Βοηθεια!! Παιδια δεν αντεχω πραγματικα..

Παιδια χανω τον εαυτο μου. Ετσι νιωθω. Πασχω απο ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη. Επανηλθε κ η καταθλιψη.. Φουντωσε κ η ιδψ.
Παιδια πραγματικα δεν αντεχω. Ολα πανε στραβα. Ο μηνας που περασε ηταν τοσο δυσαρεστος. Το ενα κακο εφερνε το αλλο. Με αφησε κ ο φιλος μου. ''Πενθω''..Πολυ στρες πολυ αγχος.
Οσο κ να προσπαθω να σκεφτομαι ΘΕΤΙΚΑ ,παλι ''πεφτω''.. Οι ιδεοληψιες με εχουν ΚΟΥΡΑΣΕΙ πραγματικα. Ξεκινησα κ αντικαταθλιπτικο.
Νιωθω ωρες ωρες οτι τρελενομαι -ενω ξερω οτι δεν θα τρελαθω. Απλα την ωρα που το νιωθεις ειναι απαισιο!! Επισης κ η απροσωποιηση...
Κ οι παρενεργειες του φαρμακου που πρεπει να υπομεινω.. Κ οι δουλειες που ΠΡΕΠΕΙ να γινουν.
Νιωθω τα απλα καθημερινα σαν ενα βουνο!!
Αχ παιδια κ τωρα κλαιω ως συνηθως δεν αντεχω. Θελω να σταματησει αυτο το βασανο.. Αλλιως τι νοημα εχει η ζωη

Quote:

---

Αλλιως τι νοημα εχει η ζωη

---

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...831#post486831

currant δεν πασχω απο ιδψ αλλα κι εγω ακριβως τα ιδια συναισθηματα με σενα εχω παρα πολυ συχνα και ειναι απαισιο

αναλυσε το

Είναι κάποιες φάσεις που όσο και να το προσπαθουμε να σκεφτόμαστε θετικά αυτα που μας συνεβηκαν κάποτε που αποτελέσαν την αιτία της ψυχολογιας που μας βασανίζει σήμερα δεν αλλάζουν. Τότε, τα γεγονότα εκείνα εξαρταται πόσο τα καταφερνουμε να τα απωθησουμε στη σκέψη μας βαθια, πόσο ευχαριστημενοι είμαστε με τον εαυτο μας στο σημερα, πόσο συμβιβαστήκαμε κι αποδεχθήκαμε κάτι. Εξαρταται κι απ το αν η ιψδ προέρχεται από βιώματα του παρελθόντος ή ιδεοληψίες. Στο δευτερο βοηθά η εκλογίκευση. Το να κατανοήσουμε ότι οι σκέψεις αυτές είναι παράλογες, ανάγονται στη φαντασία, δεν εχουν έρεισμα στην πραγματικότητα, ειναι απιθανο να συμβουν. Μαθαινουμε να τις ξεχωριζουμε ως τετοιες, ακόμα κι όταν μεσα μας βρισκονται σε εξέλιξη, οταν τις σκεφτομαστε δλδ. Ετσι τις διαχωρίζουμε μέσα μας ως διαστρεβλωμένες σκέψεις. Κι οταν κατι τετοιο παει να ρθει κανουμε αγωνα να το διώξουμε από τη σκεψη μας. Για τα γεγονοτα του παρελθόντος, παλιά, κάποιος ειδικος μου εισηγήθηκε την ουδετεροποίηση, δλδ να προσπαθήσουμε να αφαιρεσουμε από την θυμιση τους το όποιο συναίσθημα μας προκαλούν, να τα θυμόμαστε ως απλά γεγονότα και τιποτα περισσότερο. Επίσης το να τα κατατάξουμε ως διαστρεβλωμένες σκέψεις. Σύγκριση ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο και την υπερβολή, η αντικειμενικότητα και το να κάνουμε αυτο που η σκεψη μας αποτρεπει να κανουμε ειναι μέθοδοι για να νικησουμε το φοβο αλλά και το άγχος.
Δεν μπορουμε δυστυχως, αν θελουμε να ξεπερασουμε το προβλημα, να μην σκεφτομαστε θετικα. Επισης να κραταμε τους εαυτους μας δραστηριους, να κερδιζει μεσα στη ζωη θετικές εμπειριες, κι αυτα στα οποια αναφερεται ο Αλέξανδρος ώστε να νιωθουμε καλα απέναντι στον εαυτο μας και στους άλλους. Αμα κινητοποιηθουμε προς αυτες τις κατευθυνσεις πιστευω μειωνεται και η καταθλιψη.

κουραγιο κοριτσι! δεν εισαι μονη! εισαι καλα σημερα?εχθες δεν μπορεσα να επικοινωνησω..ελειπα οοοολη μερα απο το σπιτι κ απο τη δουλεια.
σου τα χα πει θυμασαι.
ολα καλα θα πανε!!! ολα!

Currant ετσι δυστυχως ειναι τα πραγματα. Τη μια μπορει να νοιωθεις πως τα εχεις ολα υποελεγχο και εισαι ο εαυτος σου και την αλλη χανεις το ελεγχο και νοιωθεις πως δεν θα συνελθεις ποτε. Αυτο συμβαινει ειτε γιατι κατι συνεβη στη ζωη σου που σε αναστατωσε, είτε γιατί μετάνοιωσες για κάποια πράγματα που έκανες ή δεν έκανες είτε καμιά φορα χωρις αιτια. Το σημαντικο ειναι να οργανωσεις τη σκεψη σου και να συνειδητοποιησεις πως εχεις βρεθει σε παρομοιες καταστασεις και μπορεσες να το ξεπερασεις ή τουλάχιστον να ορθοποδήσεις. Η θετική σκέψη και η αποβολή των τύψεων και των ενοχών είναι το παν. Χαλάρωσε. λοιπον :) :)

Συμφωνω με τους προλαλησαντες currant.Παντως ισως θα επρεπε να επανεξετασει το θεμα των φαρμακων ο γιατρος σου.Εννοω μηπως μετα την παροδο ενος ευλογου χρονικου διαστηματος, οφειλει να αλλαξει το θεραπευτικο σχημα;Το συζητησες μαζι του; Η τελικη αποφαση ειναι δικη του φυσικα,αλλα αν εσυ συνεχισεις να νιωθεις χαλια,ποιος ο λογος να φαρμακωνεσαι αδικα;Μην το βαζεις κατω συνεχισε να αγωνιζεσαι και να εισαι σιγουρη οτι προκειται για χαρτινο βουνο,μονο εσενα σου φαινεται για το Εβερεστ,λογω της καταστασεως σου.Μολις αρχισεις να νιωθεις καλυτερα θα αντιληφθεις τις πραγματικες διαστασεις του προβληματος και τοτε θα αναρρωτιεσαι γιατι στενοχωριοσουν τοσο πολυ καποτε.Σου εστειλα π.μ

Παιδια σας ευχαριστω!! Σας ευχαριστω ΟΛΟΥΣ.
Εχετε δικιο. Θετικη σκεψη. Υπομονη. Κ θα γινουμε καλα. :-) :-)

Ετσι μπραβο κοριτσαρα μου, θαρρος και χαμογελο θελω απο'σενα,τα καλα ερχονται ο.κ;