HIV+ πως να συνεχίσω;

Καλημέρα, είμαι 38 ετών και μεγάλωσα και μένω στην Αθήνα. Με λένε Πάνο. Πριν 5 χρόνια διαγνώστηκα οροθετικός. Από τότε προσπάθησα να συνειδητοποιήσω πως θα είμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου μόνος. Κι όμως κατάφερα και έκανα κάποιες σχέσεις. Όλες όμως με εγκατέλειψαν στο τέλος λόγω της ασθένειάς μου. Ποτέ μου δεν το έκρυψα και το έλεγα πάντα από την αρχή. Η τελευταία μου σχέση ήταν με μια κοπελιά που την αγάπησα πολύ. Μου άλλαξε τα πάντα και με έκανε να πιστέψω ότι μπορούσα να κάνω οικογένεια και να ζήσω φυσιολογικά. Φοβόταν όμως και με εγκατέλειψε κι εκείνη. Αυτό που με κάνει να πληγώνομαι είναι ο τρόπος που με εγκαταλείπουν. Εξαφανίζονται και με κάνει να πονάω ακόμα πιο πολύ. Δεν το αντέχω άλλο αυτό. Όλοι φεύγουν από μένα και αν και τους το λέω από την αρχή εκείνοι πειραματίζονται και στο τέλος με πληγώνουν. Έχω μείνει μόνος και δεν έχω πολλούς φίλους. Δεν έχω να βγω με κάποιον και να μιλήσω. Ούτε με κοπέλες μπορώ να φλερτάρω πια. Βλέπω τους άλλους να περνάνε καλά και ζηλεύω. Προσπαθώ να δουλεύω για να ξεχνιέμαι αλλά μετά το θεωρώ ανούσιο. Μένω σπίτι και κλείνομαι μόνος και σκέφτομαι όλους όσους με εκμεταλλεύτηκαν. Παρακαλώ βρείτε μου ένα τρόπο να συνεχίσω γιατί δεν έχω πια κουράγιο. Ευχαριστώ.

Quote:

---

Originally Posted by akrovatis

Καλημέρα, είμαι 38 ετών και μεγάλωσα και μένω στην Αθήνα. Με λένε Πάνο. Πριν 5 χρόνια διαγνώστηκα οροθετικός. Από τότε προσπάθησα να συνειδητοποιήσω πως θα είμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου μόνος. Κι όμως κατάφερα και έκανα κάποιες σχέσεις. Όλες όμως με εγκατέλειψαν στο τέλος λόγω της ασθένειάς μου. Ποτέ μου δεν το έκρυψα και το έλεγα πάντα από την αρχή. Η τελευταία μου σχέση ήταν με μια κοπελιά που την αγάπησα πολύ. Μου άλλαξε τα πάντα και με έκανε να πιστέψω ότι μπορούσα να κάνω οικογένεια και να ζήσω φυσιολογικά. Φοβόταν όμως και με εγκατέλειψε κι εκείνη. Αυτό που με κάνει να πληγώνομαι είναι ο τρόπος που με εγκαταλείπουν. Εξαφανίζονται και με κάνει να πονάω ακόμα πιο πολύ. Δεν το αντέχω άλλο αυτό. Όλοι φεύγουν από μένα και αν και τους το λέω από την αρχή εκείνοι πειραματίζονται και στο τέλος με πληγώνουν. Έχω μείνει μόνος και δεν έχω πολλούς φίλους. Δεν έχω να βγω με κάποιον και να μιλήσω. Ούτε με κοπέλες μπορώ να φλερτάρω πια. Βλέπω τους άλλους να περνάνε καλά και ζηλεύω. Προσπαθώ να δουλεύω για να ξεχνιέμαι αλλά μετά το θεωρώ ανούσιο. Μένω σπίτι και κλείνομαι μόνος και σκέφτομαι όλους όσους με εκμεταλλεύτηκαν. Παρακαλώ βρείτε μου ένα τρόπο να συνεχίσω γιατί δεν έχω πια κουράγιο. Ευχαριστώ.

---

Δε νομιζω οτι ειναι αναγκη να το λες απο την αρχη αλλα το οτι το λες καλα κανεις γιατι εισαι ειλικρινης.
Δυστυχως ειναι δυσκολο κι οχι μονο για εσενα να υπαρξει αληθινη ερωτικη σχεση μεταξυ δυο ατομων.
Δυστυχως δεν μπορω να σου πω κατι .
Ελπιζω οι λιγοι φιλοι που εχεις να ειναι αληθινοι και να σου δινουν κουραγιο και να σε κανουν να αισθανεται καλυτερα.

Quote:

---

Originally Posted by akrovatis

Καλημέρα, είμαι 38 ετών και μεγάλωσα και μένω στην Αθήνα. Με λένε Πάνο. Πριν 5 χρόνια διαγνώστηκα οροθετικός. Από τότε προσπάθησα να συνειδητοποιήσω πως θα είμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου μόνος. Κι όμως κατάφερα και έκανα κάποιες σχέσεις. Όλες όμως με εγκατέλειψαν στο τέλος λόγω της ασθένειάς μου. Ποτέ μου δεν το έκρυψα και το έλεγα πάντα από την αρχή. Η τελευταία μου σχέση ήταν με μια κοπελιά που την αγάπησα πολύ. Μου άλλαξε τα πάντα και με έκανε να πιστέψω ότι μπορούσα να κάνω οικογένεια και να ζήσω φυσιολογικά. Φοβόταν όμως και με εγκατέλειψε κι εκείνη. Αυτό που με κάνει να πληγώνομαι είναι ο τρόπος που με εγκαταλείπουν. Εξαφανίζονται και με κάνει να πονάω ακόμα πιο πολύ. Δεν το αντέχω άλλο αυτό. Όλοι φεύγουν από μένα και αν και τους το λέω από την αρχή εκείνοι πειραματίζονται και στο τέλος με πληγώνουν. Έχω μείνει μόνος και δεν έχω πολλούς φίλους. Δεν έχω να βγω με κάποιον και να μιλήσω. Ούτε με κοπέλες μπορώ να φλερτάρω πια. Βλέπω τους άλλους να περνάνε καλά και ζηλεύω. Προσπαθώ να δουλεύω για να ξεχνιέμαι αλλά μετά το θεωρώ ανούσιο. Μένω σπίτι και κλείνομαι μόνος και σκέφτομαι όλους όσους με εκμεταλλεύτηκαν. Παρακαλώ βρείτε μου ένα τρόπο να συνεχίσω γιατί δεν έχω πια κουράγιο. Ευχαριστώ.

---

Εισαι αξιεπαινος που ζεις αξιοπρεπως, δουλευοντας , και κανοντας σχεσεις. Επισης μπραβο σου που λες απο την αρχη το θεμα υγειας που αντιμετωπιζεις. Οι σχεσεις σημερα ειναι για όλους δυσκολες, ειτε εχουμε προβλημα υγειας, ειτε οχι. Ολοι μας εχουμε εγκαταλειφθει καποια στιγμη. Κανεις δεν ξερει τι μας επιφυλασσει το μελλον. Συνεχισε να εισαι ειλικρινης και εντιμος , και θα σου ανταποδοθει . Αν δεν ειμαι αδιακριτη, γνωριζεις τον τρόπο που μολυνθηκες?

σε καταλαβαινω πληρως . εχω κ γω προβλημα υγειας π μ εμποδιζει να κανω σχεση . πολλες φορες "ξεχνιεμαι " κ νομιζω οτι θα βρω συντροφο αλλα η πραγματικη ζωη λιγη σχεση εχει με το τι ονειρευεσαι εσυ .δυστυχως οταν αντιμετωπιζεις ενα τοσο σοβαρο προβλημα υγειας οι αλλοι συνηθως κρατανε αποσταση με τον ενα η τον αλλο τροπο .
ισως αν δοκιμαζες με μια οροθετικη να πετυχαινε

Quote:

---

Originally Posted by wstyron

σε καταλαβαινω πληρως . εχω κ γω προβλημα υγειας π μ εμποδιζει να κανω σχεση . πολλες φορες "ξεχνιεμαι " κ νομιζω οτι θα βρω συντροφο αλλα η πραγματικη ζωη λιγη σχεση εχει με το τι ονειρευεσαι εσυ .δυστυχως οταν αντιμετωπιζεις ενα τοσο σοβαρο προβλημα υγειας οι αλλοι συνηθως κρατανε αποσταση με τον ενα η τον αλλο τροπο .
ισως αν δοκιμαζες με μια οροθετικη να πετυχαινε

---

Όχι φίλε μου δεν κρατάνε απόσταση. Σε πλησιάζουν επειδή είσαι και όμορφο παιδί, παίρνουν ότι είναι να πάρουν, σου πουλάνε ότι θα προσπαθήσουν να πολεμήσουν την φοβία τους αλλά γενικά σε εκμεταλλεύονται και όταν δουν ότι δεν έχουν να πάρουν τίποτα άλλο και ότι η σχέση σοβαρεύει σε παρατάνε και εξαφανίζονται. Να κάνω σχέση με οροθετική... προφανώς δεν ξέρεις πολλά για τον ιό. οκ.

Τι σημασία έχει ο τρόπος που μολύνθηκα;

Quote:

---

Originally Posted by akrovatis

Όχι φίλε μου δεν κρατάνε απόσταση. Σε πλησιάζουν επειδή είσαι και όμορφο παιδί, παίρνουν ότι είναι να πάρουν, σου πουλάνε ότι θα προσπαθήσουν να πολεμήσουν την φοβία τους αλλά γενικά σε εκμεταλλεύονται και όταν δουν ότι δεν έχουν να πάρουν τίποτα άλλο και ότι η σχέση σοβαρεύει σε παρατάνε και εξαφανίζονται. Να κάνω σχέση με οροθετική... προφανώς δεν ξέρεις πολλά για τον ιό. οκ.

---

εισαι αξιεπαινος που το λες απο την αρχη, για να λαμβανετε και οι δυο τα απαραιτητα μετρα, αλλα και το όποιο ρισκο, αλλα αν δεν φοβουνται στην αρχη, τι φοβουνται στην συνεχεια?
εννοω, οτι απο τις περιγραφες σου, καποια ατομα ξεπερνουν τον φοβο της επαφης, εφοσον προφανως ειναι ενημερωμενα, λαμβανετε μετρα ,κλπ. γιατι λοιπον εχουν προβλημα στην συνεχεια? αν ηταν φοβος για τον ιο, θα απεφευγαν την επαφη εξ αρχης. κανω λαθος?
και περα απο αυτο, αντιλαμβανομαι απολυτα και τον φοβο καποιου για ερωτικη σχεση, αλλα η μοναξια, γιατι? οι φιλοι δεν εχουν κανεναν φοβο να μολυνθουν. γιατι να υπαρχει δυσκολια στις φιλιες?

Το λέω για να προστατέψω εμένα περισσότερο. Για να μη πληγωθώ μετά. Αν καταλαβαίνεις. Μέτρα παίρνω έτσι κι αλλιώς και στις περιστασιακές επαφές δεν το λέω καν. Απλά βάζω προφυλακτικό. Αν κάποια δεν την νοιάζει να προστατέψει τον εαυτό της εγώ δεν φταίω σε τίποτα. Τώρα όσο αφορά το φόβο στις σχέσεις που εκδηλώνεται μετά... ε άλλο ένα σεξάκι και άλλο να είναι να παντρευτείς έναν οροθετικό. Εκεί αλλάζουν όλα. Για τους φίλους απλά δεν έτυχε να έχω. Όσες φορές ήμουν καλά εκεινοί με ζήλευαν. Τι να κάνω είμαι άτυχος. Ελπίζω να σε κάλυψα στις απορίες σου.
Υ.Γ. Τελικά δεν έχει ψυχολόγους εδώ μέσα ε;

Quote:

---

Originally Posted by akrovatis

Το λέω για να προστατέψω εμένα περισσότερο. Για να μη πληγωθώ μετά. Αν καταλαβαίνεις. Μέτρα παίρνω έτσι κι αλλιώς και στις περιστασιακές επαφές δεν το λέω καν. Απλά βάζω προφυλακτικό. Αν κάποια δεν την νοιάζει να προστατέψει τον εαυτό της εγώ δεν φταίω σε τίποτα. Τώρα όσο αφορά το φόβο στις σχέσεις που εκδηλώνεται μετά... ε άλλο ένα σεξάκι και άλλο να είναι να παντρευτείς έναν οροθετικό. Εκεί αλλάζουν όλα. Για τους φίλους απλά δεν έτυχε να έχω. Όσες φορές ήμουν καλά εκεινοί με ζήλευαν. Τι να κάνω είμαι άτυχος. Ελπίζω να σε κάλυψα στις απορίες σου.
Υ.Γ. Τελικά δεν έχει ψυχολόγους εδώ μέσα ε;

---

αναμεσα στο ενα σεξακι και στον γαμο, υπαρχει η αβυσσος...
αν καποιος δεν φοβαται το ενα σεξακι, νομιζω οτι αν βρει αυτο που θελει στην προσωπικοτητα (και στο σεξακι) του αλλου, προχωραει και σε σχεση. δεν εχει στο μυαλο του κατευθειαν τον γαμο καποιος.
για τους φιλους , η αληθεια ειναι οτι δεν με καλυψες. αντιλαμβανομαι οτι δεν εχεις βρει και εχεις απογοητευτει, αλλα νομιζω ακομα, οτι το θεμα της φιλιας δεν εχει να κανει με τον ιο, αλλα με αλλα θεματα. το ποια ειναι αυτα, μονο εσυ το ξερεις.

Quote:

---

Originally Posted by akrovatis

Το λέω για να προστατέψω εμένα περισσότερο. Για να μη πληγωθώ μετά. Αν καταλαβαίνεις. Μέτρα παίρνω έτσι κι αλλιώς και στις περιστασιακές επαφές δεν το λέω καν. Απλά βάζω προφυλακτικό. Αν κάποια δεν την νοιάζει να προστατέψει τον εαυτό της εγώ δεν φταίω σε τίποτα.

---

Να με συγχωρει πάρα πολύ η χαρη σου, αλλά εισαι υποχρεωμενος ακομα και από το νομο να προστατευεις τους συντροφους σου απο τον ιο. Μπορει κάποια (κακώς)να εχει πιει λιγο παραπανω και να μην προσεξει αν φορεσες προφυλακτικο. Τι σημαινει αυτο?? Οτι της αξιζει να κολλησει τον ιο???????????????????????????? Κι εσυ θα ηθελες να σε ειχαν προστατευσει. Και σιγουρα δε θα σου αρεσε για ενα αγαπημενο σου πρόσωπο να του συμβει αυτο!!

Γεια σου Akrovati
Καλώς ήρθες στην παρέα μας!
Δυστυχώς αυτα εχει η ζωη.Η μια πλευρά ειναι όμορφη κι η άλλη...κάτι το οποίο κανείς δεν θέλει να φαντάζεται!!!
Οι ανθρωποι πάντα θα χάνονται,Απλα καποιοι γυρνάνε πισω και καποιοι άλλοι χάνονται...γιατι θελουν να χαθούν!
Αλλα το θέμα δεν ειναι αυτο!Το θέμα ειναι πως συνεχιζεις εσυ!Και συνεχιζεις,κανονικά,γιατι ξέρεις τι θέλεις και κυρίως ξέρεις τι πρεπει να κάνεις!
Μια ασθένεια τρομάζει,πάντα θα τρομάζει τους άλλους μέχρι να αναρωτηθούν γιατι συνέβει σε αυτούς!
Δεν μπορω να σου γράψω κάτι άλλο γιατι...δεν ξέρω πως αισθάνεσαι!Ομως Εισαι ειλικρινής και Μπραβο σου.

λες οτι θες να παντρευτεις
ποτε δεν καταλαβα γιατι μετα απο καποια ηλικια πρεπει να παντρευεται ο κοσμος.
ενας φιλος μου ειναι 38 και παντα ενω ειχε πολλες σχεσεις καταφερνε και εμενε ανυπαντρος στο τελος απο δικη του επιλογη και νιωθει καλα ετσι..

Καλά οκ. Κάνε χωρίς προφυλάξεις εσύ και άσε τους άλλους να σε προσέχουν.

Quote:

---

Originally Posted by cherrybanana

λες οτι θες να παντρευτεις
ποτε δεν καταλαβα γιατι μετα απο καποια ηλικια πρεπει να παντρευεται ο κοσμος.
ενας φιλος μου ειναι 38 και παντα ενω ειχε πολλες σχεσεις καταφερνε και εμενε ανυπαντρος στο τελος απο δικη του επιλογη και νιωθει καλα ετσι..

---

Ο καθένας επιλέγει αυτό που τον εκφράζει. Εγώ θα ήθελα οικογένεια.

Quote:

---

Originally Posted by Τάρια

Γεια σου Akrovati
Καλώς ήρθες στην παρέα μας!
Δυστυχώς αυτα εχει η ζωη.Η μια πλευρά ειναι όμορφη κι η άλλη...κάτι το οποίο κανείς δεν θέλει να φαντάζεται!!!
Οι ανθρωποι πάντα θα χάνονται,Απλα καποιοι γυρνάνε πισω και καποιοι άλλοι χάνονται...γιατι θελουν να χαθούν!
Αλλα το θέμα δεν ειναι αυτο!Το θέμα ειναι πως συνεχιζεις εσυ!Και συνεχιζεις,κανονικά,γιατι ξέρεις τι θέλεις και κυρίως ξέρεις τι πρεπει να κάνεις!
Μια ασθένεια τρομάζει,πάντα θα τρομάζει τους άλλους μέχρι να αναρωτηθούν γιατι συνέβει σε αυτούς!
Δεν μπορω να σου γράψω κάτι άλλο γιατι...δεν ξέρω πως αισθάνεσαι!Ομως Εισαι ειλικρινής και Μπραβο σου.

---

Τάρια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω να συνέλθω και να σταθώ και πάλι στα πόδια μου. Όμως αυτή τη στιγμή δεν ξέρω πως να με αντιμετωπίσω.