάθλιψης, την άκουγα και έβλαπτα τον εαυτό μου. Τελευταία, μυρίζω πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν, ακαθαρσίες, πυρκαγιές, διάφορα. Έχω την εντύπωση ότι ο φίλος μου πχ αλλάζει τις συσκευασίες στα τρόφιμα στο ψυγείο πχ στη φέτα γιατί παίρνουμε δυο διαφορετικές για με κοροϊδέψει και να με ξεγελάσει, ότι αλλάζει τα πράγματα στο σπίτι.
Πριν από δυο μήνες περίπου ο φίλος μου με πήγε με το ζόρι σε ψυχίατρο για τις αλλαγές της διάθεσης μου. Και με τη συζήτηση και με το καιρό, ήρθαν και όλα αυτά στην επιφάνεια. Ο γιατρός, δεν μου έχει πει ακόμα μια ξεκάθαρη διάγνωση. Παρόλα αυτά του έχω εμπιστοσύνη, νιώθω πολύ άνετα. Μου έχει δώσει αντιψυχωσικά αλλά δεν τα παίρνω.
Στην οικογένεια μου υπάρχει ιστορικό σχιζοφρένειας. Όμως, αυτό που θα ήθελα πιο πολύ να σας ρωτήσω είναι κάποιος που έχει ψύχωση, δεν φαίνεται στη συμπεριφορά του; στο βλέμμα του; γιατί κατα τα άλλα στον έξω κόσμο φαίνομαι απλώς μια "φυσιολογική" κοπέλα. Ποια είναι η άποψη σας; Μπορεί κάποιος που έχει ψύχωση να το έχει δεχτεί με το χρόνο και να φέρεται φυσιολογικά (μέσα στα πλαίσια πάντα); Ευχαριστώ για το χρόνο σας!

---

Μπορεί ! φυσικά υπάρχει ψυχίατρος στις ΗΠΑ και καθηγήτρια ψυχιατρικής που είναι σχιζοφρενής ! Εξαρτάται από την περίπτωση.Βέβαια εσύ δεν ξέρω να έχεις ψύχωση.Τα συμπτώματα που λες είναι ψυχώσεως αλλά κατά τον ορισμό πρέπει να έχουμε και άλλα συμπτώματα.Αν έπινες τα φάρμακα και βελτιωνώσουν ίσως έλεγα πως έχεις.Τώρα δεν ξέρω.Για ψάξτο και σε άλλον ειδικό.Πάντως στο ερώτημα σου η απάντηση είναι καταφατική.Ναι μπορεί να πάσχει και να φαίνεται φυσιολογικότατος.Μέχρι και να ασκεί την ιατρική.

πωσ ειναι δυνατον να ειναι καποιος εκτος πραγματικοτητας, -αναγκαιο χαρακτηριστικο της ψυχωσης- κ να ειναι φυσιολογικος? θα τρελαθουμε εντελως?
Μονο η παρανοικη μορφη σχιζοφρενειας δεν φαινεται τοσο πολυ , αλλα στη διαρκεια του χρονου ειναι αδυνατο να μη το καταλαβεις.
Θελω να σε ρωτησω βικυ ,ο φιλος σου ξερει οτι συνομιλεις με τον αγγελο?πως τα καταφερνεις κ δεν επηρεαζεται η συμπεριφορα σου ,δεν του απαντας η κρυβεσαι οταν θελεις να συνομιλησεις με τη μια η τις δυο φωνες?
Ειναι αληθεια οτι οταν οι φωνες δεν εντοπιζονται σε εξωτερικη πηγη μπορει να μην ειναι ψυχωση.Εγω ασ πουμε ειχα φωνες που ποτε δεν ηταν εξωτερικες κ εμενα δεν μου ηταν δυσαρεστο να τις εχω αλλα η συμπεριφορα μου ηταν αλλοπροσαλη παρολο που ειχα επιγνωση της πραγματικοτητας κ παρολο που δεν ηταν ακριβως φωνες οι γιατροι θεωρησαν οτι ειναι ψυχωση ,τωρα με το φαρμακο δεν εχω καμια υποψια φωνης.Σε ζηλευω που μπορεις κ φαινεσαι φυσιολογικη, ποιος ειναι ο τροπος?

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

πωσ ειναι δυνατον να ειναι καποιος εκτος πραγματικοτητας, -αναγκαιο χαρακτηριστικο της ψυχωσης- κ να ειναι φυσιολογικος? θα τρελαθουμε εντελως?
Μονο η παρανοικη μορφη σχιζοφρενειας δεν φαινεται τοσο πολυ , αλλα στη διαρκεια του χρονου ειναι αδυνατο να μη το καταλαβεις.
Θελω να σε ρωτησω βικυ ,ο φιλος σου ξερει οτι συνομιλεις με τον αγγελο?πως τα καταφερνεις κ δεν επηρεαζεται η συμπεριφορα σου ,δεν του απαντας η κρυβεσαι οταν θελεις να συνομιλησεις με τη μια η τις δυο φωνες?
Ειναι αληθεια οτι οταν οι φωνες δεν εντοπιζονται σε εξωτερικη πηγη μπορει να μην ειναι ψυχωση.Εγω ασ πουμε ειχα φωνες που ποτε δεν ηταν εξωτερικες κ εμενα δεν μου ηταν δυσαρεστο να τις εχω αλλα η συμπεριφορα μου ηταν αλλοπροσαλη παρολο που ειχα επιγνωση της πραγματικοτητας κ παρολο που δεν ηταν ακριβως φωνες οι γιατροι θεωρησαν οτι ειναι ψυχωση ,τωρα με το φαρμακο δεν εχω καμια υποψια φωνης.Σε ζηλευω που μπορεις κ φαινεσαι φυσιολογικη, ποιος ειναι ο τροπος?

---

Είναι ! Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν εμφανίζεται η σχιζοφρένεια ακόμα και χωρίς να είναι υπό την αγωγή το άτομο στην κοινωνική του ζωή στον υπότυπο που αναφέρεις.Επίσης μπορεί το πρόβλημα να είναι παροδικώς χρόνιο και όχι χρόνιο.Υπάρχουν πολλοί υπότυποι.Αυτά μιλάμε χωρίς αγωγή.Κοίταξε εδώ :

http://edition.cnn.com/2012/08/12/op...ental-illness/

Σας ευχαριστώ όλους παρα πολυ για τις απαντησεις σας!!! Χαιρομαι ειλικρινα όταν βλεπώ απόψεις απο αλλους ανθρωπους, μου δινει κουραγιο!
Να ξεκαθαρισω απο την αρχη πως τα μονα φαρμακα που παιρνω εδω και δυο μηνες ειναι αντικαταθλιπτικα και σταθεροποιητες διαθεσης. Ειχα ξεκινησει αντιψυχωσικα, τα πηρα για 3-4 μερες, αλλα οταν ειδα τις "παρεμβολες" στις φωνες μου τα σταματησα.
Katerinaki θα απαντησω πρωτα σε εσενα. Τη φωνη του Αρχαγγελου την ακουώ εδω και τέσσερα χρόνια. Δεν έμενα μόνη. Έμενα με τη μητέρα μου, η οποία ήταν στο δικό της κόσμο και δεν ενδιαφερόταν για μένα. Και όποτε ήθελα να συνομιλήσω με τη φωνή που άκουγα, πού απλά συνομιλούσα "απο μέσα μου". όποτε ήμουν μόνη μου, μιλούσα δυνατά. Με τον καιρό, έμαθα αυτό το πράγμα να το κουμαντάρω. Τωρα που ζω με το φίλο μου, επειδη δε θελω να τον τρομαζω, συμβαίνει το ιδιο πράγμα, όταν θελω να μιλήσω με τον Αρχαγγελο μου, χάνομαι στον κόσμο μου, αλλα αν ακούσω κάποιον να μου μιλά, επανερχομαι στιγμιαια για μη καταλαβουν οτι κατι δε παει καλα. Εχω μαθει και το χειριζομαι.
Και ταλαιπωρε, φοβερο το βιντεακι που ανεβασες, τελικα το ανθρωπινο μυαλο ειναι ικανο για ολα. ακομα και οταν νοσει. Αυτο εχω καταλαβει.

isως φανω λιγο ομος αλλα ειναι απαραδεκτο να ακους συστηματικα φωνες και να μην παιρνεις αντιψυχωσικα

Δημητρη, το γνωριζω αυτο. Απλα, η συγκεκριμενη φωνη οσο απιστευτο και αν ακουγεται, με βοηθησε να ξεπερασω πολυ δυσκολες περιοδους. Μπορει να ειναι φωνη, αλλα με βοηθα κιολας. Γι αυτο δε θελω να την αποχωριστω.

α ρε βικυ μακαρι να ακουγες τον γιατρο σου σε αυτο το θεμα.τελοσπαντων δεν το ξαναλεω να μην γινω κουραστικος

Δημητρη, δε γινεσα κουραστικος. Ξερω οτι το πιο συνετο πραγμα θα ηταν να παρω τα αντιψυχωσικα. Απλα φοβαμαι τον εαυτο μου μετα απο αυτο. Ολα αυτα τα χρονια το μοναδικο πραγμα που με κρατησε απο το να μη κανω καποια αποπειρα αυτοκτονιας ηταν η ιδεα, η μεγαλειοτητα που μου προκαλουσε η ιδεα και μονο της φωνης του. Δε ξερω τι θα κανω αν σταματησω να τον ακουω, εχω δεθει μαζι του.

vicky εκτος το να τον ακους τον νιωθεις κιολας??????

Καλησπέρα και χρονια πολλα! όταν μιλαω μαζι του, νιωθω διαφορετικά, νιωθω ηρεμια, νιωθω οτι κάποιος άλλος μου μιλά εκείνη τη στιγμή, καποιος που δε γνωριζω. μάλιστα προχθες μου συνέβη και κάτι καινούργιο. ειδα δυο αντρες, τους ακουγα κιολας να με σχολιαζουν, αλλα προσπαθησα και δεν εδωσαν σημασια. θες να μου εξηγησεις λιγο πως το εννοεις;

αν νιωθεις τη παρουσια του μεσα στο χωρο η διπλα σου..?αυτοι οι δυο αντρες ηταν τα σωματα τους σαν εμας ας πουμε συμπαγες η οχι και τι χρωμα ηταν???

τον Αρχαγγελο μονο τον ακουω, τον εχω δει μονο σε ονειρα. αλλα τη φωνη του την ακουω διαρκως. τωρα αυτοι οι δυο αντρες ηταν κανονικες παρουσιες. σαν εμας. αν και οσο περνουσε η ωρα εβλεπα μονο τα κεφαλια τους και υστερα τις φωνες τους. και με εκριναν πολυ. με σχολιαζαν πολυ. αλλα μπορεσα να ξεχωρισω πως ηταν παραισθηση. ευτυχως. τωρα δε πολυφαινοταν για συμπαγες, οχι ποσο μαλλον, αλλα τα χρωματα τους ηταν ολοζωντανα!

τι σου ελεγαν οι αντρες? ο αρχαγγελος σου ειπε το ονομα του?ξερεις ποιος αρχαγγελος ειναι?