ακόμα ερωτευμένη :/

νομιζω πως είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του...δεν μπορώ να καταλάβω γιατί.προσπάθησα τόσο πολύ.ασχολήθηκα με καινούρια πράγματα,έβγαινα συνέχεια,έχασα σχεδόν 10 κιλά(κυρίως από την στεναχώρια μου),επικεντρώθηκα στην σχολή μου,γνώρισα κόμο,έκανα ταξίδια,εκδρομές,άλλαξα παραστάσεις,δοκίμασα με άλλους,οτιδήποτε για να τον βγάλω απο το παλιοκεφάλι μου.Για ένα διάστημα τον απομυθοποίησα και μετά πάλι τα ίδια.Παρόλο που ήταν ο πρώτος μου,μου φαίνεται παράλογο που δέθηκα τόσο πολύ μαζί του ενώ ήμασταν μαζί για ελάχιστο διάστημα και τόσους μήνες μετά ακόμα τον σκέφτομαι και τον νοιάζομαι.ντρέπομαι τόσο πολύ για αυτό που ούτε στην καλυτερη φίλη μου δεν το χω πει.ίσως να φταίει οτί μετά απο εκείνον επέλεγα ανθρώπους που μόνο σεξουαλικά προχωρούσαμε και συναισθηματικά για κανέναν λόγο,είτε επειδή δεν ήθελα εγώ,είτε εκείνοι.γενικά μου λείπει απίστευτα και ενώ από την μία θέλω να ξεχάσω τα πάντα σχετικά με εκείνον,από την άλλη είναι αναμνήσεις που δεν θέλω να τις βγάλω από το μυαλό μου γιατί μου προσφέρουν απίστευτη συναισθηματική ανακούφιση.επίσης στο σεξουαλικό αισθάνομαι απίστευτα μπλοκαρισμένη,λογικο φαντάζομαι εφόσον δεν αισθάνομαι τίποτα για εκείνους ή επειδή ξέρω ότι ούτε για αυτούς σημαίνει κάτι,και μετά από κάθε επαφή,ενώ μπορεί να έχω περάσει καλά σχετικά,νομίζω πως φεύγω ακόμα πιο άδεια.

έχω κουραστεί πολύ από όλο αυτό.και φοβάμαι πως μια μέρα θα υποκύψω και θα επιδιώξω επικοινωνία μαζί του,ενώ ξέρω ότι το πιο πιθανό είναι να εισπράξω πάλι μια τεράστια απογοήτευση και δεν το αντέχω ξανά.απλά αισθάνομαι τόσο πολύ την ανάγκη να του μιλήσω.είχαμε πει τόσα πράγματα και μας ήταν πολύ εύκολο να ανοιγόμαστε ο ένας στον άλλον.μαζί του μπορούσα να είμαι ο εαυτός μου και με έκανε να αισθάνομαι πολύ όμορφα για αυτό.ασχέτως αν μίσησα τον εαυτό μου και όλες οι ανασφάλειες μου με έπνιξαν όταν τελείωσε.

τελοσπάντων απλά κάνω υπομονή γιατί κουράστηκα να προσπαθώ.ξέρω πως δεν είναι κανά ουσιαστικό πρόβλημα,κλασική ερωτική απογοήτευση και μπλά μπλά μπλα.απλά το γράφω εδώ,να ξαλαφρώσω γιατί δεν θέλω να τα πω πουθενά.παρά μόνο σε εκείνον.αλλά δυστυχώς δεν γίνεται

Clementine,μάλλον είσαι πολύ νέα, αλλά νομίζω πως σιγά σιγά ξεπερνάς αυτό που σε βασανίζει, ξεπερνάς τον χωρισμό...νιώθω όπως και στην δική μου περίπτωση, πως η ''εξομολόγηση'' σου θα έχει σύντομα αποτελέσματα, δεν θα ξεχάσεις καλή μου ποτέ τον πρώτο σου έρωτα, αλλά πίστεψε με, ο πόνος θα λιγοστέψει, σύντομα... θα έρθει η μέρα που η πρώτη σκέψη σαν ξυπνάς δεν θα είναι εκείνος,
Οι στιγμές που θα έρχονται στο μυαλό σου θα είναι ευχάριστες... αλλά δεν θα σε ενδιαφέρει να της μοιραστής με κανέναν ούτε καν με εκείνον...θα είσαι εντελώς ''ελεύθερη''
Ξέρω πως αυτό φαντάζει ορισμένες φορές ακατόρθωτο, αλλά φτάνει και μια φορά να αισθανθείς ξέγνοιαστος και πάλι.. χαρούμενος, τότε είναι που έχεις κερδίσει πάλι πίσω τον εαυτό σου

Καταρχην συγχαρητηρια για το χασιμο των κιλων, ειναι απ τα καλα του χωρισμου οτι κανεις κορμι. Βασικα ομως γιατι χωρισατε? ποιος ηταν ο λογος?

βρε τι εχετε παθει ολοι!!!πολυ ερωτας πλακωσε και αρχιζω να ζηλευω χαχαχαχα

Γυναικεια κολληματα.Ποτε δεν εχω δει αντρα να κανει ή να λεει τετοια.

Βασικά πίστευα ότι τον είχα ξεπεράσει,εάν όχι εντελώς,τουλάχιστον για κάποιο διάστημα δεν ήθελα να είμαι πάλι μαζί του.σε κάποια φάση όμως αυτό άλλαξε και νομίζω πως τον θέλω ακόμα πιο πολύ από πριν.και για αυτό νομίζω πως τα'χω παίξει

ο πρώτος σου ήταν λες ?
ε με τον δεύτερο (αλλά σωστό άντρα) που θα γνωρίσεις βάζω κεφάλι, πόδι και χέρι στην φωτιά ότι θα ξεχάσεις μέχρι και το όνομα του πρώτου.
μην ανησηχείς απλά θέμα χρόνου είναι..

Καθημερινα παγκοσμιως χιλιαδες ζευγαρια τα ξαναβρισκουν. Δεν ερω τις λεπτομερειες αλλα εφοσον τον γουσταρεις ακομα, καλο ειναι να δοκιμασεις καποια πραγματα.

βασικα σκεφτηκα να επικοινωνησω μαζι του,εστω για να μαθω που βρισκεται και αν ειναι καλα (οκ ποιον κοροιδευω,αν με αφηνε θα του μιλουσα και για το πως ενιωσα και πως νιωθω) αλλα δεν νομιζω οτι ειναι τοσο καλη ιδεα.εγω ημουν αυτη που του ειπα οτι ηθελα να κοψουμε καθε επαφη και που τον διεγραψα απο παντού οποτε ή θα με περασει για καμια εμμονικη γκόμενα και θα με σκυλοβρίσει ή στην καλύτερη θα με λυπηθει.οπως και να χει θα φαω και παλι ενα μεγαλοπρεπεστατο Χ και δεν το αντέχω πάλι

Επικεντρωσου σε αυτα που κανεις τωρα,ταξιδια,να γνωριζεις κλπ,και αργα ή γρηγορα θα τον ξεχασεις.Δωσε λιγο χρονο ακομα στον εαυτο σου.Και δεν χρειαζεται να πηγαινεις με καποιους μονο και μονο για να τον ξεπερασεις,γιατι ειναι λογικο να μην το ευχαριστιεσαι.

Εγω πιστευω γινεται απο ανασφαλεια ολο αυτο,για αυτο εγραψα πριν οτι κυριως οι γυναικες τα παθαινουν αυτα.Αν δεν το παθαινες με τον πρωτο,θα το παθαινες με τον 2ο,τον 3ο κλπ.Επισης,ειναι υπερεκτιμημενη η πρωτη φορα στις γυναικες,σιγουρα ειναι σημαντικο,αλλα και με το ποιον θα πας την πρωτη φορα ειναι κυριως συγκυριακο,δεν σημαινει οτι ο ανθρωπος αυτος πρεπει για αυτο το λογο μοναχα να θεωρειται απο σενα κατι το αξεπεραστο.Ειμαι αντρας και ισως δεν μπορω να σε καταλαβω απολυτα,αλλα ξερω και γω περιπτωσεις που τελειωσε ασχημα και σχετικα συντομα η πρωτη σχεση πολλων γυναικων,αλλα μετα συνεχισαν την ζωη τους κανονικα,και γνωρισαν αλλα αγορια.

Αλλα σαν αντρας μπορω να σου πω σιγουρα το εξης:Ενας αντρας ξερει απο το πρωτο δευτερολεπτο αν θελει να παει μαζι σου ή οχι,και μετα απο 1 ή περισσοτερες κουβεντες με μια γυναικα,ξερει αν την θελει για σεξ ή για κατι παραπανω.Αυτο το ''ειμαι μπερδεμενη'' ή το ''δεν ξερω τι θελω'' δεν το χουμε εμεις τοσο πολυ,οποτε αν εφυγε,ειναι οριστικο,ας τον να παει στην ευχη του Θεου,γιατι και να γυρισει,θα το κανει απο υστεροβουλια (πχ για να μην ειναι μονος).

Επιπλεον,κατι που εχω πει και σε αλλους,δεν ειναι κακο να προχωρας σε καθαρα ''σαρκικα'' πραγματα,το σεξ ειναι το πιο ωραιο κομματι της ζωης.Τα συναισθηματα ειναι σχετικα,οι αντρες λενε πολλα για να κοροιδεψουν μια κοπελα,ή λογω ενθουσιασμου.Δεν σημαινει οτι ο πρωην σου σε αγαπουσε περισσοτερο απο αυτους που βρηκες μετα και κανατε μονο σεξ.Σημασια εχει να κανεις αυτο που θες και που σου αρεσει.