ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

Γεια σας, μόλις γράφτηκα στην ιστοσελίδα και θέλω να συζητήσω ένα θέμα που με απασχολεί πολύ ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες.
Με τον σύντροφο μου αρραβωνιαστήκαμε τον Ιούλη, ήμαστε μαζί τώρα 7 χρόνια, είμαι 25 χρόνων και αυτός 28. τελευταία έχει γίνει ανυπόφορος. Κάθε μέρα βρίσκει κάτι ασήμαντο να μου θυμώσει ή ενα λάθος που έκανα ή οποιαδήποτε αφορμή υπάρξη βγάζει πολύ θυμό και νεύρα πάνω μου. Αν άργησε να ξυπνήσει ενώ είχε κάτι, τον παίρνω τηλε΄φωνο και βγάζει τον θυμό του πάνω του, αν είναι δουλεία και δεν είναι καλα τον παίρνω τηλεφωνο και μου θυμώνει για κάτι ασήμαντο, οπουδήποτε δεν πάει καλά θυμωνει με εμένα και μου μιλά άσχημα με άσχημες κουβεντες που με προσβάλλουν και δείχνουν μηδέν σεβασμό. κάνω πολύ υπομονή και δεν μιλώ πολύ για να μην αυξάνενται ο καβγάς όμως νομίζω πως η υπομονή μου εξαντλείται. δεν νιώθω ευτυχισμένη όταν συμπεριφέρετε έτσι. μπορεί 27 μέρες τον μηνα να περνάμε καλα΄και τις 2 ή 3 να γίνετε αυτό μέχρι να ηρεμήσει και να του περάσει. νομίζω πως τωρα τον φοβάμαι κιόλας φοβάμαι να του πω κάτι ή αν γινει κατι ασχημο το κρύβω για να μην θυμώνει κι άλλο. τον αγαπώ και ξέρω πως κι αυτός με αγαπά, περάσαμε πολλά αυτα τα χρόνια για να ήμαστε τωρα μαζί και δεν θέλω να διαλυθούν όλα, όμως δεν καλυτερεύουν τα πράγματα και κάθε μέρα είμαι πολύ στεναχωρεμένη. νιώθω πως έιναι άδικος μαζί μου, με άλλους είναι πολύ καλός με μένα όχι. δεν είναι έτσι η αγάπη αυτό είναι σίγουρο. συνέχεια τον δικαιολογώ πως η δουλειά που κάνει δεν του αρέσει πως μεγάλωσε σε ένα σπίτι με πολλά προβλήματα, πως έχει και λίγα θέματα ψυχολογικά όμως λυπαμε γιατί δεν αξίζω κάτι τόσο άσχημο ούτε για τρεις μέρες το μήνα. ελπίζω πως κάποτε αλλάξει όμως καταβάθος ξέρω πως ποτέ δεν θα γίνει αυτό. από την άλλη αν βαρέθηκε τη σχέση μας γιατί δεν φευγει δεν έχει κάποιο συμφέρον απο μένα. δεν μπορώ να του μιλήσω γιατί πάντα καταλήγουμε στο να θυμώνει παραπάνω σε μένα να μου μιλά ασχημα και να φταιει εμένα για όλα. έπρεπε τωρα να σχεδιάζαμε γάμο να κάναμε σχέδια για οικογένεια όχι να έχουμε τετοια θέματα.

Ευχαριστώ για την προσοχή

Λες έχει κάποια θέματα γιατί μεγάλωσε σε σπίτι με πολλά προβλήματα. Αν συνειδητοποιήσει ότι δεν φέρεται σωστά και θελήσει να κάνει κάτι γι' αυτό, τότε υπάρχει ελπίδα να βελτιωθεί και ν' αλλάξει συμπεριφορά. Είναι σημαντικό όμως να το θέλει αυτός και όχι εσύ.
Αν δεν το θέλει, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά ή θα τον ανέχεσαι ή θα τον αφήσεις κάποια στιγμή.

Quote:

---

τελευταία έχει γίνει ανυπόφορος. Κάθε μέρα βρίσκει κάτι ασήμαντο να μου θυμώσει ή ενα λάθος που έκανα ή οποιαδήποτε αφορμή υπάρξη βγάζει πολύ θυμό και νεύρα πάνω μου.

---

εγω δε προκειται να το δεχομουν αυτο με τιποτα η θα τον εγραφα παντελως η θα τον χωριζα η θα τον εστελνα για ψυχαναλυση αυτος θελει καπου να ξεσπαει δε θελει γυναικα επισης εγω αν συναντησα κατι τετιο (που δε νομιζω ) δε θα τον επαιρνα τηλεφωνο θα επαιρνα αλλη τηλεφωνο στη θεση σου κ θα τον ειχα κανει ταρανδο το λιγοτερο κανεις δεν αξιζει τετια συμπεριφορα χωρις λογο κ ολας επισης εγω δεν θα τον δηκαιολογουσα ουτε θα τον αγαπουσα.

Δίκιο έχετε ότι κι αν πείτε, είμαι δειλή, και ναι τον αγαπώ γι αυτό συνέχεια τον δικαιολογώ όμως κουράστηκα να δικαιολογώ το κάθετι. και ναι κάποτε σκεύτομε να φύγω να τα παρατήσω όμως δεν το κάνω. ο κάθε άνθρωπος μεγαλώνει αλλιώς και με τον τρόπο που μεγαλώνουμε ετσι συμπεριφερόμαστε και στους γύρω μας και ειδικά στους συντρόφους μας. μεγάλωσε με κακία και καβγάδες και αυτό μεταφέρει τώρα και στο δικό μας σπίτι. μεγάλωσα με υπομονή και ηρεμία και αυτό θέλω.

Ιουλίτα καλησπερα. Γιατι πηρες την αποφαση να αρραβωνιστειτε?

Του συνέβη κάτι τελευταία που όπως γράφεις έγινε ανυπόφορος? Η συμπεριφορά του δηλαδή τα προηγούμενα χρόνια προς εσένα
ήταν αυτή που ήθελες και σε ικανοποιούσε και ξαφνικά άλλαξε? Γνωρίζεστε αρκετά χρόνια και αν ήταν ένας άνθρωπος κακοποιητικός θα είχε
σίγουρα δείξει δείγματα μίας ανάλογης προσωπικότητας και συμπεριφοράς.
Για πες μας όταν λες βγάζει θυμό και σε προσβάλλει, με ποιον τρόπο? Τι σου λέει και για ποια πράγματα?
Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν να διαπραγματεύονται σε μία σχέση και μπορεί λανθασμένα και άκομψα και σκληρά να σου ζητάει
κάτι που δεν το εκφράζει με κατάλληλο τρόπο. Λίγες σκέψεις.

Καλημέρα, όπως είπα ήμαστε μαζί εδω και 7 χρόνια γνωριστήκαμε στο Πανεπιστήμιο, είναι η πρώτη μου σχέση και είμαι η πρώτη του σχέση. πέρσι το καλοκαίρι στα γενέθλια μου μου έκανε πρόταση γάμου και είπα ναι και κάναμε ενα πάρτυ με συγγενείς. απο ανέκαθεν είχαμε ΄κάποια μικροπροβλήματα λόγω ανωριμότητας λόγω νεύρων αυτός. έχει πολλά νεύρα και όταν θυμώσει για κάτι που πολλές φορές για μένα ίσως είναι κάτι ασήμαντο ή που μου διαφεύγει και τότε πάνω στα νεύρα του λέει σκληρά και βαρετά λόγια που με προσβάλουν και με μειώνουν. Δεν του συνέβη κάτι τελευταία όχι, είναι λίγο χάλια η οικογένεια στο σπίτι του , είναι τα νυχτέρια στη δουλειά του που μας δυσκολεύουν, είναι και που δουλεύει σε άλλη πόλη απ ότι εδώ που ενοικιάζουμε και νιώθει κάθε φορά πως δίνει και κάνει παραπάνω απο ότι εγώ και όταν θυμώνει τα βγάζει όλα αυτά προς τα έξω και με πληγώνει πολύ και στεναχωριέμε και μπορεί και γω να πω κάτι στον εαυτό μου μόνο κάτι άσχημο για αυτόν. ξέρω δεν είναι φυσιολογικό να μιλώ άσχημα γι αυτόν ούτε στον εαυτό μου, ούτε όταν θυμώνει είναι φυσιολογικό να με προσβάλει. όμως και με τους δικούς του όταν θυμώνει λέει βαρετά πράγματα χωρίς να τα εννοεί. ότι τον αγαπώ και με αγαπά είναι σίγουρο, απλά κάποια βδομάδα σχεδόν τον μήνα είναι πολύ δυσκολα τα πράγματα μεταξύ μας..

Εκτος απ το κομμάτι της παιδικής ηλικίας του τι αλλο πιστεύεις μπορεί να έχει συμβάλλει σε αυτή την αλλαγή της συμπεριφοράς του?

η κληρονομικότητα.. :) ολοι του οι συγγενείς απο την πλευρά του πατέρα του είναι πάρα πολύ κακοί άνθρωποι..

Στο θέμα σου έβαλες τίτλο ''ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ'' . Αλλά περιγράφοντας την κατάσταση που βιώνεις,μιλάς για 27 όμορφες μέρες μέσα στον μήνα, και 3 μέρες με καυγάδες. Μήπως ο τίτλος σου είναι λίγο υπερβολικός? Και για να μην παρεξηγηθώ: Δεν κρέμομαι από τις λέξεις! Απλά ο τίτλος παραπέμπει σε κάτι αρκετά σοβαρό, που συμβαίνει συχνότερα από 3 μέρες του μήνα, ή τουλάχιστον σε κάτι οι επιπτώσεις του οποίου υπάρχουν πάνω σου για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Θέλω να καταλήξω στο ότι άλλο να έχετε κάποιους μικροκαυγάδες που και που,οι οποίοι σε ''χαλάνε'', και άλλο να είσαι κατ'εξακολούθηση σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση εξαιτίας του.
Είναι πολύ φυσιολογικό να υπάρχουν εντάσεις,διαφωνίες και τσακωμοί μέσα σε ένα ζευγάρι, ειδικά στις μέρες μας που οι καταστάσεις μας ωθούν όλους να είμαστε στην τσίτα. Μήπως απλά είσαι υπερευαίσθητη, και είχες φανταστεί τη ζωή σας μαζί πολύ πιο ''παραμυθένια'' απ'ότι θα μπορούσε να είναι βάσει λογικής ? Μήπως είναι απλά κάπως οξύθυμος εκ φύσεως, και επειδή εσύ είσαι πιο ήρεμη και χαμηλών τόνων δεν μπορείς να καταλάβεις κ να δεχτείς τη συμπεριφορά του???
Για να μην παρεξηγηθώ πάλι, δεν τον υποστηρίζω σε καμία περίπτωση, απλά δεν είμαι σίγουρη ότι έχω καταλάβει για τι είδους κ πόσο σοβαρούς καυγάδες μιλάμε,και τι λόγια λέγονται κατά τη διάρκειά τους.
Αν πρόκειται όντως για αδικαιολόγητη συμπεριφορά, αν εσύ δεν φέρεις κανένα μερίδιο ευθύνης γι'αυτή,και αν θα έλεγες ότι είσαι σε μια άσχημη σχέση,και όχι σε μια πολύ καλή σχέση με 2-3 κακές μέρες αραιά και που, δεν βρίσκω το λόγο που σε έκανε να τον αρραβωνιαστείς.... Οκ,τον αγαπάς . Αλλά η αγάπη μόνη της δεν αρκεί.... Και σίγουρα αν είναι έτσι όσα χρόνια είστε μαζί,δεν πρόκειται να αλλάξει τώρα!

Κοκκινοσκουφιτσα, ευχαριστω για την απάντηση. Ίσως έχεις κάποιο δίκαιο ναι, όντως έχουμε καυγάδες κάποιες μέρες, είναι πολύ νευρικός και όντως μου μιλά άσχημα για παράδειγμα δεν σε αντέχω άλλο και όπως πάμε θα χωρίσουμε κτλ. Δεν μου ζητά συγγνώμη μετά ποτέ, όμως καταλαβαίνω πως τα λέει απο τα νεύρα του και βγένει εκτός εαυτού. Είναι όντως πολύ άσχημο για μένα ο τρόπος που αντιδρά με την οικογένεια μου ή οταν έχουμε κάποια οικογενειακή μου συγκέντρωση είναι μούτρο κακοδιάθετος και πάντα πάει με το ζόρι με αποτέλεσμα εγω να στεναχωριούμε πολύ, πάρα πολύ να νιώθω να βουλιάζω σε ένα κενό να είμαι χάλια και να θέλω μέρες να μου περάσει. ίσως αν συμπεριφερόταν το ίδο σε κάποια άλλη κοπέλα, η κοπέλα αυτή να μην τον έπερνε στα σοβαρά να τον άφηνε να μουρμουρα λίγο να τσακώνονταν και μετά να της περνούσε. Απλά εμένα δυστυχώς με παίρνει ποοοολυ απο κάτω, παααααρα πολύ. γίνομε χάλια τοοοσο πολυ που κάποιες νύχτες όταν ήμαστε έτσι βλέπω παραισθήσεις. πράγματα που δεν συμβαίνουν (ελπίζω δηλαδή όντως να μην συμβαίνουν).Είναι αυτό που όταν μια σχέση αρχίσει με κάποια λάθη, τα λάθη συνεχίζονται και συνεχίζονται για χρόνια με αποτέλεσμα η σχέση αυτή να μην είναι υγιής. αυτό πάθαμε και εμείς. 7 χρόνια πολλά λάθη τα οποία ποτέ δεν σταμάτησαν. τώρα ο ένας κουράστηκε απο την δυσκολη συμπεριφορά του άλλου με αποτέλεσμα με το παραμικρό να έχουμε καβγάδες. Δεν ξέρω αν γίνει ποτε φυσιολογική η σχέση μας χωρίς αυτά τα άσχημα του λόγια και την άσχημη συμπεριφορά του προς την οικογένεια μου. είναι σίγουρο πάντως πως ποτέ δεν θα αλλάξει αυτός...

ελπίζω ότι δεν τον παντρεύτηκες το χρόνο που πέρασε. Στο τελευταίο ποστ σου διακρίνω ότι η συμπεριφορά του αρραβωνιαστικού σου άρχισε να αποδίδει καρπούς. Εάν εξακολουθείτε να είστε μαζί, που είμαι σχεδόν σίγουρη και μακάρι να κάνω λάθος, θα σε έχει γεμίσει τύψεις, όλο εσύ θα φταις που τον βγάζεις από τα ρούχα τον καημένο, και θα σε έχει απομονώσει στη γωνία, μακριά από φίλους, από περιβάλλοντα που δεν εγκρίνει κλπ κλπ. Λοιπόν αγαπητή μου ο δρόμος είναι ένας για σένα: κόψε ρόδα μυρωμένα. Ο άνθρωπος χρειάζεται βοήθεια ειδικού για βάθος χρόνου, πρέπει όμως πρώτα να συναισθανθεί ότι σε κακοποιεί για να καταφύγει στον ειδικό. Θα βρεις σίγουρα καλύτερον, είμαι βέβαιη γιατί κάτι τέτοιους χειριστικούς τύπους θα τους μυρίζεσαι πλέον από μακριά. Άμα σου πω ότι μούτυχε και μένα κάτι τέτοιο.. κι έφαγα και μια πενταετία από τη ζωή μου... τώρα ταλαιπωρεί άλλην, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ταλαιπωρούσε και μένα.. γεια σου!