Τακτικές αντιμετώπισης αγοραφοβίας
Μοιραστείτε μαζί μου μικρά καθημερινά μυστικά αντιμετώπισης του πανικού και της αγοραφοβίας. Τί κάνετε όταν βρίσκεστε εκτεθειμένοι σε στρεσογόνους παράγοντες; Τί σας ανακουφίζει;
Ξεκινάω:
- Πιάνω κουβέντα με όποιον βρώ, για ό,τι θέμα βρώ.
- Αισθάνομαι γενικά πιο άνετα όταν έχω κάποιο αντικείμενο να ακουμπήσω.
- Όταν βρίσκομαι σε τραπέζι με πολλά άτομα, βάζω το αριστερό χέρι (είμαι δεξιόχειρας) πίσω από την πλάτη μου και συχνά σφίγγω την πλάτη της καρέκλας.
- Όταν διασχίζω ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο, πηγαίνω τοίχο-τοίχο, κρατώντας κάτι στα χέρια μου για το ξεκάρφωμα..
- Όταν κάθομαι σε έναν γεμάτο καναπέ, παίζω με το κινητό μου, ξεφυλλίζω εφημερίδες/περιοδικά, αλλάζω σταυροπόδια..
- Περνάω τους πολυσύχναστους δρόμους όταν δεν έχει πολλά αυτοκίνητα (παγώνω όταν βρίσκομαι στη ΜΕΣΗ του δρόμου) και σφίγγω την τσάντα μου για να διασχίσω.
- Δεν περπατάω σε δρόμους ΑΝΑΜΕΣΑ σε κόσμο,αλλά πίσω ή μπροστά, ει δυνατόν. Διασχίζω φανάρια κατά προτίμηση μόνη.
- Όταν βρίσκομαι σε λεωφορείο, είτε κάθομαι μόνη και φοράω ακουστικά mp3, είτε σφίγγω τις μπάρες αν είμαι όρθια κι αυτό είναι αρκετό. Προτιμώ θέσεις κοντινές στην έξοδο, όχι στη μέση.
- Όταν η αγοραφοβία επανέρχεται δυναμικά μετά από περιόδους ελέγχου, μετακομίζω στους γονείς για να βλέπω κόσμο και να κάνω εξάσκηση κοινωνικότητας.
- Για την αγοραφοβία στο δρόμο, κάνω εξάσκηση πηγαίνοντας το σκύλο βόλτα με λουρί. Τρέχει ο σκύλος, τρέχω κι εγώ μαζί. Κρατώντας το λουρί αισθάνομαι ''ασφαλής''.
- Όταν είμαι στο πανεπιστήμιο, καθοδόν ή επιστρέφοντας, συνηθίζω να κρατάω ένα βιβλίο έξω από την τσάντα μου, για να απασχολώ τα χέρια μου.
- Στις εξεταστικές της σχολής, όπου πρέπει να μείνω 1 ώρα στην θέση μου με τον επιτηρητή πάνω από το κεφάλι μου, αλλάζω πολλά σταυροπόδια κάτω από το θρανίο και κάνω πολλαπλά διαλλείματα στηρίζοντας την πλάτη στην καρέκλα, δήθεν οτι ''σκέφτομαι''.
- Όταν περνάω έξω από ένα πολυσύχναστο μέρος (σχολείο, αγορά, καφετέρια) κοιτάζω στα μάτια (ενδεχομένως αφ'υψηλού) όσους τυχόν με κοιτάζουν. Καλύτερα να παίρνεις τον αέρα των άλλων, παρά να στον παίρνουν αυτοί. Δεν δείχνω φόβο και αδυναμία, αλλά σιγουριά (ακόμα κι αν είναι επιφανειακή).
- Σφίγγω επιλεκτικά μύες του σώματος. Πχ, σφίγγω τους κοιλιακούς ή τα μπράτσα. Δεν είναι τόσο ορατό, όσο το να σφίγγω τις γροθιές μπροστά στον κόσμο.
- Κάθε φορά που τελειώνει το μαρτύριο της αγοραφοβικής έκθεσης, επιβραβεύω τον εαυτό μου: δεν λέω ''γιατί σε μένα'', αλλά ''έτσι, συνέχισε, έχεις αντέξει πολλά και θα αντέξεις άλλα τόσα''.
- Κοιμάμαι ΚΑΛΑ. Αν μπορώ κοιμάμαι το μεσημέρι. Η αυπνία καταπονεί το νευρικό σύστημα και είμαστε πιο ευάλωτοι στις κρίσεις.
- Δεν κάθομαι με τις ώρες στον υπολογιστή: κουράζεται ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα. Κοινώς, χαζεύεις και χάνεις τον έλεγχο του σώματος.
- Μιλάω για την φοβία μου, σαν κάτι συνηθισμένο και ασήμαντο. Ενημερώνω διακριτικά, τον συμφοιτητή μου, τον σύντροφό μου, την οικογένεια. Αν κάποιος σε αγαπά πραγματικά, πρέπει να ξέρει.
- Έχω πάντα μαζί μου ένα χρηματικό ποσό για ταξί: ποτέ δεν ξέρεις σε ποιο δρόμο θα σε βρει η αγοραφοβία, πόσο μακριά από την ασφάλεια του σπιτιού...
- Σε μια γεμάτη αίθουσα (σινεμά, σχολή) κάθομαι πρώτη θέση, ή τελευταία και απόμερη. Και οι δυο έχουν τα αβαντάζ τους: στην πρώτη βλέπεις την έξοδο, στην τελευταία δεν εκτίθεσαι ιδιαίτερα.
- Βγάζω από μέσα μου την δυσάρεστη εμπειρία: σε έναν φίλο, σε ένα χαρτί, στο διαδίκτυο. Είναι πολύ ανθρώπινο να έχεις αγοραφοβία, δεν είναι σταυρός για να σηκώνεις μόνος/μόνη...
Δικές σας εμπειρίες; Ιδέες;
