Γεια σας, είμαι 16 χρονών και πέρυσι εξαιτίας μιας ασθένειας έχασα 4,5 κιλά. Παρόλο που ήμουν 1.71(τώρα 1.73 και ήξερα πως δεν ήταν φυσιολογικό) ....δυστυχώς δε σταμάτησα όχι μόνο επειδή δεν είχα όρεξη αλλά και επειδή αρεσκόμουν...Έφτασα εν τέλει τα 50,5 χωρίς όμως να έχω νευρική ανορεξία. Στη συνέχεια, όποτε έβαζα έστω και ένα κιλό, μου φαινόταν εφιάλτης. Αλλά βρήκα τη λύση: πράσινο τσάι και άλλα διαιτητικά προϊόντα...Βέβαια το τσάι το σταμάτησα μόλις κατάλαβα πως δε μου ερχόταν πλέον περίοδος(το Σεπτέμβρη) αλλά τα άλλα προϊόντα μόλις προχθές σε μια απόφασή μου να ανακτήσω την περίοδό μου, γιατί από τον Αύγουστο δεν έχω.....Και ορίστε το πρόβλημα: έχω τόσο άγχος, φόβο, τύψεις για ό,τι έκανα στον εαυτό μου με αποτέλεσμα να σκέφτομαι το θέμα όλη την ημέρα και να θέλω να κλαίω συνεχώς...Επίσης με βάραιναν και άλλα προβλήματα και τύψεις και δεν μπορώ να ηρεμήσω...Το θέμα είναι πως άρχισα να τρώω(έφτασα τα 53) ωστόσο πηγαίνω μπαλέτο και φοβάμαι μήπως παχύνουν τα πόδια μου. Από τη μία οι τύψεις και η επιθυμία να ανακτήσω περίοδο να τραβούν, από την άλλη το μπαλέτο....Τί να κάνω; Οποιαδήποτε συμβουλή για την ψυχολογία, για να μην παχύνουν τα πόδια ή για να μου έρθει περίοδος ευπρόσδεκτη! Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
