Παιδιά είμαι τελείως απελπισμένος. Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας στο μακρύ κείμενο μου.
Ζω στο εξωτερικό σχεδόν 6 χρονια (από τα 18 μου).
Για τον alfa η βήτα λόγο δε μπόρεσα αυτά τα 6 χρονια να φτιάξω τη ζωή μου, να νιώσω καλά με τη ζωή μου και πάνω απ' όλα με τον εαυτό. Κοινώς, δε τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Άκρως φυσιολογικό πιστεύω αν αναλογιστεί κανεις ότι τα χρονια που έχω ζήσει στο εξωτερικό δεν ήταν κάτι που μου άρεσε και το γούσταρα αλλα οι καταστάσεις και η πίεση από την οικογένεια τα έφεραν έτσι τα πράγματα. Ξεκίνησα με σπουδές στα 18 και τώρα έχω περίπου ενάμιση χρόνο που δουλεύω εδώ. Πρόσφατα είχα κάτι σαν σχέση από απόσταση ας πούμε, πολύ απόσταση (εξωτερικό-ελλάδα) και το άδοξο τέλος αυτής της σχέσης με επηρέασε απίστευτα και μου έβγαλε όλα τα απωθημένα τόσων χρονων στην επιφάνεια.
Γενικά δεν ήμουν ποτε πολύ κοινωνικό άτομο που θα γνωρίσει κόσμο θα ανοιχτεί και θα κάνει σχέσεις είτε φιλικές είτε ερωτικές. Αυτό σε συνδυασμό ότι ήρθα μονος μου στο εξωτερικό από μικρή ηλικία με έκανα να απομονωθώ πολύ και να ζήσω απίστευτες στιγμές μοναξιάς τα τελευταία χρονια. Είμαι άτομο που μου αρέσει πολύ να βγαίνω έξω και να κάνω πράγματα και δε θα πω σχεδόν ποτε όχι σε κάποια πρόταση αλλα δε μπορούσα καθόλου να αναπτύξω σχέσεις με τους άλλους. Σαν παιδί μεγάλωσα σε πολύ άσχημο οικογενειακό περιβάλλον με έναν πατέρα αλκοολικό τον οποιο έχασα στα 15 μου.
Τέλος πάντων, τους τρεις μήνες περίπου έχω κατάθλιψη και εδώ και ένα μηνα παίρνω χάπια που με έχουν βοηθήσει και βλέπω ψυχολόγο εδώ και τρεις βδομάδες. Γενικότερα η ζωή που κάνω εδώ δε μου αρέσει, η δουλειά μου δε μου αρέσει και η καθημερινότητα μου είναι αθλια. Στην ουσία ο μονος λόγος που κάθομαι στο εξωτερικό είναι γιατί έχω ένα σταθερό εισόδημα και με την ελπίδα ότι βρω μια καλύτερη δουλειά.
Γενικά πάντα ήθελα να φύγω από εδώ και να γυρίσω στην Ελλάδα. Έχω μιλήσει με ψυχολόγο στην Ελλάδα ώστε να πάω και να κάνω θεραπεία και να μπορέσω να λύσω τα θέματα που κουβαλάω από παιδί, ώστε κάποια στιγμή να ζήσω σαν άνθρωπος, να μπορώ να κάνω σχέσεις φιλικές, ερωτικές η οτιδήποτε άλλο και τέλος πάντων να τα βρω επιτέλους με τον εαυτό μου. Θα μπορούσα να κάνω και εδώ που βρίσκομαι θεραπεία αλλα πραγματικά δεν έχω κανένα κουράγιο και όρεξη να συνεχίσω να προσπαθώ να φτιάξω τη ζωή ου εδώ μετά από τόσα χρονια που δε νιώθω καλά.
Αυτή τη στιγμή είμαι τελείως απελπισμένος γιατί θέλω έστω μια φορα στη ζωή μου να ακολουθήσω το συναίσθημα που μου λέει να γυρίσω πίσω και όχι τη λογική που λέει ότι πίσω τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και μπορεί να μη βρω δουλειά, ενώ εδώ έχω τουλάχιστον μια δουλειά και ίσως μπορώ να βρω κάτι καλύτερο στο μέλλον. Άλλοι μου λένε κανε αυτό που λέει η καρδια σου, ενώ άλλοι λένε τώρα που είσαι σε φάση κατάθλιψης μη παίρνεις καμια μεγάλη απόφαση. Το θέμα είναι ότι το να γυρίσω πίσω το ήθελα πάντα απλά λόγω της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα δε το σκεφτόμουν καθόλου μέχρι πριν λίγους μερικούς μήνες που όλα έσπασαν μέσα μου και βγήκαν στην επιφανεια τα απωθημένα μου και είπα ότι πρέπει επιτέλους να πάρω τη ζωή στα χερια και να ικανοποιήσω αυτό που λέει η καρδια μου άσχετα με το τίμημα.
