Γιατι βαριεμαι τα παντα???
Καλησπερα το προβλημα μου ειναι πως τελευταια βαριεμαι τα παντα, δεν με κανει κατι να ενδιαφερθω για μεγαλο διαστημα. Δεν εχω καποιο συγκεκριμενο προβλημα απλα δε νιωθω καλα. Εχω και μια σχεση που κανει τα παντα για μενα, μου αρεσει να περναω χρονο μαζι του αλλα και παλι δε μου φευγει εντελως αυτο το συναισθημα. Τελευταια μαλιστα μου γυρισαν καποιες φοβιες που νομιζα ειχα αποβαλει. Ημουν πολυ καλα τη προηγουμενη χρονια, χαρουμενη, ενθουσιωδης με τη σχεση μου. Ξαφνικα μια μερα ξυπνησα με τρομερο αγχος, αρχισα να παθαινω αρρωστοφοβια κατι που ειχα παθει πριν 2 χρονια, αρχισα να θυμαμαι και να συγχεω πραγματα να τα μεγαλοποιω και μετα να με πιανει ενα ανυποφορο αγχος. Δε ξερω γιατι, τελευταια το ελεγχω, ξερω πως ειναι στο μυαλο μου αλλα συνεχιζω να μην ενδιαφερομαι για τιποτα, ολα με αγχωνουν και τα βαριεμαι. Ειμαι 25 χρονων, φαινομενικα ολα βαινουν καλως κι εγω νιωθω ετσι. Επειτα θυμωνω που σκεφτομαι ετσι, νιωθω αχαριστη, αλλα δε μπορω να κανω αλλιως, δοκιμασα τη θετικη σκεψη, να αλλαζω τις κακες σκεψεις με θετικες αλλα ολο αυτο διαρκει λιγο και ειναι κουραστικο. Δε ξερω. Τελευταια δεν ειμαι πολυ κοινωνικη η μονη συναναστροφη μου ειναι το αγορι μου και στη πολη που μενω δεν εχω καμια κολλητη αλλα δε καιγομαι να κανω. Ειμαι σαν ολο το κοσμο ποτε ανεργη, ποτε δουλευω αλλα δε ξερω γιατι νιωθω ετσι, η γιατι ξαναγυρισαν πανικοι που ειχα αντιμετωπισει και ειχαν ξεκινησει μετα το χαμο του μπαμπα μου που ομως πανε 5 χρονια απο τοτε! Συγνωμη αν σας κουρασα αλλα θα με βοηθουσε να μου πουν τι εκαναν ατομα που εχουν βιωσει κατι παρομοιο περα απο τις λυσεις ψυχολογου κ.τ.λ.!
