Λοιπον πρωτη φορα στελνω μηνυμα και ισως το δικο μου προβλημα φαινεται ψιλογελοιο σε σχεση με διαφορα που εχω διαβασει στο φορουμ απλα θελω να δω πως φαινεται οταν δεν εισαι μεσα σε αυτο..γενικοτερα εχω μια καλη δουλεια,λιγους αλλα καλους φιλους που μπορω να στηριζομαι και ενα αγορι που ακομα και αν εχουμε περασει και ακομα περναμε απειρες δυσκολιες ειμαστε μια χαρα κ το παλευουμε..Και ενω ολα σε γενικεσ γραμμεσ θα επρεπε να ειναι μια χαρα εμενα παντα κατι μου φταιει κ κατι με ενοχλει..συνηθως ασημαντα πραγματα αλλα που ομως την στιγμη που γινονται εγω τα θεωρω τεραστια,οτι μονο σε εμενα πανε ολα στραβα και οτι παντα εγω εχω δικιο και ολοι οι αλλοι αδικο και οτι απλα δεν με καταλαβαινοουν..αυτο σημαινει οτι τσαντιζομαι φωναζω και λεω πραγματα ασχημα σε ατομα χωρισ να μου φταινε,πραγματα που μετα μετανοιωνω..για παραδειγμα θα μαλωσω με καποιον(ειτε το αγορι μου ειτε στην δουλεια)και η πρωτη αντιδραση ειναι να φωναξω να βρισω να κρατησω μουτρα και οτι και αν κανει ο αλλοσ, οσο και αν με καλοπιασει η προσπαθησει να μου εξηγησει εγω δεν αλλαζω διαθεση..και μπορει να ειμαι εστι και να μιζεριαζω μερεσ..πολλεσ φορες θεωρω οτι το κανω επιτηδεσ ολο αυτο..λες και θελω να ειμαι παντα στην μιζερια..λεσ και θελω μονιμα να βαζω σκοτουρεσ κ προβληματα στο κεφαλι μου που δεν υπαρχουν..αυτο που θεωρω οτι μ λειπει ειναι να βλεπω τα πραγματα απο την θετικη τους μερια..οτι δεν υπαρχει λογος να παραπονιεμαι και να γκρινιαζω ολη την ωρα και για τα παντα γιατι υπαρχουν χειροτρεσ καταστασεισ..και ενω τωρα στα λογια ειμαι καλη στη πρωτη μικροδυσκολια παλι τα ιδια θα κανω..σαν να μην μπορω να ελεγξω τα νευρα μου και να σκεφτω θετικα κ καθαρα..