Καλησπέρα και καλό καλοκαίρι σε όλους. Θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας μιας και δεν έχω που αλλού να τις πω.
Έχουν γίνει πολλά τον τελευταίο καιρό. Δυστυχώς τα περισσότερα άσχημα. Η σχέση μου διαλύεται. Γιατί όπως μου αποκάλυψε ο φίλος μου όταν πέρσι το χειμώνα πέρασα κατάθλιψη σταμάτησε να με βλέπει όπως με έβλεπε. Άρχισε να με λυπάται. Ξέχασε τι ένιωθε για μένα και το μόνο που ήθελε ήταν να φύγει μακριά μου. Τώρα, προσπαθώ ακόμη μήπως καταφέρω και σώσω αυτή τη σχέση. Δεν ξέρω γιατί. Ξέρω πως δεν αξίζει, ξέρω πως έπρεπε να μου σταθεί, ξέρω ξέρω ξέρω... αλλά μετά θυμάμαι πως είμαι μόνο 22 ετών και παίρνω 12 χάπια την ημέρα. Ποιος θα γυρίσει να με κοιτάξει ξανά; Ούτε αυτός πλέον δεν με θέλει. Είμαστε από διαφορετικές πόλεις, και έχει έρθει τον τελευταίο χρόνο και μένει μαζί μου. Κάθε λίγο και λιγάκι μου λέει πως δεν αντέχει άλλο και θέλει να πάει σπίτι του και γω προσπαθώ να του αλλάξω γνώμη. Συνέχεια τα ίδια...
Το ευχάριστο ήταν πως έπιασα δουλειά. Μονο για τα σαββατοκύριακα. Οχτάωρο. έδινα τον καλύτερο μου εαυτό. Ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Έβγαινα λίγο από το σπίτι. Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας που είχα κάνει, τελικά ξεκίνησα τα αντιψυχωσικά. Αλλά είχα ένα θέμα στη δουλειά με τις ώρες. Γιατί το Geodon μου έκανε εξωπυραμιδικα συμπτωματα. Και δεν μπορουσα να πω, "μισο λεπτο να φάω κάτι για να πάρω τα φάρμακα μου". Έτσι όσο γινόταν προσπαθούσα να το κρύβω και να παίρνω τα φάρμακα πριν τη δουλειά. όμως προχτές, με έπιασε το αφεντικό μου και μου είπε πως κάτι περίεργο βλέπει σε μένα, ότι με πιάνει πολλές φορες να κοιτάω το κενό, να μου μιλά και να μην την ακούω, ότι είμαι χαμένη σε έναν άλλο κόσμο, ότι δεν χαμογελάω, πράγματα που ποτέ δεν είχα παρατηρήσει ή έκανα επίτηδες. Δεν ξέρει ότι έχω κάποιο πρόβλημα. Με λίγα λόγια, έμεινα από δουλειά.
Νιώθω να πνίγομαι τις τελευταίες μερες. Εχω πάρει 9 κιλά τους τελευταίους 9 μήνες και τα περισσότερα είναι κατακράτηση. Σήμερα αποφάσισα να κόψω για λίγες μέρες τα χάπια να δω πως θα είμαι. Νιώθω καλά όλο αυτον τον καιρό -πως να μην νιώθω με όλα αυτα που παίρνω-. Έχω βαρεθεί όλη μέρα να τρέχω και να ακουω -Τα χάπια σου τα πήρες;
Θέλω απλά να θυμηθώ πως είναι η ζωή χωρίς χάπια, και που ξέρω, μπορεί και να γιατρεύτηκα......
Συγνώμη για το κατεβατό... ευχαριστώ για την ανεχτικότητα σας.