Εμμονή με το παρελθόν

Έχω την τάση να αναμασώ αρνητικά γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν (χωρισμοί, φιλίες που διαλύθηκαν, ενοχές κ.λ.π.). Όσο και αν τυπικά φαίνεται να συνεχίζω την ζωή μου κανονικά (ενδιαφέροντα, δραστηριότητες, παρέες κ.λ.π.) με απασχολούν και με στοιχειώνουν τα γεγονότα αυτά. Προσπαθώ να ερμηνεύσω συμπεριφορές, να βρω κρυμμένα αίτια και λόγους... Συχνά σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να έχω πράξει διαφορετικά και δεν το έκανα αν και σίγουρα δεν ευθύνομαι πάντα εγώ για όλα.

Το θέμα είναι ότι όλα αυτά με βασανίζουν και χάνω έτσι φαιά ουσία και πολύτιμο χρόνο.

Θα ήθελα να πάω σε ψυχολόγο αλλά δεν έχω την οικονομική δυνατότητα.

Καμιά ιδέα για αυτοβοήθεια;

Σκέψου οτι όλα έχουν περάσει κ ο,τι έγινε έγινε.
Φτάνει. ξοδευεις χρόνο απο τη ζωή σου.

όπως κ να έχει το παρελθόν δεν αλλάζει.. χρόνια πάλευα αναμασώντας το παρελθόν κ έχασα το πολύτιμο ΤΩΡΑ, αυτό που φεύγει κ δεν ξανάρχεται... οπότε κάνε κάτι όσο μπορείς κ μην χάνεις άλλο χρόνο εις βάρος σου. αντιμετώπισε κ δέξου ότι κι αν πέρασε.. πέρασε είναι παρελθόν.. ένας ειδικός, μπορεί να βοηθήσει, κάνε κάτι λοιπόν..

Οι θυμισες του παρελθοντος γινονται λιγοτερο εντονες αμα εφεξης αποκομιζουμε θετικες εμπειριες και επιτυχιες στη ζωη μας. Ετσι κατευθυνουμε τη δραση και τη ζωη μας, στο εξης, προς αυτη την κατευθυνση. Ετσι η σκεψη μας αρχιζει να γεμιζει με θετικα στοιχεια τα οποια περιοριζουν το χωρο που καταλαμβανει σ' αυτη το παρελθον με τις τραυματικες του εμπειριες.
Μαθαινουμε επισης να εντοπιζουμε στη σκεψη μας τα θετικα που εχουν συμβει στη ζωη μας, τα προτερηματα, τις ικανοτητες μας κι επειτα να τα αναμοχλευουμε συχνα. Με τον τροπο αυτο αποκομιζουμε για το τωρα θαρρος και ψυχικες δυναμεις.
Μαθαινουμε επισης να γινομαστε, τροπον τινα, παρατηρητης της ιδιας μας της σκεψης, δλδ αναγνωριζουμε τις αρνητικες σκεψεις ως τετοιες οταν αυτες βρισκονται σε εξελιξη και μαθαινουμε εκει να τις απομακρυνουμε, ειτε κατευθυνοντας τη σκεψη μας αλλου ειτε δραστηριοποιουμενοι με κατι που αποσπα την προσοχη μας απ τα αρνητικα.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Οι θυμισες του παρελθοντος γινονται λιγοτερο εντονες αμα εφεξης αποκομιζουμε θετικες εμπειριες και επιτυχιες στη ζωη μας. Ετσι κατευθυνουμε τη δραση και τη ζωη μας, στο εξης, προς αυτη την κατευθυνση. Ετσι η σκεψη μας αρχιζει να γεμιζει με θετικα στοιχεια τα οποια περιοριζουν το χωρο που καταλαμβανει σ' αυτη το παρελθον με τις τραυματικες του εμπειριες.
Μαθαινουμε επισης να εντοπιζουμε στη σκεψη μας τα θετικα που εχουν συμβει στη ζωη μας, τα προτερηματα, τις ικανοτητες μας κι επειτα να τα αναμοχλευουμε συχνα. Με τον τροπο αυτο αποκομιζουμε για το τωρα θαρρος και ψυχικες δυναμεις.
Μαθαινουμε επισης να γινομαστε, τροπον τινα, παρατηρητης της ιδιας μας της σκεψης, δλδ αναγνωριζουμε τις αρνητικες σκεψεις ως τετοιες οταν αυτες βρισκονται σε εξελιξη και μαθαινουμε εκει να τις απομακρυνουμε, ειτε κατευθυνοντας τη σκεψη μας αλλου ειτε δραστηριοποιουμενοι με κατι που αποσπα την προσοχη μας απ τα αρνητικα.

---

Αυτός είσαι.
εχεις πιασει το νόημα.

το αναμασημα που περιγραφεις, ειναι καλο και εποικοδομητικο, μεχρι να αναλυσεις και να βρεις τις αιτιες και τις αφορμες που εγινε "κατι".
οταν τα βρεις ολα και το τοποθετησεις στην θεση που πραγματικα εχει στην πορεια σου, πρεπει να το αφησεις πισω.
δεν προσφερει τπτ απο εκει και περα να τα αναμασας.
αν ομως το αφησεις πισω σου αμασητο, θα το ξαναβρεις μπροστα σου ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ.
οποτε, η λυση ειναι γρηγορα και σε βαθος, αποδιδεις ευθυνες οπου ανηκουν, παιρνεις αποφασεις και τις στηριζεις.
ουτε κλαψες, ουτε συνεχιζεις τον μυρηκασμο...
η γνωση ειναι δυναμη κι αν ξερεις πως να την χρησιμοποιησεις, ειναι υπεροχή...

[QUOTE=Remedy;481287]η γνωση ειναι δυναμη κι

και η αγνοια ευτυχια ....


ναθιν περσοναλ ....καπου το ειχα διαβασει .