Ειμαι 18 ετων...νιωθω εντονη αποπροσωποποιηση τους τελευταιους 5 μηνες.Παθαινα συχνες κρισεις πανικου,για αγνωστο λογο,ειχα εντονο τρεμουλο τα βραδια και ταχυκαρδια. η ποιοτητα της ζωης μου εχει αλλαξει παρα πολυ τους τελευταιους 5 μηνες. Καταθλιπτικη διαθεση και ενα αισθημα αποξενωσης απο τα παντα. Σαν να εχασα τον αξονα μου,τους βασικους μου στοχους. περιπλανιεμαι στο σπιτι σαν φαντασμα. Οι δραστηριοτητες μου,μου φαινονται ξενες και ανουσιες. Κοιτιεμαι στον καθρεφτη και τρομαζω. Εχω πολλους φιλους και γενικα ειμαι η ψυχη της παρεας. του κανω ολους να γελανε και ξεχναω να συμπεριλαβω τον εαυτο μου.Δεν εχει καταλαβει κανεις τιποτα. ολοι νομιζουν πως ειμαι μια χαρα...πηγα σε ψυχολογο,1 συνεδρια μονο,οπου αρχισα να της αραδιαζω τα παντα...η γυναικα τρομαξε γιατι ηρθα σαν χειμμαρος...
θελω να γυρισω πίσω,στον εαυτο μου,στα ονειρα μου. πως νιωθατε οταν ειχατε καταθλιψη; ειναι κανεις οπου εκανε ολες τις δραστηριοτητες του κανονικα ή και προσποιητα μερικες φορές έτσι απο πέισμα ή απο ελπίδα οτι θα επιστρεψει οντως; ...