Στυτική Δυσλειτουργία - Εμμονές..κόμπλεξ..Βοήθεια!

Καλησπέρα σε όλους,

Είμαι 33 ετών, παντρεμενος περιπου δυο χρονια...χωρις παιδακια ακομα...με πολλαπλά ανδρολογικά προβλήματα..και επειδή με έχουν "κουκουλώσει" λίγο τον τελευταίο καιρό, παίρνω το θάρρος να ζητήσω λίγη στήριξη απο εδώ γιατί έχω αρχίσει να το χάνω το παιχνίδι..

Όλα αρχίζουν πριν απο πέντε περίπου χρόνια, το 2008 όπου μου διαγνώσκουν μια απλή αριστερή κιρσοκήλη στο ξεκίνημάς της. Για όσους γνωρίζουν ελάχιστα, η εγχείρηση είναι απλή αν εκτελεστεί σωστά απο χειρούργο ουρολόγο και δεν έχει καμμία επιπλοκή. Μάλιστα επαναφέρει την γονιμότητα, καθώς η κιρσοκήλη δημιουργεί πρόβλημα στο σπέρμα.
Για κακή μου τύχη, ο γιατρός που με χειρίστηκε τότε -ήταν μάλιστα οικογενειακός φίλος- είχε την ειδικότητα του γενικολυ χειρούργου (και ακόμα την εχει πολυ κακως), ο οποίος με διαβεβαίωσε πως θα μου έκανε εκείνος την εγχείριση με 100% επιτυχία και πως είχε ξανακάνει παρόμοιες εγχειρήσεις στο παρελθόν. Εγω μην ξεροντας πολλα για την συγκεκριμενη εγχειριση και αρκετα επιπολαιος τοτε, τον εμπιστευθηκα. Μάλιστα ο "γιατρός" μου διέγνωσε και με ενα απλο πιασιμο στην κοιλια οτι ειχα και βουβονοκηλη, οποτε μου συστησε να μου τοποθετησει και πλεγμα εσωτερικα των κοιλιακων για να την συγκρατησει. Τελος παντων για να μην πολυλογω...τελειωσα η επεμβαση και εγω εμεινα με εναν ορχι! Χωρις να με εχει προειδοποιησει κανεις απο πριν για το μπορει να συμβει. Απο τοτε δεν εχω συμβιβαστει με την ιδεα αυτη..οτι πας για να διορθωσεις κατι ασχημο που εχεις στον ορχι και τελικα απο ιατρικο λαθος και αμελεια φευγεις με ενα ορχι!!
Η κατασταση ηταν απο το χειρουργειο και μετα μη αναστρεψιμη, ο "γιατρος" απεφευγε να με δει και να μου μιλησει και εγω σκεφτηκα πολλες φορες να του κανω αγωγη και να απαιτησω οτι μπορουσα, αλλα ολοι με διαβεβαιωναν πως δεν θα βγαλω ακρη και ετσι τα παρατησα...

Μεχρι που ξεκινησαν τα προβληματα...
1) η τεστοστερονη μου αρχιζει και παιρνει την κατιουσα με εναν ορχι να την παραγει και να αρχιζει μαλλον να κουραζεται (ειναι ελαφρως διογκωμενος γιατι δουλευει μονος του και ποναει λιγο σε μονιμη βαση)
2) λογω τεστοστερονης ηρθε και η μειωμενη λιμπιντος και μια μικρη καταθλιψουλα σε συνδυασμο μειωμενης δυναμης και ορεξης για τα παντα...
3) επισης λογω τεστοστερονης μειωμενη σκληροτητα στη στυση μου και μειωμενη ποσοτητα σπερματος...
4) (σαν να μην φτανουν ολα τα αλλα) εχω και μια κυστη στον δεξι και μοναδικο μου ορχι η οποια δεν επιτρεπει στα σπερματοζωαρια να εχουν σωστη μορφη..δημιουργει μικροφλεγμονη και τα καταστρεφει. απο την αλλη δεν μπορω να την αφαιρεσω γιατι δεν αναλαμβανει κανεις ουρολογος την επεμβαση (μπορει να καταστραφει τελειως η επιδυδιμιδα) οποτε το παλευω με τα λιγα υγιη σπερματοζωαρια που μενουν....

Ο τελευταιος -μετα απο πολλους- γιατρος που βλεπω...υποτιθεται διακεκριμμενος ανδρολογος στον χωρο.. μου προτεινε τωρα φαρμακευτικη αγωγη για επαναφορα της στυσης σε ενεσιμη μορφη...καλα καταλαβατε..πρεπει να κανω μερικα μικρα ενεσακια στο πεος μου...
Δεν με τρομαζει ο πονος...με τρομαζει το μετα...θα ειμαι παντα προβληματικος? Μα δεν ειχα τετοια προβληματα ποτε!
..Καταριεμαι καθε μερα της ζωης μου τον χειρουργο που μου εκανε ζημια...δεν υπαρχει τροπος να γυριζω τον χρονο πισω και μετανοιωνω συνεχως για την απερισκεψια μου και για την αγνοια μου...

Θα καταφερω να επαναφερω τουλαχιστον την στυση μου εκει που ηταν πριν ενα χρονο? Και αν ναι, ποσο μονιμο θα ειναι αυτο?
Φοβαμαι και λιγο με αυτες τις κολοενεσεις..τι εχουν μεσα? Οσο και να το ψαχνω ακρη δεν βγαζω...να εμπιστευθω τελικα τον ανδρολογο μου? Και πως να το κανω αυτο την στιγμη που καποιος αλλο ασχετος παλιοτερα με κατεστρεψε?
Με την τεστοστερονη μου? Τι θα γινει? ..Ειμαι δυο μετρα αντρας...φοβαμαι οτι θα μου πεσουν τα μαλλια και οτι θα γινω ενας ηλικιωμενος 33 χρονων, χωρις καμια ορεξη για σεξ...δεν θα αντεξω να το κανω αυτο στην γυναικα μου..

Σκεψεις, σκεψεις συνεχεια, μαυριλα, εμμονες... καταθλιψη...

Και φυσικα με ολες αυτες τις σκεψεις ερχονται και βροχη τα κομπλεξ...οι πρωην της γυναικας μου ηταν καλυτεροι σεξουαλικα? Μηπως εκεινη εχει αρχισει και σκεφτεται τιποτα τετοιο?! Πως θα ειναι η ζωης μας μετα απο χρονια αν ειμαι ανικανος?
Αρχισω και ζηλευω οποιον αντρα βλεπω στον δρομο και φαινεται φυσιολογικος...αρχιζω και ανταγωνιζομαι στο μυαλο μου οποιον εχει κανονικους ορχεις και ολα ειναι φυσιολογικα.. δεν ξερω τι μου γινεται, εχω αρχισει και το χανω, προσπαθω να συνεχισω σαν να μην τρεχει τιποτα αλλα δεν γινεται!

Χρειαζομαι μια συμβουλη, στηριξη, οτι ξερει ή εχει ζησει ο καθενας σας να μου δωσει κουραγιο.. οτιδηποτε!

Ψυχραιμια..Ψυχραιμια..Καταρ χην το θεμα ειναι ιατρικο οποτε πανω σε αυτο το κομματι δεν νομιζω να περιμενεις απαντησεις..

Στο ψυχολογικο κομματι αν και γυναικα καταλαβαινω τους φοβους σου..Ομως εχουν βαση?Τους συζητησες με τον γιατρο?Υπαρχει δλδ περιπτωση να καταληξει ετσι το προβλημα που αντιμετωπιζεις ή ειναι απλα φοβοι δικοι σου?

Τελος να πω οτι κακως δεν κυνηγησες τον χασαπη που σε ανελαβε..

mnimonio σε ευχαριστω για τον χρονο σου!

Ας τα παρω ενα ενα...για τον χασαπη εχεις απολυτο δικιο..δεν ξερω τι σκεφτηκα, κολλωσα, φοβηθηκα, τον λυπηθηκα επειδη ηταν οικογενειακος φιλος, πραγματικα δεν ξερω! Ακομα εχω χρονικα το περιθωριο να κανω αγωγη αλλα και παλι το σκεφτομαι γιατι θελει εξειδικευμενους δικηγορους, πολλα αποδεικτικα στοιχεια, αποδειξεις αλλων γιατρων (οι οποιοι καλυπτονται μεταξυ τους) και γενικα...χαος..
Σκεψου πως δεν θελω να παω ουτε να του το πω την κατασταση στην οποια πλεον βρισκομαι με τα διαφορα προβληματα που ανεφερα γιατι δεν ξερω πως να τον κοιταξω καν! Και τι να μου πει δηλαδη ο καραγκιοζης? Ασε που δεν ειμαι εκδικητικος ανθρωπος, αλλιως απλα θα πηγαινα να τον κοιταξω και να του αστραψω μια ξεγυρισμενη να ξεχασει το ονομα του ...αν και ειναι και 60 χρονων..

Για το ιατρικο κομματι ο τωρινος γιατρος μου με διαβεβαιωνει πως σε δυο μηνες θα ειναι ολα οκ απο θεμα στυσης, ελα μου ομως που δεν εχω πια εμπιστοσυνη σε κανενα..ακομα και αν ειναι ο καλυτερος! Καθομαι και διαβαζω μονος μου συστατικα φαρμακων και προσπαθω να γινω εγω γιατρος στην θεση του, γιατι φοβαμαι πως ισως κατι δεν παει καλα και παλι..

Οσο για το ψυχολογικο οι φοβοι μου δεν ξερω αν εχουν πραγματικα βαση ..αλλα απο την αλλη ειναι φοβοι.. τουλαχιστον η γυναικα μου ερωτικα δεν εχει δει λεει διαφορα. Λέει αλήθεια όμως? Άβυσσος η ψυχη του ανθρωπου... επισης την αισθηση της στυσης μου την καταλαβαινω εγω μονο μαλλον οπως και την πεσμενη libido..

Αν εχετε καποιο παραδειγμα γνωστου σας που ζει με εναν ορχι θα ηθελα να ερθω σε επαφη μαζι του και να συζητησω για τον τροπο ζωης του, δεν μπορω να βρω αντιστοιχη περιπτωση.

Ευχαριστω.

Κατανοητοι και λογικοι οι φοβοι σου,καταλαβαινω επισης οτι οταν εχεις "φαει" ενα ιατρικο λαθος δυσκολα μετα εμπιστευεσαι γιατρο..Θες να παρεις και μια δευτερη γνωμη ιατρικη να σιγουρευτεις οτι προχωρας καλα?Αν και ανεφερες οτι ο δικος σου ειναι κορυφαιος στο ειδος του..

Η πεσμενη libido μπορει να συμβαινει λογω ολης αυτης της ψυχολογικης πιεσης που περνας.Θα ελεγα να ηρεμησεις λιγο και να ακολουθησεις τις οδηγιες του γιατρου σου.

Συμβουλη σε ενα καθαρα ιατρικο θεμα, όπως δλδ το περιγραφεις, δεν μπορει κανενας εδω να σου δωσει. Αμα αυτα που μας συμβουλεψε ενας ειδικος πως πρεπει να γινουν μας φοβιζουν ή δεν μας εμπνεουν πολλή βεβαιοτητα καλυτερα ειναι να ζηταμε και γνωμη δευτερου και τριτου ειδικου. Αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι η ιδιαιτερα ασχημη σου ψυχολογια λογω του προβληματος για την οποια εισαι και ιδιατερα περιγραφικός. Η ψυχολογια παιζει καθοριστικο ρόλο στη σεξουαλική λειτουργία και απόδοση όπως υποβοητικος ειναι επισης ο ρολος της στο να ξεπερασει κανεις καποιο προβλημα υγιειας. Δες λιγο κι αυτο το κομμάτι, μην αποκλειεις τον εαυτο σου απο το να επανελθει στα προηγουμενα επιπεδα.

Ρε παιδιά, δεν είμαι εδώ για ιατρικές συμβουλες, περιέγραψα την ιατρική φύση του προβλήματος μου για να καταλάβουμε ότι μιλάμε για πραγματικό πρόβλημα και όχι για ιδεασμό!
Αυτό που χρειάζομαι απο αυτό το βήμα είναι ψυχολογική ανάταση...μερικές συμβουλές, ότι μπορεί να δώσει ο καθένας πάνω σε αυτό το θέμα γιατί αλήθεια είναι πως η ψυχολογία μου είναι στα πατώματα με όλα αυτά.. ειδικά με ενέσιμες θεραπείες για την στύση και τέτοια.
Πάντα ήμουν άνθρωπος βλέπετε που επιβεβαιωνόμουν απο την φυσική/σωματική μου κατάσταση κυρίως...όλη η αυτοπεποιήθησή μου ξεπήδαγε απο την καλή σωματική μου κατάσταση, μέχρι που ήρθε κάτι άλλο να μου το ανατρέχει αυτό..

Όσο για τους γιατρούς που -σωστά- μου αναφέρετε ότι πρέπει να πάρω και δεύτερη γνώμη, έχω πάρει ήδη τέσσερις γνώμες πριν απο αυτόν που με βλέπει τώρα...κουράστηκα!
Επίσης τον συγκεκριμένο μου τον σύστησε φίλος που έκανε την ίδια εγχείριση που είχα κάνει εγώ παλιότερα και δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα με πλήρη ίαση σε 3 μέρες (η δική μου ίαση είχε κρατήσει ένα μήνα με αφόρητους πόνους)..

Τι λέτε, να αρχίσω την θεραπεία να δω πως θα πάει? Την ψυχολογία μου δεν ξέρω πως να την ανεβάσω πλέον....νομίζω πως με έχει πάρει για τα καλά απο κάτω και αυτό είναι και το πρώτο που φαίνεται. Βλέπετε, κάποιος μπορεί να κρύψει τα προβλήματά του ή να τα κάνει να φαίνονται μικρότερα αν έχει καλή ψυχολογία, αλλά με εμένα μάλλον το αντίθετο συμβαίνει...

Σε εχει παρει πραγματι απο κατω,ειναι και λογικο..

Αυτο που μπορει να σε καθυσηχασει μεχρι να βρεις καποιον ομοιοπαθη,ειναι το γεγονος οτι ο γιατρος σου εγγυηθηκε οτι ολα θα ειναι οπως πριν!
Ακολουθα αυτο,οσο μπορεις μην σκεφτεσαι ασχημα γιατι σε εσας τους αντρες η κακη ψυχολογια και το αγχος σας χτυπαει και την στυση και την libido..Αν μεινει ο φοβος δλδ Korydalle μου,υπαρχει περιπτωση εκει που η θεραπεια εχει δουλεψει τελεια,να μην εχεις στυση πχ γιατι εσυ θα νομιζεις οτι εχεις θεμα..Ελπιζω να καταλαβαινεις τι σου λεω.

Παιδιά...όλα καλά!
Ξεκίνησα την προτεινόμενη θεραπεία και πραγματικά όλα έχουν γίνει όπως πριν να ξεκινήσουν..
Ευχαριστώ για τις συμβουλές σας!