μπορει ενας ανθρωπος να εξελιχθει σε επαγγελματικες,σε φιλικες/ερωτικες σχεσεις και σαν προσωπικοτητα οταν ζει με τους γονεις του μεχρι τα 30/35/40?
Printable View
μπορει ενας ανθρωπος να εξελιχθει σε επαγγελματικες,σε φιλικες/ερωτικες σχεσεις και σαν προσωπικοτητα οταν ζει με τους γονεις του μεχρι τα 30/35/40?
Και φυσικά μπορεί.
Αν δεν μπορεί και η αιτία είναι η από μέρος της οικογενείας του τόσο έντονη παρέμβαση στην ιδιωτική του ζωή, που τον εμποδίζει στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, ας φύγει.
Αν δεν μπορεί να φύγει για διάφορους λόγους, τότε να διεκδικήσει αυτό που θέλει.
Μπορεί, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Εξελίσσεσαι, δηλαδή, σε διαφορετικό πλαίσιο και άρα με διαφορετικά αποτελέσματα. Η ανεξάρτητη εξέλιξη, όμως, νομίζω πως είναι πολύ σημαντική.
Ποτε δεν ειναι αργά πιστευω και το διαπιστώνω τώρα στα 25.ΑΠλα θέλεις κλικ και να πεις θα πάρω το δρόμο μου και θα πετυχω
Θα εξελιχτεί, αλλά δεν θα απογαλακτιστεί πλήρως.
Θα είναι πάντα ένα μεγάλο παιδί. Με συνέπειες σε όλους τους τομείς, αλλά ειδικότερα στον συναισθηματικό-ερωτικό.
εγω πιστευω οτι πρωτα απ ολα εχει να κανει με το οικογενειακο περιβαλον,πως μεγαλωσε απο μικρο το παιδι!υπαρχουν παιδια που ζουν με καταπιεση δλδ εχουν εναν γονιο απο πανω που τους λεει μη το ενα, μη το αλλο,οχι εκεινο οχι ετσι,θα κανεις αυτο, θα κανεις εκεινο,χωρις να παιρνει πρωτοβουλιες ή μπορει να παιρνει πρωτοβουλιες αλλα ο γονιος παλι να το καθοδηγει εκει που θελει,χωρις το παιδι να κανει κατι που το ευχαριστει,ακομα μπορει το παιδι να μην νιωθει ανετο ωστε να εκφρασει συναισθηματα δλδ χωρις να συζητανε μαζι του και μεγαλονωντας σε τετοιο περιβαλλον αργοτερα σε καποια ηλικια μπορει να πατησει ποδι,να διεκδικει αυτο που θελει(αν ειναι εξωστρεφεις χαρακτηρας) αλλα θα ειναι συνεχεια σε κοντρα με τους γονεις,αν ομως ειναι εσωστρεφεις τοτε εκει ειναι τα δυσκολα,θα εχει μια ζωη ενα οχι,ενα μη να το ακολουθαει,όποτε θα πηγαινει να κανει καποιο βημα το πρωτο που θα σκεφτεται θα ειναι οι γονεις του,σε οτιδηποτε σε ερωτικες,φιλικες σχεσεις σε σπουδες σε δουλειες!ο γονιος θα πρεπει να συζηταει και να στηριζει το παιδι του σε οτι και αν κανει απο μικρη ηλικια,να το αφηνει να μιλαει και ο γονιος με υπομονη να καθεται να το ακουει με οτι και αν λεει το παιδι!αν ειναι το παιδι να το εχεις μη οχι θα κανεις αυτο εκεινο καλυτερα να παρουν σκυλο!
Η σταση μας προσδιοριζει σε μεγαλο βαθμο τι τι μας συμβαινει στη ζωη. Οπως η δικη μας σταση απεναντι στους αλλους προσδιοριζει τι δικη τους απεναντι μας. Τα εμποδια και οι αποτυχιες υπαρχουν για να εκπεδευομαστε και ειναι δικη μας υποθεση να τα μετατρεψουμε σε μοχλους επιτυχιας απο το να κλαψουριζουμε που μας ετυχαν. Υπαρχουν ενα σωρο συνταγες για να εξελιχθεις,βιβλια,φιλοσοφι ες,κοσμοθωριες.Χωρις ομως πιστη γυρω απο την αξια σου σαν ανθρωπινο πλασμα ολεσ οι συνταγες ειναι κουφια λογια.
Ασε την εξελιξη και πιασε την σεξελιξη...
σωστααααα,εχεις δικιο!Quote:
Originally Posted by kerasi
Οσο καθυστερεις να φυγεις απο την οικογενειακη στεγη η ανεξαρτητοποίηση απο τους γονιους (τοσο απο αποψη χωρου όσο και συναισθηματικα) θα δυσκολευει. Κι αυτο επειδή δενεσαι μαζι τους, η εξαρτητη απο αυτους (εστω συναισθηματικα λόγω της συμβιωσης στον ιδιο χωρο) γίνεται κομμάτι του ειναι σου. Αυτή η εξάρτηση υπάρχει έστω και αν κατα τα λοιπα ζει αυτονομα στον ίδιο χωρο μαζι τους (μπαινοβγαινεις όποτε θες και δε δινεις λόγο). Οσο πιο γρηγορα φυγει κανεις τοσο πιο ομαλή και εύκολη είναι η μετάβαση στη δικη του πλεον ζωη.Quote:
Originally Posted by manosthess