Αγχος Καθημερινότητας

Χρόνια Πολλά με υγεία σε όλους. Διαβάζω συχνά τα θέματα του forum και έχω γράψει και γω μερικές φορές. Σημερα που η μέρα επιβάλει αυτογνωσία, σκέφτηκα να γραψω ένα πρόβλημα που έχω. Παρατηρώ στον εαυτό μου πως δεν έχω υπομονή να περιμένω το οτιδήποτε και αγχώνομαι πάρα πολύ με κάθε τι. Για παράδειγμα αν περιμένω ένα τηλέφωνο μπορεί να μην κάνω τιποτα ολη μέρα περιμένοντας το. Αν έχω κάποια εκρεμμότητα, σκέφτομαι συνέχεια την εκρεμμότητα. Αγχώνομαι ακόμα και για την έκβαση διαφόρων πραγμάτων απο τα πιο απλά πχ δε λειτουργει το pc μου, μπορει να σταματήσω τα πάντα και να ασχοληιώ με αυτο. ή ακόμα αν πάρω κάποιον τηλέφωνο δεν το σηκώσει και δεν καλέσει κάνω σενάρια οτι θέλει να με αποφύγει. Αυτο με κάνει να νοιωθω άσχημα και δεν περνάω όμορφα. Σιγουρα είμαι άνθρωπος που θέλω να τελιώνω τις εργασίες μου και είμαι οργανωτική, όμως ζω για να σκέφτομαι πως θα διεκπαιρεώσω το ένα και το αλλο? πολλές φορές ανατρέχω στην αντζέντα μου και σκέφτομαι τη φρίκη έφαγα για ένα θέμα που επιλύθηκε...πολύ άσχημο συναίσθημα πάντως.