κενο; ΚΕΝΟ!

Το κενο για μενα ειναι σαν τα χρωματα, δεν μπορεις να το φανταστεις καν αν δεν το εχεις νιωσει. Και πριν το νιωσω δεν ηξερα τι ειναι κενο ή τι σημαινει να νιωθεις σκατα καθε στιγμη που δεν κοιμασαι. Ενας ανθρωπος που δεν εχει νιωσει το κενο διαβαζει ενα κειμενο για το κενο ή μιλαει με εναν "κενο" φιλο του και λεει "ουαου νομιζω καταλαβα, απλα δε νιωθεις τιποτα" και καπως ετσι καρφωνεται. Το κενο δεν ειναι κενο στην πραγματικοτητα. Ειναι ασφυκτικα γεματο με καταπιεση, δυστυχια, ανασφαλεια, μισανθρωπια και ενα γενικοτερο συναισθημα του τι-στο-καλο-κανω-εγω-με-τη-ζωη-μου. Απλα η υπαρξη του ειναι σαν να αφαιρει ολη την σημασια των υπολοιπων πραγματων, εξου και το λεω κενο.

Το κενο δεν ειναι ομως τοσο βαθυστοχαστο και φιλοσοφικο αλλιως μπορει να ητανε και λιγο ομορφο με μια τραγικη εννοια, και ολοι εμεις οι καταθλιπτικοι θα γραφαμε σκοτεινα ποιηματα και θα ειμασταν και γαμω τα τυπακια. Πιπες. Το κενο ειναι επιφανειακο και εκνευριστικο και σιγα σιγα χωνεται σε οτι θεωρουσες καποτε σημαντικο και του γαμαει τη μανα και στην τελικη σε καταστρεφει αν δεν το προλαβεις. Οταν λεω επιφανειακο εννοω σε κανει να κοιμασαι πολυ ή να μην κοιμασαι καθολου ή και τα δυο ή σε κανει να μην μπορεις να διαβασεις ουτε μια σελιδα απο ενα βιβλιο χωρις να πιεσεις τον εαυτο σου να το κανει ή σε κανει να καθεσαι μεσα τα σαββατα και να δαγκωνεις τα δαχτυλα σου μεχρι να ματωσουν επειδη δεν ξερεις τι αλλο μπορεις να κανεις και απλα εχεις βαρεθει το μυαλο σου και τις γαμημενες αρνητικες του σκεψεις και μισεις ολους οσους κανουν το κενο να φαινεται ρομαντικο και ωρες ωρες ευχεσαι να μην ειχες συνειδητοποιηθει ποτε και απλα να ειχες πληρει αγνοια για την ουσια των πραγματων μονο και μονο για να εισαι ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ.

Ναι, οκ, μπορει να αναφερομαι στον εαυτο μου αυτη τη στιγμη αλλα νιωστε με γαμωτι ΝΙΩΣΤΕ ΜΕ. Γι'αυτο ηρθα εδω.

(Αν εισαι ο ψυχολογος μου και εισαι αρκετα προχω ωστε να μπαινεις σε φορουμ κλπ και διαβαζεις αυτο το πραγμα, τοτε μαλλον εχεις αρχισει να υποψιαζεσαι οτι ερχομαι στο γραφειο σου μια φορα την εβδομαδα γιατι νομιζω εκανα τον ιδιο μονολογο πριν απο κατι μερες, τοτε: 1) Μπραβο γιατι αυτο μαλλον σημαινει οτι κανεις σωστα την δουλεια σου. 2)Απλα μην μου αναφερεις ποτε οτι το διαβασες για να αποφυγουμε οποιαδηποτε αβολη συζητηση. Ευχαριστω.)

Εκείνο που περιέγραψες, το ρομαντικό κενό, είναι το ποζεράδικο. Το δικό σου είναι το γνωστό καταθλιπτικό και δίχως την απαραίτητη καλλιτεχνική αχλή
να το πασπατεύει ανάλαφρα, αλλά με το βάρος όλου του κόσμου στα στήθια? Κάπως έτσι το αισθάνεσαι?

Ναι. Αυτο ακριβως. Μπορει το κενο να με οδηγει σε αξιολογες συνειδητοποιησεις αλλα δεν παυει να μου κανει την ζωη χειροτερη.

Πραγματικα, την επομενη φορα που θα ακουσω ενα 16χρονο κοριτσακι να λεει ποσο καταθλιψη εχει επειδη εγινε κατι πολυ συγκεκριμενο και δεν νιωθει καλα εδω και δυο μερες ή οταν ακουσω τον κλασικο γερο που νομιζει οτι η καταθλιψη ειναι απλα αυτο-λυπηση να λεει "εχεις σπιτι, εχεις οικογενεια, εχεις φαι, τι αλλο θελεις;".

Ρε κοινωνια! Τι νομιζεις οτι ΘΕΛΩ να εχω καταθλιψη; Νομιζεις οτι το γουσταρω να μην εχω ορεξη για τιποτα ποτε και τιποτα να μην με ικανοποιει; Νομιζεις οτι δεν τα ριχνω στον εαυτο μου που ειμαι αχαριστος κλπ κλπ; Αυτο που πρεπει να καταλαβουν ολοι ειναι οτι δεν λυπαμαι τον εαυτο μου. Ισα, ισα, τον μισω που δεν μπορει να ικανοποιηθει με τιποτα.

Και ξερεις ποιος φταιει που η καταθλιψη ειναι τοσο παρεξηγημενη εννοια;

Το 16χρονο εγωκεντρικο κοριτσακι που κανει την καταθλιψη να μοιαζει με μια βροχερη μερα που μαλωσε με το αγορι της και ακουει αργη μουσικη. Αυτο δεν ειναι καταθλιψη.
Η καταθλιψη πιο πολυ μοιαζει με ενα μαυρο κενο που θελεις να φυγει κι οχι με ενα μελαγχολικο mood που επιδιωκεις!

Γαμω.

Φιλε καλα ξηγιεσαι... Ωραια τα λες... Δεν μπορω να βοηθησω και εκ προσωπικης πειρας δεν νομιζω οτι μπορει να σε βοηθησει κανεις αλλος... Συμβουλες απο εδω και απο εκει, αοριστες και ουσιαστικα βλακωδεις. Μακαρι να υπηρχε μια λυση, μια απαντηση. "ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΟΜΠΛΕ ΑΥΡΙΟ/ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ/ΚΑΠΟΤΕ". Η φαση ειναι σαν τις συμβουλες που μας διναν οι γονεις μας. Μεχρι να βιωσεις καποιες καταστασεις, απτο ενα αφτι μπαινουν απτο αλλο βγαινουν. Το μονο που θελω να σου πω, μεινε μακρια απο φαρμακα, μακρια απο τρυπακια γενικα. Ειμαστε ηδη σε μεγαλο τρυπακι, δεν χρειαζομαστε αλλο. Δεν ειναι παρηγορο αλλα δεν εισαι μονος σου...