ΥΠΟΦΕΡΩ

εχω πολυ καιρο να γραψω...δεν ξερω αν με θυμαστε...ειμαι η φρατζαιλ (ευθραυστη) και για τους πιο παλιους η αμελι.
ο λογος που αλλαξα νικνειμ δν ειναι για να σας κρυφτω,αλλα γιατι ειχα ζητησει να απενεργοποιηθει το προηγουμενο νικνειμ μου επειδη πριν απο 2-3 χρονια που εμπενα με αυτο ειχα παρεκτραπει και ειχα γραψει πραγματα για τα οποια ειχα μετανιωσει.
2 χρονια λοιπον μετα και ειμαστε στο απολυτο μηδεν.
η αληθεια ειναι οτι εκανα βηματα προς την κοινωνικοποιηση μου που τελεσφορησαν οπως το οτι απεκτησα 3 νεους φιλους που με εβγαλαν απο το τελμα της μοναξιας μου.
ο λογος που λεω οτι ειμαι στο απολυτο μηδεν ισως ειναι οτι βιωνω μιζων καταθλιπτικο επεισοδιο με αποτελεσμα να τα βλεπω ολα μαυρα.
βασικα ενας απο τους λογους που επεσα στην καταθλιψη ηταν οτι
εγινε ενας αγριος καυγας και ριξη των σχεσεων μου με μια αγαπημενη μου ξαδερφη
εφτεγα εγω.αλλα ενω προσπαθησα να επανορθωσω δεν τα καταφερα.με διεγραψε.
επισης πανω στα νευρα μου εσβησα 20 φιλους απο το φεις-μπουκ και τωρα εχω μολις 10.δεν με πειραζει το νουμερο γιατι αυτοι οι 10 ειναι αυτοι που αισθανομαι πιο κοντα μου,αυτο που με πειραζει ειναι ο ********ς μου παρορμητισμος.
επισης για οσους θυμουνται ζω σε ενα περιβαλλον χαλια.
η αδερφη με ψυχωση που τωρα τελευταια της το γυρισε σε ψυχαναγκασμο, μια μητερα που με πιεζει να δουλεψω την ωρα που δεν μπορω να παρω τα ποδια μου κ να κανω τα στοιχειωδη και εναν πατερα υποστηρικτικο αλλα ακρως απαισιοδοξο.
ενας αλλος λογος που ειμαι πεσμενη ειναι οτι οι γονεις μου γερνανε και τρεμω στην ιδεα οτι θα τους χασω απο τη ζωη σε 5-10 χρονια.
επισης η ψυχολογος μου δεν με βοηθαει πια και σκεφτομαι να την αλλαξω.
εχω ομως συνδεθει μαζι της και θα με πονεσει η απωλεια αυτη.
για τους παλιους που με θυμουνται (Θεοφανια εισαι εδω?:P) η διαγνωση μου αλλαξε.η ψυχολογος μου,μου εχει διαγνωσει μεταιχμιακη διαταραχη και οχι διπολικη.
ανεξαρτητα απο ορολογιες ομως η ουσια ειναι οτι υποφερω πολυ για τους λογους που σας προανεφερα.ειμαι μια νεκρη-ζωντανη.αυτος ειναι νομιζω ο ορισμος της καταθλιψης ή τουλαχιστον της δικης μου καταθλιψης....

Καταρχας ποσο χρονων εισαι και τι πιστευεις πως ειναι αυτο που σε ενοχλει στην ζωη σου εκτος απο την οικογενεια σουκαι εισαι σε αυτη την κατασταση;;

Quote:

---

Originally Posted by fragile

εχω πολυ καιρο να γραψω...δεν ξερω αν με θυμαστε...ειμαι η φρατζαιλ (ευθραυστη) και για τους πιο παλιους η αμελι.
ο λογος που αλλαξα νικνειμ δν ειναι για να σας κρυφτω,αλλα γιατι ειχα ζητησει να απενεργοποιηθει το προηγουμενο νικνειμ μου επειδη πριν απο 2-3 χρονια που εμπενα με αυτο ειχα παρεκτραπει και ειχα γραψει πραγματα για τα οποια ειχα μετανιωσει.
2 χρονια λοιπον μετα και ειμαστε στο απολυτο μηδεν.
η αληθεια ειναι οτι εκανα βηματα προς την κοινωνικοποιηση μου που τελεσφορησαν οπως το οτι απεκτησα 3 νεους φιλους που με εβγαλαν απο το τελμα της μοναξιας μου.
ο λογος που λεω οτι ειμαι στο απολυτο μηδεν ισως ειναι οτι βιωνω μιζων καταθλιπτικο επεισοδιο με αποτελεσμα να τα βλεπω ολα μαυρα.
βασικα ενας απο τους λογους που επεσα στην καταθλιψη ηταν οτι
εγινε ενας αγριος καυγας και ριξη των σχεσεων μου με μια αγαπημενη μου ξαδερφη
εφτεγα εγω.αλλα ενω προσπαθησα να επανορθωσω δεν τα καταφερα.με διεγραψε.
επισης πανω στα νευρα μου εσβησα 20 φιλους απο το φεις-μπουκ και τωρα εχω μολις 10.δεν με πειραζει το νουμερο γιατι αυτοι οι 10 ειναι αυτοι που αισθανομαι πιο κοντα μου,αυτο που με πειραζει ειναι ο ********ς μου παρορμητισμος.
επισης για οσους θυμουνται ζω σε ενα περιβαλλον χαλια.
η αδερφη με ψυχωση που τωρα τελευταια της το γυρισε σε ψυχαναγκασμο, μια μητερα που με πιεζει να δουλεψω την ωρα που δεν μπορω να παρω τα ποδια μου κ να κανω τα στοιχειωδη και εναν πατερα υποστηρικτικο αλλα ακρως απαισιοδοξο.
ενας αλλος λογος που ειμαι πεσμενη ειναι οτι οι γονεις μου γερνανε και τρεμω στην ιδεα οτι θα τους χασω απο τη ζωη σε 5-10 χρονια.
επισης η ψυχολογος μου δεν με βοηθαει πια και σκεφτομαι να την αλλαξω.
εχω ομως συνδεθει μαζι της και θα με πονεσει η απωλεια αυτη.
για τους παλιους που με θυμουνται (Θεοφανια εισαι εδω?:P) η διαγνωση μου αλλαξε.η ψυχολογος μου,μου εχει διαγνωσει μεταιχμιακη διαταραχη και οχι διπολικη.
ανεξαρτητα απο ορολογιες ομως η ουσια ειναι οτι υποφερω πολυ για τους λογους που σας προανεφερα.ειμαι μια νεκρη-ζωντανη.αυτος ειναι νομιζω ο ορισμος της καταθλιψης ή τουλαχιστον της δικης μου καταθλιψης....

---

Fragile, έμενα σε αυτόν τον κόσμο μου έχουν μείνε δυο άτομα , η γιαγιά μου που είναι 83 και ο πατέρας μου ο οποιος δεν καταλαβαίνει απο δυσκολίες γατί απλά έζησε σε καλύτερη εποχή απο μένα .Η μητέρα μου είναι αλκολικιά και δεν στυρίζομαι πάνω της .Αμα χάσω αυτά τα άτομα θα μείνω μόνος , για πάντα Στο φβ έχω 13 φίλους απο το οποίους κανείς δεν είναι φίλος μου στην πραγματικότητα .Καταλαβαινω πως είναι , και εμένα ήρθε η ώρα να δουλέψω την ώρα που δεν μπορώ να περπατήσω και σηκοθώ απο την στεναχώρια , μου είπανε δούλεψε για να βγάλεις δίπλωμα και να έισαι σαν τους υπόλοιπους .Τα οικονομικά μας είναι χάλια δεν το σηζυτώ , βήματα προς το μέλλον δεν μπορώ να κάνω έτσι και αλλιώς .Δεν μπορώ να ξεφύγω με τίποτα απο αυτή την πραγματικότητα .Είναι λάθος των γονιών σου που θέλουν να δουλέψεις , είναι αποτυχημένοι σαν γονείς που σε ωθούν και σε πιέζουν έτσι , όσο για την ξαδερφή σου ...τι να πω αμα η ίδια η οικογένεια δεν μπορεί να δείξει λίγη κατανόηση ποιος θα το κάνει , δεν θα έπρεπε να στεναχωριέσαι για μια εγωήστρια στο κάτω κάτω .Είμαι και εγώ ένας ζωντανός νεκρός και θα σου πω αυτό , δεν φταίς σε τίποτα εσύ , η κατάθλιψη δεν νικιέται ποτέ απο μόνη της , τα άτομα που αξίζουν υποφέρουν περισσότερο και βέβαια η κοινωνία στην οποία ζούμε αποβάλει ενεργητικά άτομα σαν και εμάς .Ξέρεις τι υποδομές έχουν στον εξωτερικό για ''αδύναμα'' άτομα ? Σου δίνουν την δυνατότητα δωρεάν διαμονής μακριά απο τους γονείς για οσο διάστημα χρειαστείς για να βρεις τον παλιο σου εαυτό και σου δίνουν και φαγητό φυσικά και ευκαιρία για δουλεία .Ενα άτομα μπορεί να κάνει την διαφορά fragile , εγώ πιστεύω σε εσένα γιατί ξέρω οτι άμα είχες την δυνατότητα να προσφέρεις θα πρόσφερνες πιο πολλά σε όλους και ανεξάρτητα .Η κοινωνία φτέει για όλα , όχι εσύ .Βάζε στην άκρη κάθε μέρα απο λίγη ελπίδα και οταν την χρειαστείς χρησιμοποιήσε την , είναι δύσκολη αυτή η κατάσταση .Κάποια στιγμή θα εμφανιστεί μια ευκαιρία και σε σένα μην το βάζεις κάτω , συνέχισε να ζείς ( το λεω εγώ που είμαι έτοιμος να βάλω τέλος ) Δεν πειράζει αν έκανες ένα λάθος με την ξαδέρφη σου , της ζήτησες συγνώμη και σε απέρριψε .Μην το βάζεις κάτω όμως , αμα νομίζεις οτι αξίζει κάνε και άλλη κίνηση , άμα σε κάνε να νιώθεις καλύτερα συνέχισε να προσπαθείς , ξανα ζήτησε της συγνώμη και ξανα και ξανα μέχρι να πει ναι .Καλό θα ήταν να αλλάξεις ψυσολόγο άμα δεν σε βοηθάει , σκοπός τηε ήταν να σε βοηθήσει και οχι να σε κάνει να νιώσεις πιο άσχημα .Οπως ανοίγεις την καρδιά σου και εδώ κάντω και στους υπόλοιπους , μην δυστάζεις καθόλου .

Φάρμακα παίρνεις για την μεταιχμιακή διαταραχή;

χωρις σκια με βοηθησε πολυ το μηνυμα σου.
σε ευχαριστω.
δουλεια δεν θα χρειαστει τελικα να πιασω γιατι θα βγαλω το επιδομα προνοιας και μαζι με αυτα που μου εχουν αφησει οι γονεις μου θα τα κουτσοβολεψω.
θα ηθελα και την γνωμη σου και ολων σας εδω μεσα.
αυριο ειναι να ερθουν 3 φιλοι σπιτι (πραγμα που γινεται σπανια λογω συνθηκων) για να γιορτασουμε προκαταβολικα τη γιορτη μου.
σκεφτομαι να το ακυρωσω αλλα η ψυχολογος μου κ ολοι μου λενε οτι ετσι θα πεσω χειροτερα.
πια ειναι η αποψη σας?
την περιμενα πως κ πως αυτη την ημερα και τωρα ειμαι χαλια....

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Φάρμακα παίρνεις για την μεταιχμιακή διαταραχή;

---

ναι παιρνω.

τελικα θα μαζεψω τα κομματια μου και θα κανω την εκδηλωση.
εξ αλλου ειναι ατομα που ξερουν απο ψυχολογικα προβληματα (γιατι εχουν περασει παρομοια κ οι ιδιοι) κ θα με βοηθησουν να παρω τα πανω μου.

Quote:

---

Originally Posted by fragile

τελικα θα μαζεψω τα κομματια μου και θα κανω την εκδηλωση.
εξ αλλου ειναι ατομα που ξερουν απο ψυχολογικα προβληματα (γιατι εχουν περασει παρομοια κ οι ιδιοι) κ θα με βοηθησουν να παρω τα πανω μου.

---

Αυτή είναι και η δική μου άποψη,αν τα άτομα θα σε κάνουν να νιώσεις καλύτερα-φωναξέτα,αλλιώς άστους.

Quote:

---

Originally Posted by fragile

χωρις σκια με βοηθησε πολυ το μηνυμα σου.
σε ευχαριστω.
δουλεια δεν θα χρειαστει τελικα να πιασω γιατι θα βγαλω το επιδομα προνοιας και μαζι με αυτα που μου εχουν αφησει οι γονεις μου θα τα κουτσοβολεψω.
θα ηθελα και την γνωμη σου και ολων σας εδω μεσα.
αυριο ειναι να ερθουν 3 φιλοι σπιτι (πραγμα που γινεται σπανια λογω συνθηκων) για να γιορτασουμε προκαταβολικα τη γιορτη μου.
σκεφτομαι να το ακυρωσω αλλα η ψυχολογος μου κ ολοι μου λενε οτι ετσι θα πεσω χειροτερα.
πια ειναι η αποψη σας?
την περιμενα πως κ πως αυτη την ημερα και τωρα ειμαι χαλια....

---

Wow , εμένα έχει να μπεί άτομο μέσα στο δωμάτιο μου χρόνια ....να τους καλέσεις φυσικά σφήγκουν πιο πολύ πολύ οι σχέσεις έτσι και θα είναι μια καλή εμπειρία στο να δεις και ίδια πως διαχειρίζεσαι τέτοιες καταστάσεις , μην δυστάζεις καθόλου , θα σε κάνουν να νιώσεις και καλύτερα ! Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να χάνονται , εκδυλώσεις σε τέτοια εποχή :) , καλή τύχη !

τελικα εγινε η εκδηλωση με μεγαλη επιτυχια.
τρια ατομα ηρθαν αλλα λιγοι και καλοι ;)
θα σας ξαναγραψω στο επομενο "νταουνιασμα" που θα μου ερθει, που ευχομαι να αργησει να ξαναερθει :P
να ειστε ολοι καλα και να μην χανετε την ελπιδα σας!!!

Quote:

---

Originally Posted by fragile

εχω πολυ καιρο να γραψω...δεν ξερω αν με θυμαστε...ειμαι η φρατζαιλ (ευθραυστη) και για τους πιο παλιους η αμελι.
ο λογος που αλλαξα νικνειμ δν ειναι για να σας κρυφτω,αλλα γιατι ειχα ζητησει να απενεργοποιηθει το προηγουμενο νικνειμ μου επειδη πριν απο 2-3 χρονια που εμπενα με αυτο ειχα παρεκτραπει και ειχα γραψει πραγματα για τα οποια ειχα μετανιωσει.
2 χρονια λοιπον μετα και ειμαστε στο απολυτο μηδεν.
η αληθεια ειναι οτι εκανα βηματα προς την κοινωνικοποιηση μου που τελεσφορησαν οπως το οτι απεκτησα 3 νεους φιλους που με εβγαλαν απο το τελμα της μοναξιας μου.
ο λογος που λεω οτι ειμαι στο απολυτο μηδεν ισως ειναι οτι βιωνω μιζων καταθλιπτικο επεισοδιο με αποτελεσμα να τα βλεπω ολα μαυρα.
βασικα ενας απο τους λογους που επεσα στην καταθλιψη ηταν οτι
εγινε ενας αγριος καυγας και ριξη των σχεσεων μου με μια αγαπημενη μου ξαδερφη
εφτεγα εγω.αλλα ενω προσπαθησα να επανορθωσω δεν τα καταφερα.με διεγραψε.
επισης πανω στα νευρα μου εσβησα 20 φιλους απο το φεις-μπουκ και τωρα εχω μολις 10.δεν με πειραζει το νουμερο γιατι αυτοι οι 10 ειναι αυτοι που αισθανομαι πιο κοντα μου,αυτο που με πειραζει ειναι ο ********ς μου παρορμητισμος.
επισης για οσους θυμουνται ζω σε ενα περιβαλλον χαλια.
η αδερφη με ψυχωση που τωρα τελευταια της το γυρισε σε ψυχαναγκασμο, μια μητερα που με πιεζει να δουλεψω την ωρα που δεν μπορω να παρω τα ποδια μου κ να κανω τα στοιχειωδη και εναν πατερα υποστηρικτικο αλλα ακρως απαισιοδοξο.
ενας αλλος λογος που ειμαι πεσμενη ειναι οτι οι γονεις μου γερνανε και τρεμω στην ιδεα οτι θα τους χασω απο τη ζωη σε 5-10 χρονια.
επισης η ψυχολογος μου δεν με βοηθαει πια και σκεφτομαι να την αλλαξω.
εχω ομως συνδεθει μαζι της και θα με πονεσει η απωλεια αυτη.
για τους παλιους που με θυμουνται (Θεοφανια εισαι εδω?:P) η διαγνωση μου αλλαξε.η ψυχολογος μου,μου εχει διαγνωσει μεταιχμιακη διαταραχη και οχι διπολικη.
ανεξαρτητα απο ορολογιες ομως η ουσια ειναι οτι υποφερω πολυ για τους λογους που σας προανεφερα.ειμαι μια νεκρη-ζωντανη.αυτος ειναι νομιζω ο ορισμος της καταθλιψης ή τουλαχιστον της δικης μου καταθλιψης....

---

ειμαι κ γω σε μειζων επεσοδειο...πως τη παλευεις εσυ?κανα φαρμακο εχει βοηθησει ή κολοκυθια