Νοιωθει κανεις ετσι?

Εχω απιστευτο κομπλεξ κατωτεροτητας,απιστευτο..ν� �μιζω απο κει προερχεται και η κοινωνικη φοβια μου,εχω μονο μια κολλητη,δεν μπορω να μιλησω σε ανθρωπο γιατι νοιωθω κατωτερη τους,νοιωθω σαν ενα σκουπιδι,ειδικα οταν βρησκομαι εξω,νοιωθω χοντρη,κακασχημη,γλοιωδης,� �λιθια,τερας..δεν υπερβαλλω,ποτε δεν κοιταζω ανθρωπο στα ματια και νομιζουν οτι τους αγνοοω αλλα στην πραγματικοτητα δεν νοιωθω αξια να τους κοιταζω στα ματια,αν με κοιταξει καποιος εξω,νοιωθω πως θα βαλω τα κλαμματα γιατι νομιζω οτι με κραζουν απο μεσα τους και λενε πως ειμαι τερας.Δεν ξερω απο που προερχεται αυτο,αλλα ειναι σαν να ειμαι δαιμονισμενη,κατι πιο δυνατο απο μενα προσπαθει με καθε τροπο να με καταστρεψει,οταν ειμαι εξω μεσα μου σκεφτομαι συνεχεια:γιατι εκανες ετσι,γιατι ειπες αυτη τη βλακεια,εισαι ηλιθια,κοιτα ποσο χαζα στεκεσαι,κοιτα πως περπατας,σα βλαμμενη..συνεχεια γινεται αυτο,οτι και να κανω δε σταματαει...

Γιατί;;;;;;;;;;;;;;;
Πες μας έναν έναν τους λόγους

δαιμονισμενη δεν εισαι, ουτε τερας ή κακασχημη και τα υπολοιπα που εγραψες. απλα δεν εχεις αυτοπεποιθηση, να πιστευεις στον εαυτο σου, οτι αξιζεις ισα με τους αλλους.

που οφειλετε αυτο?η αυτοπεποιηθηση κτιζεται με προσπαθεια με τον καιρο

Aν δεν μπουν οι βασεις της αυτοπεποιθησης απο την παιδικη ηλικια ( 85% του χαρακτηρος εχει διαμορφωθη ως τα 5 χρονια ) , βασει της αγαπης που δεχεται το παιδι , μετα , αστα να πανε ,. Γι αυτο καπου εγραψα οτι η αυτοπεποιθηση δεν οφειλεται σε μας , ειναι η τεχνη των γονεων .
Γι αυτο κ ξεγελιεσαι , και νομιζεις οτι μεγαλονωντας αποκτας αυτοπεποιθηση . Δεν ειναι ετσι . Η αυτοπεποιθηση που απεκτησες στις εν λογω ηλικιες , που παραμενει σε λανθανουσα κατασταση , απλως εκδηλουται .

οταν φροντιζεις τον εαυτο σου, οταν δεν κλεινεσαι και κυκλοφορεις συχνοτερα, οταν δε συνηθιζεις στη μοναξια, οταν κανεις συνεχεια πραγματα να μη σκεφτεσαι και πεφτεις στον αρνητισμο, τοτε πιστευω θα εισαι καλυτερα.

αλλαξε παρεες...