τι μου συμβαινει?

γεια σας ειμαι νεο μελος και ειμαι 21 χρονων θα ηθελα να σας πω καποια πραγματα που βιωνω τον τελευταιο καιρο (ψυχολογικα)
οσο περνανε τα χρονια νομιζω οτι αρχιζω και χαζευω..ειδικα μετα τα 20..καλα ισως να φταινε και τα δυσκολα παιδικα χρονια και η καπως παραξενη εφηβεια αλλα οτι προβληματα και να ειχα τοτε απλως στενοχωριομουν ,δεν ξεσπουσα,δεν μιλουσα σε κανεναν και ολα καλα.Τουλαχιστον ειχα καλοσυνη μεσα μου και ευκολα συγχωρουσα και γενικοτερα στην εφηβεια οτι και αν μου συνεβαινε εδειχνα ενα χαρουμενο παιδι.
αλλα τον τελευταιο χρονο εχουν παγιωθει αρνητικες σκεψεις στο μυαλο μου για ομαδες ανθρωπων(οτιδηποτε δεν αναφερομαο σε κοινωνικοοικομικες ή φυλετικες διαφορες)
βγαζω κακια και μισος για ολους ,ζηλευω υπερβολικα,χαιρομαι με το κακο των αλλων ,δεν μπορω να λειτουργησω φυσιολογικα σε μια παρεα το μονο που με ενδιαφερει ειναι να ειμαι το επικεντρο και οταν δεν το καταφερνω πεφτω σε καταθλιψη,δεν καταλαβαινω την αξια του να εχεις φιλους με αποτελεσμα να μενω μονη αλλα ουτε αυτο μου αρεσει γιατι μισω την μοναξια και πληττω..
το χειροτερο απο ολα ομως ειναι οτι μισω την ιδια μου την αδερφη!την εχω αποκαλεσει ακομα και *******(ενω ειναι παιδι ακομα)
νομιζω οτι θα μου κλεψει την ζωη που δεν εζησα,οτι θα ειναι πιο δυναμικη απο οτι εγω,οτι θα εχει μεγαλυτερες ελευθεριες απο την οικογενεια,θα ειναι πιο ανεξαρτητη,πιο ομορφη κλπ

που πηγε αυτο το καλο παιδι που θυμαμαι απο τον εαυτο μου?νομιζω οτι εχω πεθανει και την θεση μου πηρε μια εκκολαπτομενη μαγισσα

Ισως γιατι περασες δυσκολη παιδικη και εφηβικη ηλικια να το επαθες .
Απλα αυτη ειναι η αποψη μου.
Θα πω κατι που πιστευω και συγνωμη αν προσβληθεις , δε νομιζω οτι αλλαξες απλα εκρυβες αυτον τον εαυτο που εχεις τωρα και εδειχνες εναν καλο οχι ακριβως καλο σαν θυμα ποιο πολυ.
Ομως εχεις ακομη και εναν καλο εαυτο .
Μπορει να εχεις εγωισμο γιαυτο και ζηλευεις οσους εχουνε περασει καλα στη ζωη τους γιατι εσυ δεν περασες .
Δε χρειαζεται να μισεις την αδερφη σου θα επρεπε να χαιρεσαι αν περασει τη ζωη που δεν περασες εσυ.
Αλλα ισως καταπιεσες τον εαυτο σου μικροτερη και βαρεθηκες να το κανεις και ''επαναστατησες'' τωρα.
Δε νομιζω να εγινες κακια εγινες λιγο αναισθητη κι θεωρεις αδικο το να μην ασχοληθηκες με τον εαυτο σου ποτε,οποτε θες να το κανεις τωρα.
Οτι ειπα ειναι απλα η αποψη μου οχι οτι καποια απο αυτα μπορει να ισχυει και ελπιζω να μη σε προσβαλα.

Quote:

---

Originally Posted by cherrybanana

γεια σας ειμαι νεο μελος και ειμαι 21 χρονων θα ηθελα να σας πω καποια πραγματα που βιωνω τον τελευταιο καιρο (ψυχολογικα)
οσο περνανε τα χρονια νομιζω οτι αρχιζω και χαζευω..ειδικα μετα τα 20..καλα ισως να φταινε και τα δυσκολα παιδικα χρονια και η καπως παραξενη εφηβεια αλλα οτι προβληματα και να ειχα τοτε απλως στενοχωριομουν ,δεν ξεσπουσα,δεν μιλουσα σε κανεναν και ολα καλα.Τουλαχιστον ειχα καλοσυνη μεσα μου και ευκολα συγχωρουσα και γενικοτερα στην εφηβεια οτι και αν μου συνεβαινε εδειχνα ενα χαρουμενο παιδι.
αλλα τον τελευταιο χρονο εχουν παγιωθει αρνητικες σκεψεις στο μυαλο μου για ομαδες ανθρωπων(οτιδηποτε δεν αναφερομαο σε κοινωνικοοικομικες ή φυλετικες διαφορες)
βγαζω κακια και μισος για ολους ,ζηλευω υπερβολικα,χαιρομαι με το κακο των αλλων ,δεν μπορω να λειτουργησω φυσιολογικα σε μια παρεα το μονο που με ενδιαφερει ειναι να ειμαι το επικεντρο και οταν δεν το καταφερνω πεφτω σε καταθλιψη,δεν καταλαβαινω την αξια του να εχεις φιλους με αποτελεσμα να μενω μονη αλλα ουτε αυτο μου αρεσει γιατι μισω την μοναξια και πληττω..
το χειροτερο απο ολα ομως ειναι οτι μισω την ιδια μου την αδερφη!την εχω αποκαλεσει ακομα και *******(ενω ειναι παιδι ακομα)
νομιζω οτι θα μου κλεψει την ζωη που δεν εζησα,οτι θα ειναι πιο δυναμικη απο οτι εγω,οτι θα εχει μεγαλυτερες ελευθεριες απο την οικογενεια,θα ειναι πιο ανεξαρτητη,πιο ομορφη κλπ

που πηγε αυτο το καλο παιδι που θυμαμαι απο τον εαυτο μου?νομιζω οτι εχω πεθανει και την θεση μου πηρε μια εκκολαπτομενη μαγισσα

---

χμ
ισως να μην ηταν τελικα ολα ΤΟΣΟ καλα, οσο νομιζεις κι οσο τα θυμασαι.
ισως ολα αυτα που δεν ελεγες και δεν διεκδικουσες για να εισαι το καλο και χαρουμενο παιδι, δεν τα δεχοσουν, αλλα τα εθαβες και σου βγαινουν τωρα μαζεμενα σε θυμο, αισθηση ανικανοποιητου , δυστυχια, αλλα και σε αισθηματα αρνητικα για τους αλλους που εχουν οτι δεν εχεις εσυ, κι αυτο γιατι ακομα και τωρα δεν εκφραζεσαι οσο το εχεις αναγκη, δεν ασχολεισαι με το να πραγματοποιησεις εσυ για εσενα αυτα που θελεις, αλλα διοχετευεις ολα αυτα που θελεις να πεις και να κανεις, σε θυμο και ζηλεια για οσους οντως τα κανουν...
δεν το βλεπω για "χαζεμα" εγω, για δυσλειτουργια το βλεπω.
θα βελτιωθει γνωριζοντας τον εαυτο σου, αγαπωντας τον και διεκδικωντας τα θελω σου.
κοινως, ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ. γιατι δεν δοκιμαζεις να βρεις καποια ομαδα αυτοβελτιωσης να ασχοληθεις?

Quote:

---

Originally Posted by σοκολατα 14

Ισως γιατι περασες δυσκολη παιδικη και εφηβικη ηλικια να το επαθες .
Απλα αυτη ειναι η αποψη μου.
Θα πω κατι που πιστευω και συγνωμη αν προσβληθεις , δε νομιζω οτι αλλαξες απλα εκρυβες αυτον τον εαυτο που εχεις τωρα και εδειχνες εναν καλο οχι ακριβως καλο σαν θυμα ποιο πολυ.
Ομως εχεις ακομη και εναν καλο εαυτο .
Μπορει να εχεις εγωισμο γιαυτο και ζηλευεις οσους εχουνε περασει καλα στη ζωη τους γιατι εσυ δεν περασες .
Δε χρειαζεται να μισεις την αδερφη σου θα επρεπε να χαιρεσαι αν περασει τη ζωη που δεν περασες εσυ.
Αλλα ισως καταπιεσες τον εαυτο σου μικροτερη και βαρεθηκες να το κανεις και ''επαναστατησες'' τωρα.
Δε νομιζω να εγινες κακια εγινες λιγο αναισθητη κι θεωρεις αδικο το να μην ασχοληθηκες με τον εαυτο σου ποτε,οποτε θες να το κανεις τωρα.
Οτι ειπα ειναι απλα η αποψη μου οχι οτι καποια απο αυτα μπορει να ισχυει και ελπιζω να μη σε προσβαλα.

---

και εγω αυτος πιστευω πως ειναι ο λογος, δεν με εθιξες σε καμια περιπτωση,.. διαλογο κανουμε ολες οι αποψεις δεκτες.Αμα σου ερθει και κατι αλλο πες το κανενα προβλημα.
το θεμα ειναι οτι εισεπραξα στο παρελθον και πολυ κακια απο τους γυρω μου και μαλιστα σε μια φαση που ουτε η οικογενεια μου ηταν στα καλα της για να ασχοληθει μαζι μου.
το θεμα ειναι οτι ποτε δεν καταλαβα το γιατι..ακομα και τωρα αμα μου συμβει κατι το αναγω στο παρελθον δεν μπορω να ξεφυγω αν και αυτο δεν φαινεται στους γυρω μου..ή μαλλον δεν το αφηνω να φανει..νομιζουν ολοι οτι ειμαι μια χαρα αλλα δεν ειμαι..μεσα μου κρυβω πολλα αποθημενα

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

χμ
ισως να μην ηταν τελικα ολα ΤΟΣΟ καλα, οσο νομιζεις κι οσο τα θυμασαι.
ισως ολα αυτα που δεν ελεγες και δεν διεκδικουσες για να εισαι το καλο και χαρουμενο παιδι, δεν τα δεχοσουν, αλλα τα εθαβες και σου βγαινουν τωρα μαζεμενα σε θυμο, αισθηση ανικανοποιητου , δυστυχια, αλλα και σε αισθηματα αρνητικα για τους αλλους που εχουν οτι δεν εχεις εσυ, κι αυτο γιατι ακομα και τωρα δεν εκφραζεσαι οσο το εχεις αναγκη, δεν ασχολεισαι με το να πραγματοποιησεις εσυ για εσενα αυτα που θελεις, αλλα διοχετευεις ολα αυτα που θελεις να πεις και να κανεις, σε θυμο και ζηλεια για οσους οντως τα κανουν...
δεν το βλεπω για "χαζεμα" εγω, για δυσλειτουργια το βλεπω.
θα βελτιωθει γνωριζοντας τον εαυτο σου, αγαπωντας τον και διεκδικωντας τα θελω σου.
κοινως, ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ. γιατι δεν δοκιμαζεις να βρεις καποια ομαδα αυτοβελτιωσης να ασχοληθεις?

---

εχω διαβασει κατα καιρους βιβλια αυτοβελτιωσης..με βοηθανε εως ενα βαθμο αλλα και παλι απογοητευομαι και τα παραταω

μην σκεφτεσε καθολου το παρελθον οταν κατι σου ερχετε στο μυαλο απο παλια που δεν θες να θυμασε ανοιγοκλεισε τα ματια σου σαν να αλλαζεις την εικονα που εχεις στο μυαλο σου.Ειναι δυσκολο να σταματησεις να σκεφτεσαι αλλα πιστευω ειναι ο μονος τροπος για να ξεπερασεις κατι τετοιο.Και εγω παθαινω κατι τετοια καμια φορα.Επισης μπορει να σε βοηθησει ο διαλογισμος.

να κλεισεις τα ματια ευκολο ειναι...οι συνηθειες και η αποψη που διαμορφωσες για τον εαυτο σου ειναι δυσκολο να αλλαξει...θελω να ξεφυγω απο την λογικη του θυματος γιατι εδω και αρκετα χρονια εχω παψει να ειμαι αλλα και παλι εχει παγιωθει αυτη η αποψη για τον εαυτο μου.
πλεον αυτοθυματοποιουμαι γιατι ο οργανισμος μου εμαθε σε αυτην την λογικη

Quote:

---

Originally Posted by cherrybanana

και εγω αυτος πιστευω πως ειναι ο λογος, δεν με εθιξες σε καμια περιπτωση,.. διαλογο κανουμε ολες οι αποψεις δεκτες.Αμα σου ερθει και κατι αλλο πες το κανενα προβλημα.
το θεμα ειναι οτι εισεπραξα στο παρελθον και πολυ κακια απο τους γυρω μου και μαλιστα σε μια φαση που ουτε η οικογενεια μου ηταν στα καλα της για να ασχοληθει μαζι μου.
το θεμα ειναι οτι ποτε δεν καταλαβα το γιατι..ακομα και τωρα αμα μου συμβει κατι το αναγω στο παρελθον δεν μπορω να ξεφυγω αν και αυτο δεν φαινεται στους γυρω μου..ή μαλλον δεν το αφηνω να φανει..νομιζουν ολοι οτι ειμαι μια χαρα αλλα δεν ειμαι..μεσα μου κρυβω πολλα αποθημενα

---

Ευχαριστω που δε προσβληθηκες.
Καλυτερα να δειχνεις αυτο που εισαι οχι κατι αλλο γιατι αν δειχνεις μια ψευτικη εικονα πως μπορει να σε καταλαβει καποιος η να σε νοιωσει εστω και λιγο ?
Δε μπορει να εχεις μονο αρνητικα συναισθηματα μεσα σου θα υπαρχουν και θετικα.
Το λεω γιατι ολοι οι ανθρωποι εκτος απο ζηλεια , εγωισμο κτλ εχουνε μεσα τους και καλοσυνη και ευαισθησια .
Και εγω ζηλευω ευκολα τους αλλους ομως σκεφτομαο οτι αυτο δε θα μου χρησιμεψει σε κατι και προσπαθω να το καταπιεσω.
Το να θελεις κι εσυ να εχεις μια ομορφη ζωη και να εισπραττεις σεβασμο και καλοσυνη απο τους αλλους ειναι λογικο .
Απλα καταπιεζες τον εαυτο σου , να απαιτεις τον σεβασμο που σου αξιζει αλλα αν ειναι με λιγοτερο εγωισμο.
Η ζωη ειναι ομορφη κι ας μην εισαι το κεντρο της παρεας (ουτε εγω ημουνα ποτε , το αντιθετο) και εγω εχει τυχει να νοιωσω ικανοποιηση με το κακο καποιου και ντρεπομαι αλλα δεν ειναι αυτο η πραγματικη χαρα.
Σκεψου θα σου αρεσε να φερθεις με κακια σε καποιον οπως σου φερθηκαν εσενα καποτε ?
Πραγματικη χαρα παιρνεις οταν βοηθας καποιον , ειμαι σιγουρη οτι αν στεναχωρουσες τους αλλους δε θα γινοσουνα χαρουμενη μονο κενη και μιζερη .
Γινεται να μειωσεις τα αρνητικα συναισθηματα , δε σε λεω κακια αν το ελεγα θα ηταν υποκρισια γιατι κι εγω διαθετω αρνητικα συναισθηματα , σημασια εχει να εχεις ενα μετρο και στα θετικα και στα αρνητικα .

Quote:

---

Originally Posted by cherrybanana

εχω διαβασει κατα καιρους βιβλια αυτοβελτιωσης..με βοηθανε εως ενα βαθμο αλλα και παλι απογοητευομαι και τα παραταω

---

καλα ειναι και τα βιβλια, δεν λεω.
καποιες φορες ομως χρειαζεται να σε κατευθυνει καποιος εξω απο το προβλημα, να δεις πραγματα που δεν μπορεις να δεις την δεδομενη στιγμη, γιατι με το βιβλιο και παλι μονος εισαι. την επεξεργασια αυτων που διαβαζεις μπορει να την κανεις με διαστρεβλωμενη σκεψη..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλα ειναι και τα βιβλια, δεν λεω.
καποιες φορες ομως χρειαζεται να σε κατευθυνει καποιος εξω απο το προβλημα, να δεις πραγματα που δεν μπορεις να δεις την δεδομενη στιγμη, γιατι με το βιβλιο και παλι μονος εισαι. την επεξεργασια αυτων που διαβαζεις μπορει να την κανεις με διαστρεβλωμενη σκεψη..

---

Πόσο αληθινό είναι αυτό! Πολύ δύσκολο να γκρεμίσει κάποιος ΜΟΝΟΣ του τις άμυνες που έχτιζε τόσα χρόνια.
Και λειτουργούσαν τόσο καλά! (έτσι τουλάχιστον νόμιζε). Μέχρι να γίνει το μπαμ! Αν είναι τυχερός και γίνει.
Αν όχι, θα τις κουβαλάει μια ζωή, σαν δεύτερη φύση. Και δεν θα ξέρει τι τον βαραίνει και τι τον αρρωσταίνει. Ψυχικά και σωματικά.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλα ειναι και τα βιβλια, δεν λεω.
καποιες φορες ομως χρειαζεται να σε κατευθυνει καποιος εξω απο το προβλημα, να δεις πραγματα που δεν μπορεις να δεις την δεδομενη στιγμη, γιατι με το βιβλιο και παλι μονος εισαι. την επεξεργασια αυτων που διαβαζεις μπορει να την κανεις με διαστρεβλωμενη σκεψη..

---

εννοεις ψυχολογος?παντως σε φιλους μου αποκλειεται να μιλησω,εδω καλα καλα ουτε με την οικογενεια μου δεν εχω συζητησει ποτε τα προβληματα μου..
το περισσοτερο καιρο δεν ειμαι ετσι οπως περιεγραψα παραπανω απλως με πιανουν ''κρισεις απελπισιας'' και αρρωστημενης σκεψης ισως?
το θεμα ειναι οτι θελω να βρω μια σταθεροτητα,βαρεθηκα τα αιωνια σκαμπανεβασματα

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Πόσο αληθινό είναι αυτό! Πολύ δύσκολο να γκρεμίσει κάποιος ΜΟΝΟΣ του τις άμυνες που έχτιζε τόσα χρόνια.
Και λειτουργούσαν τόσο καλά! (έτσι τουλάχιστον νόμιζε). Μέχρι να γίνει το μπαμ! Αν είναι τυχερός και γίνει.
Αν όχι, θα τις κουβαλάει μια ζωή, σαν δεύτερη φύση. Και δεν θα ξέρει τι τον βαραίνει και τι τον αρρωσταίνει. Ψυχικά και σωματικά.

---

συμφωνω οταν τα πεις καπου ειναι σαν να φευγει ενα βαρος απο πανω σου απο το να καθεσαι να υπεραναλυεις το καθετι μονος σου.
το προβλημα μου ειναι προφανως οτι ποτε δεν μιλουσα για τα προβληματα μου λογω ''υπερηφανειας'' και δεν ηθελα να πρηζω και τους αλλους αλλα ποσο λαθος επραττα τελικα

μου εχει τυχει πολλες φορες να βοηθησω ατομα τα οποια στην πορεια μου την φερναν πισωπλατα..νομιζαν μαλλον οτι αφου τους βοηθουσα τους ειχα και τοσο αναγκη?
εχω γινει πιο επιφυλακτικη πλεον με το ποιον θα θεωρησω φιλο μου..καμια φορα σκεφτομαι οτι ουτε πραγματικη φιλια υπαρχει ουτε ερωτας,ολα ειναι πλασματικα ,συμφεροντολογικα και για οσο θα κρατησουν
οσο για την κακια δεν θεωρω οτι εχω ,μαλλον υπερβολικο εγωισμο αλλα και σε αυτην την περιπτωση μονο τον εαυτο μου βλαπτω

Cherrybanana και γω μια απ τα ιδια. Περασα δυσκολα χρονια, ημουν το παιδι των μετακομισεων. Δυσκολευτηκα πολυ να κανω παρεες και εχω απορριφθει πολλες φορες. Μεχρι προσφατα μισουσα οποιον εβλεπα να περναει καλα γιατι δεν μπορουσα να κανω το ιδιο μιας και δεν ειχα καμια παρεα. Τωρα που εχω παρεα ειμαι ετσι, π.χ να ειναι καποιος στο ιδιο τραπεζι, να μιλαει στους αλλους και να μην με κοιταει ενω κοιταει τους υπολοιπους με κανει εξω φρενων και εδω ειναι που ενεργοποιειται η αποφευκτικη διαταραχη ...
Δεν αντεχω πλεον να με αγνοουν, ειναι εφιαλτης για μενα.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλα ειναι και τα βιβλια, δεν λεω.
καποιες φορες ομως χρειαζεται να σε κατευθυνει καποιος εξω απο το προβλημα, να δεις πραγματα που δεν μπορεις να δεις την δεδομενη στιγμη, γιατι με το βιβλιο και παλι μονος εισαι. την επεξεργασια αυτων που διαβαζεις μπορει να την κανεις με διαστρεβλωμενη σκεψη..

---

συμφωνω απολυτα. αυτο που λεει ο/η remedy καποιες φορες ομως χρειαζεται να σε κατευθυνει καποιος εξω απο το προβλημα, να δεις πραγματα που δεν μπορεις να δεις ετσι ειναι μονος σου δεν μπορεις να τα δεις υπαρχουν οι οι αμυνες που εχεις κτισει τοσα χρονια για να επιβιωνεις , και μονη σου ειναι αδυνατον να καταφερεις να πας κοντρα με το καλουπι σου.