Printable View
Καλη σας ημερα.
Στο συγκεκριμενο τμημα ειναι η πρωτη φορα που γραφω. εχω γραψει αρκετες φορες στο κομματι των σχεσεων ομως εδω ποτε.
Η μεγαλη μου στεναχωρια ειναι ο φοβος της μοναξιας. Φοβαμαι να μεινω μονος. προτιμω μια σχεση μαρτυριο και μια σχεση χωρις αγαπη η συντροφικοτητα η οτιδιποτε αλλο απο το να μην ειμαι σε σχεση ακομα και αν περναω καλυτερα μονος μου. Δεν ξερω τι να κανω για μενα αν μεινω μονος μου ειναι σαν να πεθαινω.
Θα ηθελα τη βοηθεια σας.
Καλημερα και παλι σε ολους σας.
Το πιο συχνο ειναι αυτο που περιγραφεις, οι περισσοτεροι ανθρωποι ετσι αισθανονται. Ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον οπως ελεγε και ο σταγειριτης φιλοσοφος Αριστοτελης.
Γεια σου κερασι. Σε ευχαριστω για την απαντηση. ομως γιατι δεν βρισκω τη δυναμη να κανω αυτο που αισθανομαι οτι θα μου κανει καλο θα με βοηθησει και προτιμαω το βασανο απο την ευτυχια?
Θελω να πω οτι κατα κανονα ο ανθρωπος θελει να κανει σχεση και παρεες, ειδικα απο μια ηλικια και πανω. Το ερωτημα σου ειναι αυτοαντιφατικο. Αυτο κανεις που αισθανεσαι ως καλο, να παραμενεις καπου που μπορει μεν μην ειναι μια καλη σχεση αντικειμενικα αλλα ειναι ισχυροτερη η καλυψη αλλων αναγκων σου. Αλλο θες να πεις πιστευω, το γιατι δε μπορεις να κατσεις και διαστηματα μονος σου ευτυχισμενος ειτε στο γκομενικο επιπεδο ειτε στο φιλικο.
γενικοτερα αισ8ανομαι οτι αν πεταξω σε μια ζυγαρια την σχεση μου με τα 10000 προβληματα η την ομορφη δημιουργικη μου μοναξια τοτε θα προτιμησω την προβληματικη σχεση. και μιλαω σε ερωτικο επιπεδο!