Η πρόσφατη ιστορία μου

Καλησπέρα!

Σπουδάζω μακριά απτο σπίτι μου, μένω σε εστία και η ζωή που κάνω γενικά είναι καθιστική και όσο είμαι μακριά απτο πατρικό μου δεν βγαίνω τοσο...
Πριν 2 μήνες περίπου έπαθα κρίση πανικού [χωρίς να γνωρίζω τι μου συνέβαινε] αλλα το ξεπέρασα εύκολα σε μικρό χρονικό διάστημα.
Πριν 1 μήνα και ενώ μιλούσα στο τηλέφωνο έπαθα κριση πανικού γνωρίζοντας αυτη τη φορά για τις κρίσεις πανικού, χωρίς όμως κάποιο εμφανή λόγο.
Την βδομάδα που ακολούθησε για κάποιες μέρες ήμουν άρρωστος και τα υπολείμματα της κρίσης δε με άφηναν να κοιμηθώ το βράδυ...
Τα γνωστά σε όλους συμπτώματα, ίσως είχα και κάποιες άλλες κρίσεις λίγο μικρότερες.

Γύρισα στην οικογενειά μου για τα Χριστούγεννα και το συζητησα μαζί τους και ένιωσα λίγο πιο όμορφα και άνετα δίπλα στους δικούς μου, παρολα αυτα συνέχισα να είμαι καπως αποκομμένος απο την πραγματικότητα.
Ξύπναγα το πρωί και είχα 100bpm παλμούς και σχετικά υψηλή πίεση και έτσι αποφάσισα να παω σε νοσοκομείο να αποκλείσω καρδιολογικά/παθολογικά αίτια.
Μετά απο αρκετές εξετάσεις ο τελευταίος γιατρός, παθολογος, που με εξέτασε είπε οτι ουσιαστικά ήταν αγχος [αγχωδης διαταραχη αλλα δεν μπορούσε να μου κανει πληρη διαγνωση].
Μου χορήγησαν μικρή ποσότητα Lexotanil για να ηρεμήσω προσωρινά και μου πρότεινε να δω κάποιον ειδικό [ψυχίατρο].

Δεν κατάφερα μεσα στις γιορτές να παω σε γιατρό, οπότε και είμαι πάλι πίσω για την εξεταστική...
Ισως μιλήσω με κάποιους απο το τμήμα Ψυχολογικής Υποστήριξης του τμήματός μου αλλά πιστεύω το καλύτερο θα ήταν να απευθυνθώ σε καποιον γιατρό.
Προσωρινά με σκοπό να βελτιώσω γενικά τη ζωή μου, πήρα πολυβιταμίνες που τις παιρνω το πρωι και το Quiet Sleep με βαλεριανα και καποια άλλα συστατικά πριν τον ύπνο.
Επίσης ξεκίνησα γυμναστική και τρεξιμο που το είχα παραμελήσει τα τελευταια 2 χρονια.
Χτες κιόλας ένιωσα πιο υγιης στο σώμα μου και ενα μεγάλο ποσοστο του άγχος που κουβαλαγα και γινοταν ενιοτε ταχυπαλμίες η αυπνίες έχει φυγει, αυτό που μενει όμως είναι οτι δεν μπορω να συγκεντρωθω ευκολο και γενικα ειμαι αφηρημενος αλλα και αποκομμενος απο τους γυρω μου.
Το αγχος δεν με άφηνε να φαω κανονικά και το στομαχι μου ηταν σε ασχημη κατασταση, η σωματική ασκηση φαίνεται να βοηθάει πολύ σε αυτα....

Αυτό που θα ήθελα να μάθω είναι απο τις εμπειρίες σας οι ψυχίατροι με τον εοπυυ ποσο κοστίζουν σε ένα φοιτητή; Επίσης πως αντιμετωπίζετε εσείς αυτα τα "υπολείμματα" της κρίσης;