ΕΜΜΟΝΕΣ;;;; ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ;; ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΘΥΜΟΣ;;

Λοιπόν, η ιστορία έχει ως εξής και θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας πάνω σ' αυτό, ίσως γιατί εγώ δε μπορώ ν' αξιολογήσω τον εαυτό μου σ' αυτή τη φάση διότι διακατέχομαι απο έντονα συναισθήματα που μου μπλοκάρουν τη σκέψη. Πρόκειται για μια φίλη, παλιά συμμαθήτρια και γειτόνισσα, με την οποία έχουμε ξεκινήσει εδώ και περιπού ενάμισυ χρόνο να πίνουμε σχεδόν 2 φορές τη βδομάδα καφέ μαζί και να τα λέμε. Την έχω εμπιστευτεί εξ αρχής και άνευ όρων, δεδομένης της παλιάς μας γνωρίμιας, έχουμε μιλήσει πολύ, εγώ δηλαδή της έχω ανοιχτεί ενώ εκείνη άφηνε πράγματα για τη ζωή της να υπονοηθούν χωρίς όμως να λέει κάτι ξεκάθαρο ή συγκεκριμένο. Επίσης κατα τη συνομιλία μαζί της διαπίστωνα μια τάση για περιαυτολόγηση και μια ακατάπαυστη φλυαρία. Ενώ και η γενικότερη συμπεριφορά της ήταν κραυγαλέα. Σα να προσπαθούσε να επιβληθεί στο χώρο, στην παρέα, στη συζήτηση. Τα θέματα της ήταν πάντά γύρω απ' τον εαυτό της, για τις επιτυχίες που έχει ως γυναίκα, για όταν σπούδαζε δημοσιογράφια, για μετά που εργαζόταν σ' ενα μεγάλο ιδιωτικό κανάλι, για τα παιδιά της εκθειάζοντας τα διαρκώς, για την πολιτική γιατί ήταν οργανωμένη σε κάποια κομματική πράταξη κτλ κτλ ενώ δεν έχει καμία διάθεση ν' ακούσει οτιδήποτε άλλο και πολλές φορές σε συζητήσεις μας την είχα ακούσει να μιλάει υποτιμητικά για κάποιους ανθρώπους, ενώ είχε πετάξει και για μένα κάποια σχόλια τέτοια.

Η κοπέλα αυτή είναι παντρεμένη απο τα 20 της, με δύο παιδιά, δεν εργάζεται τη συντηρεί ο σύζυγος, τώρα είναι στην ηλικιά των 40 ετών όπως κι εγώ κι απ' τα λίγα ξεκάρφωτα που πετούσε κατα καιρούς έχω καταλάβει ότι δεν είναι καλά στο γάμο της με τον άντρα της και ό,τι μάλλον σκέφτεται να χωρίσει. Χωρίς να το έχει πει ποτέ βέβαια. Το βασικό της πρόβλημα, πλήν της κρίσης ηλικίας που παθαίνουμε όλες οι γυναίκες (όλοι οι άνθρωποι ενδεχομένως) πόσω δε μάλλον εκείνες που νιώθουν ότι δεν έχουν εκπληρώσει τα όνειρα τους, διότι έχει μια μανία τελευταία ν' ασχολείται με τις ρυτίδες της και την εξωτερική της εμφάνιση, είναι το οικονομικό. Το ότι η οικονομική κρίση την έχει επηρρεάσει γιατί της έχει ρίξει το βιοτικό επίπεδο κάτι που δε μπορεί ν' ανεχθεί δεδομένου ότι ο σύζυγος της στο παρελθόν έβγαζε αρκετά χρήματα κι έχει κάνει μια άλλη ζωή που τώρα δε μπορεί να έχει. Αντιμετώπισε πρόσφατα κι ένα πρόβλημα υγείας, (καρκίνο στο στήθος σε πολύ πρωϊμο στάδιο όμως) στο οποίο της στάθηκα κιόλας εγώ.

Στο δια ταύτα λοιπόν για να μη μακρυγορώ. Με τη φίλη αυτή, σε κάποια σελίδα κοινωνικής δικτύωσης έχουμε έναν κοινό φίλο, με τον οποίο εγώ έχω μια υποτυπώδη σχέση αλλά χαλαρή και φιλική ενώ εκείνη λόγω της ενασχόλησης εκείνου με την πολιτική έχουν αναπτύξει πιο στενές σχέσεις. Να συμπληρώσω κάτι εδώ, ότι για μένα η περίοδος εκείνη είναι η χειρότερη της ζωής μου διότι έχουν συμβεί διάφορες ανατροπές, η μια μετά την άλλη, έχω βιώσει θανάτους στο κοντινό μου περιβάλλον, έχω χάσει τη δουλειά μου, αυτό με αναγκάζει να διακόψω και τη σχολή λόγω των οικονομικών παρόλο που προσπάθησα να κάνω διακανονισμό, διαλύεται μια σχέση που είχα, κάνω ένα χειρουργείο για την αφάιρεση όγκου στο χέρι μου (ευτυχώς καλοήθεια) κι εν συνεχεία παθαίνω μια σοβαρή λοίμωξη στο νεφρό που με ταλαιπωρεί για πολύ καιρό. Είμαι δηλαδή σε μια κατάσταση να με κλαίν οι ρέγγες. Αυτά όλα η φίλη μου φυσικά τα γνωρίζει.

Κάποια στιγμή λοιπόν στα πλαίσια ενός καφέ η φίλη μου κάνει το εξής ερώτημα, γνωρίζοντας ότι έχω κάποια επικοινωνία μ' εκείνον χωρίς όμως να της έχω αναφέρει εγώ ποτέ κάτι σχέτικά μ' αυτόν «γιατί δεν κάνεις κάτι με τον τάδε;;» όπου εγώ απορώ με την ερώτηση και της απαντώ «πως δεν το 'χω σκεφτεί έτσι, δεν έχει περάσει κάτι τέτοιο απ' το μυαλό μου, μου αρέσουν και λίγο διαφορετικό στυλ ανδρών πιο ψηλοί, ανοιχτα μάτια, ξανθοί» και κάνω κι ένα χιούμορ εκείνη την ώρα με κάποιο ξένο ηθοποιό που μου αρέσει μ' αυτά τα χαρακτηριστικά, πως κάνουν δύο φίλοι που πίνουν στο χαλαρό τον καφε τους;; ε, κάπως έτσι, γιατί πραγματικά είναι μια περίοδος που είμαι εντελώς εκτός τέτοιου κλίματος, όπου προσπαθώ ν' ανακτήσω ισορροπίες και δεν έχω βάλει τον εαυτό μου καθόλου σ' αυτή τη διαδικασία. Κάποια στιγμή ο φίλος αυτός έρχεται στην πόλη μας διότι μένει σε άλλη περιοχή, η φίλη με ενημερώνει ότι θα έρθει και θα συναντηθούν και ότι θα είναι κι άλλα άτομα απο την ομάδα που συζητούν για πολιτική, χωρίς ποτέ να μου κάνει πρόταση βέβαια, θεωρώντας κι εγώ ότι μου το λέει ενημερωτικά, γιατί φυσικά δεν έχω πάρει τίποτα χαμπάρι απ' όλη την ιστορία επειδή κανείς δε φροντισε να μου πει γι' αυτό. Ο άνθρωπος έρχεται, εγώ δεν εμφανίζομαι ποτέ, κάποια στιγμή μετά απο μέρες του κάνω ένα σχόλιο και μου απαντά μ' ένα μηνυμα αυστηρό που παραπέμπει σε κάποια πράγματα που έχω πει εγώ σ' εκείνο τον «μοιραίο» καφέ με τα της φίλης μου. Κι εκεί αρχίζω και καταλαβαίνω τι έχει γίνει κι ότι η μεταξύ μας συζήτηση έχει μεταφερθεί στο πρόσωπο που υποτιθεται, όταν τη ρώτησα εκ των υστέρων, ήθελε να μου γνωρίσει. Υπάρχουν κι άλλες σημαντικές λεπτομέριες βέβαια, ακολούθησαν κι άλλα μετά που δε θέλω να τις γράψω τώρα, θα τις αναφέρω παρακάτω γιατί είναι ήδη αρκετά μεγάλο το κείμενο.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ τωρα, γιατί έχω ήδη φλυαρίσει πολύ. Το πρόβλημα είναι ότι εγώ απ' τη στιγμή που κατάλαβα τι έγινε κι εδώ και 2,5 μήνες ασχολούμαι μ' αυτό και μόνο μ' αυτό 24ώρες το 24ώρο, μ' έναν θυμό που συνεχώς ανακυκλώνεται μέσα, με συναισθήματα οργής κάνοντας το ένα λάθος πάνω στο άλλο σε θέμα διαχέιρισης της κατάστασης με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να έχει απομακρύνθεί απο μένα ενώ εγώ εχω αρχίσει να έχω πολύ έντονα συναισθηματα γι' αυτόν. Σκέψεις να με βασανίζουν διαρκώς, το μυαλό μου να κάνει χίλια δύο σενάρια και να μη μπορώ να ηρεμήσω. Αυτό το πράγμα είναι πάρα πολύ κουραστικό, μ' έχει ισοπεδώσει και πραγματικά θα ήθελα τόσο την άποψη σας σχετικά με την ιστορία και τα δικά σας συμπεράσματα αλλά και το πως μπορώ να βοηθηθώ για να βγώ απ' τον φαύλο αυτό κύκλο που έχω μπει.

Αναμασάω τα ίδια και τα ίδια όλη την ώρα. Δε μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ απ' τα νεύρα μου. Με όποιον φίλο ή φίλη κι αν βρεθώ συζητάω όλο το ίδιο θέμα. Εχω κουραστεί, η ίδια απ' αυτό. Κι ενώ πριν ήμουν αυθόρμητη και χαραρή, κάθε λέξη πλέον που λέω τη μετράω και κάθε λέξη που ακούω σε σχέση πάντοτε μ' αυτή την υπόθεση και τα άτομα που εμπλέκονται τα βάζω κάτω απ΄το μικροσκόπιο και τα υπεραναλύω. Τη φίλη την έχω τελείως απομακρύνει κι όταν τυχαίνει να τη συναντήσω σ' ένα μάθημα που κάνουμε μαζί, ενεργειακά δεν την αντέχω καθόλου. Θέλω να της επιτεθώ, να τη δείρω, να τη βρίσω αλλά κρατιέμαι. Με αποτέλεσμα να εσωτερικεύω το θυμό και να 'χω πάθει νεύρωση στομάχου. Σκέφτομαι πρώτα το γεγονός ότι μου έστησε κάτι χωρίς να με ρωτήσει, παρακάμπτωντας με τελείψς, πράγμα που με προσβάλλει αφόρητα για πάρα πολλούς λόγους. Δεύτερον ότι δε σεβάστηκε την εμπιστοσύνη που της έδειξα και μετέφερε πράγματα που είχαν ειπωθεί off the record και υπο τύπου αστειότητας ως σοβαρη άποψη παρουσιάζοντας με ως τελείως επιφανειακή. Προσπάθησε να διαχειριστεί την εικόνα μου, διασύροντας με σ' έναν άνθρωπο που μου είναι άγνωστος και που ενδεχομένως να μου άρεσε κιόλας. Σαμποτάροντας μια κατάσταση εν τη γενέσει της στερώντας μου τη δυνατότητα να υπερασπιστώ ακόμη και την αλήθεια μου. Μου βγαλε το χειρότερο μου εαυτό. Ενώ εκείνη υποκρίνεται την καλή στον άνθρωπο με αποτέλεσμα τη δικής τους σχέση να τη διασώσει και τη δική μου μ' εκείνον να την χαλάσει. Διότι ο άνθρωπος αν κι ευγενικός μαζί μου πλέον κρατάει τις αποστάσεις απο εκεί που μιλούσαμε κανονικά. Με είδε να χάνω την ψυχραιμία μου ο άνθρωπος, να βγαίνω εκτός εαυτού κατι που δημιούργησε η ίδια με τη στάση της. Μ' έκανε να αισθανθώ πολύ ανόητη που την εμπιστεύτηκα και να μη συγχωρώ τον εαυτό μου γι' αυτό. Κι αν κι ο τύπος με διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, παρόλα αυτά είναι τυπικός μαζί μου αλλά κι εγώ δεν αισθάνομαι καλά απέναντι του μετα απ' όλα αυτά. Η ουσία είναι πως με όλα αυτά κι όσο εγώ εμμένω σ΄αυτό μη μπορώντας να βγώ απ' τη φαυλότητα αυτή υπονομεύεται η θέση μου στα μάτια του κι εκείνη βγαίνει κυρία, ενώ είναι εκείνη που ενορχήστρωσε την όλη ιστορία. Πως μπορώ λοιπόν να βγώ απ' αυτά τα συναισθήματα και ν' ανακτήσω τη χαμένη μου αξιοπρέπεια;;;

Αναφερεσαι σε ατομα που εχουν σχεση με την αριστερα?

Novia αυτα που περιγραφεις συμβαινουν παντου , δεν υπαρχει λογος να το σκεφτεσαι ολη την ωρα.
Βρες νεες ασχολιες ή και νεες παρεες και θα το ξεχασεις.

«Εκείνος που σε θυμώνει, σε κατακτά» Elisabeth Kenny

Ο θυμός είναι ένα βασικό ανθρώπινο συναίσθημα το οποίο κατά καιρούς βιώνεται από όλους μας. Συνήθως θυμώνουμε όταν νομίζουμε ότι κάποιος μας πλήγωσε, μας φέρθηκε άσχημα, μας εκμεταλλεύτηκε ή αντιτάχθηκε στις απόψεις μας ή όταν αντιμετωπίζουμε εμπόδια που μας αποτρέπουν να φτάσουμε τους στόχους μας.

Όπως και όλα τα συναισθήματα, ο θυμός δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός.

H έκφραση του θυμού είναι βασική προϋπόθεση για τη διατήρηση τόσο της ψυχικής όσο και της σωματικής μας υγείας. Οι άνθρωποι χειρίζονται συνειδητά ή ασυνείδητα το θυμό τους με διάφορους τρόπους: τον εκφράζουν με υγιή τρόπο, τον καταπιέζουν ή τον απωθούν, τον εκτονώνουν με το σαρκασμό τους ή τον εκφράζουν με επιθετική συμπεριφορά. Όταν χάνεται ο έλεγχος του θυμού ακολουθούν καταστροφικές συνέπειες στον επαγγελματικό τομέα, τις προσωπικές σχέσεις και την ποιότητα ζωής μας εν γένει.

Τι σου προτείνω τώρα…

1. Πρώτα απ’ όλα ανακάλυψε, για ποιό λόγο είσαι θυμωμένη. Ποιά είναι η πραγματική αιτία πέρα απ’ όλες τις αφορμές που προκαλεί το θυμό σου… (όσο πιο πολλά γιατί απαντήσεις, τόσο πιο κοντά στην αλήθεια θα βρεθείς… Είμαι θυμωμένη γιατί η φίλη μου έκανε αυτό. Με θυμώνει αυτό γιατί για μένα σημαίνει το τάδε… Το τάδε είναι πολύ σημαντικό για εμένα γιατί….. )

2. Κάνε μια λίστα με τα πράγματα τα οποία θεωρείς ότι κερδίζεις με το να παραμένεις θυμωμένη. Ποια από αυτά, συμβάλλουν στο να έχεις μια αίσθηση ψυχικής ισορροπίας; (να προσπαθήσεις πραγματικά… Να αφιερώσεις χρόνο και γνωστικούς πόρους… Μόνο έτσι θα βοηθηθείς… Να ασχοληθείς τουλάχιστον 3 μέρες από μία ώρα αποκλειστικά με αυτό).

3. Συγχώρεσε… Σε συναισθηματικό επίπεδο συγχέουμε τη συγχώρεση με την πλήρη αποδοχή και νομίζουμε πως αν συγχωρέσουμε κάποιον, αυτό σημαίνει ότι παραδεχόμαστε πως ότι έκανε δεν είναι και τόσο κακό. Ωστόσο, δεν είναι διόλου έτσι τα πράγματα. Αντίθετα, η συγχώρεση χρειάζεται ακριβώς όταν κάτι κακό έχει συμβεί, χωρίς να υπάρχει καμία καλή δικαιολογία γι΄ αυτό. Αν μιλάμε για συγχώρεση, αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι κάποιο λάθος έχει γίνει και ότι το λάθος αυτό θα πρέπει να διορθωθεί ή έστω να μη επαναληφθεί. Η συγχώρεση μπορεί να περιέχει πολλά μηνύματα (16 σύμφωνα με τη βιβλιογραφία). Στη δική σου περίπτωση θα μπορούσε να σημαίνει: «Δεν υπάρχει δικαιολογία για αυτό που έκανες. Θα χρειαστεί πολύ χρόνος για να σε εμπιστευτώ ξανά, αλλά είμαι πρόθυμη να σου δώσω μία δεύτερη ευκαιρία». Ξέρω πως θέλει προσπάθεια για να μπορέσει να συγχωρέσει κάποιος, αλλά είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για τη λύτρωση. Συνέχισε τη ζωή σου με ή χωρίς αυτόν τον άνθρωπο δίπλα σου (αυτό εξαρτάτε από εσένα) αλλά χωρίς θυμό… Σε συγχωρώ δε σημαίνει σε αποδέχομαι… Σημαίνει ότι δεν είμαι πια θυμωμένος μαζί σου… Είμαι επιτέλους ελεύθερος… Άφησε αυτή τη σκέψη να ανθήσει…

Όχι καμία σχέση. Τίποτα οργανωμένο απλώς έχουν το ίδιο ψώνιο με την πολιτική κι έχουν κάνει παρεάκι όλοι αυτοί.

Αχ, γλυκιά/ε μου εσύ. Σε θυμάμαι κι απο άλλες φορές που είχαμε συνομιλήσει πάλι, πιο παλια. Ξέρεις τι συμβαίνει;; Νιώθω σα να είμαι εγώ η παράλογη στην όλη υπόθεση. Αυτό με νοιάζει να μάθω. Μου το παίζουν όλοι cool, Κινέζοι κι ότι δε γνωρίζουν τίποτα για τον έγκλημα κι έχω αρχίσει να νιώθω σαν την τρελή της υπόθεσης. Γι' αυτό με νοιάζει αν οι δικές μου σκέψεις είναι υπερβολικές, αν είναι αρκετές για να με χαρακτηρίσουν ιδεοληπτική ή αν είναι μια φυσιολογική αντίδραση που προκύπτει στους περισσότερους υπό τέτοιες συνθήκες, θα πάρει το χρόνο της, θα κάνει τον κύκλος της και θα τελειώσει.

Εκανες λαθος που την κρατουσες εφοσον εβλεπες οτι παινευεται συνεχεια για τον εαυτο της, οτι δε τη νοιαζει για σενα και οτι γενικα σ εχει τρελανει στις μαλακιες και στην κακια. Οκ ολοι την εχουμε πατησει, προς γνωση και συμμορφωση αλλη φορα οποιος ειναι μαλακας τον δινεις ακυρο απ την αρχη. Φταιει ομως και ο πολιτικος γιατι χωρις να ακουσει τη δικη σου αποψη, θεωρησε ως αυταποδεικτα αυτα που του μετεφερε η μαλακο. Ευχομαι ο πολιτικος αυτος να μην εκλεγει διοτι η συμπεριφορα του δειχνει ατομο που δεν σκεπτεται ορθολογικα. Εσυ χιουμοριστικα ειπες στη μαλακο οτι δε σ αρεσει εμφανισιακα, αλλα αυτη θα του το μετεφερε οτι ειπωθηκε με σοβαρο τονο και υποτιμητικα και ποιος ξερει τι αλλη κακια και ψεμμα. Αυτος ομως δεν επρεπε να επικοινωνησει με σενα ή να σε βολιδοσκοπησει ωστε να καταλαβει αν ευσταθουν τα οσα ασχημα του μετεφερε?

Τελος πιστευω οτι τουλαχιστον μπορεις να το δεις σαν ευκαιρια να αλλαξεις γτ πηγες 40 χρονων και απ οτι φαινεται ζεις στο δικο σου πλανητη και εξηγουμαι λεγοντας οτι αυτο που λενε στην ψυχολογια διεκδικητικοτητα δε σου λεει τιποτα και αντι να ζητησεις το λογο απ τη μαλακο και να της γαμησεις τα πρεκια σε εχει επηρεασει και κοντευεις να καταρρευσεις σαν αλλη μανωλιδου. Γιατι αραγε δεν ξεμπροστιαζεις την ιδια? διοτι δεν εχεις την πυγμη και φοβασαι. Στον ιδιο γιατι δε μιλησες? Γιατι δεν του πες πως κρινεις κυριε χωρις τεκμηρια? ε? Δηλ αμα του πουνε οτι εσυ εριξες τη βομβα στη χειροσιμα θα το πιστεψει? Οκ ξερω οτι πολλοι ανθρωποι ειναι υποτονικοι αλλα εφοσον ζουμε σε μια κοινωνια που οι περισσοτεροι ειναι διαβολοι, πρεπει να ειμαστε ρεαλιστες.

Σ εχει καταλαβει η μαλακο οτι εισαι καλοπροαιρετη, οτι εισαι ευγενικη, οτι δε γουσταρεις τις εντασεις, οτι δεν εισαι πονηρη κλπ κλπ και θελησε να σου χαλασει και την επαφη που ειχες με τον πολιτικο. Ειναι γνωστο αλλωστε οτι αμα μπορει να σαμποταρει μια γυναικα ενα φλερτ το κανει, γι αυτο αλλωστε λεμε οτι η εννοια γυναικεια φιλια ειναι σαν τα ουφο, ολοι μιλανε γι αυτην αλλα κανεις δε την ειδε. Βαλε καλα στο μυαλο σου λοιπον οτι 1. φιλια δεν υπαρχει, ειναι μια εννοια που εχει εφευρει ο ανθρωπος 2. θα απαντας στη βια με μεγαλυτερη βια 3. θα χεις δυναμικο προφιλ ωστε ο αλλος να μη διανοειται να σου κανει λαδια 4. οπου πας θα κοιτας να σε φοβουνται και οχι να σε σεβονται 5. θα αρχισεις να μη φοβασαι το τερας που λεει κ ο χατζηδακης 6. θα σταματησεις τους συμβιβασμους 7. θα οργανωθεις ωστε να αυξησεις την αυταρκεια σου

Σιγα σιγα πρεπει να γινεις πιο δυναμικη σε ολα τα θεματα και να δομησεις μια μεστη αποψη για τον εαυτο σου βασιζομενη σε τεκμηρια η οποια θα ειναι ακλονητη και αρα ανεπηρεαστη απο εξωτερικες κριτικες. Αυτο στο λεω γτ απο αυτοπεποιθηση δε σε κοβω καλα. Υπαρχει παντως τροπος σιγα σιγα να μην σε επηρεζουν αυτα και φυσικα να τα προλαμβανεις γιατι η προληψη ειναι η καλυτερη θεραπεια.

Kerasi μου, εχεις πολυ δικιο σε οσα λες και σ' ευχαριστω που μου εγραψες τα πραγματα τοσο εμπεριστατωμενα. Ομως και εξω φρενων εγινα μαζι της και το λογο της ζητησα, δεν την εβρισα βεβαια γιατι δεν ειναι του στυλ μου αυτο, της ζητησα να βρεθουμε για καφε να τα πουμε κι εκει αντι να ειμαι εγω εξω φρενων ηταν εκεινη, χωρις να εχω προλαβει εγω να της πω κατι αρχισε να υπεραμυνεται του εαυτου της, εγω απ' την αλλη εντελως ψυχραιμη, μου εκανε την ασχετη ομως, μου ελεγε ηξεις αφηξεις κι ενω μου ειχε πει οτι η συναντηση ηταν για να γνωριστουμε με το παιδι, μετα μου ελεγε πως οχι κι οτι ηταν για να συζητησουμε θεματα πολιτικης κτλ κτλ Ανοησιες. Σχεδον προσπαθησε να με βγαλει τρελη και πως ολα αυτα που σκεφτηκα ηταν στο μυαλο μου. Την αληθεια δεν την εμαθα ποτε.

Αναγκαστηκα λοιπον ν' απευθυνθω στην αλλη πλευρα, που δεν ειχα και μεγαλη οικειοτητα, δυο φορες μαλιστα, εντελως ξεκαθαρα και να ενημερωσω σχετικα μ' εκεινο που ειχε ειπωθει στο καφε με τη φιλη μου οπου κι απο εκει πηρα μια απαντηση του τυπου "δεν καταλαβαινω τι μου λες εγω απλως χιουμορ εκανα" και να ειναι καθησυχαστικος ως προς εμενα γι' αυτο που εγινε.

Τελικα συναντηθηκαμε καποια στιγμη αλλα οχι μονοι μας ηταν κι εκεινη εκει και καποια αλλα ατομα παρεα απ' αυτα το πολιτικα πηγαδακια που λεγαμε, ειχε κατεβει συγκεκριμενα γι' αυτη τη συναντηση με την παρεα αυτη και απλως μ' ενσωματωσε κι εμενα, ηταν πολυ φιλικος μαζι μου, ενα καλο κι ευγενικο παιδι απο κοντα, εγω βεβαια ηθελα να βρεθουμε μονοι μας, απ' την ενταση δε που μου ειχε προκαλεσει η φιλη με ολα αυτα κι εκεινη τη μερα μαλιστα δε μπορουσα καν ν' αντεξω την ενεργεια της, ηταν συνεχως διπλα του και του μιλουσε και δε μπορεσαμε σχεδον να πουμε τιποτα. Μ' επιασε τοσο εντονος πονος απ' τον εσωτερικευμενο θυμο στο στομαχι που αναγκαστηκα να ζητησω συγγνωμη κα να φυγω.

Εστειλα ενα μηνυμα σ' εκεινον την επομενη ζητωντας του συγγνωμη κι οτι καποια στιγμη που θα ξαναερχοταν να βρισκομασταν οι δυο μας, μου ειπε οτι εχει ενα συνεδριο μετα τις 15 Φλεβαρη κατεβηκε, δεν επικοινωνησε μαζι μου, εγω εμαθα οτι ηρθε διοτι το κοινοποιησε στο προφιλ του καποια συναδελφος του, εστειλα ενα μηνυμα λεγοντας οτι περιμενα να τα λεγαμε, μου απαντησε ακριβως " σου χρωστω μια μεγαλη συγγνωμη, βγηκαμε εκτος χρονικου πλαισιου στο συνεδριο, θα επανορθωσω πολυ συντομα και με τον καλυτερο δυνατο τροπο, δεσμευομαι". Εχουμε μιλησει εκ τοτε μια φορα στο τηλεφωνο οπου μου ειπε παλι οτι θα βρεθουμε στο ειπα αλλωστε πως θα επανορθωσω" κι εχει μεινει εκει το θεμα.

Νομιζω οτι το γεγονος πως πεταξε αυτο το σχολιο υπο τυπου αστειοτητας που παρεπεμπε σ' αυτα που εγω ειχα πει στη φιλη ηταν για να προκαλεσει μια αντιδραση με εμμεσο τροπο ακριβως για να βολιδοσκοπησει. Δε θα με ρωτουσε ποτε ευθεως αν ειπα οτι δε μου αρεσει εμφανισιακα ή οχι, ειναι κι ο αντρικος εγωισμος στη μεση. Δεν ειναι πολιτικος, εγω ισως να μην το εδωσα σωστα, αλλη επαγγελματικη ιδιοτητα εχει. Δεν εκλεγεται καπου ασχολειται απλως με την πολιτικη γιατι του αρεσει. Εγω εκεινη την εκραξα μεσα απ' το προφιλ μου μη εχοντας αλλο τροπο να υπερασπιστω την αληθεια μου. Χωρις να την αναφερω αλλα φωτογραφιζοντας την ολοκαθαρα. Δεν ειχα αλλο τροπο, δεν ειχα την οικειοτητα να παρω τον ανθρωπο. Να του πω τι;; Το θεωρω και κατινια να παρεις στο ξεκαρφωτο εναν ανθρωπο να του λες ασχετα αν δεν εχει προηγουμενως υπαρξει εστω και μια στοιχειωδη επικοινωνια.

Υπαρχει κι η περιπτωση του η "φιλη" να χρησιμοποιησε εμενα για να βολιδοσκοπησει εκεινον. Δεν εχει σημασια που ειναι παντρεμενη με 2 παιδια οπως σου ειπα δεν ειναι καλα στο γαμο της.

Υπαρχει και μια ακομη περιπτωση ολο αυτο να ειναι μια ιστορια που στηθηκε για την πλακα και μονο. Αυτο δεν ξερω με ποια λογικη το λεω.

Και υπαρχει επισης η περιπτωση εκεινη, του να μην ισχυει τιποτα απ' ολα αυτα, η φιλη οντως να ηθελε να μου γνωρισει τον ανθρωπο, ενδεχομενως να ηθελε να με φερει στη συναντηση χωρις να το ξερω για να με δει εκεινος και σε περιπτωση που δεν του αρεσω να μην εκτεθουν. Το εκανε τοσο αγαρμπα ομως που το πηρα ειδηση και μετα για να το καλυψουν ειπαν οτι ειπαν.

Οτι κι αν ισχυει ομως εμενα αυτο που μ' ενδιαφερει ειναι να μιλησω προσωπικα με τον ανθρωπο. Στο τηλεφωνο δεν εχω το θαρρος να τον παρω ετσι που εγιναν τα πραγματα. Ενω δε θα ειχα προβλημα στην αντιθετη περιπτωση αλλα ετι που εγιναν τα πραγματα καπου εχω κι εγω μπλοκαρει.

Ηδη ο ανθρωπος εχει δεσμευτει οτι θα βρεθουμε να τα πουμε, δε μπορω καθε τρεις και λιγο να του λεω γι' αυτο το πραγμα.

Εχουν παιξει κι αλλα πραγματα, τι να σου λεω;; Μ' εχουν προσεγγισει ατομα απ' το περιβαλλον του, περιεργες συμπεριφορες αλλα τιποτα ξεκαθαρο.

Ευχαριστω πολυ για την ανταποκριση. Ναι, εχω μπει στη διαδικασια να το κανω αυτο οχι τοσο μεθοδικα οπως μου το δινεται αλλα θα το κανω τωρα.

Θα με ρωτησεις τωρα γιατι μπαινω σ' ολη αυτη τη διαδικαδια, γιατι εχω ασχοληθει τοσο πολυ καιρο με την ολη ιστορια;; Ετσι κι αλλιως δε συνεβαινε κατι μεταξυ μας, δεν ειχαμε καν αναπτυξει επικοινωνια εν αντιθεσει μ' εκεινη που απ' οτι η ιδια ελεγε μιλουσαν παρα πολυ συχνα κι εβλεπα κι εγω στη μεταξυ τους επικοινωνια μια οικειοτητα. Ισως γιατι εχω την αναγκη να μαθω την αληθεια μιας και μ' ενεπλεξαν σ' ολη αυτη την ιστορια εν αγνοια μου. Ισως γιατι ο ανθρωπος αυτος να μ' ενδιαφερει πραγματικα και να ηθελα να δω τι μπορει να γινει.

Η αυτοπεποιηθηση ομως οντως εχει κλονιστει γιατι αφησα τον εαυτο μου να εξιδανικευσει προσωπα. Τον τυπο τον εβαλα πολυ ψηλα ενω επρεπε μεσα μου να τον αποδομησω για να μπορω να φερθω ισοτιμα. Οπως και τη φιλη διοτι με τη περιαυτολογηση μ' εβαλε σιγα σιγα στο τρυπακι αυτο. Εκτος του οτι τον ερωτευτηκα δυστυχως εκανα και τη βλακεια να το δειξω, απο ενα σημειο και μετα δε μπορουσα να το κρυψω ημουν φουλ ερωτευμενη. Στο σημειο αυτο εκει εχασα κι ολη μου την αυτοπεποιθηση γιατι εκεινος δεν εδειχνε τιποτα κι επαιρνα τα μηνυματα μου μεσω της αλλης.

καταρχην παρατηρισα οτι αρχικα λες οτι δε μπορεις να διαχηριστεις αυτη τη κατασταση επιδη διακατεχεσε απο εντονα συναισθηματα που μπλοκαρουν τη σκεψη επιδη μου ειχε τυχει κ εμενα κατι παρομοιο παλιωτερα το σιγουρο ειναι οτι οσο εισαι ετσι μην αποφασισεις τιποτα μεχρι να σου περασει γιατι οσο σε βλεπουν ετσι θα χανεις ποντους.
δευτερο αν πιστευεις οτι εχεις νευρα καλυτερα να κανεις κατι αλλο μεχρι να ηρεμισεις
επισης το να αναμασας συνεχεια τα ιδια αυτο δε σε συμφαιρει καθολου
μετα απο αρκετα μαθηματα επικοινωνιας που εκανα απο φιλους μου παρατηρισα οτι ο καλυτερος τροπος για να εισαι δημοφιλης ειναι αυτος

1) να εισαι πολυπλευρος πολυασχολος να εχεις πολα κ διαφωρετικα ενδιαφεροντα
2) να εισαι ευμεταβλητος στη διαθεση σου αστατος απροβλεπτος κ να ξαφνιαζεις τους αλλους ενω μιλας
3) να εισαι αυθορμητος
4) να μιλας για τον εαυτο σου κατα διαστηματα μονο
5) να πιστευεις οτι αξιζεις να εχεις εγωισμο αλλα να μη το διχνεις
6) να πειραματιζεσε με διαφωρετικους τροπους επικοινωνιας
7) να εχεις πλακα να εισαι χαβαλες να κανεις τους αλλους να γελανε

εμενα οστοσο η γνωμη μου ειναι να μη ζοριζεσε για τιποτα αν καπιος πραγματικα σε θελει θα σε ψαξει κ θα σε αναζιτησει με το κραξιμο αυτο δεν ειναι τροπος για να βρεις το δικιο σου ειναι τροπος για να διωξεις καπιον απο κοντα σου

αν τωρα πιστευεις οτι εκτεθηκες ανεπανορθωτα καλυτερα χαλαρωσε κ πες οσα πανε κ οσα ερθουν
το πολυ πολυ να γνωρισεις κ κανενα αλλον..