Printable View
ήταν ποτέ κοντά σας κάποιος να σας βοηθήσει όταν περνούσατε μιά δύσκολη στιγμή;;
ήταν πάντα ή μερικές φορές;
ποιός ήταν; φίλος σας/η οικογένειά σας; κάτι άλλο; τι σήμαινε για σας;
ανταποδώσατε τη βοήθεια ή οχι;
αυτοί οι άνθρωποι που σας βοήθησαν τότε,είναι και τώρα κοντά σας;;; (αφού έχετε λύσει το τότε πρόβλημα σας )
νομίζω είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα.δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο παρόμοιο.
ακριβως οπως το ειπες, ποτε! φταιω κι εγω βεβαια που εχω τον ανθρωποδιωκτη. η οικογενεια μου με κανε και με κανει παντα χειροτερα.
Τοτε αποφυγε τη βοήθεια της.Quote:
Originally Posted by KENO
Βρες την αλλου ή στην τελική μην την ψαξεις καθόλου.
Μερικοί τα ξεπερναν κ μόνοι τους τα προβλήματα.
Υπήρξαν φορές που είχα βοήθεια ... από πολλούς .. κι ας μην το χουν καταλάβει οι περισσότεροι.. ναι βοήθησα κι εγώ βοηθάω.. κι ας μη καταλαβαίνω.... πως θα μπορούσα άλλωστε..;;
Καλό είναι που βοηθάς, καλό που βοηθιεσαι.Quote:
Originally Posted by IVAN
μακαρι να μπορουσα να ξεκοψω τελειως, αλλα δυστυχως τους γονεις και τους συγγενεις δεν τους επιλεγουμε.Quote:
Originally Posted by προσωρινάεδώ
και ναι τα ξεπερνω ολα μονος μου, γιατι ειναι απλα στο μυαλο. καποιες φορες παιρνει χρονο βεβαια, κι εκει ισως χρειαζοταν η στηριξη, αλλα αφου δεν υπαρχει ποιος νοιαζεται.
Ποια στήριξη ; για μένα δεν υπάρχει γενικά αυτός ο όρος.Quote:
Originally Posted by KENO
Μονο απο γιατρό κ παλι δε θα ναι η τέλεια.
παντα εχω την στηριξη της μανας μου.... απο τους αλλους ενω βοηθαω φιλους κλπ δεν με βοηθαει κανενας...Quote:
Originally Posted by προσωρινάεδώ
πες το ψέματα.μόνο η μάνα παίζει να'ναι πάντα δίπλα μας.Quote:
Originally Posted by giannis1990
Ναι , ηταν ο κολλητος μου , που τον γνωριζω απο το 1976 , η πρωην μου , αλλα μανα ειναι μονο μια , οχι οτι με βοηθησε , οι παλιοι δεν καταλαβαινουν απο κτθλψη , κ μου σπαει τα νευρα .
ειναι παντα διπλα μου ο συντροφος μου, σε ολα και με ολες του τις δυναμεις. και στα καλα και στα δυσκολα.
αλλα και η καλυτερη μου φιλη. καπως λιγοτερο η αδερφη μου, αλλα ξερω οτι με αγαπαει και η μανα μου δυστυχως, οχι απλα ποτέ, αλλα μονο περισσοτερα αγχη μου προκαλουσε ανεκαθεν...
πάντα ήμουν εσωστρεφής μέσα στην οικογένειά μου. βέβαια είναι ψυχρές οι σχέσεις όλων μας. άρα από συγγενείς καμία βοήθεια καμία επαφή... από όσες φίλες είχα προδώθηκα και γενικά δεν ανοίγομαι εύκολα σε κοπέλες για το πως νιώθω ακριβώς άσχετα που το 'χω ανάγκη μερικές φορές... ο κολλητός μου είναι άσχετος στο πως να βοηθάει κόσμο, δεν ξέρει πως να μιλήσει και δεν έχει σαφείς θέσεις. είμαι πεπεισμένη πως δεν υπάρχει ιδανικός άνθρωπος για κουβέντα πέρα από τον εαυτό σου και κάποιον που είναι ειδικός στην συζήτηση... εν μέρει μ' αρέσει να μιλάω σε άκυρους για τα προβλήματα μου ώστε να μην έχω το αίσθημα της δέσμευσης και ίσως και πολλοί από το φόρουμ αυτό...