δολοφονησαν τον πατερα μου..

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

14-12-2013, 03:01
andriannak

δολοφονησαν τον πατερα μου..

Γεια σας. Ηθελα να γραψω γι'αυτο το οποιο μου εχει συμβει. Πριν απο 3 χρονια εχασα τον πατερα μου με τροπο απανθρωπο..Τον δολοφονησαν αλλοδαποι για να τον ληστεψουν. Ειχε γινει μεγαλο θεμα στις τηλεορασεις,παντου. Ειναι ο,τι χειρότερο μου εχει συμβει ο χαμος του πατερα μου. Δεν έχω επισκεφτει ποτε ψυχολογο. Απο την μια, αυτα τα χρονια νιωθω χαλια ενα τεράστιο κενο,δεν με ενθουσιαζει τιποτα.Και απο την αλλη,νιωθω σαν να μην εχω συνειδητοποιησει ακομα τον θανατο του. Ειναι ενα τοσο περίεργο συναισθημα.. Ειμαι συνεχως στεναχωρημενη,μου λειπει αφανταστα και εχω κλειστει στον εαυτο μου,δεν ανοιγομαι σε ανθρωπο. Ακομη και στο Πανεπιστήμιο που περασα δεν ενιωσα τοσο ενθουσιασμενη οσο θα επρεπε,δεν μπορω να γνωρίσω ουτε τους συμφοιτητες μου.Δεν μιλαω σε κανεναν...
14-12-2013, 03:44
αλεξανδρος_77

καταρχην θα σου πω τα στυλιπιτηρια μου για αυτο που συνεβει.

κοιτα καταλαβενω οτι εισαι σε αυτη τη κατασταση αλλα ξερεις αυτη η ζωη καπιες φορες ιδικα οταν αντιμετωπιζεις καταστασεις χωρις γυρισμο σε αναγκαζουν θελοντας κ μη να αναισθητοποιηθεις πχ κ εγω καποτε εχασα το θειο μου στα 55 του καπου τοσο ηταν που ειχαμε μια ιδιαιτερα καλη επικοινωνια οστοσο οτι κ να κανω τωρα για αυτο δε θα αλλαξει κατι για αυτο το ξεπερασα αυτο δε σημαινει οτι ειμαι ντουβαρι σημαινει απλα οτι αυτο ειναι ενας μηχανισμος επιβιωσης για να μην υποφερω

θα σου ελεγα να κανεις και καπια σχεση αν δεν εχεις για να μπορεσεις να βοηθηθεις περισσοτερο.
14-12-2013, 13:24
andriannak

Σε ευχαριστώ πολύ, να'σαι καλά...

Είχα κάνει μια σχέση μετά από το συμβάν η οποία διήρκεσε έναν χρόνο και δεν τελείωσε καλά και έγινα ακόμα πιο αναίσθητη και σε αυτόν τον τομέα..Φοβάμαι να εμπιστευτώ άνθρωπο γιατί έχω περάσει πολλά με την υποκρισία και σε φιλίες αλλά και στον ερωτικό τομέα. Και ετσι είμαι απογοητευμενη με τα παντα και προτιμώ να μένω μόνη μου..Ενω εγω δεν ημουν ποτε ετσι..παντα ημουν μεσα σε ολα..Μετα τον θάνατο του πατερα μου με πηρε η κατω μπάλα....
14-12-2013, 14:46
ταλαίπωρος

Quote:

Originally Posted by andriannak

Σε ευχαριστώ πολύ, να'σαι καλά...

Είχα κάνει μια σχέση μετά από το συμβάν η οποία διήρκεσε έναν χρόνο και δεν τελείωσε καλά και έγινα ακόμα πιο αναίσθητη και σε αυτόν τον τομέα..Φοβάμαι να εμπιστευτώ άνθρωπο γιατί έχω περάσει πολλά με την υποκρισία και σε φιλίες αλλά και στον ερωτικό τομέα. Και ετσι είμαι απογοητευμενη με τα παντα και προτιμώ να μένω μόνη μου..Ενω εγω δεν ημουν ποτε ετσι..παντα ημουν μεσα σε ολα..Μετα τον θάνατο του πατερα μου με πηρε η κατω μπάλα....

Να πιστέψεις στο Θεό ! Αυτό που σου έτυχε ήταν ένα σημάδι κλήσεως σου από τον Θεό ! Μία δοκιμασία περνάς.Σε κάθε δοκιμασία που μας υποβάλει όπως λέει το Ευαγγέλιο μαζί με το πρόβλημα μας δείχνει και τη λύση.Ποτέ δε μας βάζεις κάτι παραπάνω από αυτό που μπορούμε να σηκώσουμε.Θα δεις ότι σε λίγο καιρό θα βρεις τη λύση στο πρόβλημα σου τυχαία.Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν για αυτό νομίζεις ότι ζει.Πεθαίνουμε σαρκικώς.Τίποτα όμως δεν μπορεί να μας σκοτώσει ως οντότητες ψυχικές με την έννοια της ψυχής τη θρησκευτική όχι την ιατρική.Ζούμε αιωνίως.Το λέει και η κβαντική φυσική βιβλίο δόκτορος Πισσάνου.Αναμένουμε τη μέρα της Αναστάσεως μας.Πάρε να μελετάς λίγο λίγο την Καινή Διαθήκη.Μία ώρα την ημέρα να δεις τι απαντήσεις θα βρεις.Σιγά σιγά δώσε χρόνο στον εαυτό σου.Να σκέπτεσαι ότι και ο πατέρας σου θα ήθελε να μην στεναχωριέσαι.Εγώ πιστεύω και είμαι σίγουρος ότι σε παρακολουθεί από ψηλά ή από χαμηλά ή από άλλη διάσταση τέλοσπαντων.Ο τετραδιάστατος κόσμος είναι αυταπάτη.
14-12-2013, 16:10
Diana1982

Quote:

Να πιστέψεις στο Θεό ! Αυτό που σου έτυχε ήταν ένα σημάδι κλήσεως σου από τον Θεό ! Μία δοκιμασία περνάς.Σε κάθε δοκιμασία που μας υποβάλει όπως λέει το Ευαγγέλιο μαζί με το πρόβλημα μας δείχνει και τη λύση.Ποτέ δε μας βάζεις κάτι παραπάνω από αυτό που μπορούμε να σηκώσουμε.Θα δεις ότι σε λίγο καιρό θα βρεις τη λύση στο πρόβλημα σου τυχαία.Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν για αυτό νομίζεις ότι ζει.Πεθαίνουμε σαρκικώς.Τίποτα όμως δεν μπορεί να μας σκοτώσει ως οντότητες ψυχικές με την έννοια της ψυχής τη θρησκευτική όχι την ιατρική.Ζούμε αιωνίως.Το λέει και η κβαντική φυσική βιβλίο δόκτορος Πισσάνου.Αναμένουμε τη μέρα της Αναστάσεως μας.Πάρε να μελετάς λίγο λίγο την Καινή Διαθήκη.Μία ώρα την ημέρα να δεις τι απαντήσεις θα βρεις.Σιγά σιγά δώσε χρόνο στον εαυτό σου.Να σκέπτεσαι ότι και ο πατέρας σου θα ήθελε να μην στεναχωριέσαι.Εγώ πιστεύω και είμαι σίγουρος ότι σε παρακολουθεί από ψηλά ή από χαμηλά ή από άλλη διάσταση τέλοσπαντων.Ο τετραδιάστατος κόσμος είναι αυταπάτη.

Εξαιρετική απάντηση ταλαίπωρε,αλλά θα ήταν καλύτερα να αλλάξεις το όνομά σου,για να σου δίνει μεγαλύτερη χαρά και εσένα...
andrianna αν πραγματικά ακούσεις την συμβουλή του ''ταλαίπωρου'' είναι σίγουρο ότι θα νιώσεις σταδιακά καλύτερα...και εγώ θα ήθελα να μελετήσω το ευαγγέλιο-είναι πάρα πολύ σημαντικό.!
Οι περισσότεροι εδώ μέσα είμαστε άνθρωποι που έχουμε περάσει άσχημες καταστάσεις...δώσε χρόνο στον εαυτό σου και ασχολήσου με θέματα που θα σου δώσουν χαρά και καινούργιες γνώσεις στην ζωή σου.!
14-12-2013, 19:19
andriannak

Quote:

Originally Posted by ταλαίπωρος

Να πιστέψεις στο Θεό ! Αυτό που σου έτυχε ήταν ένα σημάδι κλήσεως σου από τον Θεό ! Μία δοκιμασία περνάς.Σε κάθε δοκιμασία που μας υποβάλει όπως λέει το Ευαγγέλιο μαζί με το πρόβλημα μας δείχνει και τη λύση.Ποτέ δε μας βάζεις κάτι παραπάνω από αυτό που μπορούμε να σηκώσουμε.Θα δεις ότι σε λίγο καιρό θα βρεις τη λύση στο πρόβλημα σου τυχαία.Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν για αυτό νομίζεις ότι ζει.Πεθαίνουμε σαρκικώς.Τίποτα όμως δεν μπορεί να μας σκοτώσει ως οντότητες ψυχικές με την έννοια της ψυχής τη θρησκευτική όχι την ιατρική.Ζούμε αιωνίως.Το λέει και η κβαντική φυσική βιβλίο δόκτορος Πισσάνου.Αναμένουμε τη μέρα της Αναστάσεως μας.Πάρε να μελετάς λίγο λίγο την Καινή Διαθήκη.Μία ώρα την ημέρα να δεις τι απαντήσεις θα βρεις.Σιγά σιγά δώσε χρόνο στον εαυτό σου.Να σκέπτεσαι ότι και ο πατέρας σου θα ήθελε να μην στεναχωριέσαι.Εγώ πιστεύω και είμαι σίγουρος ότι σε παρακολουθεί από ψηλά ή από χαμηλά ή από άλλη διάσταση τέλοσπαντων.Ο τετραδιάστατος κόσμος είναι αυταπάτη.

Σ'ευχαριστω πολυ γι'αυτη την απαντηση..Παντα το πιστευα οτι ο Θεος μας στελνει ο,τι μπορουμε να αντεξουμε..Και πραγματικα το πιστευω πως ειναι ακομα εδω ο μπαμπας μου..Εχουν συμβει αρκετα πραγματα και εχω πειστει πλεον,οσο περιεργο μπορει και να ακουγεται σε μερικους..Οσο για την Καινη Διαθηκη θα ξεκινησω να την μελεταω σιγουρα θα βρω αρκετα πραγματα και θα αισθανθω πολυ καλυτερα..
14-12-2013, 19:23
andriannak

Quote:

Originally Posted by Diana1982

Εξαιρετική απάντηση ταλαίπωρε,αλλά θα ήταν καλύτερα να αλλάξεις το όνομά σου,για να σου δίνει μεγαλύτερη χαρά και εσένα...
andrianna αν πραγματικά ακούσεις την συμβουλή του ''ταλαίπωρου'' είναι σίγουρο ότι θα νιώσεις σταδιακά καλύτερα...και εγώ θα ήθελα να μελετήσω το ευαγγέλιο-είναι πάρα πολύ σημαντικό.!
Οι περισσότεροι εδώ μέσα είμαστε άνθρωποι που έχουμε περάσει άσχημες καταστάσεις...δώσε χρόνο στον εαυτό σου και ασχολήσου με θέματα που θα σου δώσουν χαρά και καινούργιες γνώσεις στην ζωή σου.!

Προσπαθω πολυ να ασχολουμαι με αλλα θεματα που με ικανοποιουν,να μη μενω μονη μου και να μη κλεινομαι στο σπιτι. Δυστυχως,η καλυτερη μου φιλη εχει φυγει για τις σπουδες τις,τα υπολοιπα παιδια στην παρεα δεν βγαινουν καθολου και ετσι αναγκαζομαι και εγω να μιζεριαζω και να κανω ολες αυτες τις σκεψεις. Θελω παρα πολυ να γνωρισω καινουρια ατομα να ξεχαστω ,να κανω κατι συνεχως αλλα δεν μπορω..Δεν μπορω να κανω γνωριμιες και αν κανω δεν μπορω να κραταω επαφη γιατι εχω κλειστει στον εαυτο μου και δεν ανοιγομαι σε κανεναν...
14-12-2013, 19:37
αλεξανδρος_77

αυτο ακριβως δε μπορω να παλεψω σε αυτη τη πολη οτι ολοι ειναι καλοδιωμενοι σκεφτικοι και δεν ανοιγονται
14-12-2013, 21:35
Θεοφανία

...τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς.
Εχω χάσει τη μαμά μου και τώρα τελευταία έχω σοβαρά θέματα με τον μπαμπά μου, οπότε δεν μπορώ να σου πω τιποτε άλλο πέρα από υπομονή και κουράγιο. (Και να προσέχεις τη μαμά σου).
15-12-2013, 17:39
ταλαίπωρος

Quote:

Originally Posted by Θεοφανία

...τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς.
Εχω χάσει τη μαμά μου και τώρα τελευταία έχω σοβαρά θέματα με τον μπαμπά μου, οπότε δεν μπορώ να σου πω τιποτε άλλο πέρα από υπομονή και κουράγιο. (Και να προσέχεις τη μαμά σου).

Πάντως το λογικό είναι κάποτε να χάσουμε τους γονείς μας ! Αυτό που πονά είναι ο τρόπος ,το ξαφνικό και ο χρόνος.Αλλά αυτά τα ορίζει άλλος.Ο Μεγάλος από πάνω.
15-12-2013, 17:48
andriannak

Ξαφνικα μια μερα ξυπναω με αυτη τη φραση "πέθανε ο μπαμπας "
15-12-2013, 17:56
Diana1982

Quote:

Originally Posted by andriannak

Ξαφνικα μια μερα ξυπναω με αυτη τη φραση "πέθανε ο μπαμπας " εχασα τη γη απο τα ποδιαα μου..τι?που?πως?ποτε? ΓΙΑΤΙ?...δεν ειχε κανενα προβλημα υγειας,44 χρονων ανθρωπος..τον δολοφονησαν για μια καμερα..μια καμερα......

Τίποτα Πακιστάνια θα ήταν,σαν αυτά που σκότωσαν τον άλλο τον άνθρωπο έξω από το μαιευτήριο για μία κάμερα πάλι....
Οσο κάθεσαι και σκέφτεσαι τα ίδια και τα ίδια δεν βγάζεις άκρη,γράψου κανένα γυμναστήριο,καμία γιόγκα και θα δεις ότι θα αρχίσεις να νιώθεις διαφορετικά...
Πόσος καιρός έχει περάσει από τότε;
15-12-2013, 23:03
ταλαίπωρος

Quote:

Originally Posted by andriannak

Ξαφνικα μια μερα ξυπναω με αυτη τη φραση "πέθανε ο μπαμπας " εχασα τη γη απο τα ποδιαα μου..τι?που?πως?ποτε? ΓΙΑΤΙ?...δεν ειχε κανενα προβλημα υγειας,44 χρονων ανθρωπος..τον δολοφονησαν για μια καμερα..μια καμερα......

Αυτό είναι το βάσανο ! Ο χρόνος , ο τρόπος ,το ξάφνιασμα.Δυστυχώς το βέλος του χρόνου θερμοδυναμικά ακόμα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω.Είναι ένα τρομερό και δυσβάσταχτο γεγονός που σου συνέβη ! Πλέον τώρα πρέπει να προχωρήσεις.Όλοι μας θα χάσουμε τους γονείς μας.Πρέπει να βρούμε δύναμη να προχωρήσουμε.Ίσως τα πράγματα θα ήταν φοβερά πολύ καλύτερα αν τον είχες.Κι εγώ θα ήθελα να είχα χρήματα ή να είχα κάποιους που έχασα.Δεν γίνεται.Πορευόμεθα ανάλογα.Σίγουρα ουδείς δεν μπορεί να σε καταλάβει αν δεν έχει περάσει κάτι παρόμοιο.Αυτό όμως συμβαίνει σε όλους μας στη ζωή.Όλοι μας είμαστε μόνοι μας στα προβλήματα μας.Μικρά ή μεγάλα.Δώσε χρόνο στον ευαυτό σου να επανέλθει σιγά σιγά.Το γεγονός σίγουρα είναι δυσβάστακτο ! Σιγά σιγά πρέπει να το σηκώσεις.Είναι ο προσωπικός σταυρός που θα σου αποφέρει μεγάλη γαλήνη αν τον σηκώσεις και πορευθείς στο τέλος.Όλοι μας έχουμε ένα προσωπικό Γολγοθά.Όπως νοιώθεις τώρα εσύ νοιώθουν εκατομμύρια άνθρωποι.Αυτοί όλοι από κάπου παίρνουν κουράγιο.Από το Θεό ? Από έναν άλλον ? Δεν ξέρω.Να σκέπτεσαι πάντα ότι ο Θεός είναι μεγάλος.Όλα γίνονται για κάποιο λόγο.Ότι χάνουμε εδώ το κερδίζουμε ή λίγο πιο μετά ή στην επομένη ζωή.
15-12-2013, 23:18
Diana1982

Τι ωραία που μιλάς ταλαίπωρε....
15-12-2013, 23:49
andriannak

το 2011 στην Πάτρα

Show 40 post(s) from this thread on one page