ΑΡΡΩΣΤΟΦΟΒΙΑ-ΑΓΧΟΣ

Καλησπερα σας!!αποφασισα και εγω να μοιραστω μαζι σας το προβλημα μου!!!
Ειμαι 26 χρονων και αντιμετωπιζω προβληματα απο τα 14!!! Εξ αιτιας του αγχουσ ειχα και εχω πολλες ασχημες καταστασεις στη ζωη μου!!αλλοτε ειχα πονουσ στη καρδια,στο στηθοσ,ταχυπαλμιες και δυσπνοια δε μπορουσα να αναπνευσω.πιστευα πως θα πεθανω!και οταν πηγαινα στο γιατρο κ δε μου βρισκε κατι μου περνουσε..λιγο καιρο μετα πονουσε το κεφαλι μου,η σπονδυλικη μου στηλη..νομιζα πως ειχα καρκινο..καθε βραδυ τα συμπτωματα γινοταν πιο εντονα και η καρδια μου πηγαινε να σπασει απο το φοβο!!εχω επισκεφτει απειρουσ γιατρους κ εχω κανει εξετασεις πολλες φορες προσπαθωντας να ηρεμησω!!πιστευα οτι μεγαλωνοντας τα πραγματα θα γινοταν καλυτερα!!δυστυχως οχι..πλεον εχω ακομη περισσοτερα προβληματα τα οποια δε με αφηνουν να χαρω...καθε μερα εμφανιζεται και μια καινουρια ενοχληση...ποτε στη καρδια με ταχυπαλμιες η αρρυθμιες και νιωθω πως σβηνω,πονοι στα κοκκαλα,στα ποδια,στη κοιλια!!ειχα βγαλει ενα κοκκινο σημαδι στη γλωσσα πριν λιγουσ μηνες και μα διαβεβαιωσε ο ωρλ οτι και αυτο απο το αγχος!!το χειροτερο απο ολα ηταν αυτο που δε μπορουσα να καταπιω...ενιωθα σαν ν χε κλεισει ο λαιμος μου..δε μπορουσα να φαω τιποτα..ακομη και με το παγωτο πνιγομουν!!πλεον αγχωνομαι με ολα...με τουσ ανθρωπους μου,με τις αρρωστιες,με το θανατο και με ολα οσα με τριγυριζουν σε βαθμο που με ενοχλει...φοβαμαι οτι καποια στιγμη δε θα μπορω να προχωρησω τη ζωη μου αν ειμαι κολλημενη σε αυτο τον υπερβολικο βαθμο σε εμμονες τις οποιες δε μπορω να ορισω και που μου προκαλουν τοσα ψυχοσωματικα προβληματα!!!!

Γιατί κορίτσι μου όλα αυτά??Απλά αναρρωτησου τι ειναι αυτο που σε κανει αν νοιωθεις ετσι??Το περιβαλλον σου?Η οικογενεια?Οι φιλοι?Καποιο περιστατικο που εζησες??Η ζωη ειναι μικρη για να ασχολεισαι με αυτα και εσυ τοσο νεα.ΖΗΣΕ, αγαπα, ερωτευσου, γελα.....σε πιανει ταχυκαρδια?Νικησε τη...Μη την αφηνεις να σε νικαει εκεινη....Και εγω τα ιδια ειχα..μεχρι για μαγνητικες εγκεφαλου ετρεχα κ ολα καλα...οτι ειναι να γινει, θα γινει...Γιατι τοσες αρνητικες σκεψεις στο μυαλουδακι σου??26 χρονων, ειναι καιρος να φτιαξεις τη ζωη σου....να βγεις...Και εγω κοντα στην ηλικα σου ειμαι....Πηγαινε για ενα ποτο, σπαστα ολα, φροντισε τον εαυτο σου, ψωνια, καφεδες, περιποιησεις, μασαζ....Κανε οτι δεν εχεις κανει στον εαυτο σου οσο καιρο τον παραμελεις σκεπτομενη τι κακο "μπορει" να σου συμβει........ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ... Ολα ειναι στο μυαλο....

σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση!!!πραγματικα δεν εχω εντοπισει τι με ενοχλει κ πιθανοτατα μου αυξανει το μεγεθος των προβληματων!!να ναι καποιος παραγοντας??εγω πιστευω πως εγω ευθυνομαι γι αυτο που μου συμβαινει...επηρεαζομαι πολυ απο το ευρυτερο μου περιβαλλον..οτι κακο κ αν ακουσω το σωματοποιω πανω μου,οποια στενοχωρια κ να μου συμβει την παιρνω πολυ ασχημα σε σημειο να υποφερω!!οολα αυτα σιγουρα αποθηκευονται και ξεσπουν στον οργανισμο μολις τον βρουν χαλαρο!!!επισης να πω οτι εχω φουλ προγραμμα δουλευω αρκετεσ ωρες,πηγαινω γυμναστηριο,βγαινω,ξεχνιεμ αι πολλες φορες,αλλα κ παλι θα βρει τροπο και χρονο για μια καινουρια κριση αγχους!!! :confused : :confused:

Είμαι 33 και αντιμετώπισα παρόμοια προβλήματα απο τα 23 μου και μετά, κάποιες φορές περισσότερο και άλλες λιγότερο έντονα. Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι γύρω μας που έχουν τέτοιου είδους εμμονές άπλα δεν το εκμυστηρεύονται στους υπόλοιπους ή τουλάχιστον όχι σε όλους όπως ακριβώς κάνουμε και εμείς. Σου συστήνω να χαλαρώσεις , να συναναστρέφεσαι με άτομα που σου εκπέμπουν θετική ενέργεια και να ασχολείσαι με πράγματα που σε ευχαριστούν και σου αποσπούν πραγματικά την προσοχή. Πιστεύω ότι όλα αυτά οφείλονται στο ότι είμαστε συναισθηματικοί λιγάκι παραπάνω ως χαρακτήρες και ευάλωτοι. Εγώ δεν ζήτησα ποτέ τη βοήθεια κάποιου ειδικού γιατί μένω σε επαρχιακή πόλη και η αλήθεια είναι δεν υπάρχουν και πολλοί, όμως ξέρω ότι και αυτό βοηθά αρκετά ίσως και πιο άμεσα,αρκεί βέβαια να βρεις τον κατάλληλο γιατί υπάρχει στην πόλη μας ένας που σε φορτώνει από την πρώτη επίσκεψη με ηρεμιστικά.Μην ανησυχείς θα σου περάσει είσαι πολυ μικρούλα και έχεις ολη τη ζωή μπροστά σου και είσαι απόλυτα υγιείς.Εγώ ακόμη και τώρα στο άκουσμα κάποιων κακών ειδήσεων επηρεάζομαι ψυχολογικά και κάνω και κάποιες άσχημες σκέψεις. Αυτό δεν ξέρω αν μπορέσω να το αποβάλλω ποτέ ,το προσπαθώ ακόμη αν και πιστεύω πως ως ένα σημείο είναι και ανθρώπινο.Ελπίζω να σε βοήθησα λιγάκι...Α!να μην ξεχάσω να σου αναφέρω κάποια στιγμή που ερωτεύτηκα τρελά, για ένα χρόνο και παραπάνω περίπου μου περάσαν όλα!!!Ούτε κρίσεις πανικού ούτε φοβίες!

Εχεισ απολυτο δικιο!!βλεπουμε τουσ αλλους να χαμογελουν και νομιζουμε οτι μονο εμεις περναμε αυτα μεσα μας!!!οι περισοτεροι δεν μιλουν αλλιωσ σιγουρα εχουν ολοι τα ιδια αγχη και ειναι αναλογα στο βαθμο που επηρεαζει τον καθενα στη ζωη του!!γενικα απο τη φυση μου ειμαι υπερευαισθητη οποτε και αυτο δυσκολευει απο μονο του τη κατασταση..προσπαθω να βγαινω εξω,να περναω καλα,καποιες περιοδους αισθανομαι αρκετα δυνατη και δε φοβαμαι τιποτα και καποιες αλλες με καταβαλλουν ολες αυτες οι φοβιες και οι εμμονες!!το σιγουρο παντως ειναι οτι μεγαλωνοντας δε περναει..πρεπει να αφιερωσεις αρκετο χρονο στο μιλασ μονη στον εαυτο σου μεχρι να τα βρεις μαζι του και να τον γνωρισεις μπας και καταλαβεις απο που και για ποιο λογο προερχονται ολα αυτα..εμεις δεν εχουμε φτασει ακομη σαυτο το σταδιο αλλα το προσπαθω,ειδικα απο τη στιγμη που αναγνωριζω οτι υπαρχει καποιο προβλημα,ειναι ενα βημα και αυτο!!εχω σκεφτει να επισκεφτω καποιον ειδικο αλλα ακομη δε το εχω παρει αποφαση..αν και ειμαι σιγουρη πως θα μου κανει καλο!!Οσο για τον ερωτα σαυτο θα συμφωνησω...βοηθαει να χαλαρωνεις απο το αγχος και μαζι με αυτο και με ολες τισ λοιπεσ κρισεις...εκτοσ βεβαια και αν ο ερωτας δε σε οδηγησει σε χειροτερα αποτελεσματα...που συμβαινει πολλες φορες!!!!

Quote:

---

Originally Posted by amstaff

Γιατί κορίτσι μου όλα αυτά??Απλά αναρρωτησου τι ειναι αυτο που σε κανει αν νοιωθεις ετσι??Το περιβαλλον σου?Η οικογενεια?Οι φιλοι?Καποιο περιστατικο που εζησες??Η ζωη ειναι μικρη για να ασχολεισαι με αυτα και εσυ τοσο νεα.ΖΗΣΕ, αγαπα, ερωτευσου, γελα.....σε πιανει ταχυκαρδια?Νικησε τη...Μη την αφηνεις να σε νικαει εκεινη....Και εγω τα ιδια ειχα..μεχρι για μαγνητικες εγκεφαλου ετρεχα κ ολα καλα...οτι ειναι να γινει, θα γινει...Γιατι τοσες αρνητικες σκεψεις στο μυαλουδακι σου??26 χρονων, ειναι καιρος να φτιαξεις τη ζωη σου....να βγεις...Και εγω κοντα στην ηλικα σου ειμαι....Πηγαινε για ενα ποτο, σπαστα ολα, φροντισε τον εαυτο σου, ψωνια, καφεδες, περιποιησεις, μασαζ....Κανε οτι δεν εχεις κανει στον εαυτο σου οσο καιρο τον παραμελεις σκεπτομενη τι κακο "μπορει" να σου συμβει........ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ... Ολα ειναι στο μυαλο....

---

..............................................




Σίγουρα είναι όλα στο μυαλό, και σε μένα τα ίδια λένε. όμως δεν είναι και τόσο εύκολο. περνάω σχεδόν τα ίδια με την ang αυτό το διάστημα σε σημείο να μην έχω βγει από το σπίτι εδώ και 4 εβδομάδες. από τον πολύ φόβο ζαλίζομαι και νιώθω να χάνω τις αισθήσεις.

ang σε καταλαβαίνω πάρα πολύ!! Είμαι 23 και περνάω σχεδόν τα ίδια συμπτώματα με εσένα! Είναι τόσο κουραστικό όλο αυτό. Έχω και εγώ πιστεύω αρρωστοφοβία! Δεν θέλω να ακούω άσχημα πράγματα! Αν ακούσω ότι κάποιος έπαθε κάτι φοβάμαι μην το πάθω και εγώ! Αυτή τη στιγμή έχω ένα πλάκωμα στο θώρακα σαν να με πιέζει κάτι! Θα προσπαθήσω να το διώξω όλο αυτό! Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι δεν θα πάθουμε κάτι και να περιορίσουμε το φόβο!! Ίσως αν αλλάξουμε τρόπο σκέψης βοηθηθούμε!

γεια ειμαι ο αλεξανδρος

για το θεμα που αναφερεσαι εχω μιλησει αρκετες φορες απο δω αφου ειχε συμβει κ σε μενα παλιοτερα αρα μπορω να μιλησω πολυ ανετα γι αυτο αφου μου ειναι κατι πολυ γνωστο
το πιθανοτερο ειναι να σε πειραζει κατι γυρω σου που εχει σχεση η με τη σχεση σου με τιυς γυρω σου που ζεις μαζι τους η εχει σχεση με τα συναισθηματα που αισθανεσε για αυτους
εγω αυτο που περιγραφεις με την αρρωστοφοβια το ειχα παθει επιδη οταν ειμουν μωρο αρρωστησα βαρια κ σωθηκα απο θαυμα στη συνεχεια η μανα μου απεκτησε φοβια με τις αρρωστιιες απο αυτο το περιστατικο που σου λεω κ φοβοταν συνεχεια οτι θα ξαναρωσστησω κ στο τελος μου μετεδωσε τις φοβιες της κ τελικα αρχισα να φοβομουν οτι θα αρρωστησω κ εγω σε συνδιασμο κ με οτι ειμουν μονος εκεινο το καιρο οδιγηθηκα σε αυτη τη κατασταση που αναφερεις για αρκετα χρονια εζησα ετσι αλλα στη συνεχεια πηρα τη κατασταση στα χερια μου διαβαζοντας βιβλια κ αυτοβελτιοθηκα ξαναλεω για αλλη μια φορα

επιτελους καντε διαλογο

υπαρχουν τοσα πολα μελη εδω με το ιδιο θεμα αφηστε το γλωσσοδετη κ μηληστε μεταξυ σας
διαβασε περισσοτερα κατεβατα εδω
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BA%CE%BF%CF%85
ακομη περισσοτερα
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BA%CE%BB%CF%80
κ αν θες να το συζητισουμε καπου εδω γυρω θα βρισκομαι ως συνηθως...
:rolleyes::rolleyes::rolleyes:...