Μόνη

Καλησπέρα,εχω θίξει και ενα προηγούμενο ζητημα σχετικά με τη ντροπή που με διακατέχει και δε μιλαω.Ειμαι 18 χρονων και δεν εχω κανει ποτε μου σχεση βασικα ουτε καν ενα φιλι η χειρότερα σχεδόν ντρεπομαι να μιλησω με τα ατομα του αντιθέτου φύλλου!!(αγόρια) στο σχολειο ολα τα παιδια με παίρνουν αψήφιστα διότι εχουν καταλάβει ποσο ντροπαλή ειμαι(στη πραγματικότητα μονο ντροπαλή δεν ειμαι!) απλα το κόμπλεξ μου το δημιουργεί ολο αυτο η έλλειψη αυτοπεποίθησης..με τα ατομα που συναναστρεφομαι(επιλεγμέν� �) εχουν σιγουρα μια σχεση!Σε εμενα όποτε με βλεπει ενα αγορι και παει να με πλησιάσει βλεπει ποσο ντρεπομαι και δε μιλαω σα να βάζω ενα τείχος μπροστά μου να μη με πλησιάσει κανεις!και μου το εχουν πει αγορια οτι εισαι ομορφη κοπελα αλλα εχεις ενα κακό εισαι πολυ κλειστή και δε μιλάς καθολου!με βασανίζει αυτο ομως.. Θα ηθελα να αγαπήσω τον εαυτό μου και να μπορω να εκφράζομαι ελεύθερα οπως στο σπιτι μου.θα με ενδιέφερε πολυ να μοιραστείτε δικές σας παρόμοιες εμπειρίες η απόψεις σχετικά με το ζητημα αυτο :)

Χρονια ολοκληρα λεω κ ξαναλεω οτι οταν καπιος ειναι μονος τα ψυχολογικα προβληματα κανουν πλιατσικο ζουμε αναμεσα σε χιλιαδες ανθρωπους βρειτε απλα τους καταληλους για σας

Και εγώ είμαι αγόρι στα 19.... χαλάρψσε και όλα θα γίνουν! Να δεις αν ερωτευτεις καποιον αληθινα ολα θα κυλισουν μονα τους, αλλιως αν ειναι να εχεις σχεση με τον καθενα επειδη εχουν οι φίλες σου καλύτερα μόνη!

δε περαζει σιγα κ γω τη πρωτη φορα που φιλησα ειχα πολυ πλακα εκανα θορυβο κ αυτη γελαγε αλλα στη συνεχεια βελτιωσα τη τεχνικη