Παιδιά καλησπέρα.
Ζητάω συγνώμη αν δεν απάντησα σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μου. Απλά όλα είναι χάλια.
Πολύ χάλια.
Έκανα απόπειρα αυτοκτονίας. Ναι, το έκανα και αυτο. Τίποτα το πρωτοτυπο, με Depon. Απαίσιο το σωληνάκι στη μύτη. Ακόμα το νιώθω ορισμένες φορές.
Υστερα απο την απόπειρα ηρθε η μάνα μου να μέινει μαζί μας. Φερόταν καλά. Μέχρι πρότινος. Άρχισε να μου βάζει λόγια για το σύντροφο μου και ξεκίνησαν οι τσακωμοί.
εγώ με αυτον, αυτός με αυτήν, εγώ με αυτή. Άρχισε να μου λέει η μάνα μου πως δεν αντέχει άλλο να μένει μαζί μας. και με πολύ ήρεμο τόνο, γιατί μόλις είχα ξυπνήσει τις λέω και γιατί δεν φεύγεις; τι το ήθελα;;; άρχισε να χτυπιεται. να πετάει πράγματα από το τραπέζι, να βρίζει, και να φωνάζει πως τη διωχνω. Με βάζει να διαλέξω η αυτήν η το συντροφο μου. Μάζεψε τα πραγματα της, και ή θα μείνει στο αυτοκίνητο της λέει η θα πάει να κλειστεί σε μοναστήρι. Δεν της έδιωξα!!!!!!!!! ποτε δεν της ειπα τίποτα τετοιο! αυτη με εδιωχνε γιατι ελεγα οτι δεν θελω να χωρισω με το φιλο μου, οτι τον αγαπω. Και με ολη αυτη τη κατασταση, τα παιξε και ο φιλος μου και μου λεει να χωρισουμε. 3 χρονια ειμαστε μαζι. τον υπεραγαπω. δεν αντεχω να τον χασω. ξερω οτι εχει πιεστει πολυ. δεν υπαρχει βοηθεια απο πουθενα. τι να κανω;
πνιγομαι!
