Μετα το τελος τι?

Η ιστορια μου βρισκεται σε προηγουμενα ποστ και οσοι τα εχουν διαβασει ξερουν πανω κατω τι γινεται.Χωρισαμε τα Χριστουγεννα,ανεβηκα στην πολη που σπουδαζω μετα τις διακοπες και βρεθηκαμε να μου δωσει τα κλειδια μου.Χειραψια με σκυμμενο κεφαλι εκεινος,μου ψελιζει καλη χρονια δινει τα κλειδια κ με ρωταει αν ειμαι μονη σπιτι.Λεω οχι κ φευγω.Μετα απο καμια βδομαδα παμε για ενα ρημαδοκαφε (γιατι?αποτι καταλαβα να πουμε τα νεα μας...ασχολιαστο) ουτε κουβεντα για την σχεση μας,πως και γιατι χωρισαμε μεσω ενος τηλεφωνου.Πριν καμια βδομαδα του στελνω ''εχω την αναγκη να σε δω'' (ετσι αισθανομουν εκεινη την στιγμη ηθελα να τον δω και του το εστειλα) με πηρε τηλ κατευθειαν δεν το σηκωσα την πρωτη γιατι βουρκωσα και την δευτερη το σηκωνω.Μου λεει ''εισαι καλα,εγινε κατι?'' λεω οχι ολα καλα απλα θελω να σε δω...μου λεει κλεισε κ σε μιση ωρα ερχομαι να σε παρω...Βγαινουμε λεμε τα νεα μας κ αφου με ρωτησε 5-6 φορες τι εχω γιατι του φαινομουν καπως τον ρωταω κ γβ με την σειρα μου πως ειναι η ζωη του χωρις εμενα...η απαντηση ηταν οτι ειναι μονοτονη και οτι του λειπω...επειτα απο 2 μερες του στελνω μηνυμα (ενα κατεβατο ) κ του ελεγα πως αξιζει να προσπαθησουμε ξανα και να μην κανουμε τα ιδια λαθη και αλλα πολλα...Η απαντηση?'' Μην το κανουμε πιο δυσκολο...καναμε κ οι δυο λαθη,ειπαμε βαριες κουβεντες'' κ αλλα που δεν θυμαμαι...Κ διερωτομαι...αφου του λειπω...και αφου αισθανεται ακομη πραγματα γιατι να μην θελει να δωσει δευτερη ευκαιρια...Υπαρχει τροπος να τον κανω να γυρισει?Να καταλαβει οτι τον χρειαζομαι? :(

Ναι να του δωσεις περισσοτερο χρονο..

δε θέλει να συνεχίσει κάτι διαλυμένο. όταν οι άνθρωποι έχουν ψιλο-αρπαχτεί με την κακή έννοια για να μην πω χοντρο-αρπαχτεί,μετά ξενερώνουν.ίσως το έχει στο μυαλό του ως εξής ''χάλασε τώρα,ας μην το προσπαθήσω κ το κουράσω άλλο,δυο ανθρωποι δεν μπορουν να συμβιωσουν εφοσον εχουν γινει τα οσα εχουν γινει'' μπορει να θελει να κανει μια νεα αρχη.
μπορει αυτος ο χωρισμος να του στοιχισε και ως ανθρωπος να μη θελει να κανει παλι τις ιδιες μ@λακιες να μη το θεωρει σωστο για τον εαυτο του.
το καλο μερος ειναι οτι δειχνει να ενδιαφερεται για σενα αλλα απο κει και περα εσυ δεν μπορεις ουτε να πιεσεις (γιατι θα σε διαγραψει εντελως) ουτε να απαιτησεις (θα τα παρει στην κρανα) ουτε να φερθεις εγωιστικα γενικοτερα αλλα ουτε και να του κλαφτεις (γιατι θα θεωρησει πως εισαι αδυναμος χαρακτηρας και δεν μπορεις να σταθεις στα ποδια σου)
γενικοτερα ενας ανθρωπος ειτε αντρας ειτε γυναικα,θελει να ειναι διπλα του ενας δυναμικος και αποφασιστικος χαρακτηρας.αν δειξεις αδυναμια,χανεις το παιχνιδι εκ νεου.

Περισσοτερο χρονο ,χωρις επαφη εννοεις?

Quote:

---

Originally Posted by stella1993

Περισσοτερο χρονο ,χωρις επαφη εννοεις?

---

Χωρις πιεση..Αν μπορεις!Γιατι στα λογια ολοι καλοι χρυσοι ειμαστε..Το οτι δεχεται να εχετε επαφες για εμενα λεει πολλα,ισως ειναι λιγο μπερδεμενος-πληγωμενος.Ναι στις επαφες,οχι στα παρακαλια ομως..Παρατηρησε κατι..εκεινος την επιδιωκει την επαφη?

Σε καταλαβαινω πως νιωθεις αλλα τωρα θελει λιγο τροπο η ολη φαση..Δεν θα ηταν και κακο να σου περναει απο το μυαλο το σεναριο του οριστικου χωρισμου.

Αδυναμια δεν ειναι να εκφραζεις τα συναισθηματα σου οποια κ να ειναι αυτα.Ανθρωποι ειμαστε.Κ αν δακρυζα μπροστα του δεν θα ντρεπομουν γιατι αυτο θα ενιωθα..ξερει και ξερω ποσο τον στηριξα και του σταθηκα σε οτι συνεβαινε και στα καλα και στα κακα.Ηθελα να προσφερω μια δευτερη ευκαιρια για να διορθωσουμε απο κεινου τα λαθη μας.Αλλα σε καμια περιπτωση δεν θα τον παρακαλεσω.Οχι απο εγωισμο,αλλα απο αξιοπρεπεια.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Χωρις πιεση..Αν μπορεις!Γιατι στα λογια ολοι καλοι χρυσοι ειμαστε..Το οτι δεχεται να εχετε επαφες για εμενα λεει πολλα,ισως ειναι λιγο μπερδεμενος-πληγωμενος.Ναι στις επαφες,οχι στα παρακαλια ομως..Παρατηρησε κατι..εκεινος την επιδιωκει την επαφη?

Σε καταλαβαινω πως νιωθεις αλλα τωρα θελει λιγο τροπο η ολη φαση..Δεν θα ηταν και κακο να σου περναει απο το μυαλο το σεναριο του οριστικου χωρισμου.

---

Ειναι κλειστος ανθρωπος και πολυ εγωιστης.Οποτε δεν νομιζω να επιδιωξει.Θα περιμενει εμενα...

Quote:

---

Originally Posted by stella1993

Ειναι κλειστος ανθρωπος και πολυ εγωιστης.Οποτε δεν νομιζω να επιδιωξει.Θα περιμενει εμενα...

---

πολύ πολύ πολύ πολύ κακό αυτό. κλειστός= δεν εκφράζει συναισθήματα,εσωστρεφής-μπλεξίματα,κακή συνεννόηση επειδή δεν τα εκφράζει άρα και δυσκολίες χωρίς λόγο
εγωϊστής = κοιτάει την πάρτυ του,περιμένει να κάνεις κίνηση για να μη ρίξει τον εαυτό του.

καταστρεπτικό ''δίδυμο''. I've been there before.

Ποσο καιρο ησασταν μαζι Στελλα?

1 χρονο...

Και εχετε χωρισει απο τα Χριστουγεννα..Τηλεφωνικη επαφη εχετε συχνη?Εχει προχωρησει στην ζωη του?Η σχεση σας τελειωσε απο τσακωμους?

Quote:

---

Originally Posted by stella1993

...
επειτα απο 2 μερες του στελνω μηνυμα (ενα κατεβατο ) κ του ελεγα πως αξιζει να προσπαθησουμε ξανα και να μην κανουμε τα ιδια λαθη και αλλα πολλα...Η απαντηση?'' Μην το κανουμε πιο δυσκολο...καναμε κ οι δυο λαθη,ειπαμε βαριες κουβεντες'' κ αλλα που δεν θυμαμαι...Κ διερωτομαι...αφου του λειπω...και αφου αισθανεται ακομη πραγματα γιατι να μην θελει να δωσει δευτερη ευκαιρια...Υπαρχει τροπος να τον κανω να γυρισει?Να καταλαβει οτι τον χρειαζομαι? :(

---

ενας ανθρωπος δεν μενει ΠΟΤΕ μαζι σου επειδη τον χρειαζεσαι. μενει μονο οταν νοιωθει οτι σε θελει εκεινος.(αξιωμα, μη το ψαχνεις)
εκεινος δεν δειχνει να σε θελει λοιπον, αλλα να ανταποκρινεται στις δικες σου εκκλησεις για κουβεντες και συναντησεις.
δειχνει σταθερος στην απομακρυνση σας.
αν επαιξε καποιο ρολο μια πιεση δικη σου που χαλαρωνοντας το δει αλλιως και επανερθει, ειναι η μονη περιπτωση να ξαναγινει κατι.
αν ειναι συνειδητη και ψυχραιμη αποφαση του, δεν εχεις καμια ελπιδα, οσο κι αν τον χρειαζεσαι. καποτε σου ειχα πει οτι αυτος ο ανθρωπος για δικους του λογους δειχνει να θελει να κρατησει αποστασεις και γι αυτο δεν προχωρουσε σε συμβιωση. ολα τα αλλα που σου ελεγε δεν μου κολλουσαν.

stella είναι φυσικό να νιώθουμε νοσταλγία για έναν άνθρωπο που περάσαμε και όμορφες στιγμές, να μας λείπει ώρες ώρες (ιδίως όσο ο χωρισμός είναι φρέσκος και δεν έχουμε ήδη άλλη πιο ικανοποιητική σχέση), να πιστεύουμε πως έχουμε την ανάγκη του, να έχουμε ακόμα συναισθήματα. Οπότε φυσικό είναι κάποιες στιγμές να είναι ακατανίκητη και βασανιστική η επιθυμία να βρεθούμε.

Όμως είναι άλλο πράγμα τα συναισθήματα, η χημεία, οι αναμνήσεις, κι άλλο η λήψη αποφάσεων... Στις αποφάσεις καλό είναι να βάζουμε μπροστά τη λογική για να κρατά τις ισορροπίες και να μην επιστρέφουμε σε μονοπάτια που δεν έβγαλαν πουθενά. Δεν λέω πως είναι πάντα αποτυχημένες οι επανασυνδέσεις... αλλά αν δεν έχει αλλάξει κάτι (στο κάθε άτομο ή στις συνθήκες), πώς θα αλλάξει το αποτέλεσμα? Εσύ τι είδους αλλαγές έχεις ήδη κάνει και τι έχεις αποφασίσει, πχ σκέφτηκες να πιάσεις σπίτι στην πόλη του όπως σου ζητούσε?