Νοσοφοβία: αυτή τη φορά φόβος ανευρίσματος
Γεια σε όλους. Το όνομά μου είναι Νεφέλη και είμαι 19. Η ιστορία μου με τη νοσοφοβία άρχισε από τα παιδικά μου χρόνια και με κυνηγάει από τότε. Σα μια σκια που με ακολουθεί όπου κι αν πάω. Πριν λίγο καιρό είχα φοβία για την καρδιά και αφού ηρέμισα μετά από χιλιάδες εξετάσεις, βρήκα άλλο θέμα να ασχοληθώ.
Πριν απο 3 περίπου εβδομάδες άρχισαν οι πονοκέφαλοι και οι ζαλάδες. Από το πρωί δηλαδή που ξυπνάω το κεφάλι μου είναι βαρή και στην πορεία έρχονται και οι πονοκέφαλοι και οι ζαλάδες. Στην αρχή δε φοβήθηκα επειδή έχω κύφωση στον αυχένα και με είχε ξαναπιάσει κάτι παρόμοιο. Πήγα στον ορθοπεδικό, μου έδωσε αντιφλεγμονόδη και πίστευα ότι το θέμα θα τελείωνε εκεί. Αμ δε. Τα αντιφλεγμονόδη δε με έπιασαν, η κατάσταση συνεχίστικε κι εγώ ξαναπήγα στον ορθοπεδικό. Μου είπε ότι είναι από τις πολλές αλλαγές καιρού, την υγρασία και το άγχος. Φυσικά εγώ δε πίστικα και πήγα σε νευρολόγο όπου μου έκανε νευρολογικές εξετάσεις και όλα ήταν νορμάλ. Της ζήτησα να μου γράψει αξονική αλλά είπε ότι δεν υπάρχει λόγος από τη στιγμή που όλα είναι φυσιολογικά. Μου έδωσε να πίνω norgesic πρωί βράδυ. Από τότε οκ οι πονοκέφαλοι εξαφανίστικαν αλλά το κεφάλι μου είναι ακόμα κουρκούτι. Είναι βαρύ και έχω ζαλάδες. Επίσης νιώθω μια συνεχόμενη, ελαφριά πίεση στη μύτη δίπλα από το μάτι και στο πίσω μέρος του κεφαλιού τα οποία όταν φοράω το κολάρο σταματάνε.
Το θέμα είναι ότι εγώ έχω κατατρομάξει. Διάβασα στο διαδύκτιο ότι πολλά άτομα με ρίξη ανευρίσματος δεν έχουν νευρολογικά συμπτώματα. Διάβασα επίσεις ότι πριν υποστεί ρίξη και αν είναι μεγάλο προκαλεί πόνο και στα μάτια (κάτι που έχω).
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Οταν ξεχνιέμαι τα συμπτωματα δεν είναι τόσο έντονα. Help me :'( (συγγμώμη αν σας κούρασα)