Καλησπερα σας..με λενε μαριο ειμαι 19 ετων,ειμαι απο αθηνα και σπουδαζω θεσσαλονικη..το προβλημα μου ξεκινησε πριν απο 1μιση χρονο με αρρωστοφοβία και κρισεις πανικου,ειχα φτασει σε σημειο καθε εβδομαδα να πιστευω οτι εχω και διαφορετικη παθηση,πηγα απειρες φορες σε καρδιολογους,εκανα γενικες εξετασεις αιματος κτλπ και ολα εδειχναν οτι δεν ειναι κατι παθολογικο..μεχρι που περασα θεσσαλονικη περσυ και ξεκινησα και την περιστασιακη χρηση κανναβης η οποια με εκανε ακομα χειροτερα,σχεδον παντα με εβγαζε κρισεις πανικου,ταχυκαρδιες,ζαλαδε ς,φοβιες οτι πεθαινα εκεινη την στιγμη κτλπ..και επειδη το πραμα πλεον ξεφυγε απο τον ελεγχο,αποφασισα να παω σε ψυχιατρο οπου πηρα αγωγη αντικαταθλιπτικων,zanipram αμα τα γνωριζετε και σιγουρα σταματησα την χρηση κανναβης...και επειδη εβλεπα οτι βελτιωνομουν γρηγορα οταν επεστρεψα το καλοκαιρι αθηνα ειπα να σταματησω απο μονος μου την αγωγη παρολο που επρεπε για κανα χρονο να την παιρνω..το καλοκαιρι στην αρχη ολα ηταν καλα,δεν ειχα πλεον φοβιες,εκανα και μια σχεση με μια κοπελα και ξαναρχισα την κανναβη κανοντας χρηση αρκετα συχνα αλλα αυτην την φορα δεν με χαλουσε αλλα την ακουγα και πολυ καλα..μεχρι που λιγο πριν ξαναερθω θεσσαλονικη ξαναρχισαν οι κρισεις πανικου παλι απο το χορτο,και ξαναεγινα αρωστοφοβικος αλλα οχι στον βαθμο που ημουν περσυ..το θεμα ειναι τωρα οτι παρολο που φοβιες και τετοια δεν εχω σε τοσο μεγαλο βαθμο,εχω γινει τρομερα αντικοινωνικος και γενικοτερα εχω μια παθητικη σταση ζωης..παω στην σχολη μια στις τοσες,εγω ξεκοψει απο ολους τους φιλους μου,δεν εχω πλεον κοπελα,δεν εχω ορεξη για καφε και τετοια και το μονο που κανω ειμαι ολη μερα στο ιντερνετ βλεποντας ταινιες η παιζωντας παιχνιδια κτλπ..εχω χασει τελειως την ορεξη για ζωη..τι αποψη εχετε? να σημειωσω παντως οτι δεν επιθυμω να ξαναρχισω αγωγη και να παω σε ψυχιατρο..και επισης δεν κανω αλλο χρηση κανναβης..
