Originally Posted by
troubled_man
καλησπέρα παιδιά, είμαι νέος στο forum, ήθελα απλά να κάπου να μιλήσω. καμιά φορά είναι πιο εύκολο να μιλάς ανώνυμα, ακόμα και με γιατρούς είναι δύσκολο. βασανίζομαι χρόνια τωρα, γιατροί, ψυχολόγοι, νοσοκομεία, αισθάνομαι ότι βρίσκομαι στο ίδιο σημείο. έχω ακούσει τα πάντα, σχιζοφρένεια, διπολική, συναισθηματική διαταραχή και ένα κάρο άλλες τόσες μαλακίες και τις έχω πραγματικά βαρεθεί. αυτό ήταν; δεν έχει τίποτε άλλο για μένα η ζωή; όλοι όσοι βρέθηκαν στη ζωή μου με πούλησαν, από οικογένεια, φίλους, γυναίκες, πέρασαν όλοι από πάνω μου και τώρα λίγο πριν τα σαράντα, αισθάνομαι ότι όλα θα αρχίσουν να τελειώνουν σιγα σιγα. έχασα τη δουλεια μου, προβλήματα στην οικογένεια, οικονομικά και ποιος ξέρει τι άλλο θα γινει.
δεν ξέρω πότε άρχισε όλο αυτό, απλά θέλω να τελειώσει. δε θέλω να πεθάνω, αλλά δεν μπορώ να ζήσω όμως, θα ήθελα να γινόμουν καλά, κι ας πέθαινα την επόμενη στιγμή. κάποτε με εκτιμούσαν πολλοι τώρα κανείς δεν με υπολογίζει. βαρέθηκα, μα τη παναγία βαρέθηκα. ότι κάνω πέφτει στο κενό.