Αγχος-Φοβια!

Καλησπερα! χρειαζομαι την βοηθεια σας! Με λενε Αλιονα και εχω κλεισει μολις τα 19..σπουδαζω ξενες γλωσσες στην Ρωσια..πριν ενα μηνα, καθως καθομουνα στον υπολογιστη παρατηρησα οτι βγαζω υγρο απο τον αφαλο..τρομαξα αλλα δεν μπορουσα να κανω τιποτα εκεινη τι στιγμη και σκεφτηκα να επισκεφθω εναν γιατρο την επομενη μερα..μετα απο λιγες ωρες μπηκα να κανω μπανιο και ζαλιστηκα..βγηκα γρηγορα απο το μπανιο, ξαπλωσα και προσπαθησα να ηρεμησω..την αλλη μερα πηγα στον γιατρο και μου εδωσαν ενα διαλυμα για να ξεπλενω τον αφαλο μου..μου ειπαν οτι ειναι μαλλον καποιο μικροβιο αλλα τιποτα το σοβαρο..το προβλημα περασε μεσα σε δυο μερες..μετα απο λιγες μερες επαθα κριση πανικου..προσπαθουσα να κοιμηθω και ξαφνικα αρχισε να σφυροκοπαει η καρδια μου..οι θειοι μου καλεσαν ασθενοφορο και με ενα υπογλωσσιο καταφερα να ηρεμησω..πηγαμε στο νοσοκομειο την επομενη μερα και εκανα αναλυσεις αιματος και ουρων.. μου ειπαν οτι ειναι αυξημενα τα λεμφοκυτταρα μου και οτι τα ουρα δεν ειναι καλα..επισης εκεινο το καιρο ειχα αιμα κατα την αφοδευση και το ανεφερα και αυτο στην παθολογο και εκεινη χωρις να με στειλει σε κανενα χειρουργο μου χορηγησε φαρμακα για αιμορροιδες και για το αγχος..επινα αυτα τα φαρμακα για δυο εβδομαδες..η κατασταση μου χεροτερεψε..εφυγα απο την εστια του πανεπιστημιου και πηγα να μεινω στον θειο μου..ημουνα στο κρεβατι συνεχεια δεν μπορουσα να περπατησω, δεν μπορουσα να φαω..με εναγκαζαν να πινω τσαι με το καλαμακι..ειχα ταχυκαρδια και αυτο με τρομαζε παρα πολυ..τρεχαμε στους γιατρους εκανα πολλες εξετασεις και δεν βρηκαν τιποτα..μου εκαναν ακομα και γαστροσκοπηση και μαλιστα χωρις τοπικη αναισθησια..τα νεφρα μια χαρα, το στομαχι μια χαρα, οι ορμονες επισης..ολα καλα αλλα εγω ενιωθα να χανομαι..δεν μπορουσα να κοιμηθω νομιζα οτι θα πεθανω..στην τελικη πηγαμε σε εναν νευρολογο ο οποιος μου ειπε οτι ειναι απο αγχος και μου χορηγησε τα δικα του φαρμακα..τιποτα δεν με βοηθουσε ομως..ζητησα απο τους γονεις μου να μου παρουν εισητηριο για να επιστρεψω στο σπιτι μου στην Κυπρο..επρεπε να καταβαλλω μεγαλη προσπαθεια για να αντεξω το ταξιδι καθως ημουνα πολυ αδυναμη..στο αεροπλανο ημουνα χαλια..δεν μπορουσα να αναπνευσω με πιεχε κατι στο στηθος και νομιζα οτι πεθαινω.. με την βοηθεια του θεου καταφερα να φτασω στην Κυπρο ζωντανη..το μονο που επιθυμουσα ηταν να δω τη μητερα μου και μετα δε με ενοιαζε τι θα γινοταν..μολις κατεβηκα απο το αεροπλανο αρχισα να ρευομαι απανωτα..ενιωσα ανακουφιση και καταλαβα οτι δεν ηταν η καρδια μου τελικα αλλα το στομαχι μου..οι δικοι μου τρομαξαν οταν με ειδαν διοτι εχασα πολλα κιλα..ειχα παλι κρισεις πανικου και τρεχαμε στις πρωτες βοηθειες..η πιεση μου ανεβαινε στο 150..πηγαμε στον καρδιολογο το καρδιογραφημα ηταν καλο και γενικα οσες φορες μου εκανα καρδιογραφημα ηταν καλο..θα μου εβαζαν το holter monitor αλλα στο τελος δεν το θεωρησαν απαραιτητο..μου χορηγησαν φαρμακα για το στομαχι αλλα δεν εχουν κανενα αποτελεσμα γιατι δεν μπορω να παψω να ρευομαι..καποιες φορες νιωθω πονους στο στηθος και νομιζω οτι ειναι η καρδια μου..με ταλαιπωρει και η πλατη μου και βουλωνουν τα αυτια μου..δεν ξερω πως να βοηθησω τον εαυτο μου..ολοι μου λενε οτι ειναι ψυχολογικο το προβλημα αλλα δεν μπορω να βρω την λυση ακομα και αν ειναι ψυχολογικο..τα βραδυα δεν κοιμαμαι καλα νομιζω οτι θα μου συμβει κατι και συνεχως μετραω τον παλμο μου..πως να κοψω αυτη την κακια συνηθεια? δεινοπαθησα παρα πολυ..

Όσα αναφέρεις παραπάνω δεν φαίνεται να οφείλονται σε κάποιο παθολογικό πρόβλημα, ειδικά εφόσον έχεις υποβληθεί στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις.
Οι αιμορροϊδες δεν είναι τίποτα τρομερό, τα λεμφοκύτταρα συνήθως βρίσκονται σε αυξημένες ποσότητες μετά από κάποια ιωσούλα, κρύωμα κλπ,και η ταχυκαρδία πάλι δεν είναι τίποτα σοβαρό εφόσον ο καρδιολόγος σε εξέτασε κ σε βρήκε υγιή. Νομίζω ότι όσα έχεις είναι ψυχοσωματικά, και σ'αυτή την περίπτωση δεν βοηθάει ούτε καρδιολόγος, ούτε παθολόγος, ούτε νεφρολόγος, ούτε γαστρενερολόγος. Αν δε μπορείς να το αντιμετωπίσεις μόνη σου,ίσως σε βοηθούσε μια επίσκεψη σε ψυχολόγο!

Όσα αναφέρεις φαίνεται να είναι ψυχοσωματικά,ειδικά εφόσον έχεις κάνει τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις κ δεν έχει βρεθεί κανένα σοβαρό παθολογικό πρόβλημα.
Ίσως σε βοηθούσε μία επίσκεψη σε ψυχολόγο λοιπόν,αν δεν μπορείς όλο αυτό να το διαχειριστείς κ να το αντιμετωπίσεις μόνη σου!