ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Καλησπέρα σε όλους,

δεν έχω ξαναδημοσιεύσει το πρόβλημα που με κυριεύει 3 χρόνια τώρα, αλλά αυτή τη στιγμή είμαι σε ψυχολογικό αδιέξοδο και θα ήθελα τη συμβουλή σας γιατί δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν γι αυτό που καθημερινά μου τρώει σαν το σαράκι την ψυχή.
Όλα ξεκίνησαν πριν 3 χρόνια, όταν έπιασα δουλεία σε ένα ξενοδοχείο. Εγώ παντρεμένη και αυτός το ίδιο. Ποτέ μου δεν έχω κάνει εξωσυγική σχέση, δεν είναι του τύπου μου. Πίστευα ότι ποτέ δεν θα βρισκόταν τίποτα που να μου χαλάσει την οικογενειακή μου γαλήνη, κι όμως έγινε. Γνώρισα ένα άνθρωπο στον εργασιακό μου χώρο, ο οποίος αρχικά με φλέρταρε, αλλά εγώ δεν έδινα καμία σημασία. Αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ πετυχημένος στη δουλειά του, έχει ηγετική θέση και έιναι επικύνδινα εμφανίσιμος και ελκυστικός για πολλές εκεί μέσα. Αρχικά δεν γνώριζε ότι είμαι παντρεμένη κι έτσι ήταν πολύ διαχυτικός μαζί μου. Εμένα απλά με κολάκευε να με φλερτάρει ένας τόσο ωραίος και πετυχημένος άντρας και έτσι με τον καιρό μπήκα σε ένα απίστευτο τρυπάκι... Το αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης ήταν να τον ερωτευτώ παράφορα, κάτι το οποίο δεν μου είχε ξανασυμβεί, να νιώθω ότι με έχει πλακώσει ένας μετεωρίτης. Να προσπαθώ να ελέγξω τα συναισθήματα μου και να μη μπορώ. Κι εκείνος ένιωσε πράγματα, δεν ξέρω με ποιο τρόπο ακριβώς, θα σας πω αργότερα γι αυτό. Η ιστορίαα είναι ότι με έιχε διαρκώς κρύο-ζέστη. Μου έκανε κάποια στιγμή ανήθικη πρόταση μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά επειδή γενικά είναι ένα άκρως αψυχολόγητο άτομο και ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω αν όλα αυτά τα εννοούσε εγώ από φόβο δεν λύγισα στις επιθυμίες μου. Όταν πλέον όμως είδα ότι αυτός ο έρωτας με ξεπερνούσε, κάτι σαν εμμονή, αποφάσισα να του μιλήσω και να του πω πλάγια ότι ναι θέλω να κάνω κάτι μαζί του, και να πει ο ίδιος αν θέλει κι αυτός. Η απάντηση του ήταν ότι το σκέφτεται και μέχρι σήμερα ακόμα σκεφτεται.... Γενικά δεν πέρασα και πολύ καλά όλον τον καιρό γιατί αυτό το άτομο ήταν κάτι σαν διχασμένη προσωπικότητα, όσο μου έδειωχνε ότι ήθελε τόσο μετά το έπαιρνε πίσω. Όταν πλέον κατάλαβα ότι κοινώς έχω φάει χυλόπιτα, αποφάσισα να τιθασεύσω τις σκέψεις μου να γυρίσω εγκεφαλικά πάντα στο γάμο και να προχωρήσω τη ζωή μου. Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ, δεν είχα ξαναβιώσει τέτοια κατάσταση, εν τέλει έμεινα έγκυος και κάπως ξεπέρασα αυτή την παραζάλη. Την επόμενη χρονιά που ξαναπήγα ήμουν πολύ καλύτερα, με είδε έγκυο, σταμάτησε τα παιχνίδια, όλα καλά. Φέτος άρχισε πάλι δειλά δειλά, εγώ ξενερωμένη πια δεν έδινα σημασία γιατί τον έχω μάθει πια. Με τον καιρό όμως άρχισε πάλι να γεννιέται μέσα μου αυτό το προτόγνωρο αίσθημα που με πολύ κόπο είχα θάψει. Φτάνοντας στο σήμερα έχω συνειδητοποιήσει ότι σίγουρα δεν του είμαι αδιάφορη, αλλά πέρα από πέρα από ένα φλερτ δεν θέλει κάτι παραπάνω. Φοβάται επειδή βρισκόμαστε σε εργασιακό χώρο και έχουμε κοινούς φίλους. Αυτή τη στιγμή οι σχέσεις μας είναι πολύ κακιές, αναγκαστικά συνεργαζόμαστε γιατί έχουμε κοινό πεδίο, απλά συνεχώς μου βγαίνουν αποθημένα και πολλά γιατί. Σήμερα σας γράφω για να μου εξηγήσετε το εξής. Προσπαθώ εδώ και 3 χρόνια να του μιλήσω να του πω αυτά που θέλω, να τον ρωτήσω πράγματα, να μου λύσει απορίες, ας πούμε γιατί φέρθηκε έτσι, γιατί ξεκίνησε μία ιστορία που ήξερε ότι δεν θα έχει συνέχεια. Ακόμη και το πιο απλό, επειδή φοβάται μη μιλήσω, προσπαθώ να του πω ότι δεν πρόκειται να πω τίποτα σε κανέναν , άλλωστε δεν έγινε και ποτέ κάτι και δεν μου δίνει το δικαίωμα. Ποτέ δεν μου άφησε περιθώρια να του μιλήσω. Όταν μου δινόταν η ευκαιρία και ξεστομούσα το παραμικρόή δεν σχολίαζε ή άλλαζε θέμα. Θέλω να μου δώσει την ευκαιρία να του μιλήσω και δεν με αφήνει. Θέλω να το λύσω το θέμα γιατί η συμπεριφορά απέναντι μου είναι απαράδεκτη. Θέλω μία φορά να μιλήσουμε εφ όλης της ύλης το έχω προσπαθήσει και το αποφεύγει, για να κλείσω αυτόν τον κύκλο πια. Δεν θέλω άλλες εκκρεμότητες μαζί του, θέλω να καθαγιάσει και να ηρεμίσει η ψυχή μου. Τι να κάνω? Δεν μπορώ να διαχειριστώ αυτό που μου συμβαίνει, αλλά ούτε κι αυτός δεν μπορεί πλέον να διαχειριστή τη δική του συμπεριφορά απένατι μου, και έτσι καταλήγουμε στο να τσακωνόμαστε συνέχεια. Παρακαλώ ας με βοηθήσει κάποιος. Ευχαριστώ εκ των προτέρων

εμενα δε μου φαινεσε κ πολυ αψυχολογιτη παντως ισως επιδη τα ασπρα κ τα μαυρα μου φαινονται πολυ γνωστα καπου ειχα πει σε ενα αλλο επεισοδιο οτι μερικοι ανθρωποι οταν κατι το θελουν πολυ το αποφευγουν αλοστε κ συ ειπες τη φραση το εθαψα μεσα μου το θεμα ειναι ομως οτι οταν θαβεις πραγμα μεσα σου κ γενικοτερα αυτα στο τελος σου γινονται κρυφες επιθυμιες η αποθυμενα κ τελικα χανεις τον ελεγχο ευκολα

το βρισκω πιθανο οταν παντρευτικες να ειχες πολες επιθυμιες που δεν ειπες σε κανενα κ για αυτο σου βγηκαν ετσι εγω πιστευω οτι ετσι οπως το περιγραφεις πιστευω οτι θες να τελειωσεις αυτη τη σχεση γιατι ετσι πρεπει κ ενω συναισθηματικα τον θες κ εχεις διχαστει σε δυο εαυτους (ειμαι γκουρου σε οτι εχει σχεση με διχασμους γενικα )

πολες φορες για να παραμινει κανεις ηρεμος αυτο που χρειαζετε ειναι ενα αντικιμενο εκτονοσης γιατι τα συναισθηματα πολυ ευκολα σε βγαζουν εκτος ελεχου

το λες κ συ

Quote:

---

απλά συνεχώς μου βγαίνουν αποθημένα και πολλά γιατί.

---

μιλας για το ιδιο πραγμα που περιγραφω

παντως αυτα τα ποτε κ τα ποτε που γραφεις δε τα πολυπιστευω

Ευχαριστώ καταρχήν για την απάντηση. Είπα ότι αυτός είναι ο αψυχολόγητος που δεν ξέρει τι θέλει. Το μόνο που ήθελε και συνεχίζει να θέλει είναι η επιβεβαίωση του εαυτού του. Όταν σταματάω να ασχολούμαι αυτός ξαναρχίζει με έναν πολύ περίεργο τρόπο και όταν εγώ τσιμπάω σαν το ψάρι, λες και είμαι καμιά έφηβη, αυτός απομακρύνεται. Δεν ξέρω πως να διαχειριστώ αυτήν την κατάσταση τελικά και προσπαθώ να κλείσω το θέμα με μία συζήτηση. Και για να είμαι ειλικρινής η δική του αψυχολόγητη και κουραστική συμπεριφορά του με ώθησε σε αυτήν την απόφαση. Ξέρω πολύ καλά τι μου έχει συμβεί, δεν τρέφω φρούδες ελπίδες, το μόνο που θέλω πια είναι να του μιλήσω και να τα βγάλω από μέσα μου. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύω πως θα κλείσω αυτόν τον κύκλο. Το παράπονο μου είναι ότι δεν μου έχει αφήσει κανένα περιθώριο να του μιλήσω και του λέω μισόλογα σε ανύποπτους χρόνους για εκείνον, άλλωστε δεν με αφήνει να του πω και πολλά. Αυτό είναι το πρόβλημα μου και θέλω να μου πείτε τι μπορώ να κάνω πάνω σε αυτό. Ευχαριστώ

dhladh proypouesh δηλαδη προυποθεση για να ασχολιται μαζι σου ειναι εσυ να αδιαφορεις?

χμμμ δε μου φαινετε τοσο καταληλος αυτος για συζητιση

Κάπως έτσι είναι, δυστυχώς... Το είπα άλλωστε από την αρχή, ότι είναι ένα πολύ αψυχολόγητο και εγωκεντρικό άτομο με ηγετική θέση, ο οποίος γνωρίζει ότι δεν περνάει απαρατήρητος και ίσως είναι και νάρκισσος. Γίνομαι κουραστική αλλά έχει κολλήσει ο εγκέφαλος μου. Δεν μπορώ να δουλέψω, έχω νευριάσει τόσο πολύ μαζί του. Τα συναισθήματα μου πλέον για εκείνον είναι διφορούμενα. Όσο νευριάζω, πάντα κάτι κάνει και μετά μου περνάει και αυτό μου τη δίνει περισσότερο. Νευριάζω και με τον εαυτό μου που δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Έχω δοκιμάσει όλες τις συμπεριφορές, αλλά δεν μπορώ πουθενά να τον βρω. Το αποθημένο που αναφέρθηκα και πριν είναι αυτό, που δεν έχουμε ουσιαστικά μιλήσει. Το μόνο που μου είπε φέτος σε έναν καυγά που είχαμε για τη δουλειά ήταν το εξής << Μην κάνεις έτσι, γνωρίζω ότι έχουμε προιστορία εμείς οι δυο, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να βγάζεις τα νεύρα σου επάνω μου>> Φυσικά αυτά μου τα είπε στο τηλέφωνο που ξέρει ότι δεν μπορώ να μιλήσω. Κοινώς υπεκφεύγει. Αποθημένο έχω γιατί ποτέ δεν παραδέχτηκε τι αισθάνεται για μένα. Ας μου έλεγε ότι κοριτσάκι έπαιξα μαζί σου, ούτε αυτό δεν είχε τα κότσια να μου πει. Ότι και να μου έλεγε θα το δεχόμουν και έτσι θα ηρεμούσα. Αξίζει να κάνω μια τελευταία προσπάθεια ή να το θάψω για μία ακόμη φορά? Αν το θάψω όμως κάποια στιγμή πάλι θα ξαναβγεί

Quote:

---

έχει κολλήσει ο εγκέφαλος μου.

---

καπου το εχω ξανακουσει αυτο :)

στη σχεση με τον αντρα σου τι δε παει καλα βασικα?

οτι γουσταρες να κυνηγισεις καπιον που δεν ηταν δεδομενος? (μεγαλες φωτιες μου αναβει αυτο)

πιο πολυ με τη φαντασιωση του απλησιαστου εραστη μου κανει ολο αυτο...

Το σεξουαλικό δεν πάει και πολύ καλά από δικής μου πλευράς δηλαδή και λίγο το οικονομικό. Ξέρω τώρα τι θα μου πεις. Ότι αυτό είναι η πηγή του προβλήματος και ότι υπάρχει ένα παραθυράκι ανοιχτό στο οποίο ένας τρίτος είναι πολύ εύκολο να εισβάλλει. Σου είπα ότι ξέρω τι μου συμβαίνει, δεν είμαι φαντασιόπληκτη, ούτε και θέλησα να μπω σε ένα τρυπάκι που δεν θα με οδηγούσε πουθενά. Αυτή η ιστορία προέκυψε, δεν έκανα κάτι. Τον άντρα μου τον αγαπάω, και θέλω να είμαι μαζί του. Απλά είμαστε πολλά χρόνια μαζί και καταλαβαίνεις. Το θέμα είναι πως θα ηρεμήσει η ψυχή μου, δεν μπορώ να βρω λογική σε αυτό που μου συμβαίνει γι αυτό νευριάζω!!!

Γεια σου ελσα. Ο ιδιος μηπως ειναι παντρεμενος?

Γεια σου κερασι, ναι είναι παντρεμένος εδώ και πολλά χρόνια με 2 παιδιά

E γι αυτο ρε συ δισταζει κι αυτος απο την αρχη. Ειναι δυσκολο. Μετα εμαθε οτι εισαι και συ και προβληματιστηκε. Παντως τοσο καιρο που σε φλερταρε εσυ δεν ηθελες, μετα απο καιρο το θυμηθηκες? Εγω δε βλεπω να σου εκανε κατι κακο. Ποσο καιρο δηλαδη πρεπει να σε πιλατευει ενας αντρας και μαλιστα με τοσα προσοντα?

Quote:

---

Originally Posted by elsastefi

Το σεξουαλικό δεν πάει και πολύ καλά από δικής μου πλευράς δηλαδή και λίγο το οικονομικό. Ξέρω τώρα τι θα μου πεις. Ότι αυτό είναι η πηγή του προβλήματος και ότι υπάρχει ένα παραθυράκι ανοιχτό στο οποίο ένας τρίτος είναι πολύ εύκολο να εισβάλλει. Σου είπα ότι ξέρω τι μου συμβαίνει, δεν είμαι φαντασιόπληκτη, ούτε και θέλησα να μπω σε ένα τρυπάκι που δεν θα με οδηγούσε πουθενά. Αυτή η ιστορία προέκυψε, δεν έκανα κάτι. Τον άντρα μου τον αγαπάω, και θέλω να είμαι μαζί του. Απλά είμαστε πολλά χρόνια μαζί και καταλαβαίνεις. Το θέμα είναι πως θα ηρεμήσει η ψυχή μου, δεν μπορώ να βρω λογική σε αυτό που μου συμβαίνει γι αυτό νευριάζω!!!

---

εγω μπορω να βρω ομως δε φαινεσε ιδιαιτερως πιστη γενικα για αυτο τα κανεις αυτα βαριεσαι ευκολα σαν αυτο το τραγουδι που λεει λαικ ε βιρτζιν

Είμαι πιστή και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Δεν έχω κερατώσει τον άντρα μου και ούτε το θέλω. Κρατάω αυτό που μου είπες στην αρχή, μάλλον δεν υφίσταται λόγος συζήτησης

Είπα ότι στην αρχή δεν ήθελα, δεν τον είχα παρατηρήσει καθόλου, κι επειδή έχει το στυλάκι να πειράζει τον κόσμο δεν τον έπαιρνα στα σοβαρά. Πίστευα ότι ό,τι έκανε μαζί μου το έκανε και με τις άλλες. Μετά κατάλαβα ότι με εμένα έκανε κάτι παραπάνω. Όταν εγώ το πήρα σοβαρά, αυτός απομακρύνθηκε. Σκωτσέζικο ντουζ σε καθημερινή βάση. Το θέμα δεν είναι γιατί δεν έγινε ποτέ τίποτα και έμεινε η ιστορία μόνο στα λόγια, το θέμα είναι γιατί δεν μου μίλησε ποτέ αντρίκια και σταράτα. Διάβασε αν θες όλη τη συζήτηση για να μην τα ξαναγράφω και γίνομαι φορτική και θα καταλάβεις ποιο είναι πλέον το πρόβλημά μου. Σε ευχαριστώ

Καλησπέρα κ από μένα!Το τί συμβαίνει πάνω - κάτω το έχεις καταλάβει μόνη σου νομίζω. Ορισμένοι άνθρωποι (νάρκισσοι ως επί το πλείστον) δημιουργούν καταστάσεις μόνο η μόνο για να εισπράξουν επιβεβαίωση κ να θρέψουν το "εγώ" τους, αδιαφορώντας για τους άλλους. Κ φυσικά, επειδή δεν τους συμφέρει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους, ούτε έχουν τα κότσια να διορθώσουν τα πράγματα, όλο αυτό τους βγαίνει σε επιθετικότητα, πάνε να βγούνε κ από πάνω δηλ. Κοινώς το παιχνίδι το τραβάνε ΜΟΝΟ ως εκεί που αντέχει η εύθραυστη προσωπικότητά τους, ως εκεί που τους συμφέρει.
Από όσα έγραψες, η δικιά μου ερμηνεία είναι η εξής: Ο τύπος σε προσέγγισε, ως κλασσικός νάρκισσος, λόγω εγωϊσμού, επειδή ήσουν (σχεδόν) η μόνη που δεν έπεφτε ξερή μπροστά του, αντίθετα ήσουν ευγενική, αξιοπρεπής κ συγκεντρωμένη στη δουλειά σου. Οπότε σου λέει "όπα, αυτή γιατί δε λιώνει όταν με βλέπει? Κάτσε να την κάνουμε να τρέχει", αφού προφανώς τη "γοητεία" του ξέρει να τη δουλεύει καλά. Κ τσίμπησες. Κ μετά άρχισε να παίζει το σκωτσέζικο ντους, το δεύτερο πιο αγαπημένο παιχνίδι των αντρών μετά το ποδόσφαιρο (οκ κ κάποιες γυναίκες το κάνουμε). Πάντως το σκωτσέζικο ντους να ξέρεις είναι η πλέον κλασσική απόδειξη ότι κάποιος ξέρει ότι "σε έχει" δηλ. ότι ότι είσαι δεδομένη: όποτε γουστάρει σου την πέφτει, γλύκες κ κοπλιμέντα, όποτε δε γουστάρει γίνεται απρόσιτος κ κρύος, αφού ξέρει ότι εσύ είσαι κολλημένη. Κ παίζει με το παιχνίδι του. Κ ύστερα, όταν εσύ ζητάς εξηγήσεις, οι οποίες φυσικά αυτόν δεν τον συμφέρουν να τις δώσει, βγάζει επιθετικότητα γιατί δεν είναι σε θέση να το διαχειριστεί, έχει προκαλέσει συναισθήματα σε κάποιον άνθρωπο ενώ αυτός θέλει μόνο κάποια να τρέχει πίσω του. Τα συναισθήματα είναι δύσκολα κ αυτός δε θέλει να δυσκολευτεί. Υποψιάζομαι, δεν ξέρω εσύ θα μου πεις αν είναι έτσι, ότι όσο πιέζεις να συζητήσετε, τόσο πιο επιθετικός, απόμακρος κ στριμμένος γίνεται.
Από την περιγραφή επίσης, δεν πάω κ στοίχημα, δε μου φαίνεται ότι είναι άνθρωπος που θα είχε ηθικούς ενδοιασμούς για καμιά ξεπέτα, αν κ εσύ ήσουν χαλαρή. Το θέμα όμως είναι ότι ξέρει ότι εσύ τον έχεις ερωτευτεί, κ επειδή ένας ερωτευμένος άνθρωπος μπορεί να κολλήσει κ να του προκαλέσει μπελάδες, ας μην ξεχνιόμαστε είναι παντρεμένος κ είστε κ στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον, προτιμά το παιχνίδι από απόσταση. Δηλ. άλλα είναι τα ρίσκα αν σε γουστάρει, τον γουστάρεις, βγάζετε τα μάτια σας κ τέλος, κ άλλα αν έχει να κάνει με μια γυναίκα που ξέρει ότι της έχει γίνει εμμονή. Ίσως μια τέτοια γυναίκα να θελήσει να τον διεκδικήσει, να φτάσει στα άκρα, να δώσει στόχο κ δικαιώματα για κουτσομπολιά, να........., να......... Κ αυτός δεν είναι φυσικά διατεθειμένος για τέτοια εξέλιξη.
Εν πάσει περιπτώσει, ο άνθρωπος αυτός δε σου δίνει την ευκαιρία να μιλήσεις γιατί προφανώς θέλει να συνεχίζει να παίζει χωρίς να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του παιχνιδιού, εξ ου κ στο κόβει μαχαίρι αν πας να του πετάξεις καμιά σπόντα. Οπότε, κατά την προσωπική μου πάντα άποψη, οι επιλογές είναι:
1. Αλλάζεις εργασιακό περιβάλλον . Αυτό θα ήταν super ιδανικό, αλλά τώρα θα μου πεις, τέτοιες εποχές, τέτοια λόγια...........
2. Συνειδητοποιείς, αν κ βλέπω ότι το έχεις κάνει ήδη, τί σημαίνει αυτός για εσένα (η 1η κ η τελευταία σου σκέψη κάθε μέρα) κ τί εσύ για αυτόν (παιχνίδι επιβεβαίωσης). Κάνε μια σύγκριση μεταξύ της προσωπικότητας κ χαρακτήρα αυτού του ανθρώπου με την προσωπικότητα κ χαρακτήρα του άντρα σου. Κ δεν έχει κανένα νόημα να κάτσετε να συζητήσετε το οτιδήποτε. Ακόμα κ αν τον έδενες σε καρέκλα να σε ακούσει, θα σε άκουγε μα ανοικτά αυτιά κ κλειστό μυαλό, γιατί πολύ απλά δεν τον συμφέρει. Άσε που θα αρνούνταν κ οποιαδήποτε ευθύνη του. Μην περιμένεις από κάποιον να σου δώσει κάτι το οποίο δεν μπορεί, εν προκειμένω, κατανόηση κ υπευθυνότητα. Ως εκεί μπορεί (ως το παιχνίδι), ως εκεί άφησέ τον. Το αν θα επιλέξεις να συνεχίσεις να είσαι εσύ αυτό το θύμα του δικού του ακόρεστου εγωϊσμού είναι άλλη ιστορία.

Eξω μαζι καποια βολτα εχετε βγει?