Originally Posted by
arkouda
Το θέμα είναι ίσως λίγο γελίο,σε σχέση με αλλα που εχουν γραφτεί εδω,αλλα εμενα με εχει επιρρεάσει αρκετά και μου χαλάει συνεχώς τη ψυχολογία...μου έχει γίνει έμμονη ιδέα!Ιδιαίτερα τώρα που πήγα φοιτήτρια,ζω μόνη μου και δεν έχω κανένα να τις σκοτώνει για χάρη μου :p
Όπως λέει και ο τίτλος φοβάμαι τις κατσαρίδες...αρκετά!Όταν βλέπω μια αρχίζω και τρέμω ολόκληρη,χτυπάει γρήγορα η καρδια μου και νιώθω κρύο ιδρώτα να με λούζει.Δεν υπεβάλω,ακόμα και παιθαμένη να δω στο σπίτι μου φρικάρω.
Τις προάλλες είδα μια πολυ μικρούλα στη κουζίνα μου,και παιθαμένη,μια ώρα την κοιτουσα και προσπαθουσα να τη βγαλω εξω!Στη συνάιχεια αναίβηκα στο τραπέζι και με τι σκούπα προσπαθούσα να την πετύχω να τη βγάλω εξω :p Περιττό να πω,οτι μετα εφυγα απο το σπίτι και πήγα σε μιας φίλης μου για 2 μερες.
Ξέρω οτι ο φόβος μου είναι παράλογος,είναι άκακα πλάσματα, δεν ξερω γιατι τις τρέμω τόσο.Κανένας απο τους 2 μου γονείς δεν τις φοβάται όποτε η φοβία δεν ειναι κληρονομική.Προσπαθω να το παλέψω,βλέπω εικόνες τους στο ιντερνετ και τις αγγιζω μερικες φορες,για να νιωσω πιο "οικια" μαζι τους (την ειχα διαβασει σε ενα site αυτη τη μεθοδο),αλλα εχει σαν αποτελεσμα να φοβαμαι ακομα πιο πολυ και οταν δω καμια ψωφια στο δρομο προσπαθω να τη κλωτσησω,ετσι για να συνηθισω.
Δεν ξερω τι να κανω πραγματικα.Ακομα και ψωφιες τις φοβαμε.Τρεμω στην ιδεα οτι μπορει να γυρισω σπιτι και να δω καμια να με περιμενει στη πορτα.Με εχει επιρρεασει τοσο που φοβαμαι να παω σπιτι μου.Το σκεφτομαι ολη μερα!Και δε μπορω να μιλησω και σε κανενα για αυτο ,γιατι γενικα ειναι αστειο.Η μητερα μου που εχει δει πως κανω αμα δω καμια με βριζει :p
Τι μπορω να κανω για να ξεπερασω το φοβο μου;Μη μου πειτε να παω και να πατησω καμια γιατι αυτο δε παιζει!! Γενικα ακομα και εγω που διαβαζω το μυνημα μου ,μου φαινεται αστειος ο φοβος μου και δεν ξερω γιατι το εχω...Αν καποιος ειχε παρομοιο προβλημα και βρηκε λυση ή οποιοσδηποτε μπορει να με βοηθισει ειμαι προθυμη να ακουσω :) ευχαριστω