Τι να κανω ρε παιδια δεν παεια αλλο
Γεια σας αγαπητα μελοι ζηταω την συμβουλη σας κ αν εχετε περασει κατι παρομοιο. Λοιπον ειμαι λιγο μπερδεμενος και πολυ μονος μετα απ ολα οσα περασα.
Ημουν ατομο αυταρχικο ανεκαθεν, εκανα παντα αυτο π ενιωθα ειχα φιλους κ γνωστους πολλους, μεχρι π ηρθε στην ζυη μου η καταραμενη πρεζα.. απο τοτε αρχησαν ολοι να απομακρηνονται απο κοντα μου φιλοι κοπελελες εμεινα μονος απο εκει που τα ειχα ολα.. Ειμαι καθαρος 4 χρονια αλλα το προβλημα ειναι οι γονεις μου οι οπιοι μου εχουν ριξει σε μεγαλο βαθμο την αυτοπεπηθεση περισσοτερο ο πατερας μου οταν εμαθε οτι ειχα μπλεξει αρχιζε να με βριζει να μου λεει δεν θα πας πουθενα μερι να γινεις καλα ... Εγινα καλα βρηκα κοπελες τις οπιες νομιζε οτι τις εφερνα σπιτι μου μονο κ μονο για ν μου φερουν ουσιες ερχοντουσαν φιλοι παλιοι σπιτι κ τους εδιωχνε τουσ εβριζε πραγμα π με εξωργησε δεν με αφηνουν να ζηζω, σε μια φαση βρηκα δουλεια κ δεν με πιστευε οτι παω στη δουυλεθα καμια φορα τυχεναι να αργησω αμεσως τηλεφωνο που εισαι γιατι αργησες μεχρι κ στη δουλεια μ περασσε να δειι αν ειμαι εκει κατι π μ κανε να ντρεπομαι γιατι θα νομιζαν ολοι οτι με κανουν κουμαντο οι γονεις μου το θεμα ειναι οτι δεν με εμπιστευονται σε τπτ παω μια βολτα στο 10λεπτο τηλ που εισαι μην αργησεις προσεχε και καθε φορα π γυρναγα σπιτι με κοιτουσε στα ματια σαν να ηθελε να με φαει κ ελεγε γτ ειναι κοκκινα τα ματια ενω δεν ηταν γιατι αργησες ε καταλαβαινετε απο τοτε εχω πεσει ψυχολογικα δεν ειμαι αυτος π ημουν καποτε χαμογελαστος με φιλους με κοπελες με ολα απο τοτε εχω κλειδωδει σπιτι κ δεν τους μιλαω μονο τα τυπικα ναι οχι και τετοια εχω αγανακτησει δεν αντεχω αλλο αυτον τον ελεγχο και την πιεση εχω σκεφτη να αυτοκτονησω καποιες φορες γτ εκει π τα ειχα ολα τωρα ειμαι ενα τιποτα με μπολικο καθολου κ δεν με ενδιαφερει τπτ εκτος απο την παρεα σας π κ παλι δεν με καλυπτει πληρως δωστε μου καποια σθμβουλη τι να τους πω τι κα κανω βαρεθηκα αυτη τη ζωη μονο με βριζει κ μ λεει δεν αξιζεις τπτ σε πιον εμιασες εσυ θα πινασεις σε λιγα χρονια και το τονιζω εχω κοψει και δεν με εμπιστευονται νομιζουν με το να με κρατανε σπιτι μου κανουν καλο ενο αντιθετως αργοπεθενω εδω μεσα σιγα σιγα...χανω τα καληρερα χρονια της ζωης μ κλειδωμενος σε ενα δωματιο δεν ξερω τι να κανω. ειναι υπερπροστατευτικοι με βριζουν με λαθος τροπο μου επιβαλουν τι ειναι το σωστο χωρις να τους νοιαζει πως νιωθω και δεν τους νοιαζει αν δεν βγαινω κ αν βγω με κοιτανε με στραβο ματι κ αρχηζουν τα δικα τους κυρηγμα βρισιες π πολλες φορες εχω ακυρωσει ραντεβου με φιλους κ κοπελες εξετιας τους. και αυτο π κανουν με ριχνει παλι στην ιδεα να παω να πιω στα κρυφα οστε να νιωθω σπιτι λιγο ηρεμος... τι να κανω?
