Δεν το πιστευω αυτο το πραγμα που μου συμβαινει.
Πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω πως επετρεψα στον εαυτο μου να πεσει στην παγιδα των σκεψεων παλι..Λοιπον..πριν απο εναν χρονο περναγα μια πολυ ασχημη φαση με αγχος που μου δημιουργησε ενα σωρο φοβιες και αλλα πολλα..ενα απο αυτα που μου δημιουργησε ηταν η νοσοφοβια για την ψυχικη νοσο που λεγεται αποπρωσοποποιηση..Και αυτο πολυ απλα επειδη λογου αγχους αναρωτιομουν γιατι νιωθω ετσι οπως νιωθω..βρηκα αυτο και επειδη διαβασα κατι μου κολλησε και ειπα αυτο πρεπει να χω(χωρις καν να χω τα συπτωματα..τα συμπτωματα αρχισα να τα δημιουργω εγω μεσα στο κεφαλι μου λογο της φοβιας)..και τελοσπαντων περασα ενα 3μηνο μαρτυριο απο βασανιστικες σκεψεις που σε καποια φαση με εκαναν να πειστω οτι το χω αυτο.με ακολουθομενο να σκεφτομαι σαν να εχω την νοσο αυτη..Τελοσπαντων..περασε ο καιρος αρχησα να ασχολουμαι με αλλα πραγματα(πανελληνιες κυριως) και αρχισα να ξεχνιεμαι..και παρατηρουσα οτι οταν δεν το σκεφτομουν δεν ηταν εντονο το ολο πραγμα και ετσι κατεληξα στο οτι τελικα επειδη με ειχε τρομοκρατησει το ολο πραγμα περναγα οτι περναγα..απο τοτε βεβαια αρχισε να δημιουργητε το ''αν'' οντως το περναγα ή οχι αλλα δεν το αφηνα να με εππηρεαζει..Τελοςπαντων περασε ο καιρος...4 μηνες τωρα ειμουν μια χαρα..σπουδαζω αυτο που μαρεσει,περναω καλα γενικα ολα μια χαρα..ηρθαν διακοπες..το θυμηθηκα μια φορα..και τσουπ.. αρχισε η καταραμενη η υπεραναλυση και μου ψιλοκολλησε παλι..εχω τρομοκρατηθει..φοβαμαι μην ξαναπερασω παλι τα ιδια...Και το κακο ειναι πως δεν ξερω τι να κανω.Να το αφησω να περασει καθως αυτο συμβαινει επειδη το θυμηθηκα και πιθανοτατα θα φυγει(το πιο πιθανο)Ξερω οτι δεν εχω κατι τετοιο...αλλα νιωθω σαν να βιωνω ενα μικρο κομματι απο το παρελθον που φοβαμαι..Θελω πολυ να μιλησω σε καποιον για αυτο αλλα δεν μπορω..επειδη φοβαμαι μην γινει πιο εντονο.
Αλλα απο την αλλη εκατσα το σκεφτηκα λογικα..Καταρχας ψυχικη νοσο να μου προκαλεσω ετσι απλα δεν γινεται..2ον τοσο εντονο αγχος για να μου προκαλεσω το συγκεκριμενο δεν νομιζω να χα περασει (ποτε δεν ειχα ουτε ταχυκαρδιες και γενικα αγχος που να με κανει να νομιζω οτι θα παθω κατι πολυ κακο)..ουσιες δεν καπνιζω..ελλειψη υπνου δεν εχω..Επισης,το οτι σκεφτομαι ασχημα πραγματα λογω της φοβιας για την νοσο αυτη..δεν σημαινει πως την περναω κιολας..αρα αυτοματως αποκλειω το γεγονος να περναω κατι τετοιο..δεχομαι ομως το γεγονος οτι οχι απλα φοβαμαι..αλλα τρεμω το συγκεκριμενο πραγμα...Το μονο πραγμα που μενει και με βασανιζει ειναι οτι σκεφτομαι γιατι νιωθω ετσι..και πριν με ξαναπιασει η φοβια ενιωθα αλλιως και τετοιες βλακειες..και επισης αυτο ειναι το μονο που κραταει ακομα αυτη την φοβια..με φοβιζει ο τροπος που νιωθω..φοβαμαι δηλαδη οτι νιωθω ετσι επειδη θα μπορουσα να χω τη νοσο αυτη..Δηλαδη αγνοω το γεγονος οτι δεν περναω κανενα απο τα συμπτωματα και κολλαω στο πως νιωθω..το οποιο αμα το αναλυσω λιγο θα δω οτι νιωθω ετσι λογου του αγχους και της θλιψης που μου προκαλεσα με τις σκεψεις αυτες και κυριοτερα νιωθω οπως νιωθω(δηλαδη διαφορετικα καπως ανυσηχος ή με πεσμένη ψυχολογία) ειναι επειδη δινω σημασια (εστω και υποσεινηδητα) στο πως νιωθω.
Και μετα απο ολα αυτα..την μια λεω να μην του δινω σημασια..οπως ετσι σαν σκεψη μου ρθε και μου κολλησε..ετσι θα φυγει και θα ξεκολλησει..αλλα απο την αλλη η σκεψη ''γιατι νιωθω ετσι'' επιμενει και πιανω τον ευατο μου να παλευει μην ξαναμπει στο τρυπακι κανοντας αλλα πραγματα..αλλα ειναι και φορες που με περνει απο κατω..μια απο αυτες τις φορες ειναι τωρα..που εχω την αναγκη να μιλησω σε καποιον..να ακουσω γνωμες για το τι να κανω...Κυριως εγραψα εδω γιατι ηθελα καπου να ξεσπασω(για αυτο ειναι και πολλα)..αλλα επισης αμα κατσατε και το διαβασατε ολο..θα θελα την γνωμη σας :)..Και προσεξτε τι θα πειτε ειμαι ευαισθητος.
