Λειτουργω αναποδα απο οτι ο περισσοτερος κοσμος!
Καλησπερα σας κ παλι!εχω δημοσιευσει αρκετες φορες εδωπερα τωρα επανερχομαι με ενα νεο θεμα,Οπως μαλλον γνωριζουν ορισμενοι εδωπερα περασα πολυ ασκημα στο σχολειο απο το δημοτικο εως το λυκειο το ιδιο κ εφοσον πεθανε αποτομα ο πατερας μου βιωσα κακοποιηση απο συγγενικο προσωπο,Επισης κ απο χαρακτηρα κ απο τις αρνητικες μου εμπειριες αυτες ποτε στην ζωη μου δεν θελησα να σπουδασω κ να εργαστω κ το μονο που θελω ανεκαθεν κ παλι καλα που ειναι κ το αγορι μου στην ζωη μου ειναι οτι απο κοινου θελουμε να κανουμε οικογενεια,μου φαινεται τρομερο να ειμαι σε μια σχολικη αιθουσα η δουλεια σε ενα χωρο με αλλους αγνωστους ανθρωπους υποφερω απο οταν ημουν στο σχολειο,μου αρεσουν τα οικιακα επειδη μενα ηρεμουν κ το σπιτι,επισης να σας πω οτι με το ζορι με βαλανε οι δικοι μου να αποφοιτησω απο την φιλοσοφικη ημουν κ καλη μαθητρια ενω δεν μου αρεσε ποτε κ γενικα δεν μου αρεσε τιποτα τρομερα απο το μηχανογραφικο,το μονο ισως επαγγελμα που θα μου αρεσε ειναι σχεδιαστρια μοδας αλλα ειναι τοσες οι ανασφαλειες μου που δεν το τολμησα,τωρα το προβλημα ειναι οτι η μητερα μου μου βγηκε μια προσωρινη δουλεια στον τοπικο δημο κ βρισκομαι σε πανικο! ενω ο κοσμος γενικα ψαχνετε εναγωνιως για δουλεια για μενα μοιαζει εφιαλτης, τωρα ολοι χαιρονται για μενα εκτος απο μενα κ οποιος επιθυμει ας μου πει την γνωμη του εδωπερα, φοβαμαι δεν μπορω να αντιμετωπισω αυτην την κατασταση για μενα το μονο θετικο ειναι τα λεφτα αλλα η πιεση μεσα μου τεραστια
