Φοβία που βγήκε αληθινή...

Καλησπέρα σε όλους! Διαβάζω τα ποστ σας σχετικά με την νοσοφοβία (που νομίζω πως τελικά πάρα πολύ από εμας την έχουμε!) και βλέπω το εξής: Υπάρχει φοβία για κάτι, τρέχετε σε γιατρούς, κάνετε ένα σωρό εξετάσεις και τελικά όλα είναι καλά! Ευτυχώς βέβαια κι ευχομαι να είναι πάντα όλα καλά! Το θέμα όμως είναι, πως πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις στον κανόνα και καμιά φορά οι φοβίες μας επαληθεύονται... Εγώ για παράδειγμα, είχα κάποια συμπτώματα κι ένιωθα πως κάτι δεν πάει καλά... Φυσικά φοβόμουν το χειρότερο! Δεν αντιμετώπισα τελικά το χειρότερο, όμως οι εξετάσεις μου όντως δεν ήταν καλές, ταλαιπωρήθηκα αρκετά και τώρα μου συμβαίνει το εξής: Ενώ σωματικά πλέον είμαι καλά (ελπίζω τουλάχιστον!!) ψυχολογικά δεν μπορώ να συνέλθω... Κάνω κάθε εξάμηνω επαναληπτικές εξετάσεις και το άγχος μου μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα είναι απερίγραπτο! Αρρωσταίνω κάθε φορά και νομίζω ότι κάτι έχω, ότι κάπου πονάω, ότι πάλι από το πουθενά θα ξεκινήσουν νέες περιπέτειες! Θα θέλατε να καταθέσετε ανάλογες εμπειρίες σας αν έχετε? Ισως μας βοηθήσει όλους!

νοσοφοβια δεν εχω αλλα βαριεμαι να κανω εξετασεις και μαλλον το εχω παρακανει.
Ισως θα πρεπει να ασχοληθω λιγο....
Ναμα, μην κανεις υπερβολες ακομα και να εχεις κατι η προληψη ειναι το μισο φαρμακο.

δεν κάνω υπερβολές, δεν θέλω κιόλας. Κάνω μόνο ότι μου λέει ο γιατρός μου. Κι ενώ πλέον όλα είναι καλά, δεν μπορώ να αποβάλλω από μεσα μου αυτό το φόβο. Λέτε να είναι νωρίς ακόμα? Ενας χρόνος έχει περάσει μόνο...

Eχω ξαναπεί για το ίδιο θέμα αλλα σε ενα γενικότερο ποστ,οπότε:

1)Αν βγει αληθινή η φοβία,παύει αυτόματα να είναι φοβία :) Τουλαχιστον δεν ανησυχούμε ταυτοχρονα για 2 διαφορετικά πράγματα (είτε έχεις τη νόσο είτε έχεις τον ΠΑΡΑΛΟΓΟ φόβο οτι την έχεις)

2)Εγώ ξεπέρασα τη φοβία όταν ανακάλυψα οτι η ζωή μου είχε \"συρρικνωθεί\" τόσο πολύ από τη φοβία,που συνειδητοποίησα οτι πρακτικά είτε το ένα έχω ή το άλλο, οι συνέπειες στη ζωή μου είναι το ίδιο καταστροφικές.

Καμμία φορά σκέφτομαι πόσο τραγική ειρωνία θα είναι τωρα που εχω ξεπερασει τη φοβία,να μου συμβεί στα αλήθεια,αλλά αυτή η σκεψη είναι καταλοιπο φοβίας οποτε την καταργώ ασυζητητί :)

Αν συμβεί,βλεπουμε,ειναι απο τα πραγματα που συμβαινουν...το να καταστερφεις τη ζωη σου στην ιδεα οτι μπορει να συμβει είναι η δική μας \"νόσος\" και αυτήν κοιτάμε να εξαλείψουμε πρώτα.

Φιλικά:)

Quote:

---

Originally posted by nama

Λέτε να είναι νωρίς ακόμα?

---

οτι ειναι να \'ρθει, ας ερθει....
αλλιως ας προσπερασει.

o καλύτερος τρόπος να νικήσεις ένα φόβο είναι αυτός κάποτε να πάρει σάρκα και οστά :P( όπως είπε και η/ο calcarea )

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by nama

Λέτε να είναι νωρίς ακόμα?

---

οτι ειναι να \'ρθει, ας ερθει....
αλλιως ας προσπερασει.

---

Το θέμα είναι στην προσπέραση να μην σε παρασύρει και σε διαλύσει

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας! Πήρε εν μέρη σάρκα και οστά κι εγώ θα τον νικήσω! Χαλάω τη ζωή με σκέφτοντας συνεχως τους φοβους μου και είναι κρίμα!

ΜΕ αυτο που διαβασα η αληθεια ειναι οτι ο φοβος μου εγινε χειροτερος με το αν εχω την νοσο που φοβαμαι η οχι.γιατι κ εγω αυτο σκεφτομαι αν η δικη μου περιπτωση ειναι εξαιρεση του κανονα..παρολο που οι γιατροι με καθυσηχαζουν οτι δεν πασχω απο αυτο εκει που παω να ηρεμησω βγαινουν καινουρια συμπτωματα που δεν γινετε να μην τα δινω σημασια κ αντε παλι σε γιατρους και αντε ο πανικος στο φουλ. ρε παιδια υπαρχει καποιος που νικησε την νοσοφοβια κ τουσ πονους??

dream84, καλημέρα! Εσύ πήγες σε γιατρό και σου είπε πως όλα είναι καλά! Εμένα όντως μου βρήκε πρόβλημα... Αφου σου είπε ο γιατρός πως είσαι καλά, είσαι!! Μην ανησυχείς.... Κι εγώ έπρεπε να κάνω τις επαναληπτικές μου εξετάσεις προχθές. Κλάσσικά, όταν πρέπει να πάω για εξετάσεις ως δια μαγείας πονάει ο λαιμός μου! (Το πρόβλημα μου είχε να κάνει με τον θυροειδή οπότε, όποτε κι αν πονάει ο λαιμός μου το μυαλό μου πάει στο κακό...) Πήγα στον γιατρό και όλα είναι καλά! Αυτό που θέλω να πω είναι πως μάλλον το μυαλό έχει την δύναμη να δημιουργεί σωματικά συμπτώματα.... Είσαι καλά, πίστεψε το!

nama ο φοβος μου ειναι δικαιολογημενος πιστευω κ θα σου πω το γιατι.. πριν 1 χρονο πηγα σε γιατρο γιατι ειχα ψιλοενοχληση στο εντερο εγινε υπερηχος κ βρεθηκε πετρα στην χολη.πανικοβληθηκα γιατι μου ειπαν οτι επρεπε να την αφαιρεσω κ επισης ηταν σπανιο για την ηλικια μου .μεχρι τωρα οταν λεω στουσ γιατρους οτι ειχα πετρα στην χολη σοκαρονται με αποτελεσμα να με κανουν να νιοθω φοβο κ στεναχωρια.. εκεινος ο γιατρους μου ειπε για το εντερο οτι εχω σπαστικη κολιτιδα οκ το δεχτηκα..αλλοστε κ ο πονος δεν ηταν τοσο εντονος λεω ενταξει χαλαρα.γινετε η εγχειριση με χιλια ζορια με βοηθεια ψυχολογου.κ αρχισαν αμεσος οι πονοι στο εντερο να γινονται αβασταχτοι.πιστευα οτι κατι εκανε ο γιατρος λαθος στην εγχειρηση ετρεχα σε διαφορουσ γιατρους να μου πουν τι ηταν ολα αυτα τα συμπτωματα μου ελεγαν για σπαστικη κολιτιδα αλλα εγω πιστευα οτι ειχα κατι πιο σοβαρο αλλα δεν το βρισκαν..καθε μερα πηγαινα κ σε αλλον γιατρο περπατουσα στον δρομο κ οπυ εβρισκα ταμπελα γιατρου εμπαινα μεσα με την ελπιδα οτι αυτι τη φορα θα μου πουν τι εχω.κανενας ομως δεν μου ειπε ξεκαθαρα τι ακριβος συμβανει κ ετσι ο φοβος κ η πιστη οτι εχω κατι σοβαρο γινοταν πιο εντονα.Να μην τα πολυλογω ,μου ελεγαν καποιοι γιατροι ειναι σωματοποιητικη διαταραχη με τον καιρο αρχιζα λιγο να πιστευω οτι ετσι ειναι ..συμβιβαστηκα με τουσ πονους κ τα συμτωματα οσπου πριν λιγουσ μηνες βγηκαν καινουρια συμπτωματα σε αλλα σημεια πηγα σε νοσοκομειο εκανα εξετασεις κ ειχα αιματουρια κ πυρετο δεκατα κ πονο στην ουροδοχο κυστη μου ειπαν οτι ειχα πετρα στο νεφρο εκανα την ειδικη εξεταση κ τελικα δεν υπηρχε πετρα μεχρι κ σημερα το ψαχνω αυτο το θεμα κ κανενας δεν ξερει απο τι ειναι παντος ολοι οι γιατροι λενε οτι οτι δεν ειναι σοβαρο .σημερα πηγα σε γαστρεντερογο για να δει αποτελσματα απο εξετασεις που μου ζητησε .Μμου ειπε οτι οι εξετασεις μου ειναι αριστες!οτι δεν εχω την νοσο που φοβαμαι.. αν την ειχες μου λεει αυτες οι εξετασεις δειχνουν αν το εντερο σου εχει φλεγμονη κ εσενα ειναι αψογες ,μου ειπε να το αφησω για να με αφησει καπος ετσι.κ οτι πολυς κοσμος υποφερει απο σπαστικ.κολιτ.οσο για την αιματουρια ειπε κ αυτην να την αφησω να μην το ψαξω αλλο... με καθυσηχασε για σημερα αλλα το νιοθω οτι σε λιγο καιρο παλι θα τα ψαχνω ..γιατι δεν μου εδωσε το 100% απλα πιστευει οτι δεν υπαρχει κατι σοβαρο..δεν μου αρκει πλεον αυτο μετα απο οσα περασα κ απο λαθη που εκαναν γιατροι με διαγνωσεις του πως να πιστεψω?? και πως γινεται οταν πονας τοσο κ εχεις συμπτωματα να μην μπορουν να τα εξηγησουν??

Καλημέρα dream84... Έχεις ταλαιπωρηθεί όντως πολύ... Για να σε ηρεμήσω λίγο πάντως, είχα μια φίλη όταν σπούδαζα που στα 19 της είχε πέτρα στο νεφρό και είχε ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ. Σίγουρα είναι πιο φυσικό να αρρωσταίνουν οι μεγάλοι άνθρωποι, αλλά καμιά φορά συμβαίνει και σε μικρότερους. Επίσης, επειδή οι μέρες μας είναι επικίνδυνες, οι γιατροί το πρώτο πράγμα που κοιτάζουν εάν έχουν έστω και την παραμικρή υποψία, είναι ο καρκίνος. Δεν το έχεις, στο έχουν επιβεβαιώσει όλοι! Καταλαβαίνω την ταλαιπωρία και το άγχος που έχεις υποστεί, έχω περάσει κι εγώ από εκεί... Αλλά για να στο λένε τόσοι γιατροί, δεν έχεις αυτό που φοβάσαι, ηρέμησε.... Θλίβομαι πάντως γιατί είμαστε πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι τελικά που έχουμε νοσοφοβία και είναι κρίμα που χαλάμε έτσι τα καλύτερα μας χρόνια......

ναι ειναι οντος θλιβερο... κ οντος χαλαμε τα καλυτερα μας χρονια ..μακαρι να παρουν ενα τελος ολα αυτα ..

εμείς πρέπει να δώσουμε το τέλος... Θέλει δύναμη, αλλά δεν είναι αδύνατον νομίζω......