Γιατι τα πεντοχιλιαρα δεν ειναι πετσετακια
Με αφορμη την ανευ προηγουμενου πικρα που περναω, καθως λιγη ωρα νωριτερα αναγκαστηκα για οικονομικους λογους να παραιτηθω απο μια θεση σε ενα μεταπτυχιακο που ηταν ονειρο ζωης για μενα απο μικρο παιδακι να το κανω, και που ειχα προσπαθησει στο παρελθον με αιτησεις να μπω παλι και δεν με ειχαν παρει και εκανα κατι αλλο, και φετος που με πηρανε εγω πρεπει να το παρατησω, εχω να πω, να τα βρασετε ολοι και να τα φατε τα λεφτα σας, εσεις που καθεστε και τα φυλατε και τα κλωσσατε στις τραπεζες και στα στρωματα, και στα ομολογα, και στα σεντουκια, και σε επενδυσεις σε ακινητα. Εχω δει τον τελευταιο καιρο κατι μιζερους ακληρους κωλογερους με το ενα ποδι στον ταφο να φυλανε τα μασουρια λες και θα τα παρουν μαζι τους, και οχι μονο αυτο, αλλα δε φτανει αυτα που εχουν να τους ερχονται και αλλα λεφτα λιγο πριν ψοχφησουν, που πραγματικα με βγαζει απο τα ρουχα μου, ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΚΩΛΟΛΕΦΤΑ!!!!! Αντι να βοηθησουν κανα νεο συγγενη η γνωστο η και αγνωστο ακομα, τα κλωωσανε. Να κατσετε να τα φατε, να πατε απο βαρυστομαχια απο τα πολλα λεφτα, μιζερα φοβισμενα αλλοτριωμενα σκατενια ανθρωπακια! Εχω θυμο πολυ θυμο, και δεν τα βαζω ουτε με τη μερκελ ουτε με την κυβερνηση που τα βαζουν ολοι, ουτε και με τα ιδια τα λεφτα, που σαν αψυχα αντικειμενα δεν ξερω κατα ποσο ευθυνονται τα ιδια που πανε ολο σε κατι μαλακες ή σε ηδη πλουσιους, αλλα και για ολους αυτους τους γερο-Λαδαδες. Τους μισω πραγματικα. Γιατι εγω δε μπορω να φτιαξω τη ζωη μου και δυσκολευομαι να ακολουθησω τα ονειρα μου, και εκατομμυρια αλλοι ανθρωποι μαζι με μενα, δεν μπορουν να κανουν πραγματα γιατι δεν εχουν λεφτα, και αλλοι εχουν τοσα λεφτα που δεν εχουν τι να τα κανουν, και τα κανου 5 φερραρι και 200 τουαλετες απο τον οικο ντιορ. Να πεσετε και να πνιγειτε μες στην πισινα απο χρυσες λιρες του σκρουτζ μακ ντακ, αφου αυτο τραβαει η ψυχη σας. Να μεινουν τα λεφτα για αυτους που θελουν να κανουν πραγματικα χρησιμα πραγματα με αυτα, για τον εαυτο τους και για τους αλλους, και να βοηθησουν τον κοσμο. ΑΕΙ ΣΙΧΤΙΡΙΑ.