Θελω να παρει νεα τροπη η ζωη μου

Καλημερα σας ειμαι νεο μελος καταρχην πηρα την αποφαση να εκφρασω το προβλημα εδω περα ( στο σωστο φορουμ υποθετω) γιατι προτιμω να υπαρχει ανωνυμια. Δεν εχω προβλημα να το πω σε καποιον πολυ καλο φιλο ας πουμε απλα καμια φορα πιστευεις πως ειναι καλυτερο να σε ακουσει και καποιος διαφορετικος και ουτε θελω να εκτεθω σε καποιον γνωστο μου. Ας ξεκινησω λοιπον ειμαι 20 χρονων σε πολυ φρεσκια ηλικια θα ελεγα φοιτητης στο δευτερο ετος των σπουδων μου με διαφορα χομπι και ενδιαφεροντα. Δεν εχω θεματακια με τον εαυτο μου πχ να νιωθω χαλια πολλες φορες η αχρηστος και γενικα ανασφαλης αυτα ανηκουν στο παρελθον μεσα απο καποια γεγονοτα που μου συνεβησαν ευτυχως καταφερα και τα ξεπερασα .

Συνεχιζοντας μου αρεσει η σχολη μου ειναι απο τις λιγες επιλογες που ειχα και το καταφερα, εχω πολλες παρεες ,κοινωνικο ατομο θα ελεγα αλλα οχι και σε σημειο να με ξερουν ολοι και να ειμαι δημοφιλης απλα συμπαθης προς τους αλλους και εχω και πιο στενους φιλους που εχω μοιραστει πολλα μαζι τους με εχουν και τους εχω βοηθησει και ειναι τιμη μου που τους εχω διπλα μου. Οσο αφορα τον ερωτικο μου τομεα και εκει ειμαι ενταξει εχω σχεση με μια υπεροχη κοπελα που νιωθω πραγματικα τυχερος απο την στιγμη που την γνωρισα ηρθε την καταλληλη στιγμη για μενα και θελω να συνεχισω να ειμαι μαζι της με κανει να αισθανομαι καταπληκτικα και με ολοκληρωνει σαν ατομο! Αυτο ομως που με απασχολει ειναι οτι παρα τις καλες συντροφιες που εχω ειμαι ακομη ενα φτερο στον ανεμο ζω ακομα με τους δικους μου εξαρτωμαι ακομα απο αυτους και οτι χρειαζομαι πρεπει να το ζητω απο εκεινους γιατι πολυ απλα μονος μου δεν μπορω
:( .
Δεν ειναι οτι δεν δουλευω ωστε να μην μπορω να αποκτησω μονος μου αυτο που θελω εργαζομαι μαζι με τον πατερα μου στην επιχειρηση του αλλα ποτε δεν του ζηταω τιποτα δεν παει η καρδια μου μπορει να ειναι αστατο το ωραριο μου αλλα οποτε με ζηταει εγω εκει ειμαι και τον βοηθαω και συνεχιω παιρνω ακομη ενα πολυ απλο χαρτζιλικι που θα επαιρνε οποιοσδηποτε αλλος φοιτητης που μενει σε αλλη πολη εκμεταλευεται τους γονεις του και χαλαει τα λεφτα του σε κλαμπακια και καφεδες. Δεν θελω πολλα ακομα και με λιγοτερα απο τον βασικο μισθο (πχ400 ευρω) θα ημουν μια χαρα αλλα που τετοια τυχη.... Μπορει να ειναι ακομη νωρις αλλα θελω την ανεξαρτησια μου οποιον ακουω οτι μενει μονος στο σπιτι χωρις γονεις ζηλευω σαν να μην υπαρχει αυριο τα λεφτα που παιρνω απο τους δικους μου με το ζορι μου φτανουν βγαινω εξω και τις περισσοτερες φορες δεν μπορω να εχω αυτα που θελω και μιλαω για απλα πραγματα.
Ωρες ωρες νιωθω αδικημενος αλλοι απο το τιποτα εχουν πολλα παραπανω απο μενα χωρις να το αξιζουν αλλα τι να κανουμε ετσι ειναι η ζωη το ξερω. Θελω να εξασφαλισω την ζωη μου να αποκτησω χρηματα με καποιο τροπο ( ναι εχω σκεφτει αρκετους ) ωστε να μην εχω την αναγκη ΚΑΝΕΝΟΣ να μπορω να κανω οτι γουσταρω μονος μου χωρις να δινω λογαριασμο σε κανεναν αλλα σε αυτη την χωρα που ζουμε τι να περιμενεις τιποτα δεν μπορεις να κανεις τιποτα σχεδον . Δεν ειναι οτι θελω να γινω πλουσιος και να μην ξερω τι εχω θελω απλως την ανεση μου να πηγαινω να αγοραζω καποια πραγματα και να μην με απασχολει ποσο κανουν η να βγαινω εξω και να μην με νοιαζει τοσο ποσο θα μου στοιχισει η εξοδος δεν μπορω να νιωθω σαν μπατιρακι που τα εχει μετρημενα θελω να ειμαι large τυπος τοσο κακο ειναι δηλαδη? Θελω να ξερω οτι αν χτυπα ξυλο σε περιπτωση που συμβει κατι σε μενα η σε καποιο δικο μου ανθρωπο να μπορω να ανταπεξελθω οικονομικα σε θεραπεις κλπ ωστε να βοηθησω ,βεβαια πανω απο ολα μακρια απο εμας αυτα και τελος οταν εξασφαλισω τον εαυτο μου θελω οσο τιποτα αλλο να βοηθησω οποιον δικο μου εχει πραγματικα αναγκη και να κανω καποια πραγματα που θα ωφελησουν και θα εξυπηρετησουν πολυ κοσμο να γινω ο ηρωας που παντα ηθελα ωστε να αποκτησει καποιο νοημα η υπαρξη μου
Αλλα που ευκαιριες για να τα καταφερω ολα αυτα......

Σας ευχαριστω πολυ που με ακουσατε οποιαδηποτε συμβουλη θα μου ηταν χρησιμη και ευπροσδεκτη να ειστε καλα!

Νομίζω ότι δεν έχεις πολύ καλή σχέση με την πραγματικότητα. Αυτά που ζητάς δεν ισχύουν για τον μέσο άνθρωπο, και δε φταίει η χώρα και η οικονομική της κατάσταση.
Δεν υπάρχει πόλη, χώρα ή ήπειρος στην οποία ο μέσος 20χρονος φοιτητής είναι πλήρως ανεξάρτητος, και μάλιστα με τις οικονομικές δυνατότητες που περιγράφεις.
Ο 20χρονος φοιτητής ''σπουδάζω,δουλεύω και έχω αρκετά λεφτά για να συντηρώ ένα δικό μου σπίτι μόνος μου, για να βγαίνω όσο συχνά θέλω, να ψωνίζω ότι θέλω και να μπορώ να πληρώσω άνετα μακροχρόνιες θεραπείες για σοβαρές ασθένειες'' ανήκει στην κατηγορία ''ανύπαρκτο πρόσωπο''.
Τι να σου πω, δεν ξέρω πού σπουδάζεις και πως είναι οι συμφοιτητές σου, αλλά εγώ 4 χρόνια φοιτήτρια,δεν γνώρισα κάτι ανάλογο με αυτό που περιγράφεις.
Σίγουρα υπήρχαν άτομα με οικονομική άνεση, αλλά αυτό συνέβαινε επειδή ο μπαμπάς ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας ή βιομήχανος. Όχι επειδή οι ίδιοι οι φοιτητές δούλευαν και κατάφερναν να έχουν τόοοοσα έσοδα !!! Για να πραγματοποιηθεί η επιθυμία σου όσο είσαι ακόμα φοιτητής, πιστεύω ότι πρέπει είτε να κερδίσεις το λαχείο, είτε να βρεις δουλειά όχι και τόσο νόμιμη (κάτι σχετικό με κυκλώματα πορνείας,διακίνησης ναρκωτικών κλπ)

Υ.Γ. Αν κατάλαβα σωστά, πέρασες σε σχολή που βρίσκεται στην ίδια πόλη με το πατρικό σου. Εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις θεωρώ τουλάχιστον επιπόλαιο το να νοικιάσεις άλλο σπίτι απλά κ μόνο για να μένεις μόνος. Ίσως πολλοί διαφωνούν, και φταίει το ότι δεν είμαι καθόλου σπάταλος άνθρωπος. Αλλά δε θα τολμούσα ποτέ να επιβαρύνω τους γονείς μου με ένα 500ρικο ευρώπουλα κάθε μήνα για να συντηρούν ένα σπίτι λίγο παραδίπλα από το δικό τους, απλά για να μη βλέπω τη μούρη τους κάθε πρωί.

Η γνώμη μου λοιπόν είναι να προσγειωθείς και να συγκεντρωθείς. Έχεις υπερβολικές απαιτήσεις. Αν θέλεις ψάξε να βρεις κάποια άλλη δουλειά που θα σου προσφέρει κάτι παραπάνω από όσα σου δίνει ο πατέρας σου, αλλά 1.μην γλυκαθείς από τα λεφτά και φτάσεις σε σημείο να δουλεύεις κάθε μέρα όλη μέρα, και πάει η σχολή σου 5 χρόνια παραπίσω και 2.μην ψάχνεις εύκολη,ευχάριστη, ολιγόωρη,ξεκούραστη και υψηλά αμειβόμενη δουλειά. Ούτε αυτό είναι κάτι υπαρκτό (με εξαίρεση τα μονοπάτια της παρανομίας και της λαμογιάς).
Ο φοιτητής, είναι φοιτητής. Σπουδάζουμε για να μπορούμε κάποια στιγμή ΜΕΤΑ τις σπουδές να τα βγάζουμε πέρα χωρίς καθημερινή συνεισφορά των γονέων μας. Όχι για να είμαστε ανεξάρτητοι ,και μάλιστα άνετοι οικονομικά, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ των σπουδών μας...

Χαλάρωσε "φιλε" (θα μου επιτρέψεις την έκφραση)
Αλλά είσαι φοιτητής. εδώ δεν μπορείς να συντηρήσεις τον εαυτό σου θα κανεις και ανδραγαθήματα;;;
Είσαι σε μια ηλικία που ακόμη εξαρτασαι απο τη γονεϊκή εστία.
πού είναι το κακό ; γιατί θέλεις να μεγαλώσεις απότομα ; ξέρεις ποσά χρόνια θα το κάνες αυτό ;;
όταν κανείς δική σου οικογένεια θα παίρνεις όλες τις ευθύνες εσύ κ θα είσαι ανεξάρτητος. μέχρι τότε άραξε.

Αν τώρα θες να δουλέψεις part time γιατί όχι ;
αλλά να συντηρηθείς μόνος σου απο τώρα πιστεύω εγώ πχ δε θα στο πρότεινα.
όσο για τον μπαμπά σου να παίρνεις μια αμοιβή για τους κόπους σου. η δουλειά δεν είναι τζάμπα.
εγώ σε κόβω να μην εχεις κ πολλή αυτοπεποίθηση κ λόγω αυτού θες να ανεξαρτητοποιηθείς έτσι ώστε να δειχθείς.