Πραγματικά .... δεν αντέχω άλλο αυτην την κατάσταση .Εκτός απο το βάρος των χριστουγενιάτικων διακοπών κάθε χρόνο οι φετινές διακοπές με κομάτιασαν κυριολεκτικά. .Κάθε μέρα που ξυπνάω είναι σαν ένα κομμάτι μου να πεθαίνει . Δεν ξέρω πόσα χαστούκια θα αντέξω απο αυτήν την ζωή .Πραγματικά έχω περάσει τόσα πολλά σενάρια που η ζωή μου είναι λες και ειναι σκηνοθετημένη .... Αμα χαρακτίριζα την ζωή μου θα έλεγα οτι είναι μια ατέλιωτη πίκρα .Δεν έκανα κάτι για να τα αξίζω όλα αυτά . Είμαι απο το πρωί ως το βράδυ και σκέφτομαι τι έχω περάσει ως τώρα , όλα άσχημα τίποτα καλό .Δεν έχω στήριγμα τόσα χρόνια , δεν ξέρω πως έφτασα ως εδώ μόνος μου . Κάθε χρόνο σβήνω μόνος μου τα κεριά , μόνος μου τα χριστούγεννα , το πάσχα τισ διακοπές .Εκεί που τα πράγματα αρχίζουν και φτιάχνουν και βλέπω το φως ...όλα καταστρέφονται .Έχω προσπαθήσει ατέλιωτες φορές για σχέσεις και φιλίες ....Πάντα εγώ είμαι αυτός που ρωτάει για τους άλλους , κρατάει επαφή , κάνει τους άλλους να γελάνε και φυσικά επειδή έχω περάσει τόσο πολλά δείχνω μεγάλη κατανόηση σε όλα τα θέματα , δεν κάθομαι με σταυρομένα τα χέρια πάνω στο θέμα , θέληση υπάρχει πολύ απο την μεριά μου και καταλήγει σε καλό .Συχνά με πλησιάζουνε άτομα και μου λένε τον πόνο τους , μπορώ και κάνω φίλους εύκολα και έχω μπει σε κάθε είδους παρέα απο κλεφτρόνια μέχρι πλουσιόπαιδα .Στην αρχή κάνουν λες και βρήκαν κάποιο διαμάντι , όλοι οι άνθρωποι πάντα νιώθουν άνετα μαζί μου , δεν έχω κάτι που τους απωθεί , δεν είμαι εκνευριστικός σε καμία περίπτωση , καθόλου μα καθόλου εγωιστής , προσφέρω ανεξάρτητα την φιλία μου σε όλους , σε καμία περίπτωση δεν θα έκανε διακρίσεις , δεν παρατάω τους άλλους για κατι πιο ελκυστικό και καλύτερο και δεν κρίνω άσχημα τους άλλους , ακόμα και γνωστός μου να είναι που θα πει κακά λόγια για κάποιον άλλον εγώ θα πω '' δεν ξέρεις τι έχει περάσει αυτός και γιατι είναι έτσι '' .Πάντα είμαι επυφυλακτικός και δεν κάνω ασκοπά κοινήσεις σε άτομα που ξέρω οτι δεν θα γίνει τίποτα .Απο σχέσεις ακόμα χειρότερα , μόνο φασώματα , ποτε δεν είχα αληθινό κορίτσι .Και να που είμαι εδώ παλι , σε αυτό το PC που κοντεύουν να λιώσουν τα κουμπια απο την πολλή χρήση , κλεισμένος μέσα .Ολα μου πάνε στραβα , και επειδή δεν μπορούμε να καταφέρουμε τιποτα στην ζωή χωρις φίλους και οικογένεια τα έχω παρατήσει όλα .Με κοιτάω στον καθρέφτη και έχω βγάλει γαμημένα γένια και ακόμα είμαι μόνος μου , η αδικία που παιρνω ως ανταμοιβή για όλα τα καλά που προσφέρω με κάνει να διαλυομαι.Νιώθω οτι κάποια μέρα θα συκωθώ απο το κρεβάτι και θα μου μείνει η πετσα και το κρέας πάνω απο τα σεντόνια , θα λιώσω κυριολεκτικά απο την πολύ στεναχώρια .Θέλω και μου αρέσει να βοηθάω τους άλλους , είμαι περήφανος γιαυτό , αλλά δεν αντέχω άλλο , έχω κολλήσει καιρό τώρα .Δεν μπορώ να βγώ απο το σπτι στην κατασταση μου , νιώθω άβολα να βλέπω τους άλλους να γελάνε και να περνάνε ωραία .Ξέρω δεν είναι σωστό αλλα δεν γίνεται και αλλίως .Εχω παρατήσει τα ενδιαφέροντα μου , σκέφτομαι κάθε μέρα τον αδερφό μου , δεν είναιεδώ τώρα που τον χρειάζομαι περισσότερο.......
