Γεια σε ολους και χρονια πολλα
Με λενε Πετρο και ειμαι 30 χρονων. Και θα προσπαθησω να σας πω την ιστορια μου...
Γνωρισα μια κοπελα πριν περιπου 3,5 χρονια η οποια μου ειπε απο την αρχη οτι εχει σκοπο συντομα να φυγει στο εξωτερικο. Μ αυτα τα δεδομενα αρχισε μια σχεση παραπανω απο φιλικη αλλα και οι 2 μας λεγαμε οτι ειναι για λιγο.
Ολο αυτο το διαστημα περνουσαμε καλα. Βολτες, εξοδους κλπ κλπ. Και φυσικα περνουσαμε καλα και ερωτικα. Η κοπελα μου το ειπε οτι με ειχε ερωτευτει και η δικη μου θεση ηταν πως εγω δεν θελω να δεσμευτω αυτη την στιγμη και να στηριξω μια σχεση απο αποσταση.
Ωσπου ηρθε η στιγμη να φυγει οποτε χαιρετηθηκαμε και εφυγε. Το θεμα ειναι οτι ερχοταν παλι για διακοπες και ξαναβρισκομαστε και ξανα και ξανα. Αυτη συνεχισε να νιωθει πραγματα για μενα αλλα εγω ειχα χτισει εναν τοιχο και δεν τα αφηνα να με αγγιξουν.
Η ολη αυτη κατασταση κρατησε περιπου 3 χρονια.
Ωσπου την τελευταια φορα που συναντηθηκαμε προσπαθησα να βαλω ενα οριστικο τελος γιατι εβλεπα οτι η ολη κατασταση την στεναχωρει και την παιδευει και γω δεν ηθελα να ανταποκριθω, αλλα ουτε και να την κοροιδευω
Απο τοτε δεν ειχαμε καμια επαφη , παρολο που οπως εμαθα αργοτερα αυτη προσπαθησε να με βρει. Το θεμα ειναι οτι εγω μετα απο λιγο καιρο και οταν ηρεμησε η κατασταση καταλαβα τι εχω χασει...Καταλαβα πως και γω ενιωθα πολλα γι αυτη και οτι εχασα μια πολυ καλη ευκαιρια να εχω εναν αξιολογο ανθρωπο διπλα μου. Ο καιρος ομως ειχε περασει και δεν ηθελα να την ξαναενοχλησω γιατι σκεφτομουν πως δεν θα ειχε καμια ορεξη να μου ξαναμιλησει.
Και ετσι και εγινε...Καμια επαφη μεχρι πριν λιγο καιρο, οπου συναντηθηκαμε τυχαια στο δρομο αλλα ουτε γυρισε να με κοιταξει. Αυτο για μενα ηταν η οριστικη αποδειξη οτι δεν θελει να ξαναεχει καμια επαφη μαζι μου. Και λογικο...
Αλλα οχι...Μετα απο 1 μηνα εμαθα πως αυτη νομιζει πως εγω δεν θελω να τις μιλησω...
Η επομενη κινηση μου ηταν να την παρω τηλεφωνο στο εξωτερικο που βρισκεται γνωριζοντας ομως απο την φιλη οτι εχει σχεση.
Την πηρα τηλ, μιλησαμε για τα τυπικα, μου ειπε οτι εχει καινουργια σχεση και χαιρετηθηκαμε ενω μου ειπε πως της αρεσε που την πηρα τηλ.
Το κακο ομως ειναι οτι μετα που μιλησαμε μεσα μου εγιναν πολλα. Ενιωσα πολυ στεναχωρημενος και το μονο που ηθελα ηταν να της πω τι νιωθω γι αυτη και οτι θα ηθελα να γυρισει πισω.
Μετα απο 2-3 μερες εγινε αυτο ακριβως. Πηρα τηλ και ξεσπασα...Τα ειπα ολα οσα νομιζω πως ηθελα να της πω. Αυτη με ακουσε υπομονετικα. Στο τελος ομως μου ειπε παλι οτι δεν μπορει να γινει κατι γιατι ειναι με αλλον.
Απο εκεινη την μερα (πανε κανα 2 μηνες) μεχρι και σημερα νομιζω πως περναω την χειροτερη περιοδο της ζωης μου. Συνεχιζουμε να μιλαμε μεσω chat, να λεμε τα τυπικα, πως περναμε, τι καιρο εχει κλπ κλπ. Και αρκετες φορες ξαναπηγα την κουβεντα σ αυτο που με απασχολει. Αλλα η απαντηση της ειναι η ιδια...Ειναι με αλλον... Της εχω πει οτι την αγαπω και καταλαβα τα λαθη μου. Αλλα αυτη δεν λεει οτι δεν μ αγαπαει...Απλα λεει οτι ειναι με αλλον...Επισης μου ειπε πως της αρεσει η επικοινωνια μας αλλα ισως να ειναι λαθος γιατι θα ξαναπληγωθει καποιος.
Εγω το εχω παρει αποφαση οτι αυτο που θελω δεν γινεται ουτε στις ταινιες. Αλλα μονο που επικοινωνουμε μου φτανει. Και περιμενω την στιγμη που θα ερθει να την δω απο κοντα και να της πω ολα οσα νιωθω.
Αλλα ειμαι δυσκολα...Δεν κοιμαμαι, βαριεμαι να παω στην δουλεια, δεν βγαινω κλπ. Και παει καιρος ετσι. Και εχω κουραστει. Νιωθω οτι φερθηκα πολυ ασχημα και οτι ολο αυτο θα το πληρωνω για μια ζωη.
Παιδια παρακαλω πειτε μου οτιδηποτε μηπως δω τα πραγματα ποιο ξεκαθαρα