Στρατος κ αναμονη να περασει ο καιρος!
Καλησπερα σας κ παλι,Αποφασισα να θιξω ενα θεμα που πιθανον αφορα αρκετες κοπελες εδωμεσα,Ακριβως πριν ενα μηνα το αγορι μου που θελουμε να κανουμε οικογενεια πηγε στρατο,ειμαστε απο παντα μαζι απο αποσταση ομως μιλουσαμε αρκετα στο τηλ κ τα λεγαμε καθημερινα στην καμερα,Μεσα στο στρατοπεδο μου στελνει μονο μηνυματα κ εννοειται δεν μπορει να τα λεμε τηλ ουτε διαθετει καμερα,Ανυπομονω να περασει ο καιρος,Πραγματικα ειμαι φρικαρισμενη εχω διαρκως τα νευρα μου γκρινιαζω στους δικους μου κ πανω απο ολα νομιζω οτι τιποτα περα απο το αγορι μου δεν εχει νοημα κ θελω να ερθει μονιμα κοντα μου,Ολες μου οι φιλες επισης ειναι μακρυα κ εδωπερα εχω παρεα μονο την μικρη ξαδερφη μου προσπαθω να βγαινω μαζι της να βοηθαω τους δικους μου σπιτι αλλα μεσα μου ειμαι κομματια!